Πέραμα: Είναι θυσία σε βρώμικο βωμό

Ρεπορτάζ του ραδιοφωνικού σταθμού «Στο Κόκκινο» με αφορμή την συμπλήρωση πέντε ετών από το πολύνεκρο εργατικό δυστύχημα στη Ζώνη του Περάματος. Φωτογραφίες και βίντεο του Άγγ. Καλοδούκα - ρεπορτάζ της Μ. Λουκά.

Με αφορμή την συμπλήρωση πέντε ετών από το πολύνεκρο εργατικό δυστύχημα, τον Ιούλιο του 2008, στη Ζώνη Περάματος και στο πλαίσιο της εκπομπής “Dustbowl”, η Μαρία Λούκα και ο Αγγελος Καλοδούκας καταγράφουν τα αποτελέσματα της μνημονιακής πολιτικής στο Πέραμα.


Ρεπορτάζ: Μαρία Λούκα -  Φωτογραφίες-βίντεο: Άγγελος Καλοδούκας





Στο ρεπορτάζ ακούγονται:

Παναγιώτης Λαφαζάνης, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος ΣΥΡΙΖΑ

Σωτήρης Πουλικογιάννης, Πρόεδρος Συνδικάτου Μετάλου Πειραιά

Ελένη Χρονοπούλου, Κοινωνικός λειτουργός στο πολυιατρείο των Γιατρών του Κόσμου στο Πέραμα

Διονύσης Χαριτόπουλος, Συγγραφέας

Σοφία Μηλιώτη, κάτοικος στο Πέραμα.



«Για ένα κομμάτι ψωμί δε φτάνει μόνο η δουλειά» λέει το τραγούδι. Μερικές φορές χρειάζεται να υποθηκεύσεις το σώμα σου και τη ζωή σου. Οι εργάτες στη Ναυπιγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος το γνωρίζουν καλά, τα μεροκάματα τους είναι ματωμένα. Η Ζώνη είναι από τους πιο επικίνδυνους εργασιακούς χώρους σε ολόκληρη την Ευρώπη.



Εργαζόμενοι με υψηλή ειδίκευση και μακροχρόνια εμπειρία, δουλεύουν σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες , αόρατοι και αναλώσιμοι και αποκτούν όνομα μόνο όταν πρόκειται να καταγραφούν στα στατιστικά δελτία του ΣΕΠΕ.

Αυτές τις μέρες συμπληρώνονται 5 χρόνια από τη «Μαύρη Πέμπτη» του Περάματος, στις 24 Ιουλίου το 2008, όταν το γκαζάδικο Friendshipgas του εφοπλιστή Πετρίδη τυλίχτηκε στις φλόγες με απολογισμό 8 νεκρούς εργάτες. Το πόρισμα των 3 εμπειρογνωμόνων επεδίωξε να απαλλάξει από τις ευθύνες την ιδιοκτησία και να ρίξει το βάρος στα θύματα.






Το Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας όμως μετά από αυτοψία και μαρτυρίες εργαζομένων κατέληγε στο συμπέρασμα ότι τα αίτια του δυστυχήματος εντοπίζονταν στην έλλειψη μέτρων ασφαλείας. Το κόστος της ανθρώπινης ζωής λογίζεται ως μικρότερο για τους έλληνες εφοπλιστές από εκείνο που απαιτείται για την εξασφάλιση συνθηκών υγιεινής και ασφάλειας.

Βλέπεις ο ελληνικός εφοπλιστικός στόλος, που τόσο εξυμνείται στην δημόσια σφαίρα, εξαντλεί τον πατριωτισμό του στην κατοχύρωση φοροαπαλλαγών και τα επικοινωνιακά μνημόνια εθελοντικών συνεισφορών. Δεν ήταν η πρώτη φορά που το Πέραμα βυθίστηκε στο πένθος. Από το 1988 έως το 2008, 31 εργαζόμενοι έχασαν τη ζωή τους στη μάχη για το μεροκάματο , δεκάδες τραυματίστηκαν και κινδύνευσαν.






Σήμερα το Πέραμα είναι βυθισμένο πάλι στο πένθος, στο διαρκές πένθος της ανεργίας , της φτώχειας και της εξαθλίωσης. Η ανεργία στη Ζώνη φτάνει το 90%. Ενώ οι έλληνες εφοπλιστές μόνο για το Μάη του 2013 έκλεισαν 48 παραγγελίες για τη ναυπήγηση πλοίων συνολικής αξίας άνω των 1,3 δις σε ναυπηγεία άλλων χωρών. Το success storyτης κυβέρνησης καταρρέει στις παραγκουπόλεις στους πρόποδες του θρόνου του Ξέρξη, στα σπίτια με κομμένο φως και νερό και με την απειλή της έξωσης πάνω απ’ τα κεφάλια τους, στις οικογένειες που συντηρούνται απ’ τα συσσίτια.



Η δικαίωση των νεκρών εργατών στη Ζώνη Περάματος παραμένει μια ανεκπλήρωτη διαθήκη για τη διεκδίκηση της εργασίας που δε θα είναι συνώνυμο της επισφάλειας και δε θα συμβιβάζεται με τη διαρκή παρουσία του θανάτου, για τη διεκδίκηση της ζωής όχι ως απλής επιβίωσης ή σύμπτωσης που έλεγε και ο ήρωας του Μουρσελά, ο Λούης , αποχαιρετώντας κι αυτός τα στενά του Περάματος το Γενάρη του 2012, με την υπόμνηση ενός βλέμματος στραμμένου στον ορίζοντα.

Μαρία Λούκα

Πηγή: stokokkino.gr

Περισσότερες φωτογραφίες:


Ξεκούραση απ' τη σκληρή δουλειά


Στις κατηφοριές του Περάματος


Κοιτώντας ψηλά



Και πέρα προς τη θάλασσα

left.gr