Μην ενημερώσετε την τρόικα ότι λείπει ένας από μας και οι αριθμοί δεν βγαίνουν !!

Ηταν 50 χρόνων. Μαχητική συνδικαλίστρια των εκπαιδευτικών. Βρισκόταν στη λίστα των 111 Λαρισαίων συναδέλφων της που τέθηκαν σε διαθεσιμότητα. Την Παρασκευή το βράδυ πήγε στα γραφεία της ΕΛΜΕ Λάρισας και ανακοίνωσε:

«Παιδιά, είμαι το πρώτο άτομο που έμαθε επίσημα από το ίδιο το υπουργείο Παιδείας -την είχαν πάρει τηλέφωνο- ότι βγαίνω σε διαθεσιμότητα... γιατί η αίτηση που είχα κάνει για εξαίρεση απορρίφθηκε».

Πριν από ενάμιση χρόνο είχε υποβληθεί σε εγχείρηση καρδιάς (τριπλό μπάι-πας). Λίγες ώρες αργότερα, το πρωί του Σαββάτου, η καρδιά της δεν άντεξε. Στο νοσοκομείο απλώς βεβαιώθηκε ο θάνατός της. Χθες οι δικοί της άνθρωποι, οι φίλοι και συνάδελφοί της την αποχαιρέτησαν.

«Η καρδιά της δεν άντεξε να χάσει τους μαθητές της, τη δουλειά της, την καριέρα της, τον τρόπο ζωής της.

»Αγωνίστηκε μέχρι την τελευταία στιγμή για να αναδείξει την αδικία που υφιστάμεθα με τον ξεριζωμό και την κατάργηση των 50 ειδικοτήτων από τα ΕΠΑΛ - ΕΠΑΣ, τόσο απότομα, τόσο οριζόντια, τόσο άδικα και καταχρηστικά.

»Μην ενημερώσετε την τρόικα ότι λείπει ένας από μας και οι αριθμοί δεν βγαίνουν - ίσως δεν δώσει την επόμενη δόση. Εξάλλου, για όλους αυτούς δεν έχει σημασία η ζωή, αλλά μόνο οι αριθμοί», γράφουν τα μέλη του παραρτήματος Λάρισας του Πανελλήνιου Συλλόγου Εκπαιδευτικών Νοσηλευτικής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.

Η Κλαίρη Κοψαχάτη υπηρετούσε τα τελευταία 15 χρόνια στο 1ο ΕΠΑΛ Τυρνάβου και ήταν συνδικαλίστρια του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών Λάρισας. Ηταν μέλος του δ.σ. της ΑΔΕΔΥ και παλαιότερα μέλος του δ.σ. της ΕΛΜΕ Λάρισας.

enet.gr

Πέθανε η σ. Κλαίρη Καψαχάτη

«Εφυγε» αιφνίδια από τη ζωή το περασμένο Σάββατο η σ. Κλαίρη Καψαχάτη, μέλος της ΚΟΒ Εκπαιδευτικών στη Λάρισα και στέλεχος του ΠΑΜΕ στο χώρο της εκπαίδευσης. Ηταν 50 ετών, παντρεμένη, μητέρα δύο παιδιών και δούλευε ως εκπαιδευτικός στο ΕΠΑΛ. Πριν το ΕΠΑΛ εργαζόταν για 13 χρόνια στα ΤΕΙ Λάρισας. Στο ΚΚΕ εντάχθηκε το 2010, ενώ τα χρόνια πριν το 2010 συμμετείχε ενεργητικά στα ψηφοδέλτια που στήριζε το Κόμμα.

Η Μαρία Γαβαλά, στέλεχος της Επιτροπής Περιοχής Θεσσαλίας του ΚΚΕ, μιλώντας στην κηδεία της που έγινε την Κυριακή, είπε μεταξύ άλλων: «...πάλεψες μαζί με τους συντρόφους σου από την ΚΟΒ εκπαιδευτικών μέσα σε σκληρή ιδεολογική πολιτική αντιπαράθεση στο χώρο. Είχες ευκαιρίες συντρόφισσα να κάνεις πίσω, ήσουν όμως αταλάντευτη. Κατέβαλες τεράστια προσπάθεια να μαθαίνεις, να διαβάζεις, αναζητούσες πάντα πολιτικά επιχειρήματα και έτσι έβγαινες μπροστά, κέρδισες κύρος, σεβασμό, ακόμη κι από τους πολιτικούς σου αντιπάλους. (...) έγινες στέλεχος του ΠΑΜΕ, διετέλεσες μέλος του ΔΣ στην ΕΛΜΕ Λάρισας, το 2011 - 2012, στο Νομαρχιακό τμήμα της ΑΔΕΔΥ, μέχρι σήμερα. (...) δεν ταλαντεύτηκες, έδινες το χέρι για να σηκωθούν οι συνάδελφοί σου, για να σπάσει ο φόβος, για να πάρει πόδι η αυταπάτη, η λογική του μικρότερου κακού. Ετσι, σε κρατάμε στη θύμηση και στις καρδιές μας, συντρόφισσα Κλαίρη. Λεβέντισσα, γνήσια, μ' αυτό το χαμόγελο στα μάτια σου. Η Επιτροπή Περιοχής Θεσσαλίας του ΚΚΕ εκφράζει στο σύντροφο της ζωής σου Νίκο, στις λατρεμένες κόρες σου, σε όλη την οικογένειά σου, τα θερμά της συλλυπητήρια».

Σε ανακοίνωσή της, η Τομεακή Επιτροπή πόλης Λάρισας του ΚΚΕ εκφράζει τη βαθιά της θλίψη «για τον αιφνίδιο θάνατο της συντρόφισας Κλαίρης Καψαχάτη» και υπογραμμίζει πως η στάση της υπήρξε «ταξικά υποδειγματική ως εκπαιδευτικός - παιδαγωγός, απέναντι στους μαθητές των ΕΠΑΛ, πολεμώντας έμπρακτα την αντιδραστική θεωρία "του ποιοι παίρνουν τα γράμματα", συμβάλλοντας στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς τους σε αγωνιστική κατεύθυνση».

Τη θλίψη της εκφράζει και η Πανελλαδική Γραμματεία Εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ, η οποία σημειώνει σε ανακοίνωσή της: «Το τελευταίο διάστημα πάλεψε δραστήρια ενάντια στην κατάργηση ειδικοτήτων στα ΕΠΑΛ - ΕΠΑΣ και στις διαθεσιμότητες - απολύσεις εκπαιδευτικών. Πρωτοστάτησε στη συγκρότηση της Επιτροπής Αγώνα των απολυθέντων εκπαιδευτικών του νομού Λάρισας, της οποίας ήταν και μέλος, όντας και η ίδια ανάμεσα στους εκπαιδευτικούς που τέθηκαν σε διαθεσιμότητα. Πρωτοπόρα και "πανταχού παρούσα" στους αγώνες του κλάδου και όχι μόνο, υπηρετώντας με σθένος τις αξίες, τα οράματα και το δίκιο της εργατικής τάξης, μας αφήνει κληρονομιά το παράδειγμα της αγωνιστικής στάσης ζωής».

pelop.gr