του Γιώργου Πετρόπουλου*
Η πανδημία επιτάχυνε τις τεχνολογικές εξελίξεις που αφορούν τη λεγόμενη 4η Βιομηχανική Επανάσταση, αλλά και την παγκόσμια συζήτηση για το μέλλον της οικονομίας και της εργασίας.Ρομποτικές τεχνολογίες, τεχνητή νοημοσύνη, ίντερνετ των πραγμάτων, μεγάλα δεδομένα αναμένεται να οδηγήσουν σε μια εκθετικού βαθμού απώλεια ή ανασχηματισμό θέσεων εργασίας. Το παγκόσμιο debate για το μέλλον της εργασίας μοιάζει πολυτέλεια στην Ελλάδα της πολυετούς κρίσης. Σε αυτό συμβάλλουν βέβαια η ψηφιακή καθυστέρηση, ο προσανατολισμός του ελληνικού κεφαλαίου σε παρασιτικές δραστηριότητες που καθορίζoνται από την ένταση εργασίας και την απουσία καινοτομίας.