Κοινοβουλευτικό πραξικόπημα για να περάσει το νέο Μνημόνιο

Η πλήρης απαξίωση του κοινοβουλίου σε συνδυασμό με τη διαρκή μνημονιακή προπαγάνδα των διαπλεκόμενων ΜΜΕ και την περιστολή θεμελιωδών πολιτικών ελευθεριών, όπως αυτή της διαδήλωσης, φαλκιδεύουν τη δημοκρατία. 

Με το χτεσινό κοινοβουλευτικό πραξικόπημα, η κυβέρνηση Σαμαρά γύρισε τη χώρα πολλές δεκαετίες πίσω, στην προδικτατορική εποχή της πολιτικής ανωμαλίας και του ψευδεπίγραφου κοινοβουλευτισμού. Ασφαλώς οι μνημονιακοί κυβερνώντες έχουν επιδοθεί εδώ και καιρό σε ένα πρωτοφανές ρεσιτάλ περιφρόνησης του κοινοβουλίου. Από την κατάχρηση των πράξεων νομοθετικού περιεχομένου έως τη συστηματική απουσία του πρωθυπουργού στη Βουλή, και από τη διανομή πολυσέλιδων νομοσχεδίων στους βουλευτές λίγο πριν από την ψήφισή τους έως τη συστηματική αποφυγή του κοινοβουλευτικού ελέγχου από τους υπουργούς, δεν έχει υπάρξει άλλη κυβέρνηση στα μεταπολιτευτικά χρονικά που να έχει πολιτευτεί σε τέτοιο βαθμό ερήμην του κοινοβουλίου. Όμως ακόμα και για αυτήν την κυβέρνηση, τα χτεσινά γεγονότα συνιστούν ποιοτική αλλαγή.

Ο Κανονισμός της Βουλής είναι σαφής. Το χρονικό περιθώριο των έξι μηνών, που πρέπει υποχρεωτικά να χωρίζει δύο προτάσεις δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης, δεν αφορά τις προτάσεις δυσπιστίας κατά μεμονωμένων μελών της. Δηλαδή η πρόταση δυσπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ κατά του Στουρνάρα ήταν καθ' όλα σύμφωνη με τον Κανονισμό της Βουλής. Γι’ αυτό άλλωστε και ο υπουργός Επικρατείας Δημήτρης Σταμάτης αμέσως μετά την τοποθέτηση του Αλέξη Τσίπρα, στην ουσία έδωσε το εναρκτήριο λάκτισμα της συζήτησης για την πρόταση, που υπό φυσιολογικές κοινοβουλευτικές συνθήκες θα ξεκινούσε εκείνη τη στιγμή. 

Βέβαια, στη συνέχεια πήρε το λόγο ο Καίσαρ Βενιζέλος, εξηγώντας για ποιο λόγο το πνεύμα του Κανονισμού υπαγορεύει την… παραβίαση του Γράμματός του. Ο δε φουκαράς ο Σταμάτης τοποθετήθηκε εκ νέου για να ακυρώσει όσα είχε πει πριν από λίγα λεπτά, προβαίνοντας σε μια πρωτοφανή πράξη δημόσιου αυτοεξευτελισμού. 

Η άρνηση της συζήτησης της πρότασης δυσπιστίας παραβιάζει τα αναφαίρετα δικαιώματα της αντιπολίτευσης και στην πραγματικότητα ματαιώνει την κοινοβουλευτική διαδικασία για το πλέον κρίσιμο ζήτημα που αφορά το ίδιο το μέλλον της χώρας. 

Πρόκειται για πράξη εκτροπής που εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για το άμεσο μέλλον. Η πλήρης απαξίωση του κοινοβουλίου σε συνδυασμό με τη διαρκή μνημονιακή προπαγάνδα των διαπλεκόμενων ΜΜΕ και την περιστολή θεμελιωδών πολιτικών ελευθεριών, όπως αυτή της διαδήλωσης, φαλκιδεύουν τη δημοκρατία. 

Για την κυβέρνηση και την τρόικα δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Γνωρίζουν καλά ότι το νέο Μνημόνιο (πρώτη πράξη του οποίου είναι το πολυνομοσχέδιο) δεν μπορεί να περάσει παρά σε συνθήκες αυταρχισμού, παραπληροφόρησης και καταστολής. Κατά συνέπεια το μεγάλο πολιτικό δίλημμα με το οποίο βρίσκεται αντιμέτωπη η κοινωνία είναι το Μνημόνιο ή Δημοκρατία.

leftist

left.gr