ΔΙΕΘΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ

του  Vassilis Makridis

Είμαι από τους πρώτους που δεν θα χάριζα ποτέ την έννοια του πατριωτισμού στην εθνικιστική (ακρο)Δεξιά και από αυτούς που συνδέουν (και ΟΧΙ το αντίθετο) τον πατριωτισμό με το διεθνισμό, μέσα από το νήμα που λέγεται ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ. Και είμαι από αυτούς που ουδέποτε φοβούνταν να δηλώνουν ταυτόχρονα διεθνιστές, αλλά και πατριώτες, αφού η "πατρίδα" των εργαζόμενων, ακόμη και στα όρια της ίδιας χώρας, δεν συμπίπτει επ' ουδενί με την "πατρίδα" της αστικής τάξης.
- Ωστόσο:
ΔΕΝ μπορώ να αποδεχθώ θέσεις στην εξωτερική πολιτική της χώρας, που αντιμετωπίζουν την Τουρκία όχι ως γείτονα (έστω και κακό), αλλά ως προαιώνιο εχθρό... 


ΔΕΝ μπορώ να αποδεχθώ πως η πρόσδεση στο άρμα του Ισραήλ υπό τη μορφή συνεργασίας που συμπεριλαμβάνει ΚΑΙ την στρατιωτική, μπορεί να προσφέρει "λύση" στις ελληνοτουρκικές διαφορές...
ΔΕΝ μπορώ ν' αποδεχθώ πως το "καλό" ΝΑΤΟ ανήκει σε άλλο πολιτικό, ιδεολογικό και ταξικό "στρατόπεδο" από αυτό της "κακής" ΕΕ...
ΔΕΝ αντιλαμβάνομαι την αμυντική θωράκιση της χώρας έναντι οποιασδήποτε επιβουλής έξωθεν ως μία νέα κούρσα δαπανηρών και αμφίβολης αποτελεσματικότητας εξοπλισμών, η χρηματοδότηση των οποίων μάλιστα γίνεται μέσα από τα κρυφά κονδύλια του ΥΠ.ΕΞ., το μέγεθος των οποίων, αλλά και τον τρόπο που ξοδεύονται δεν τον γνωρίζει ΟΥΤΕ η Βουλή των Ελλήνων, που ψηφίζει τον ετήσιο προϋπολογισμό του Κράτους!!!
Και, τέλος, ΔΕΝ επισείω τον "μπαμπούλα" μιας πιθανής τουρκικής επιθετικής ενέργειας, με σκοπό - πιθανόν - να λειάνω τις "γωνίες" της εσωτερικής πολιτικής του κόμματός μου...
- Εάν οι θέσεις και οι τοποθετήσεις ορισμένων ανθρώπων δεν προσεχθούν στο βάθος τους και στο υπόβαθρο που φέρουν και, πολύ περισσότερο, εάν αφεθούν, καθ' οιονδήποτε τρόπο και γίνουν ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ μιας μελλοντικής κυβέρνησης της Αριστεράς, φρονώ πως μπορεί να υπάρξουν ΣΟΒΑΡΟΤΑΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ με ανυπολόγιστες συνέπειες...

---------------------
 οι απόψεις του Τμήματος Εξωτερικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ στο οποίο συμμετέχω,  είναι σχεδόν ταυτόσημες με τις δικές μου και υποστηρίζονται, και ανεξαρτήτως τάσεων, πλειοψηφικών ή/και μειοψηφικών... Σαφώς και δεν υπάρχει ομοφωνία σε όλα τα ζητήματα, υπάρχει όμως συνεννόηση και διαβούλευση.
 η θέση μου συμπεριλαμβάνει ΑΚΡΙΒΩΣ την ΟΡΘΗ ανάγνωση των τοπικών ισορροπιών, όπως και των προτεραιοτήτων που δίνει κατά καιρούς η κάθε δύναμη (μικρή ή μεγαλύτερη) στην εξωτερική της πολιτική. Ασφαλώς και αναζητούμε συμμάχους, όχι όμως με όρους ετεροβαρείς και επωφελείς μόνο για την πλευρά του "συμμάχου" μας... 
Ζητούμε ισορροπημένες και καλές σχέσεις με τις περισσότερες, τουλάχιστον, χώρες της ευρύτερης "γειτονιάς" μας. Ζητούμε αποτελεσματικές και ικανές στην αποτροπή, αλλά όχι κοστοβόρες (κυρίως προς όφελος των προμηθευτών και όσων δικαιούνται τις προμήθειες διαμεσολάβησης σε κάθε αγορά εξοπλισμού) Ένοπλες Δυνάμεις, που θα επενδύουν πρώτα και κύρια στην υψηλή εξειδίκευση και στην τεχνογνωσία του προσωπικού τους, καθώς και σε οπλισμό απαραίτητο και προσαρμοσμένο στα γεωπολιτικά δεδομένα τόσο της Ελλάδας, όσο και της ευρύτερης γεωπολιτικής περιοχής. 
Και λύνουμε όλα μας τα ζητήματα ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ διαμέσου της διπλωματίας και ΚΑΤΟΠΙΝ διαμέσου της όποιας αποτρεπτικής στρατιωτικής ισχύος.