«Διαγραφή χρέους με άλλη σύμβαση, ο μόνος δρόμος»

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στους ΣΠΥΡΟ ΚΑΡΑΛΗ και ΚΩΣΤΑ ΚΑΛΛΩΝΙΑΤΗ Φωτογραφίες: ΣΠΥΡΟΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ

* Αναστολή πληρωμής τόκων, με βάση ρήτρα ανάπτυξης, όπως η Γερμανία το '53 * Αν μας εξωθήσουν σε μονομερείς ενέργειες, θα υπερασπιστούμε την κυριαρχία της χώρας μας και την αξιοπρέπεια του λαού μας * Δεν είμαστε ούτε ΠΑΣΟΚ ούτε Ν.Δ. να μας κρατάνε από λίστες Λαγκάρντ και Siemens και να μας εκβιάζουν * Κανείς δεν μπορεί να μας αποβάλει από το ευρώ. Η Ελλάδα δεν είναι Κύπρος. Ο ΣΥΡΙΖΑ, ως κυβέρνηση, θα έχει σαφή λαϊκή εντολή να απαλλάξει τη χώρα από το Μνημόνιο

Βέβαιος ότι κατέχει τη ρεαλιστική πρόταση διακυβέρνησης επ' ωφελεία της Ελλάδας, την οποία θα δεχτούν Γερμανοί και δανειστές, εμφανίζεται ο Αλέξης Τσίπρας στη συνέντευξή του στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», προτάσσοντας τη συμμετοχή και την έμπρακτη στήριξη του λαού ως απαραίτητη προϋπόθεση για την έξοδο από την κρίση. Μόνη βιώσιμη λύση είναι η επαναδιαπραγμάτευση των δανειακών συμβάσεων, η διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους και η αποπληρωμή έπειτα από μια περίοδο χάριτος, τονίζει ο κ. Τσίπρας, στέλνοντας παράλληλα μήνυμα στο εσωτερικό της χώρας και στο εξωτερικό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι Ν.Δ. ή ΠΑΣΟΚ και θα αρνηθεί να εφαρμόσει τη λάθος συνταγή των Μνημονίων.

- Εξηγεί ότι για να γίνει βιώσιμο το χρέος είναι απαραίτητο κούρεμα της τάξης του 40%-50%, ώστε να προσεγγίσει τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Η μείωση αυτή, σε συνδυασμό με τον τερματισμό της λιτότητας και με ταυτόχρονη εφαρμογή σχεδίου άμεσων δημοσίων αναπτυξιακών επενδύσεων, θα σημάνει την έξοδο από την κρίση... Συμπληρώνει ότι αν το χρέος δεν καταστεί βιώσιμο, τότε ούτε οι δανειστές θα μπορέσουν να εισπράξουν τα χρήματά τους.

- Υπογραμμίζει ότι το πρόβλημα του χρέους είναι ευρωπαϊκό και δεν αντιμετωπίζεται με τις πολιτικές λιτότητας που τώρα εφαρμόζονται και επιφέρουν έναν φαύλο κύκλο νέων δανείων, αλλά με κοινή αντιμετώπιση των χωρών της Ευρώπης. Δίνει ειδικό βάρος στη συνεργασία των χωρών του Νότου, τονίζοντας ότι θα επέλθουν θετικές αλλαγές στο Βορρά και στην ίδια τη Γερμανία, με περισσότερη δημοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη και ανάπτυξη.

- Δηλώνει αποφασισμένος για σκληρές διαπραγματεύσεις με τους ξένους δανειστές, θεωρεί εφικτό στόχο το πάγωμα των τόκων για μια τετραετία και εμφανίζεται αποφασισμένος να προχωρήσει στη στάση πληρωμών, αν δεν γίνει αποδεκτή από τους Γερμανούς και τους δανειστές η σχετική πρόταση. Επισημαίνει ότι «η Ελλάδα δεν είναι Κύπρος», διευκρινίζοντας όμως ότι «οι μονομερείς ενέργειες δεν αποτελούν επιθυμία, αλλά αν μας εξωθήσουν σε αυτές δεν θα διστάσουμε προκειμένου να υπερασπιστούμε τη ζωή και την αξιοπρέπεια του λαού μας».

- Ξεκαθαρίζει ότι δεν γίνεται πρακτικά να αποβληθεί η Ελλάδα από την Ευρωζώνη, σημειώνοντας ακόμη ότι η Ευρωζώνη και η Ευρωπαϊκή Ενωση με ακρωτηριασμένο το νοτιοανατολικό άκρο τους θα είναι, αντιστοίχως, «ανάπηρη» και «ασταθής» και πως μια τέτοια εξέλιξη δημιουργεί πρόβλημα συνοχής και ισοδυναμεί με την αρχή του τέλους για ολόκληρο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.

- Σχετικά με την κυβέρνηση της Αριστεράς και πώς αυτή θα σχηματιστεί, αναφέρει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να γίνει ο πόλος συσπείρωσης μιας ευρύτατης πολιτικής και κοινωνικής πλειοψηφίας και ότι την επομένη την εκλογών, όποτε αυτές γίνουν, θα έχει αλλάξει το πολιτικό τοπίο. Ωστόσο, επισημαίνει ότι «όσο πιο ισχυρός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ τόσο ισχυρότερος θα είναι ο λαός», θέτοντας ουσιαστικά, εμμέσως πλην σαφώς, την προοπτική αυτοδυναμίας.

- Λέει ότι η κοινωνία βράζει και θα εκφράσει την αγανάκτησή της τη χρονική στιγμή που θα είναι πεισμένη ότι θα έχει πολιτικό αποτέλεσμα. Σχετικά με τις δημοσκοπήσεις και τη μικρή απόσταση από τη Ν.Δ., σημειώνει ότι θα διαφοροποιηθούν άρδην τη μέρα της προκήρυξης των εκλογών, όταν θα τεθούν τα πραγματικά διλήμματα στον ελληνικό λαό.

- Προαναγγέλλει αλλαγές στην Παιδεία, ώστε να πάψει το σχολείο να είναι εξεταστικός προθάλαμος και πάρεργο της φροντιστηριακής εκπαίδευσης, και προσθέτει πως η Ελλάδα μπορεί να γίνει η χώρα της επιστήμης. «Γιατί να μην έρχονται στην Ελλάδα φοιτητές από όλο τον κόσμο, να σπουδάσουν φιλοσοφία; Ποια άλλη χώρα έχει το κύρος της Ελλάδας;».

1 Ο κόσμος δείχνει κουρασμένος και καχύποπτος απέναντι στην πολιτική και τα κόμματα. Εχει χορτάσει από εξαγγελίες. Θα έχετε, φαντάζομαι, ακούσει να συνδέουν αρκετοί τον ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ, που υποσχέθηκε πολλά, αλλά έκανε ακριβώς τα αντίθετα. Σ' αυτό τον κόσμο που αντιμετωπίζει τον ΣΥΡΙΖΑ με σκεπτικισμό, σαν το νέο ΠΑΣΟΚ, τι θα λέγατε;

«Ο κόσμος κάνει πάρα πολύ καλά και είναι καχύποπτος, γιατί τα μάτια του έχουν δει πάρα πολλά. Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως δεν είναι ούτε νέο ούτε άλλο ΠΑΣΟΚ. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ώριμο τέκνο της ανάγκης και της οργής, για να παραφράσω τον ποιητή. Εκφράζει την οργή του κόσμου για την αποτυχία του φθαρμένου και διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος της μεταπολίτευσης, αλλά και την ανάγκη της εποχής για ριζική αλλαγή πορείας και για κοινωνικούς μετασχηματισμούς.

Συνεπώς η σύγκριση με άλλες καταστάσεις είναι τουλάχιστον αδόκιμη. Αλλωστε εμείς έχουμε ξεκαθαρίσει ότι ούτε μαγικό ραβδί διαθέτουμε ούτε αυτόματες λύσεις για κάθε πρόβλημα. Πολύ έγκαιρα, δε, εξηγήσαμε ότι εδώ που μας έφτασαν δεν υπάρχουν ούτε εύκολες ούτε ανώδυνες λύσεις.

Πρέπει, όμως, να υπάρξουν λύσεις. Χρειάζεται να πάρουμε αποφάσεις με τόλμη. Η κατάσταση θα αλλάξει μόνο με αγώνα, με συγκρούσεις, με διαφορετική νοοτροπία. Αυτό που χρειάζεται πιο πολύ από όλα, όμως, είναι η συμμετοχή του ίδιου του κόσμου στα πράγματα. Οπου η κοινωνία εγκατέλειψε την παθητικότητα και διεκδίκησε ενεργό ρόλο, τα πράγματα προχώρησαν προς τα εμπρός, και μάλιστα με πολύ γρήγορους ρυθμούς».

2 Στόχος του ΣΥΡΙΖΑ, σύμφωνα με την πολιτική διακήρυξή του, είναι η επαναδιαπραγμάτευση των δανειακών συμβάσεων, η διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους και η αποπληρωμή ύστερα από μια περίοδο χάριτος ανάλογα με το ρυθμό ανάπτυξης της οικονομίας. Γιατί να δεχθούν οι Γερμανοί και οι ξένοι δανειστές τις προτάσεις σας;

«Γιατί είναι ο μόνος ρεαλιστικός και βιώσιμος δρόμος για την έξοδο από την κρίση. Ολα όσα μέχρι σήμερα εφαρμόζουν έχουν αποτύχει παταγωδώς. Οι ίδιοι οι δανειστές έχουν ήδη μέχρι σήμερα αναθεωρήσει τρεις φορές την αρχική σύμβαση του 2010. Πρώτα με το PSI, δηλαδή το κούρεμα των ιδιωτών δανειστών, κατόπιν με τη μεταφορά της αποπληρωμής του δημόσιου χρέους των 300 δισ. για μετά το 2020, μέχρι το 2040-50, και τέλος με τη μείωση των επιτοκίων για τους τόκους που είναι να πληρωθούν μέχρι το 2020.

Παρά τις τρεις αναθεωρήσεις, το χρέος και σήμερα είναι μη βιώσιμο. Απόδειξη ότι το ίδιο το ΔΝΤ ζητεί κούρεμα της τάξης του 40%. Συνεπώς το πρόβλημα είναι υπαρκτό, αναγνωρίσιμο και σχετίζεται με το γεγονός ότι η λιτότητα και η ύφεση αυξάνουν αντί να μειώνουν το δημόσιο χρέος και αναπαράγουν το αδιέξοδο. Η επιλογή μιας βιώσιμης λύσης θα είναι μονόδρομος, από τη στιγμή που μια νέα κυβέρνηση με τη στήριξη του λαού αρνηθεί να εφαρμόζει το λάθος.

Η δική μας πρόταση κάνει αυτό ακριβώς. Αποτελεί λύση που θα δώσει χρόνο στην ελληνική οικονομία να ανακάμψει και ταυτόχρονα να την καταστήσει ικανή να εξυπηρετεί στο μέλλον ένα βιώσιμο δημόσιο χρέος».

3 Τι θεωρείτε βιώσιμο χρέος; Πόσο κούρεμα χρειάζεται για να γίνει βιώσιμο το χρέος;

«Κατ' αρχάς θέλω να συμφωνήσουμε στο ότι η πολιτική της κυβέρνησης να παρουσιάζει το χρέος ως βιώσιμο, και να το παίρνει πίσω όταν πρέπει να περάσει νέα μέτρα και να υπογράψει νέα Μνημόνια, είναι μια φαύλη πολιτική. Αυτή η φαυλότητα πλήττει την αξιοπιστία της χώρας και μεταξύ άλλων απομακρύνει και τις επενδύσεις για τις οποίες δήθεν κόπτονται. Από εκεί και πέρα, τα μεγέθη στην πολιτική οικονομία, όπως πολύ καλά γνωρίζετε, είναι σχετικά. Και μηδέν να είναι το χρέος, αν δεν υπάρχει ανάπτυξη, δεν είναι βιώσιμο.

Το χρέος καθίσταται βιώσιμο όταν μειώνεται ως ποσοστό του ΑΕΠ, ή έστω δεν αυξάνεται συνεχώς, όπως συμβαίνει με το ελληνικό. Το ουσιώδες είναι πρώτα από όλα να ανακοπεί η ανεξέλεγκτη ύφεση, πράγμα που σημαίνει να απαλλαγούμε μια και καλή από την πολιτική των Μνημονίων. Από εκεί και πέρα εκτιμώ ότι ένα κούρεμα 40% έως 50% που θα φέρει το χρέος στην τάξη του 85% με 90% του ΑΕΠ, δηλαδή εκεί όπου είναι ο μέσος ευρωπαϊκός όρος, σε συνδυασμό με τερματισμό της λιτότητας και ένα σχέδιο άμεσων δημόσιων αναπτυξιακών επενδύσεων, θα σηματοδοτούσε την έξοδο από την κρίση και την ταχεία ανάκαμψη».

4 Εχετε πει ότι αν δεν δεχθούν πάγωμα των τόκων για τέσσερα χρόνια, θα προχωρήσετε σε μονομερή στάση πληρωμών, που σημαίνει πως θα βρεθείτε τάχιστα προ του φάσματος διακοπής χρηματοδότησης και εξόδου από το ευρώ. Δηλαδή στη «χειρότερη έκβαση» που υπονοούν οι προγραμματικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Μπροστά σε αυτό το ενδεχόμενο θα προχωρήσετε σε μονομερή στάση πληρωμών;

«Αν δεν δεχθούν πάγωμα τόκων, θα είναι σαν να θέλουν οι ίδιοι να οδηγήσουν τα πράγματα σε αδιέξοδο, πράγμα που θεωρώ ανορθολογικό. Οχι γιατί θα μας λυπηθούν, αλλά γιατί απλά δεν τους συμφέρει μια τέτοια προοπτική που θα θέσει σε διακινδύνευση την ίδια τη συνοχή της Ευρωζώνης.

Αλλά ακόμη κι αν αυτό συμβεί αρχικά, στο πλαίσιο μιας σκληρής διαπραγμάτευσης, τότε κι εμείς θα απαντήσουμε με τον δέοντα τρόπο.

Οι μονομερείς ενέργειες σε σχέση με την εξυπηρέτηση του χρέους δεν αποτελούν επιθυμία μας, αλλά αν μας εξωθήσουν σε αυτές, δεν θα διστάσουμε προκειμένου να υπερασπιστούμε τη ζωή και την αξιοπρέπεια του λαού μας, την ίδια την κυριαρχία της χώρας μας.

Ξέρετε, εμείς δεν είμαστε ούτε ΠΑΣΟΚ ούτε Ν.Δ., για να παριστάνουμε ότι διαπραγματευόμαστε και στην ουσία να έχουμε πει από την αρχή "ναι" σε όλα. Και, το κυριότερο, εμάς δεν μας κρατάνε από λίστες Λαγκάρντ και Siemens για να μας εκβιάζουν. Από εκεί και πέρα είναι απλοϊκό και ανόητο να ισχυρίζεται κανείς ότι αυτή η στάση οδηγεί αυτομάτως σε έξοδο από το ευρώ.

Κανείς δεν μπορεί να μας "αποβάλει" από τη ζώνη του ευρώ και στην περίπτωση που αναφέρετε θα διεξαχθεί μια αληθινά σκληρή διαπραγμάτευση ώστε να βρεθεί μια αληθινά βιώσιμη λύση για όλους. Και πιστεύω ότι στο τέλος θα τα καταφέρουμε. Είμαι σίγουρος».

5 Από πού εκπορεύεται και πώς τεκμαίρεται αυτή η σιγουριά; Μιλάτε για ορθολογική και βιώσιμη λύση, αποκλείετε το ενδεχόμενο να υπάρξει τέτοια λύση χωρίς; κούρεμα και αναστολή πληρωμών.

«Ορθολογική και βιώσιμη ούτε μία στο εκατομμύριο. Να σας εξηγήσω γιατί. Οι τόκοι, σύμφωνα με το σημερινό πρόγραμμα της τρόικας, είναι 83 δισ. ευρώ μέχρι το 2020. Τα 61 δισ. υποτίθεται ότι θα πληρωθούν από το πλεόνασμα του προϋπολογισμού, το οποίο από το 2014 και μετά θεωρείται ότι θα είναι της τάξης του 4,5% του ΑΕΠ. Τα υπόλοιπα 22 δισ. υποτίθεται πως θα προκύψουν συσσωρευτικά από τις ιδιωτικοποιήσεις. Ταυτόχρονα οι υπολογισμοί αυτοί γίνονται στη βάση της επιστροφής της οικονομίας στην ανάπτυξη το 2014 και τη σταθερή ανάπτυξή της με ρυθμούς 3%-3,5% ετησίως ώς το 2020.

Υπάρχει κανένας σοβαρός άνθρωπος που να πιστεύει ότι αυτά δεν είναι σενάρια επιστημονικής φαντασίας; Δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο, χώρα σε βαθιά ύφεση να επιτύχει πλεόνασμα στον προϋπολογισμό και υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης ταυτόχρονα. Για δε τις ιδιωτικοποιήσεις να σας θυμίσω ότι από 50 δισ. που ήταν στο πρώτο Μνημόνιο, έγιναν τώρα 22, ενώ το ΤΑΙΠΕΔ στις πιο φιλόδοξες αποτιμήσεις του μιλάει για 15 δισ.

Στην πραγματικότητα όλοι γνωρίζουν ότι, ακόμα και αν τα εκποιήσουν όλα και μετατρέψουν την Ελλάδα σε μοναδική χώρα στον κόσμο χωρίς δημόσια περιουσία με την τρέχουσα υποτίμηση αξιών, δύσκολα θα φθάσουν τα 7-8 δισ. Συνεπώς υπάρχει ένα τεράστιο χρηματοδοτικό κενό που μπορεί να κινηθεί άμεσα στα 10 δισ., για το 2014-2015 και να φθάσει τα 77 δισ., όπως ανέφεραν προχθές οι Σοσιαλδημοκράτες στη Γερμανία, ώς το 2020.

Από την άλλη πλευρά, η χρηματοδότηση από τους Ευρωπαίους δανειστές τελειώνει τον Μάιο του 2014. Του ΔΝΤ συνεχίζει μέχρι το 2016 αλλά μόνο για τους τόκους που του αναλογούν. Και σας ερωτώ λοιπόν εγώ: Πείτε ότι δεν υπάρχει ο ΣΥΡΙΖΑ να διεκδικήσει αναστολή πληρωμών και κούρεμα. Πώς θα πληρωθούν οι τόκοι, τα 83 δισ., από το 2014 μέχρι το 2020; Από δικούς μας πόρους, αποκλείεται. Εκτός αν κλείσουμε τα νοσοκομεία, τα σχολεία, σταματήσουμε να δίνουμε συντάξεις και εξαφανίσουμε και ορισμένες χιλιάδες ανέργους. Από δανεικούς πόρους;

Πρέπει να βρεθούν νέοι, αλλά κι εδώ τίθεται το ερώτημα: έως πότε οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι και τα κόμματά τους θα συμφωνούν σε πόρους που θα εκταμιεύονται μόνο και μόνο για να σώζουν τις τράπεζες και να ανακυκλώνουν το αδιέξοδο; Και γιατί να δεχθούν ότι με την ίδια συνταγή που απέτυχε ήδη, θα πετύχει την επόμενη φορά;

Συνεπώς η λύση που προτείνουμε για διάσκεψη στο πλαίσιο αυτής του Λονδίνου για τη Γερμανία το 1953, που θα κάνει βιώσιμο το χρέος, με αναστολή πληρωμής τόκων βάσει της ρήτρας ανάπτυξης, έως ότου δηλαδή η οικονομία επανέλθει σε ρυθμούς μεγέθυνσης, είναι η μόνη ρεαλιστική, όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά για την Ευρώπη, που σήμερα απειλείται από την ανακύκλωση και αναζωπύρωση της κρίσης σε όλο το Νότο. Και πιστεύω ότι μόλις κερδίσουμε, δεν θα είμαστε μόνοι απέναντι στη Μέρκελ. Αυτή τη λύση θα την προκρίνουν και θα τη στηρίζουν ευρύτερες δυνάμεις και όχι μόνο στο Νότο. Ακόμη και στην ίδια τη Γερμανία».

6 Μέχρι στιγμής τα διεθνή κέντρα δεν φαίνεται να αστειεύονται. Το δείχνει καθαρά η εμπειρία της Κύπρου όταν το αρχικό «όχι» των Κυπρίων στη συνέχεια μετατράπηκε σε πλήρη υποταγή στις απαιτήσεις τους... Εσείς θα επιμείνετε, ακόμη και στην απευκταία επιλογή αποχώρησης από την Ευρωζώνη;

«Η Ελλάδα δεν είναι Κύπρος. Οποιος υποστηρίζει ότι η έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη είναι απλά ένα σενάριο, μια εξίσωση με μόνες παραμέτρους οικονομικές και νομισματικές, είτε είναι αφελής είτε ηλίθιος. Ευρωζώνη με ακρωτηριασμένο το νοτιοανατολικό της άκρο, Ευρωπαϊκή Ενωση με βαθιά πληγή στην εύθραυστη περιοχή της Μεσογείου, θα είναι Ευρωζώνη και Ε.Ε., αντίστοιχα, ανάπηρη και ασταθής. Θα είναι η αρχή του τέλους της. Αλλά και όμοια να ήταν τα πράγματα, δεν μπορείτε να συγκρίνετε μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με νωπή λαϊκή εντολή διεξόδου από το Μνημόνιο, με τη νεοεκλεγμένη κυβέρνηση Αναστασιάδη στην Κύπρο, που εξελέγη με τη στήριξη της κ. Μέρκελ και με προεκλογική δέσμευση τη γρήγορη πρόσδεση στο Μνημόνιο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση θα έχει σαφή λαϊκή εντολή να εφαρμόσει την πολιτική του, να απαλλάξει τη χώρα από το Μνημόνιο, να επαναδιαπραγματευθεί ένα βιώσιμο δημόσιο χρέος και να προχωρήσει στην παραγωγική και κοινωνική ανασυγκρότηση της χώρας. Και αυτό θα πράξει, ανεξάρτητα από εκβιασμούς. Και οι δανειστές αυτό το γνωρίζουν. Γνωρίζουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα είναι το ίδιο με τον Παπανδρέου, τον Σαμαρά ή τον Αναστασιάδη.

Από την άλλη, όμως, οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι η Κύπρος έφερε στην επιφάνεια κάτι που γνωρίζαμε και γι' αυτό και δουλεύουμε σε αυτή την κατεύθυνση. Εδειξε την αναγκαιότητα να υπάρξουν πολλά "όχι" μαζί, από λαούς και από κυβερνήσεις, χωρίς την αυταπάτη του "καλού μαθητή".

Η πολιτική αλλαγή στην Ελλάδα θα είναι μέρος μιας ευρύτερης τομής. Για το λόγο αυτό εργαζόμαστε για τις ευρύτερες δυνατές ευρωπαϊκές συμμαχίες, τόσο στο Νότο όσο και στις ίδιες τις χώρες του Βορρά».

7 Η επαναδιαπραγμάτευση των δανειακών συμβάσεων σημαίνει πως ζητάμε συνέχιση της δανειοδότησης με ευνοϊκότερους όρους, ώστε τα χρήματα που πήγαιναν στην πληρωμή τόκων να διατεθούν για κοινωνική και αναπτυξιακή πολιτική. Ποια είναι η ατζέντα που θα διαμορφώσει τη Συμμαχία του Νότου ώστε να αλλάξουν οι συσχετισμοί και να στεφθεί με επιτυχία η επαναδιαπραγμάτευση;

«Η κ. Μέρκελ ισχυρίζεται ότι τα προβλήματα του χρέους δεν λύνονται με περισσότερο χρέος, γι' αυτό προκρίνει τη σκληρή λιτότητα, εντούτοις η πολιτική της οδηγεί διαρκώς στην ανάγκη νέων δανείων, σε φαύλο κύκλο. Από την άλλη, όμως, ο κ. Στάινμπρουκ μίλησε ανοικτά για την αναγκαιότητα ενός νέου Σχεδίου Μάρσαλ για το Νότο.

Συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα στην Κ.Ε. Μέρος 1οΑς το συνειδητοποιήσουμε, το πρόβλημα είναι ευρωπαϊκό και έχουν ήδη καταγραφεί οι βασικές διαστάσεις του. Αφορά την κοινή αντιμετώπιση του δημόσιου χρέους, της κρίσης του τραπεζικού συστήματος, της ανάπτυξης και, φυσικά, το μείζον θέμα της ανεργίας.

Συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα στην Κ.Ε. Μέρος 2οΟι χώρες του Νότου, απευθυνόμενες πάντα και στους εργαζομένους του Βορρά, μπορούν να συγκλίνουν σε αυτά τα θέματα διεκδικώντας ταυτόχρονα πραγματική δημοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη, ανάπτυξη στη βάση των κοινωνικών αναγκών. Το πρώτο βήμα για την υλοποίηση αυτής της ατζέντας είναι η ακύρωση της πολιτικής των Μνημονίων που "καίνε" τον ευρωπαϊκό Νότο. Ηδη η φωτιά φτάνει σήμερα στη Γαλλία και αύριο στην ίδια τη Γερμανία».

8 Αν δεν υπάρξει συμφωνία για νέο ευνοϊκότερο δανεισμό, πού θα βρεθούν τα χρήματα για την κοινωνική και αναπτυξιακή πολιτική;

«Η ανάγκη να αντιμετωπίσουμε την ανθρωπιστική κρίση στην Ελλάδα με έκτακτα μέτρα προστασίας και ανακούφισης είναι άμεση και δεν μπορεί να περιμένει την έκβαση της διαπραγμάτευσης. Το ίδιο πάνω - κάτω ισχύει και για τον αναπτυξιακό προσανατολισμό της οικονομίας. Τρεις είναι συνήθως οι πηγές και σ' αυτές θα επικεντρωθούμε. Ευρωπαϊκοί πόροι, δημόσιοι επενδυτικοί πόροι και τραπεζική χρηματοδότηση. Κάθε μία από αυτές τις πηγές θέλει φυσικά μία συγκεκριμένη πολιτική.

Η σπατάλη των ευρωπαϊκών πόρων πρέπει να αντικατασταθεί από τη σωστή αξιοποίησή τους για την προστασία των αδυνάμων. Οι δημόσιες επενδύσεις πρέπει να επανέλθουν στα προ Μνημονίου επίπεδα και να γίνουν μοχλός πραγματικής ανάπτυξης. Και η τραπεζική σταθεροποίηση απαιτεί ριζικές αλλαγές του τρόπου με τον οποίο προσεγγίζει το θέμα η τρόικα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ εργάζεται και στα τρία μέτωπα με συγκεκριμένες σκέψεις για το τι αλλαγές πρέπει να γίνουν. Επιπλέον συμβολή στη σταθεροποίηση της οικονομίας θα έχει και η κατάργηση του Μνημονίου αυτή καθ' εαυτή. Αλλωστε η ίδια η αύξηση του κατώτατου μισθού θα δώσει ώθηση στην κατανάλωση και θα συμβάλει στην επανεκκίνηση της οικονομίας. Εντούτοις η μεγαλύτερη ώθηση θα δοθεί από την επανεκκίνηση της οικονομίας, καθώς μόνο τότε θα ενεργοποιηθούν και ιδιωτικές επενδύσεις, στο βαθμό που η οικονομία θα αρχίσει να κινείται προς την κατεύθυνση της παραγωγικής ανασυγκρότησης».

9 Εχετε κοστολογήσει τα μέτρα κοινωνικού χαρακτήρα, όπως π.χ. για την αντιμετώπιση της φτώχειας και της ανεργίας; Πώς θα χρηματοδοτηθούν; Αρκεί η αύξηση των δημόσιων επενδύσεων ή χρειάζεται ένα νέο Σχέδιο Μάρσαλ;

«Οπως σας είπα, τα μέτρα καταπολέμησης της φτώχειας είναι πρώτης προτεραιότητας για τον ΣΥΡΙΖΑ και θα γίνουν πάση θυσία. Σε ό,τι αφορά το κόστος τους, όπως σας είπα, ένα μέρος θα καλυφθεί από αναδιανομή των δημόσιων δαπανών. Ενα άλλο από την ενεργοποίηση ευρωπαϊκών πόρων. Ενα τρίτο μέρος θα προκύψει από την αναδιανομή των φορολογικών βαρών που θα φέρει φοροελαφρύνσεις στα φτωχότερα στρώματα, αυξάνοντας το διαθέσιμο εισόδημά τους και βγάζοντας μερίδα των δοκιμαζόμενων νοικοκυριών από το όριο της φτώχειας.

Από κει και πέρα, βέβαια, χρηματοδοτικά εργαλεία του εύρους του Σχεδίου Μάρσαλ είναι αναγκαίο να δημιουργηθούν όχι μόνο για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης στην Ελλάδα, αλλά για την κοινωνική ανάπτυξη ολόκληρης της Ευρώπης».

«Σύγκρουση με το σύστημα διαπλοκής, βαθιές αλλαγές στο Δημόσιο»

* Καθήκον μας να εμψυχώσουμε, να κινητοποιήσουμε  τους εργαζομένους, τους ανέργους, τους επαγγελματίες και να νικήσουμε το φόβο. Είναι στο χέρι μας * Ας μην κοιμούνται ήσυχοι όσοι επενδύουν στη διασπάθιση του δημόσιου πλούτου * Οι τράπεζες είναι  ήδη υπό κρατικό έλεγχο άσχετα αν  η κυβέρνηση δεν τον ασκεί. Το οξύμωρο είναι ότι στις κρατικοποιημένες τράπεζες κάνουν κουμάντο αυτοί  που τις χρεοκόπησαν

«Χρηματοδοτικά εργαλεία του εύρους ενός Σχεδίου Μάρσαλ είναι αναγκαίο να δημιουργηθούν», λέει ο Αλ. Τσίπρας στους Σπ. Κάραλη και Κ. Καλλωνιάτη10 Δεδομένου ότι το περιουσιολόγιο χρειάζεται χρόνια για να φτιαχτεί κι εσείς βασίζετε την άντληση εσόδων στη φορολογία του πλούτου, τι άλλο προτείνετε από πλευράς φορολογικής πολιτικής;

«Η ριζική αναθεώρηση του φορολογικού συστήματος είναι αναγκαία, όπως άλλωστε και οι ριζικές αλλαγές στους φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς. Δεν μπορεί τόσα χρόνια να φορολογούμε τη φτώχεια και να αφήνουμε ανέγγιχτο τον πλούτο. Είναι αλήθεια, όμως, ότι το δίκαιο φορολογικό σύστημα που προτείνουμε θα χρειαστεί χρόνο για να φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα στα έσοδα.

Από την άλλη, υπάρχει πληθώρα φορολογικών εργαλείων που μπορούν να επιτύχουν τη δικαιότερη κατανομή των φορολογικών βαρών. Και αυτό αφορά τα τεκμήρια, το πόθεν έσχες, τον έλεγχο των offshore εταιρειών, την καταπολέμηση της διακίνησης μαύρου χρήματος, την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και φοροκλοπής, την πάταξη του λαθρεμπορίου καυσίμων και τσιγάρων, τον έλεγχο της μάστιγας των πλαστών τιμολογίων. Είναι θέμα πολιτικής βούλησης να χρησιμοποιηθούν τα σωστά εργαλεία ώστε να φορολογηθούν δικαιότερα οι διάφορες κοινωνικές ομάδες».

11 Παραδοσιακά η Αριστερά μιλά για τόνωση του δημόσιου τομέα σαν φάρμακο στην κρίση, όμως το ελληνικό Δημόσιο χαρακτηρίζεται αποδεδειγμένα από αδιαφάνεια, διαφθορά, ρεμούλα και σπατάλη. Πώς σκέφτεστε να εξυγιάνετε το δημόσιο τομέα ώστε να πάψει να είναι αγωγός κερδοφορίας για τον ιδιωτικό τομέα; Θα σταματήσετε κάθε ιδιωτικοποίηση; Θα επιδιώξετε την ανάκτηση από το Δημόσιο των ιδιωτικοποιημένων εταιρειών, ακόμη και μη κοινωφελών όπως ο ΟΠΑΠ; Τι θα κάνετε με τις απολύσεις που τώρα γίνονται;

«Στην Ελλάδα η διαπλοκή και το πολιτικό σύστημα έχουν διαμορφώσει τρομερές παθογένειες στη δημόσια διοίκηση. Εμείς φιλοδοξούμε να συγκρουστούμε με το σύστημα διαπλοκής, συνεπώς είμαστε έτοιμοι να κάνουμε βαθιές μεταρρυθμίσεις στο Δημόσιο. Προέχει η αλλαγή της νομοθεσίας σε πολλούς τομείς, η διαμόρφωση καθολικών κανόνων για θέματα χωροταξίας, περιβάλλοντος και φορολογίας, η αυτονόμηση της δημόσιας διοίκησης από τον πολιτικό έλεγχο, η διαφάνεια, η απλοποίηση της γραφειοκρατίας και η διαμόρφωση αξιοκρατικών κανόνων στο εσωτερικό της δημόσιας διοίκησης. Σ' αυτές τις αλλαγές εμείς θέλουμε τους δημοσίους υπαλλήλους συμμάχους και όχι εχθρούς.

Οι απολύσεις, και μάλιστα οι οριζόντιες, δεν είναι μεταρρύθμιση, είναι διάλυση. Εμείς φιλοδοξούμε να πείσουμε όλους τους πολίτες να βάλουν ένα λιθαράκι για την ανασυγκρότηση του κράτους, για να αλλάξουμε τη σχέση κράτους-πολίτη. Για μια δημόσια διοίκηση που θα προσφέρει στον πολίτη και στο κοινωνικό σύνολο. Στο πλαίσιο αυτό θα εξετάσουμε πώς και με ποια προτεραιότητα θα ανακτήσουμε ως Δημόσιο ό,τι είναι σημαντικό για τη διασφάλιση των κοινωνικών αναγκών.

Ειδικά για τον ΟΠΑΠ, όμως, οφείλω να πω ότι μπορεί να μην είναι με τη στενή έννοια κοινωφελής οργανισμός, αλλά είναι αδιανόητο να πωλούνται κερδοφόρες εταιρείες σε περίοδο δημοσιονομικής ασφυξίας. Χώρια το σημαντικό κοινωνικό όφελος που προκύπτει όταν η διαχείριση του τζόγου γίνεται από το κράτος και όχι από ιδιώτες. Σε κάθε περίπτωση θα βρούμε τον τρόπο να υπερασπιστούμε το δημόσιο συμφέρον. Ας μη κοιμούνται ήσυχοι όσοι επενδύουν στη διασπάθιση του δημόσιου πλούτου».

12 Λαμβανομένης υπόψη της εκτίμησης του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ για διατήρηση της ανεργίας πάνω από 20% για 20 χρόνια ακόμη και με ανάπτυξη, με τι αναπτυξιακά μέτρα σκοπεύετε εσείς να μειώσετε την ανεργία; Επιζητείτε την προσέλκυση ιδιωτικών επενδύσεων, σε ποιους τομείς που να δημιουργούν απασχόληση και με τι κίνητρα;

«Η μελέτη του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ λέει ότι όσο πιο μεγάλη είναι η καταστροφή παραγωγικού δυναμικού τόσο πιο δύσκολο θα είναι να αντιστραφεί η πορεία της ανεργίας. Εμείς λοιπόν σκοπεύουμε να αλλάξουμε αμέσως πολιτική. Να τονώσουμε τη ζήτηση ώστε να κινηθεί η αγορά των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται κυρίως στην εσωτερική αγορά, ως ένα πρώτο βήμα συγκράτησης της ανεργίας.

Από κει και πέρα απαιτείται ένα ισχυρό πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεων, πολιτικές για τη γρήγορη ανάπτυξη της κοινωνικής και συνεταιριστικής οικονομίας, σχέδιο τραπεζικής ενίσχυσης της μικρής επιχειρηματικότητας και των κοινωνικών συνεταιρισμών, νομική κάλυψη σε αυτοδιαχειριστικές προσπάθειες εργαζομένων αλλά και εκτεταμένες ιδιωτικές επενδύσεις.

Το βασικό κίνητρο που θα προσφέρουμε στους επενδυτές είναι η αξιοπιστία, η σταθερότητα του φορολογικού συστήματος, η κατάργηση της δαιδαλώδους πολυνομίας που ευνοεί σήμερα τη διαπλοκή και η θετική ψυχολογία που θα διαμορφώσει το τέρμα του λάθους της λιτότητας. Η ψυχολογία της εξόδου από την κρίση. Εμείς από την πλευρά μας θα απαιτήσουμε σεβασμό στο περιβάλλον και τήρηση της εργατικής νομοθεσίας».

13 Σκοπεύετε να κρατικοποιήσετε όλες τις μεγάλες τράπεζες κι αν όχι όλες, ποιες; Πώς θα το κάνετε αυτό όταν βασικός τους μέτοχος είναι το μη ελεγχόμενο από το κράτος Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας;

«Το ΤΧΣ είναι εταιρεία του ελληνικού Δημοσίου, στην οποία όμως η κυβέρνηση έχει επιτρέψει στους δανειστές να έχουν τον πρώτο λόγο. Συνεπώς οι τράπεζες είναι ήδη υπό κρατικό έλεγχο, άσχετα αν η κυβέρνηση επιλέγει να μην τον ασκεί. Εμείς όμως θα τον ασκήσουμε. Για να μην παίζουμε λοιπόν με τις λέξεις, οι τέσσερις συστημικές τράπεζες στις οποίες συγχωνεύθηκε το σύνολο του τραπεζικού συστήματος, είναι ήδη "κρατικοποιημένες", αφού το ΤΧΣ έχει τη συντριπτική πλειοψηφία των μετοχών και το ελληνικό Δημόσιο, δηλαδή ο Ελληνας φορολογούμενος, θα χρεωθεί τα δισ. της ανακεφαλαιοποίησης.

Το οξύμωρο είναι ότι στις "κρατικοποιημένες" τράπεζες κουμάντο κάνουν οι τραπεζίτες που τις χρεοκόπησαν. Αλλος κερνάει και άλλος πληρώνει δηλαδή. Ε, αυτό το πανηγύρι θα τελειώσει. Από εκεί και πέρα το πρόβλημα είναι πώς θα σταθεροποιηθεί το τραπεζικό σύστημα και πώς οι τράπεζες θα ξαναγίνουν χρηματοδοτικά εργαλεία για την ενίσχυση της πραγματικής οικονομίας. Σ' αυτή την κατεύθυνση επεξεργαζόμαστε σχέδια, μεταξύ των οποίων είναι και η ίδρυση νέων τραπεζικών και χρηματοδοτικών σχημάτων ειδικού σκοπού, ώστε να ενισχύεται αποτελεσματικότερα η ανάπτυξη και η κοινωνική συνοχή».

14 Δεδομένου ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι επιθυμητός από το εγχώριο και ευρωπαϊκό κατεστημένο καθώς και την ντόπια ολιγαρχία, είναι σχεδόν βέβαιο πως θα αντιμετωπίσει κλίμα καχυποψίας και εχθροπάθειας που μπορεί να φθάσει μέχρι και το ανοιχτό σαμποτάζ. Πώς θα αντιμετωπίσετε ένα παρόμοιο ενδεχόμενο που θα μπορούσε να καταλήξει σε νέα εκροή καταθέσεων και κεφαλαίων στο εξωτερικό; Πώς θα ελέγξετε το λαβύρινθο φοροαποφυγής και εξόδου του χρήματος, που είναι οι εξωχώριες εταιρείες;

«Ο πόλεμος από το διαπλεκόμενο τρίγωνο τραπεζών-μίντια-μνημονιακών πολιτικών δυνάμεων είναι κάτι για το οποίο οφείλουμε να είμαστε προετοιμασμένοι. Εμείς όμως θα έχουμε το δυνατότερο όπλο που υπάρχει: τον κόσμο, την πλειοψηφία της κοινωνίας στο πλευρό μας. Ο κόσμος θα βλέπει, θα κρίνει ποιον συμφέρει η πολιτική μας και θα μας στηρίξει με όλα τα μέσα. Είμαστε σίγουροι ότι η αποφασιστική στήριξη του κόσμου θα αποτρέψει ακόμη και την ολιγαρχία από σπασμωδικές κινήσεις. Σ' αυτό το πλαίσιο έχω τη βεβαιότητα πως θα λειτουργήσει με απόλυτη επάρκεια το σχέδιο που έχουμε ήδη επεξεργαστεί για την αποτροπή συντονισμένης ξαφνικής εκροής καταθέσεων».

15 Πώς θα ελαφρύνετε τα νοικοκυριά από τα μη εξυπηρετούμενα ιδιωτικά χρέη;

«Από την αρχή επιμέναμε στην ιδέα η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών να γίνει όχι με κριτήριο τη ζημία που υπέστησαν από το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων, αλλά σε συνδυασμό με ένα μεγάλο πρόγραμμα αναδιάρθρωσης των δανείων, στεγαστικών, καταναλωτικών και μικροεπιχειρηματικών. Η επαναφορά των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας θα δημιουργήσει τεράστια κοινωνική απόγνωση. Δεν πρόκειται να το επιτρέψουμε να συμβεί.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καταθέσει πρόταση νόμου για μια νέα "σεισάχθεια" και ζήτησε μία ριζική και καθολική λύση όταν πρόσφατα η κυβέρνηση αντικατέστησε το "νόμο Κατσέλη" με ευνοϊκότερες για τις τράπεζες ρυθμίσεις. Το επόμενο διάστημα θα εξαγγείλουμε το σχέδιο ελάφρυνσης νοικοκυριών και επιχειρήσεων, που δεσμευόμαστε να εφαρμόσουμε ως κυβέρνηση, τόσο για να πάρουν ανάσα οι πολίτες όσο όμως και για να σταθεροποιηθεί το τραπεζικό σύστημα, που ήδη σωρεύει πάνω από 70 δισ. κόκκινα δάνεια».

16 Μετά το κλείσιμο της ΕΡΤ ο ΣΥΡΙΖΑ κήρυξε ανένδοτο αγώνα με στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης. Τι περιεχόμενο δίνετε σ' αυτό που εξαγγέλλετε ως ανένδοτο αγώνα;

«Να απαλλάξουμε την Ελλάδα από το Μνημόνιο και από το εφιαλτικό μέλλον που της ετοιμάζουν. Να υπερασπιστούμε την κοινωνική συνοχή και τη Δημοκρατία. Αυτοί πρέπει να είναι οι στόχοι του αγώνα. Είναι ένας αγώνας στον οποίο χρειάζεται να συναντηθούμε όλοι, πέρα από μικροπολιτικές σκοπιμότητες και πολιτικά παιχνίδια. Να δώσουμε τη μάχη παντού: στις γειτονιές, στις πόλεις, στους χώρους δουλειάς, στα σχολεία και τα νοσοκομεία που κλείνουν. Είναι ένας αγώνας για την υπεράσπιση της κοινωνίας, και θα τελειώσει μόνο όταν τελειώσει η σημερινή κυβέρνηση και το επαίσχυντο Μνημόνιο».

17 Ομως, οι πλατείες είναι άδειες και οι διαδηλώσεις μικρές. Μήπως δεν πείθονται οι πολίτες από τον ΣΥΡΙΖΑ;

«Στις μεγάλες κινητοποιήσεις υπάρχουν περίοδοι έξαρσης και ύφεσης. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο κόσμος σταμάτησε να υποφέρει, ούτε ότι αποδέχτηκε την ήττα του από το Μνημόνιο. Η κοινωνία βράζει και θα εκφράσει ξανά την αγανάκτησή της είτε με τους παλιούς είτε με καινούργιους τρόπους. Θα το κάνει ακόμα πιο σίγουρα και ακόμα πιο ηχηρά, τη στιγμή που θα είναι πεισμένη ότι κάτι τέτοιο θα έχει πολιτικό αποτέλεσμα. Από τη δική της πλευρά, η Αριστερά οφείλει να παίξει το ρόλο της, ώστε το κίνημα αγανάκτησης να μετασχηματιστεί σε ένα κίνημα ώριμων πολιτικών και κοινωνικών αλλαγών».

18 Εχετε πει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να κυβερνήσει χωρίς την άμεση και διαρκή συμμετοχή του λαού στις λήψεις των αποφάσεων. Πώς σκέφτεστε να το υλοποιήσετε αυτό;

«Υπάρχουν πολύ σημαντικές μεταρρυθμίσεις που μπορούν να διασφαλίσουν την πιο ουσιαστική παρέμβαση της κοινωνίας στα πράγματα. Είναι τα δημοψηφίσματα, σε κεντρικό ή σε τοπικό επίπεδο, οι συμμετοχικοί θεσμοί, οι νέες μορφές κοινωνικής οργάνωσης, η συνεταιριστική οικονομία και, βέβαια, η ριζική αναδιοργάνωση της Αυτοδιοίκησης και του συνδικαλισμού. Αρκεί να υπάρχει βούληση. Γιατί κάθε βήμα που φέρνει το λαό πιο κοντά στη λήψη των αποφάσεων, εκτοπίζει αντιστοίχως τα ισχυρά συμφέροντα που χειραγωγούν σήμερα την πολιτική και την οικονομία σε κάθε επίπεδο».

19 Δηλώσατε πρόσφατα ότι έχετε σκοπό να ρίξετε την κυβέρνηση το ταχύτερο δυνατό. Με ποιους τρόπους θα το επιδιώξετε;

«Με τον καθημερινό αγώνα για την καταγγελία της εγκληματικής και αδιέξοδης πολιτικής του Μνημονίου που εφαρμόζει παντού. Μέσα και έξω από τη Βουλή, στους δρόμους, στις πλατείες, στους χώρους δουλειάς, στις πόλεις και τα χωριά, μέσα και έξω από τη χώρα. Αυτό είναι το καθήκον μας. Να εμψυχώσουμε, να κινητοποιήσουμε τους εργαζομένους, τους ανέργους, τους μικροεπαγγελματίες και να νικήσουμε το φόβο.

Και, ξέρετε, πιστεύω ότι στο χέρι μας είναι. Αργά ή γρήγορα η κινητοποίηση του λαού μας θα τους εξαναγκάσει να φύγουν, υπό το βάρος της ομολογημένης αποτυχίας του Μνημονίου και της λαϊκής κατακραυγής. Η κυβέρνηση έχει υιοθετήσει την πολιτική του "καλού μαθητή" απέναντι στην τρόικα. Η πολιτική αυτή έχει αποδειχτεί ολέθρια, και σχέδιο διαφυγής δεν έχουν. Θα φύγουν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που έφυγαν οι δύο προηγούμενες κυβερνήσεις του Μνημονίου. Αυτή όμως θα είναι και η τελευταία για το ίδιο το Μνημόνιο. Ο ελληνικός λαός θα κάνει το βήμα της ανατροπής και καμιά άλλη προσπάθεια εξαπάτησης και εκφοβισμού δεν πρόκειται να καρποφορήσει».

20 Με ποιες πολιτικές δυνάμεις θα κυβερνήσετε; Θα είναι κυβέρνηση με δυνάμεις από το χώρο της Αριστεράς, που σε αυτή τη φάση δεν δείχνει να είναι εφικτή με δεδομένη την άρνηση του ΚΚΕ, ή κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας με άλλα κόμματα;

«Ετσι όπως είναι τα πράγματα, μια διέξοδος υπάρχει: όσο πιο ισχυρός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ τόσο πιο αποτελεσματικός θα είναι ο αγώνας του λαού να απαλλαγεί από το Μνημόνιο. Αν στις προηγούμενες εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν η μεγάλη έκπληξη, τώρα μπορεί και πρέπει να γίνει ο πόλος συσπείρωσης μιας ευρύτατης πολιτικής και κοινωνικής πλειοψηφίας. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πάψουμε να αγωνιζόμαστε για την ενότητα και την ευρύτατη δυνατή συσπείρωση, γύρω από ένα προοδευτικό εναλλακτικό πρόγραμμα. Και να είστε σίγουροι ότι την επομένη των εκλογών η δυναμική θα είναι εντελώς διαφορετική στο πολιτικό σκηνικό».

21 Σ' αυτή την κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας εντάσσετε και πρόσωπα ή πολιτικές κινήσεις που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ; Με τη ΔΗΜΑΡ ή και το σημερινό ΠΑΣΟΚ, ιδίως μετά τη θέση Σκανδαλίδη και Ρέππα προχθές στο συμπόσιο για την 3η Σεπτέμβρη για διάλογο με τον ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να υπάρξει σύγκλιση και υπό ποίες προϋποθέσεις;

«Το ΠΑΣΟΚ του κ. Βενιζέλου έχει μεταβληθεί και επισήμως σε συνιστώσα της Ν.Δ. και δεκανίκι του κ. Σαμαρά. Είναι προφανές ότι θέμα συνεργασίας δεν τίθεται, αφού ο κ. Βενιζέλος έχει συνδέσει την πολιτική επιβίωση του ιδίου και του κόμματός του με το Μνημόνιο. Οι φωνές αναδίπλωσης που ακούγονται, και μάλιστα σε υψηλότατο επίπεδο, δείχνουν το αδιέξοδο αυτής της πορείας. Για μας κάθε συνεργασία και σύγκλιση έχει νόημα, μόνο όταν βασίζεται στην προγραμματική αλλά και την πολιτική αξιοπιστία».

22 Θεωρείτε πως ο ΣΥΡΙΖΑ, στην περίπτωση που έλθει πρώτο κόμμα αλλά δεν θα έχει την απαραίτητη πλειοψηφία, όταν λάβει την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, θα δεχθεί να κυβερνήσει με ψήφο ανοχής;

«Η απάντηση είναι απλή και ξεκάθαρη. Οσο πιο ισχυρός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και όσο μεγαλύτερη πλειοψηφία διαθέτει τόσο πιο ισχυρός θα είναι ο λαός απέναντι στο Μνημόνιο. Το Μνημόνιο λοιπόν δεν θα το καταργήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ο ίδιος ο λαός με την ψήφο του. Και όσο πιο ισχυρή θα είναι το βράδυ των εκλογών η εντολή του λαού τόσο πιο δυνατή θα είναι η χώρα για να κερδίσει τη σκληρή μάχη της διαπραγμάτευσης με τους εταίρους και τους πιστωτές».

23 Ο πρωθυπουργός στη συνέντευξή του στην «Κ.Ε.» την περασμένη Κυριακή είπε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν διεκδικεί με αξιώσεις να βγει πρώτο κόμμα. Το δικαιολόγησε λέγοντας πως το χρόνο που προηγήθηκε, κατά τη διάρκεια του οποίου ελήφθησαν οδυνηρά μέτρα, δεν κατάφερε να πάρει κεφάλι στις δημοσκοπήσεις. Πώς σχολιάζετε αυτή την εκτίμηση του κ. Σαμαρά;

«Αν μετράει την αποδοχή της κοινωνίας ή τη δυσαρέσκειά της κλεισμένος στο μέγαρο Μαξίμου βλέποντας τους δείκτες και τις μετρήσεις των δημοσκοπήσεων, τότε είναι βέβαιο ότι θα κάνει τις πιο λανθασμένες επιλογές. Η εκτίμησή μου είναι ότι όπως τον Μάιο βρεθήκαμε με δημοσκοπικούς δείκτες που έδιναν ένα τελείως διαφορετικό αποτέλεσμα από αυτό που καταγράφηκε στις κάλπες, έτσι και τώρα θα είναι συντριπτική η έκπληξη του εκλογικού αποτελέσματος.

Οι δε δημοσκοπήσεις -καταγράψτε το αυτό- θα διαφοροποιηθούν άρδην τη μέρα της προκήρυξης των εκλογών, όταν θα τεθούν τα πραγματικά διλήμματα στον ελληνικό λαό.

Διότι αυτή τη στιγμή καλείται ένα απογοητευμένο, κουρασμένο, οργισμένο εκλογικό σώμα να απαντήσει σε ένα ερώτημα που δεν αφορά το δίλημμα που θα τεθεί την ημέρα των εκλογών. Ποιος, δηλαδή, θα κυβερνήσει την επόμενη μέρα. Αφορά ποιον προτιμά, ποιον θεωρεί καλύτερο ή ικανότερο. Θεωρώ απολύτως λογικό σε αυτό ερώτημα να πλειοψηφεί το "δεν ξέρω, δεν απαντώ" ή "ο κανένας", σε αυτή τη φάση της απόγνωσης ή της απελπισίας που βρίσκεται το μεγαλύτερο τμήμα του εκλογικού τμήματος και ειδικά της μεσαίας τάξης που έχει καταρρακωθεί.

Την ημέρα, όμως, που θα προκηρυχθούν εκλογές το πραγματικό διακύβευμα θα τεθεί μπροστά στον καθένα και στην καθεμιά. Θα συνεχίσουμε με μια κυβέρνηση που λέει "ναι", προσποιούμενη ότι θα διαπραγματεύεται. Ή θα επιλέξουμε να βγούμε από αυτή την κρίση με διαφορετικό τρόπο. Και εκεί σε αυτό το ρεαλιστικό διακύβευμα ο ΣΥΡΙΖΑ θα συσπειρώσει μεγαλύτερες δυνάμεις από αυτές που τον υποστηρίζουν. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι ο νικητής των εκλογών».

«Οσο πιο ισχυρός ο ΣΥΡΙΖΑ, τόσο ισχυρότερος ο λαός»

*Καμία ΝΑΤΟϊκή υποχρέωση δεν μας επιβάλλει συμμετοχή σε επιχειρήσεις κατά της Συρίας. Η Ελλάδα  δεν είναι  στο τσεπάκι κανενός *Δωδεκάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση και ελεύθερη πρόσβαση στα πανεπιστήμια όταν σταθεροποιηθεί η οικονομία

 

«Γιατί να μην έρχονται στην Ελλάδα φοιτητές από όλο τον κόσμο, να σπουδάσουν φιλοσοφία; Η Ελλάδα μπορεί να μην είναι μόνο η χώρα του τουρισμού, αλλά και της επιστήμης», τονίζει ο Αλέξης Τσίπρας24 Η Ελλάδα είναι άμεσα εμπλεκόμενη με δυνάμεις στο Κόσοβο και στο Αφγανιστάν στο πλαίσιο των ΝΑΤΟϊκών της υποχρεώσεων. Είναι πιθανό τώρα να της ζητηθεί μιας μορφής συμμετοχή σε ενδεχόμενη επίθεση στη Συρία. Εσείς ως κυβέρνηση πώς σκοπεύετε να χειριστείτε αυτά τα θέματα;

«Τίποτα από αυτά που συμβαίνουν δεν αφορά το δικαίωμα του συριακού λαού στη δημοκρατία και την ελευθερία. Η εμπειρία του Κοσόβου και του Αφγανιστάν που αναφέρατε, το επιβεβαιώνουν. Το ΝΑΤΟ δεν έχει εμπλακεί επισήμως στην υπόθεση της Συρίας, και επομένως καμία ΝΑΤΟϊκή υποχρέωση δεν μας επιβάλλει να συμμετάσχουμε σε επιχειρήσεις εναντίον μιας χώρας με την οποία έχουμε διπλωματικές σχέσεις.

Αλλά και να υπήρχε ΝΑΤΟϊκή κάλυψη σε αυτή την υπόθεση, τι θα άλλαζε; Οι βομβαρδισμοί στη Γιουγκοσλαβία είχαν επίσης ΝΑΤΟϊκή κάλυψη, αλλά ούτε μια στιγμή ο ελληνικός λαός δεν αποδέχτηκε τη συμμετοχή της χώρας σε μια επιχείρηση τόσο κραυγαλέα αντίθετη με το διεθνές δίκαιο.

Υπενθυμίζω ότι βάσει του ελληνικού Συντάγματος, χρειάζεται απόφαση της Βουλής για να παραχωρηθούν διευκολύνσεις σε πολεμικές επιχειρήσεις στις οποίες η χώρα μας δεν εμπλέκεται, πράγμα που η κυβέρνηση παρακάμπτει. Οι τελευταίες εξελίξεις, με την ανάσχεση της επίθεσης, από τις αρνητικές ψήφους σε Κοινοβούλια και από τις αντιδράσεις της κοινής γνώμης, εκθέτουν ανεπανόρθωτα τόσο τον πρωθυπουργό όσο και τον υπουργό Εξωτερικών. Απέδειξαν ότι δεν ξέρουν τίποτα άλλο από το να κραυγάζουν την προθυμία τους στην υποταγή. Ακόμη κι αν αυτή η προθυμία συνεπάγεται δεινά για τη χώρα, που βρίσκεται σε βαθιά οικονομική κρίση».

25 Πρόσφατα ο Πούτιν εξαπέλυσε επίθεση κατά της χώρας για την ετεροβαρή πολιτική που ακολουθεί, εγκαταλείποντας την προηγούμενη πιο στενή σχέση με τα ρωσικά συμφέροντα. Πώς σκοπεύετε να προσδιορίσετε τις σχέσεις της χώρας με τη Ρωσία;

«Δεν υπάρχει σχέδιο προνομιακών σχέσεων με καμία απολύτως χώρα του κόσμου. Θέλουμε μια εξωτερική πολιτική πολυδιάστατη, πολύμορφη, βασισμένη σε σχέσεις αμοιβαίας εμπιστοσύνης και προσανατολισμένη στο συμφέρον του ελληνικού λαού και μόνον. Η Ελλάδα δεν πρέπει να είναι στο τσεπάκι κανενός. Απεναντίας, μπορεί να παίξει σημαντικό διεθνή ρόλο, χωρίς εξαρτήσεις από ξένα συμφέροντα».

26 Το Νέο Λύκειο μοιράζει τα Ελληνόπουλα σε σχολεία για έχοντες και σε σχολεία για πληβείους, αποκλείοντας τα δύο τρίτα νωρίς από την ανώτατη εκπαίδευση. Πώς οραματίζεστε μια παιδεία στο μέλλον;

«Είχαμε πιστέψει ότι η κοινωνία πέρασε τη φάση κατά την οποία η μόρφωση ήταν για τους κοινωνικά ανώτερους, και είχε κατακτήσει την παιδεία ως δημόσιο αγαθό. Τα βήματα για κάτι τέτοιο έγιναν από τα μέσα της δεκαετίας του '60. Σήμερα ακόμα και αυτό είναι υπό αναίρεση.

Οι φτωχοί, με μια σειρά επιτήδειων μέτρων, που προσπαθούν απλώς να μειώσουν τις δημόσιες δαπάνες για την παιδεία, πετιούνται έξω από το Λύκειο. Στρέφονται στην περίφημη "μαθητεία", που δεν είναι τίποτα άλλο από πάμφθηνη εργασία ανηλίκων. Οι διατάξεις αυτές γυρίζουν την παιδεία έναν αιώνα πίσω.

Υποχρέωση της πολιτείας είναι να εξασφαλίζει τη 12χρονη και υποχρεωτική εκπαίδευση για όλους, καθώς και υψηλού επιπέδου, δημόσια και δωρεάν τριτοβάθμια εκπαίδευση. Το σχολείο πρέπει να πάψει να είναι εξεταστικός προθάλαμος των ΑΕΙ και πάρεργο της φροντιστηριακής εκπαίδευσης.

Σχεδιάζουμε την ουσιαστική ενίσχυση του δημόσιου σχολειού από το Νηπιαγωγείο ώς το Λύκειο, με αναβάθμιση της ποιότητας της παρεχόμενης γνώσης. Οραματιζόμαστε δε, όταν σταθεροποιηθεί η οικονομία, μια ριζική μεταρρύθμιση που θα ανοίξει το δρόμο για την ελεύθερη πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση ανάλογα με τα προσόντα, τις κλίσεις, τη δουλειά και τις δυνατότητες του κάθε μαθητή και όχι με βάση την οικονομική κατάσταση της οικογένειάς του.

Σχεδιάζουμε τέλος την ολόπλευρη στήριξη των πανεπιστημίων και των ΤΕΙ. Η Ελλάδα μπορεί, αν δουλέψουμε με σχέδιο και όραμα, σε βάθος χρόνου, να μην είναι μόνο η χώρα του τουρισμού αλλά και η χώρα της επιστήμης, της παροχής υψηλής ποιότητας γνώσης στα πανεπιστήμια και η χώρα της παραγωγής υψηλού επιπέδου έρευνας στα ερευνητικά της κέντρα.

Αυτό θα μας επιτρέψει όχι μόνο να σταματήσουμε το λεγόμενο brain rain, τη διαρροή του πιο σημαντικού επιστημονικού δυναμικού από τη χώρα, αλλά τη συγκέντρωση στη χώρα νέων επιστημόνων και ερευνητών. Και όχι μόνο στις εφαρμοσμένες αλλά και στις θεωρητικές επιστήμες. Γιατί, αλήθεια, να μην έρχονται στην Ελλάδα φοιτητές από όλο τον κόσμο για να σπουδάσουν φιλοσοφία; Ποια άλλη χώρα στον κόσμο έχει την ιστορία, την παράδοση, το βάθος και το κύρος που έχει η Ελλάδα σε αυτούς τους τομείς;».

enet.gr