Η "παιδευτική" λειτουργία της φρίκης

Το ίδιο το βίντεο, παρ' ότι δείχνει τις δολοφονίες, δεν παρέχει κανένα στοιχείο που θα μπορούσε να βοηθήσει την αστυνομία στην εξιχνίαση του εγκλήματος, γι' αυτό άλλωστε και δεν το διοχέτευσε στην τηλεόραση η ΕΛ.ΑΣ., αλλά προφανώς, μέσω της "Ζούγκλας", η ίδια η Χ.Α. Τα κανάλια που έλκονται από το αίμα και την τρομολαγνία όπως οι μύγες από τις ακαθαρσίες φρόντισαν, αφού πρώτα εξέφρασαν τον αποτροπιασμό, τις επιφυλάξεις τους και τον σεβασμό τους στις πενθούσες οικογένειες, να μεταδώσουν το φρικτό βίντεο καμιά δεκαριά φορές συναπτά και σε αργή κίνηση με επεξηγήσεις, μπας και ξεφύγει κάποια λεπτομέρεια. Η ανάγκη για πωλήσεις, τηλεθέαση, ακροαματικότητα δεν είναι κάτι για το οποίο μπορεί κανείς να ψέξει τα ΜΜΕ, υπάρχει άλλωστε και ο αφορισμός που λέει ότι δουλειά του δημοσιογράφου είναι η δημοσίευση. Ακόμα και η δημοσίευση από το "Πρώτο Θέμα" της φωτογραφίας του θνήσκοντος Φύσσα στην αγκαλιά της φίλης του καταδικάστηκε κυρίως στο μέτρο που η εν λόγω εφημερίδα είχε υιοθετήσει τη Χ.Α., οπότε η κίνησή της θεωρήθηκε φαρισαϊκή.



 Αυτό που έχει σημασία να κατανοήσουμε είναι πως η Χ.Α. επιχειρεί να εκμεταλλευθεί τον φρικτό θάνατο των δικών της ανθρώπων για να ξεπλυθεί από τα εγκλήματά της. Ο τηλεθεατής μιας τόσο αποτρόπαιης ενέργειας ενστικτωδώς ταυτίζεται με τα θύματα συναισθηματικά. Η λαθροχειρία της Χ.Α. είναι η προσπάθεια να ταυτιστεί ολόκληρη η συμμορία με τους δύο νεκρούς και να αποκτήσει ένα φωτοστέφανο θύματος για να πέσει στα μαλακά ή και για να "αναβαπτισθεί". Αυτό δεν είναι δυνατόν να μην το καταλαβαίνουν τα κανάλια. Απλώς προέχει στην ατζέντα τους το να ενσταλάξουν τον φόβο στις ψυχές των ανθρώπων για το "τι συμβαίνει εκεί έξω". Την ίδια ακριβώς αποστολή είχε αναλάβει και η ίδια η Χρυσή Αυγή. 

left.gr