Έκτακτη σύνοδος των υπουργών Εξωτερικών των χωρών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την κρίση στο Μάλι θα πραγματοποιηθεί μέσα στην εβδομάδα, σύμφωνα με την επικεφαλής του τομέα εξωτερικής πολιτικής της Ένωσης Κάθριν Άστον.
Στο επίκεντρο των συνομιλιών θα βρεθεί η επίσπευση των διαδικασιών προετοιμασίας του ευρωπαϊκού εκπαιδευτικού σώματος τον οποίο θα αναλάβει ρόλο εκπαιδευτή των ενόπλων δυνάμεων του Μάλι, που μάχονται με ισλαμιστές αντάρτες οι οποίοι ελέγχουν το βόρειο τμήμα του εδάφους της χώρας.
Στη συζήτηση θα τεθούν επί τάπητος και άλλες μορφές βοήθειας προς την κυβέρνηση της χώρας της δυτικής Αφρικής, δήλωσε η Άστον.
Σύμφωνα με ευρωπαίο διπλωμάτη, το πιθανότερο είναι το συμβούλιο να συγκληθεί την ερχόμενη Πέμπτη.
Δεκάδες χιλιάδες άμαχοι εγκαταλείπουν τις εστίες τους στο Μαλί προσπαθώντας να γλιτώσουν από τις συγκρούσεις στα κεντρικά και τα βόρεια της χώρας, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των Ηνωμένων Εθνών.
Της Μαργαρίτας Βεργολιά
Θα μπορούσε ένα φτωχό ηπειρωτικό κράτος της Αφρικής, «χαμένο» στα νότια ξηρικά εδάφη της Σαχάρας, να αποτελεί άμεση και καίρια απειλή για την ασφάλεια στην Ευρώπη; Για το Παρίσι, τον ΟΗΕ και την Ουάσιγκτον, η απάντηση είναι κάτι παραπάνω από καταφατική. Εξ ου και από τα Χριστούγεννα καταστρώνουν σχέδια ακόμη και για στρατιωτική επέμβαση, εντός του 2013, με την επίκληση (και αυτή τη φορά) της αλ Κάιντα ή θεωρητικά ό,τι έχει απομείνει από αυτή…
Για να εντοπίσετε πάντως την νέα «πηγή του κακού», θα πρέπει μάλλον να ανατρέξετε στον παγκόσμιο χάρτη, στα δυτικά της Μαύρης Ηπείρου, μεταξύ Αλγερίας, Νιγηρίας, Γκάνας και Μαυριτανίας. Εκεί θα βρείτε το πάλαι ποτέ προβεβλημένο από τη Δύση ως κράτος-υπόδειγμα στον αφρικανικό εκδημοκρατισμό: το Μάλι.
Σε μέγεθος σχεδόν όσο η πρώην αποικιοκρατική Γαλλία, είναι σήμερα η 23η φτωχότερη χώρα παγκοσμίως. Το 1/3 των εδαφών της καλύπτεται από έρημο. Οι μισοί από τα 14,5 εκατομμύρια κατοίκους της δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό.
Ομως, στα βόρεια υπεδάφη της «κρύβονται» πλούσια αποθέματα χρυσού, πετρελαίου, διαμαντιών, ουρανίου, βωξίτη και χαλκού. Και η γεωγραφική θέση της την καθιστά κομβικό σημείο στις ενεργειακές και εμπορικές διόδους μεταξύ Ερυθράς Θάλασσας και Ατλαντικού Ωκεανού, στην πλουτοπαραγωγική ζώνη του Σαχέλ.
Επισήμως, ο λόγος που η δυτικοαφρικανική χώρα βρίσκεται επισήμως σήμερα στο «κάδρο» της διεθνούς διπλωματίας είναι το γεγονός ότι τα στρατηγικής σημασίας βόρεια εδάφη της βρίσκονται πλέον υπό τον έλεγχο γηγενών αυτονομιστών και εξτρεμιστών ισλαμιστών.
Για την ακρίβεια, η πρωτοκαθεδρία τους στην περιοχή παγιώνεται μεθοδικά εδώ και 10 μήνες -κάτω από τη «μύτη» της Δύσης και της στρατιωτικής χούντας που κυβερνά παρασκηνιακά το Μάλι- μέσα από μία δαιδαλώδη αλληλουχία γεγονότων, τα οποία συνδέονται τόσο με την εσωτερική κατάσταση στη χώρα όσο και με τη ρευστή γεωπολιτική κατάσταση στη βόρεια Αφρική, στην μετά την Αραβική Ανοιξη εποχή…
Τα «μαύρα σύννεφα» άρχισαν να μαζεύονται πάνω από στο ενεργειακό «Ελ Ντοράντο» του βόρειου Μάλι λίγο μετά την πτώση του καθεστώς Καντάφι στη Λιβύη. Ενισχυμένοι από την έκτοτε αθρόα εισροή όπλων και την επιστροφή βετεράνων Τουαρέγκ -οι οποίοι πολέμησαν επί σειρά ετών ως μισθοφόροι στο πλευρό του Μουαμάρ- ένοπλοι της νομαδικής φυλής (γνωστής και ως «Κούρδοι της Σαχάρας») εξεγέρθησαν, ανακηρύσσοντας μονομερώς το ανεξάρτητο κρατίδιο του Αζαουάντ.
Η σχεδόν αναμενόμενη αυτή εξέλιξη έδωσε τον περασμένο Μάρτιο το έναυσμα για την εκδήλωση στρατιωτικού πραξικοπήματος στην πρωτεύουσα Μπαμάκο, μόλις μόλις έναν μήνα πριν από τις κρίσιμες προεδρικές εκλογές στη χώρα. Ηγέτης του ήταν ο εκπαιδευθείς στις ΗΠΑ λοχαγός Σανόγκο, υπό τις εντολές του οποίου ο υπηρεσιακός πρόεδρος-«μαριονέτα» Ντιονκούντα Τραόρε διόρισε τον πρώην αστροφυσικό της NASA (!) και επικεφαλής της Microsoft στην Αφρική, Σέικ Μοντίμπο Ντιαρά, στην πρωθυπουργία (η «αποστολή» του έληξε προ ημερών, και πάλι με παρέμβαση του στρατού). Εκτοτε, όλοι μαζί έκαναν λίγο-πολύ τα «στραβά» μάτια στο «καπέλωμα» της εξέγερσης των Τουαρέγκ από ισλαμιστές εξτρεμιστές της «Αλ Κάιντα του ισλαμικού Μαγκρέμπ» (ΑQIM)…
Κάπως έτσι η περιοχή κατέληξε να είναι σήμερα «προτεκτοράτο» της Σαρία και χαρτογραφημένο στον παγκόσμιο Ατλαντα νέο, πιθανό εφαλτήριο εξτρεμιστών για τρομοκρατικές επιθέσεις στην Ευρώπη. Προοπτική, που θα αποτελέσει μίας πρώτης τάξεως αφορμή για το πρώην αποικιοκρατικό Παρίσι (που έχει σημαντικά εμπορικά συμφέροντα στην ευρύτερη περιοχή, κυρίως μέσω του ενεργειακού κολοσσού Areva) και τον Σοσιαλιστή Γάλλο πρόεδρο Ολάντ (που φαίνεται ότι… ζήλεψε τη δόξα του δεξιού προκατόχου του Σαρκοζί, με τον πόλεμο στη Λιβύη), ώστε να ασκήσουν πιέσεις:
- στη μεν Ευρωπαϊκή Ενωση για να εγκρίνει την οσονούπω αποστολή 250 στρατιωτικών στο Μάλι για εκπαίδευση του ισχυρού εγχώριου στρατού στην ανακατάληψη του ισλαμοκρατούμενου βορρά.
- στο δε Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ για να υιοθετήσει, παραμονές των Χριστουγέννων, ψήφισμα -με τη φαινομενικά «μαγκωμένη» στήριξη της Ουάσιγκτον, αλλά υπό την διερευνητική συναίνεση της Νο1 επενδύτριας στην Αφρική Κίνας – ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για εν ευθέτω στρατιωτική επέμβαση στο Μάλι.
Στο νέο μεγάλο γεωστρατηγικό «πείραμα», ωστόσο, πρωταγωνιστικό ρόλο θα έχει, ως «βιτρίνα», η ECOWAS (Οικονομική Κοινότητα Δυτικοαφρικανικών Κρατών), με την ανάπτυξη -μέχρι νεοτέρας- 3.300 Αφρικανών στρατιωτών στο Μάλι και αποστολή τη στρατιωτική αναδιοργάνωσή του.
«Είναι η τέλεια λύση», σχολιάζει καυστικά ο αναλυτής Σάιμον Αλισον στην Guardian. «Η Γαλλία και η ΗΠΑ προχωρούν σε μία επέμβαση χωρίς να αναλάβουν κάποιο σοβαρό ρίσκο, ενώ η Ecowas -με κίνητρο την αποτροπή ενός ντόμινο αποσταθεροποίησης στην ευρύτερη περιοχή- θα λάβει όση βοήθεια απαιτείται για την επιτυχία του εγχειρήματος».
Από τους μεγαλύτερους κερδισμένους θα είναι πάντως η Αλγερία, η ηγεσία της οποίας κατάφερε να βγει αλώβητη από την «Αραβική Ανοιξη» και τώρα, ως νέος σύμμαχος της Δύσης, διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην διαμόρφωση της νέας σφαίρας επιρροής στην Αφρική. «Πρόκειται μία… κομψή αφρικανική λύση, σε ένα διεθνές πρόβλημα», συνεχίζει στην ανάλυσή του ο Αλισον, «όπου όλοι νικούν, στη θεωρία. Εκτός, ίσως, από το ίδιο το Μάλι και την ευρύτερη περιοχή».
Ηδη, υπολογίζεται ότι περισσότεροι από 400 χιλιάδες άνθρωποι έχουν εκδιωχθεί από τα βόρεια της χώρας, συμπληρώνοντας έτσι ένα ακόμη κομμάτι στο παζλ των ανθρωπιστικών τραγωδιών στην πολύπαθη Αφρική…
m.vergolia@efsyn.gr
Οι ένοπλοι πυρήνες στο Βόρειο Μαλί
MNLA: το Εθνικό Κίνημα για την Απελευθέρωση του Αζαουάντ απαρτίζεται από Τουαρέγκ και θεωρείται από τις πιο καλά εξοπλισμένες ομάδες στο βόρειο Μάλι. Στα τέλη του 2012, αποφάσισε να μετάσχει σε εθνικό διάλογο με τη στρατιωτική χούντα της Μπαμάκο.
ANSAR DINE: δημιουργήθηκε το 2011 από τον Ιγιάντ Αγκ Γκάλι, πρώην στέλεχος των Τουαρέγκ, ο οποίος έπειτα από μία σύντομη παραμονή στη Σαουδική Αραβία (στο πλαίσιο συμφωνίας με την Μπαμάκο), επέστρεψε στα πάτρια εδάφη, με διακηρυγμένο στόχο την ισλαμοποίηση του βόρειου Μάλι. Προ ημερών, μετείχε στον εθνικό διάλογο για την εξεύρεση ειρηνικής λύσης στην κρίση.
AQIM: παρακλάδι της Αλ Κάιντα, γέννημα-θρέμμα των Αλγερινών σαλαφιστών, θεωρείται η Νο1 εξτρεμιστική οργάνωση στην περιοχή Σαχέλ, με… ειδικότητα στις απαγωγές Δυτικών. Στο Μάλι, βασικός «σύμμαχός» της θεωρείται η Ansar Dine.
MOJWA: αποσπάστηκε από την AQIM στα τέλη του 2011, με στόχο την εξάπλωση της Τζιχάντ σε ολόκληρη τη Δυτική Αφρική. Σήμερα, η ένοπλη δράση της περιορίζεται στη νότια Αλγερία και στο βόρειο Μάλι.
Στη συζήτηση θα τεθούν επί τάπητος και άλλες μορφές βοήθειας προς την κυβέρνηση της χώρας της δυτικής Αφρικής, δήλωσε η Άστον.
Σύμφωνα με ευρωπαίο διπλωμάτη, το πιθανότερο είναι το συμβούλιο να συγκληθεί την ερχόμενη Πέμπτη.
Υπενθυμίζεται ότι η Γαλλία συμμετέχει ήδη ενεργά με στρατιωτικά μέσα στις μάχες κατά των ισλαμιστών, στο πλευρό της κυβέρνησης του Μάλι.
Πηγή: Ναυτεμπορική
Προσέξτε και το «πρωτοσέλιδο» του Ρόιτερ, με τίτλο <<οι ισλαμιστές αντεπιτίθενται, υπόσχονται μακρύ πόλεμο στη Γαλλία>>.
Μαλί: Χιλιάδες άμαχοι εγκαταλείπουν τα σπίτια τους - Έκλεισε τα σύνορά της με το Μαλί η Αλγερία
Δεκάδες χιλιάδες άμαχοι εγκαταλείπουν τις εστίες τους στο Μαλί προσπαθώντας να γλιτώσουν από τις συγκρούσεις στα κεντρικά και τα βόρεια της χώρας, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των Ηνωμένων Εθνών.
"Υπολογίζουμε ότι 30.000 άνθρωποι έχουν εκτοπιστεί λόγω των μαχών", δήλωσε στους δημοσιογράφους ο εκπρόσωπος του ΟΗΕ Εντουάρντο δελ Μπουέι. "Φοβόμαστε ότι ο αριθμός των ανθρώπων που έχουν πληγεί (από τις συγκρούσεις) είναι μεγαλύτερος γιατί αναφέρθηκε ότι ορισμένες ισλαμικές ομάδες τους εμπόδισαν να μετακινηθούν προς τα νότια", πρόσθεσε.
Ο Ντελ Μπουέι είπε ότι το υπουργείο Εσωτερικών της γειτονικής Μαυριτανίας επιβεβαίωσε ότι χιλιάδες πρόσφυγες από το Μαλί κατευθύνονται προς τα σύνορά της. Ο αριθμός αυτών που προσπαθούν να φτάσουν στην Μπουρκίνα Φάσο και τον Νίγηρα δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλος.
"Από τον Μάρτιο του 2012 περίπου 230.000 άνθρωποι έχουν εκτοπιστεί λόγω των συγκρούσεων και της ανασφάλειας στο Μαλί", σημείωσε.
Αργά σήμερα το απόγευμα η Αλγερία ανακοίνωσε ότι αποφάσισε να κλείσει τα σύνορά της με το Μαλί και ήδη, όπως είπε ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών, Αμάρ Μπελανί, έχουν ενημερωθεί για το θέμα οι αρχές της γειτονικής χώρας.
Πηγή: ΑΜΠΕ
Οι Δυτικοί πάνε για… Μάλι, για να μη βγουν κουρεμένοι
Της Μαργαρίτας Βεργολιά
Επέμβαση στην αφρικανική χώρα ετοιμάζει ο ΟΗΕ με άλλοθι τον έλεγχο των ισλαμιστών στο βόρειο τμήμα της, το οποίο διαθέτει εξαιρετικά πλούσιο υπέδαφος
Θα μπορούσε ένα φτωχό ηπειρωτικό κράτος της Αφρικής, «χαμένο» στα νότια ξηρικά εδάφη της Σαχάρας, να αποτελεί άμεση και καίρια απειλή για την ασφάλεια στην Ευρώπη; Για το Παρίσι, τον ΟΗΕ και την Ουάσιγκτον, η απάντηση είναι κάτι παραπάνω από καταφατική. Εξ ου και από τα Χριστούγεννα καταστρώνουν σχέδια ακόμη και για στρατιωτική επέμβαση, εντός του 2013, με την επίκληση (και αυτή τη φορά) της αλ Κάιντα ή θεωρητικά ό,τι έχει απομείνει από αυτή…
Για να εντοπίσετε πάντως την νέα «πηγή του κακού», θα πρέπει μάλλον να ανατρέξετε στον παγκόσμιο χάρτη, στα δυτικά της Μαύρης Ηπείρου, μεταξύ Αλγερίας, Νιγηρίας, Γκάνας και Μαυριτανίας. Εκεί θα βρείτε το πάλαι ποτέ προβεβλημένο από τη Δύση ως κράτος-υπόδειγμα στον αφρικανικό εκδημοκρατισμό: το Μάλι.
Σε μέγεθος σχεδόν όσο η πρώην αποικιοκρατική Γαλλία, είναι σήμερα η 23η φτωχότερη χώρα παγκοσμίως. Το 1/3 των εδαφών της καλύπτεται από έρημο. Οι μισοί από τα 14,5 εκατομμύρια κατοίκους της δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό.
Ομως, στα βόρεια υπεδάφη της «κρύβονται» πλούσια αποθέματα χρυσού, πετρελαίου, διαμαντιών, ουρανίου, βωξίτη και χαλκού. Και η γεωγραφική θέση της την καθιστά κομβικό σημείο στις ενεργειακές και εμπορικές διόδους μεταξύ Ερυθράς Θάλασσας και Ατλαντικού Ωκεανού, στην πλουτοπαραγωγική ζώνη του Σαχέλ.
Επισήμως, ο λόγος που η δυτικοαφρικανική χώρα βρίσκεται επισήμως σήμερα στο «κάδρο» της διεθνούς διπλωματίας είναι το γεγονός ότι τα στρατηγικής σημασίας βόρεια εδάφη της βρίσκονται πλέον υπό τον έλεγχο γηγενών αυτονομιστών και εξτρεμιστών ισλαμιστών.
Για την ακρίβεια, η πρωτοκαθεδρία τους στην περιοχή παγιώνεται μεθοδικά εδώ και 10 μήνες -κάτω από τη «μύτη» της Δύσης και της στρατιωτικής χούντας που κυβερνά παρασκηνιακά το Μάλι- μέσα από μία δαιδαλώδη αλληλουχία γεγονότων, τα οποία συνδέονται τόσο με την εσωτερική κατάσταση στη χώρα όσο και με τη ρευστή γεωπολιτική κατάσταση στη βόρεια Αφρική, στην μετά την Αραβική Ανοιξη εποχή…
Τα «μαύρα σύννεφα» άρχισαν να μαζεύονται πάνω από στο ενεργειακό «Ελ Ντοράντο» του βόρειου Μάλι λίγο μετά την πτώση του καθεστώς Καντάφι στη Λιβύη. Ενισχυμένοι από την έκτοτε αθρόα εισροή όπλων και την επιστροφή βετεράνων Τουαρέγκ -οι οποίοι πολέμησαν επί σειρά ετών ως μισθοφόροι στο πλευρό του Μουαμάρ- ένοπλοι της νομαδικής φυλής (γνωστής και ως «Κούρδοι της Σαχάρας») εξεγέρθησαν, ανακηρύσσοντας μονομερώς το ανεξάρτητο κρατίδιο του Αζαουάντ.
Η σχεδόν αναμενόμενη αυτή εξέλιξη έδωσε τον περασμένο Μάρτιο το έναυσμα για την εκδήλωση στρατιωτικού πραξικοπήματος στην πρωτεύουσα Μπαμάκο, μόλις μόλις έναν μήνα πριν από τις κρίσιμες προεδρικές εκλογές στη χώρα. Ηγέτης του ήταν ο εκπαιδευθείς στις ΗΠΑ λοχαγός Σανόγκο, υπό τις εντολές του οποίου ο υπηρεσιακός πρόεδρος-«μαριονέτα» Ντιονκούντα Τραόρε διόρισε τον πρώην αστροφυσικό της NASA (!) και επικεφαλής της Microsoft στην Αφρική, Σέικ Μοντίμπο Ντιαρά, στην πρωθυπουργία (η «αποστολή» του έληξε προ ημερών, και πάλι με παρέμβαση του στρατού). Εκτοτε, όλοι μαζί έκαναν λίγο-πολύ τα «στραβά» μάτια στο «καπέλωμα» της εξέγερσης των Τουαρέγκ από ισλαμιστές εξτρεμιστές της «Αλ Κάιντα του ισλαμικού Μαγκρέμπ» (ΑQIM)…
Κάπως έτσι η περιοχή κατέληξε να είναι σήμερα «προτεκτοράτο» της Σαρία και χαρτογραφημένο στον παγκόσμιο Ατλαντα νέο, πιθανό εφαλτήριο εξτρεμιστών για τρομοκρατικές επιθέσεις στην Ευρώπη. Προοπτική, που θα αποτελέσει μίας πρώτης τάξεως αφορμή για το πρώην αποικιοκρατικό Παρίσι (που έχει σημαντικά εμπορικά συμφέροντα στην ευρύτερη περιοχή, κυρίως μέσω του ενεργειακού κολοσσού Areva) και τον Σοσιαλιστή Γάλλο πρόεδρο Ολάντ (που φαίνεται ότι… ζήλεψε τη δόξα του δεξιού προκατόχου του Σαρκοζί, με τον πόλεμο στη Λιβύη), ώστε να ασκήσουν πιέσεις:
- στη μεν Ευρωπαϊκή Ενωση για να εγκρίνει την οσονούπω αποστολή 250 στρατιωτικών στο Μάλι για εκπαίδευση του ισχυρού εγχώριου στρατού στην ανακατάληψη του ισλαμοκρατούμενου βορρά.
- στο δε Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ για να υιοθετήσει, παραμονές των Χριστουγέννων, ψήφισμα -με τη φαινομενικά «μαγκωμένη» στήριξη της Ουάσιγκτον, αλλά υπό την διερευνητική συναίνεση της Νο1 επενδύτριας στην Αφρική Κίνας – ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για εν ευθέτω στρατιωτική επέμβαση στο Μάλι.
Στο νέο μεγάλο γεωστρατηγικό «πείραμα», ωστόσο, πρωταγωνιστικό ρόλο θα έχει, ως «βιτρίνα», η ECOWAS (Οικονομική Κοινότητα Δυτικοαφρικανικών Κρατών), με την ανάπτυξη -μέχρι νεοτέρας- 3.300 Αφρικανών στρατιωτών στο Μάλι και αποστολή τη στρατιωτική αναδιοργάνωσή του.
«Είναι η τέλεια λύση», σχολιάζει καυστικά ο αναλυτής Σάιμον Αλισον στην Guardian. «Η Γαλλία και η ΗΠΑ προχωρούν σε μία επέμβαση χωρίς να αναλάβουν κάποιο σοβαρό ρίσκο, ενώ η Ecowas -με κίνητρο την αποτροπή ενός ντόμινο αποσταθεροποίησης στην ευρύτερη περιοχή- θα λάβει όση βοήθεια απαιτείται για την επιτυχία του εγχειρήματος».
Από τους μεγαλύτερους κερδισμένους θα είναι πάντως η Αλγερία, η ηγεσία της οποίας κατάφερε να βγει αλώβητη από την «Αραβική Ανοιξη» και τώρα, ως νέος σύμμαχος της Δύσης, διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην διαμόρφωση της νέας σφαίρας επιρροής στην Αφρική. «Πρόκειται μία… κομψή αφρικανική λύση, σε ένα διεθνές πρόβλημα», συνεχίζει στην ανάλυσή του ο Αλισον, «όπου όλοι νικούν, στη θεωρία. Εκτός, ίσως, από το ίδιο το Μάλι και την ευρύτερη περιοχή».
Ηδη, υπολογίζεται ότι περισσότεροι από 400 χιλιάδες άνθρωποι έχουν εκδιωχθεί από τα βόρεια της χώρας, συμπληρώνοντας έτσι ένα ακόμη κομμάτι στο παζλ των ανθρωπιστικών τραγωδιών στην πολύπαθη Αφρική…
m.vergolia@efsyn.gr
Οι ένοπλοι πυρήνες στο Βόρειο Μαλί
MNLA: το Εθνικό Κίνημα για την Απελευθέρωση του Αζαουάντ απαρτίζεται από Τουαρέγκ και θεωρείται από τις πιο καλά εξοπλισμένες ομάδες στο βόρειο Μάλι. Στα τέλη του 2012, αποφάσισε να μετάσχει σε εθνικό διάλογο με τη στρατιωτική χούντα της Μπαμάκο.
ANSAR DINE: δημιουργήθηκε το 2011 από τον Ιγιάντ Αγκ Γκάλι, πρώην στέλεχος των Τουαρέγκ, ο οποίος έπειτα από μία σύντομη παραμονή στη Σαουδική Αραβία (στο πλαίσιο συμφωνίας με την Μπαμάκο), επέστρεψε στα πάτρια εδάφη, με διακηρυγμένο στόχο την ισλαμοποίηση του βόρειου Μάλι. Προ ημερών, μετείχε στον εθνικό διάλογο για την εξεύρεση ειρηνικής λύσης στην κρίση.
AQIM: παρακλάδι της Αλ Κάιντα, γέννημα-θρέμμα των Αλγερινών σαλαφιστών, θεωρείται η Νο1 εξτρεμιστική οργάνωση στην περιοχή Σαχέλ, με… ειδικότητα στις απαγωγές Δυτικών. Στο Μάλι, βασικός «σύμμαχός» της θεωρείται η Ansar Dine.
MOJWA: αποσπάστηκε από την AQIM στα τέλη του 2011, με στόχο την εξάπλωση της Τζιχάντ σε ολόκληρη τη Δυτική Αφρική. Σήμερα, η ένοπλη δράση της περιορίζεται στη νότια Αλγερία και στο βόρειο Μάλι.
06/01/2013
Δημοσιεύουμε αυτό το κείμενο, γιατί σταδιακά έχει αρχίσει και πυκνώνει η σχετική ειδησεογραφία και θεωρήσαμε πως χρειάζεται ένα κείμενο περιγραφής του τι συμβαίνει στην περιοχή.
left.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε, για το σχόλιό σας!
Για οποιοδήποτε θέμα, επικοινωνήστε
με το mail του OPENwind NETwork
(openwind13@gmail.com)