Ή την αϋπνία τους ή τους εφιάλτες μας!

του Δημήτρη Βάσσιου
Ένα παιδί, ο 19χρονος Αθανάσιος Καναούτης, δεν πρόλαβε το πρωινό της 14ης Αυγούστου, επειδή (;) δεν είχε εισιτήριο στο τραμ το τελευταίο του... μόλις μια-δυο ώρες πριν εκπνεύσει η 13η μέρα του Αυγούστου του '13...
Ελάχιστα λεπτά μετά το σάλτο του θανάτου, υπάρχει "άνθρωπος" που "γνωρίζει το νόμο πολύ καλά" και ζητάει "να πάει στο αυτόφωρο τώρα (!)" η γυναίκα που του είπε "να πάει να γαμηθεί"...
Είναι το φυσικό πρόσωπο που ελέγχεται για τις συνθήκες μιας ακόμη κρατικής δολοφονίας και παραπέμπεται "για φόνο από αμέλεια"...
Δεν είναι τυχαίο που ο "άνθρωπος" αυτός έχει μέσα του τον μπάτσο που γνωρίζει το νόμο και απαιτεί τιμωρία για ένα μπινελίκι, ακόμα και τη στιγμή που ο θάνατος λυσώντας για μια ακόμα νίκη καλπάζει προς το εφημερεύον νοσοκομείο...
anemosantistasis.blogspot.gr

 

Κάθε κρατικό πόστο - και ειδικά ενός ελεγκτή ή μπάτσου - προϋποθέτει

αξιολόγηση των αξιών... Σε τέτοια πόστα οι αξίες αξιολογούνται αντιστρόφως ανάλογα...
Η ελευθερία, η σωματική ακεραιότητα, ακόμα και η ίδια η ζωή κοστολογούνται λιγότερο από ένα εισιτήριο του τραμ... Αντίστοιχα ένα "άντε και γαμήσου" αξίζει για πολλά εισιτήρια.

 

Κάθε πράξη "νόμιμης" βίας - και ειδικά όταν πρόκειται περί κρατικής - προϋποθέτει τη συνδρομή εκείνης της "διανόησης" που λαθροβιώντας με κρατικά κονδύλια ιεραρχεί ως πρώτιστο τη "δουλειά" του κρατικού υπάλληλου και ως έσχατο τη ζωή οποιουδήποτε "τζαμπατζή"....
Ο θάνατος ενός παιδιού αντιμετωπίζεται σαν ένα πήδημα - κι επειδή η συγγραφεύς είναι εγνωσμένης αξίας, για το ξεκάρφωμα, συμπληρώνει - "έξω από το όχημα"... Αντίστοιχα η είσπραξη ενός ευρώ και τεσσαράκοντα λεπτών αξίζει πολλά πηδήματα εντός (ή και εκτός) του οχήματος.
vathiprasino.blogspot.gr

Κάθε σύστημα άδικο, αυταρχικό κι ανάλγητο - και ειδικά όταν υπηρετεί τις επιταγές της τροϊκανής αρμοστείας - προϋποθέτει την ανοχή των ιθαγενών... και κυρίως εκείνων που τα παλιά καθρεφτάκια έχουν φθαρεί και ελπίζουν ότι οι ηγεμόνες τους θα τους επιδείξουν άλλα, πιο γυαλιστερά κι αστραφτερά...
Ανέκαθεν ο θάνατος ξεπερνιέται με την ικανοποίηση ότι υπάρχουν άλλοι σε χειρότερη μοίρα που δεν μπορούν ούτε ένα εισιτήριο των 1,40 να πληρώσουν... ενώ "δόξα τω Θεώ" οι ίδιοι απλά δυσκολεύονται να πληρώσουν την εφορία, τα χαράτσια, τα δάνεια, το πρωινό των παιδιών τους που λιποθυμάνε στο σχολείο... και στο κάτω της γραφής άλλο το σάλτο από το τρόλεϊ για ένα εισιτήριο κι άλλο το σάλτο από το μπαλκόνι για ένα στεγαστικό δάνειο.
kostasoutsider.com

 Η δικαιοσύνη βέβαια απονέμεται με άλλα κριτήρια... ακριβώς επειδή ο πέλεκυς είθισται να πέφτει στο κεφάλι του φυσικού αυτουργού, ώστε να μένουν στο απυρόβλητο όλοι οι ηθικοί αυτουργοί που τόσα χρόνια πασχίζουν να στρέψουν ακόμα και τους συνεπιβάτες ενάντια στον κάθε φουκαρά για ένα εισιτήριο (παρότι αυτή τη φορά δεν - φαίνεται να - τα κατάφεραν)...
Αρκεί να κοιμάται ήσυχος ο Χατζηδάκης κι ο Χρυσοχοϊδης... και ο νέος Μητσοτάκης... και κυρίως ο Σαμαράς που επέλεξε να κοιμάται με τον εφιάλτη του Βενιζέλου !... 

Ως εκ τούτου... το πρόβλημα δεν είναι αν το σάλτο που πολλοί σκέφτονται θα είναι από το τρόλεϊ ή από το μπαλκόνι... ούτε αν θα είναι πήδημα, απαγχονισμός ή αυτοπυρπόληση... ούτε το πρόβλημα είναι αν θα φύγουν και θα κοιμούνται ήσυχοι...
Το πρόβλημα είναι πότε θα τους ανατρέψουμε ώστε αυτοί μεν θα χάσουν τον ύπνο τους, εμείς δε θα γλυτώσουμε από τον εφιάλτη τους !

15/08/13