“Είπε: ‘Τα σημάδια διαμορφώνουν μια γλώσσα, αλλά όχι εκείνη που νομίζεις ότι γνωρίζεις’. Κατάλαβα πως έπρεπε να απελευθερωθώ από τις εικόνες που μέχρι εδώ μου προαναγγέλανε τα πράγματα που έψαχνα: μονάχα τότε θα κατόρθωνα να κατανοήσω τη γλώσσα της Ιπαθίας”.
Ίταλο Καλβίνο, Αόρατες Πόλεις
Τις τελευταίες μέρες διάφοροι μιλάνε για εμάς, προσπαθώντας να ορίσουν το τι είμαστε και τι κάνουμε, όπως και τη σχέση μας με το ΣΥΡΙΖΑ, στηριζόμενοι σε μία υπόθεση, που παρουσιάζει την “αλληλεγγύη για όλους” σαν κομματική δομή.
Η πρώτη μας παρατήρηση θα ήταν ότι θεωρούμε ανειλικρινές (τουλάχιστον) τη μετάθεση μίας πολιτικής αντιπαράθεσης στις πλάτες της “αλληλεγγύης για όλους”.
Οι προηγούμενες εμπειρίες της αντιπροσωπευτικής λογικής και υποκατάστασης κινημάτων (για να το πούμε ευγενικά) και από πλευρές της Αριστεράς δικαιολογούν αυτές τις ανησυχίες. Κατανοούμε την έκπληξη, και τη σύγχυση ίσως, που μπορεί να προκαλεί η πρωτότυπη απόφαση ενός πολιτικού φορέα να μην οργανώσει «παρακλάδια (αλληλεγγύης) μίας κομματικής δομής», αλλά, σε αντίθεση με τα κλασικά εικονογραφημένα, να προάγει την πολιτική κουλτούρα και τις δομές αυτο-οργάνωσης που έχει γεννήσει η πάλη του ίδιου του λαού μας τα τελευταία χρόνια.
“Περίτεχνες εκφράσεις” με τις οποίες προσπαθούμε να κρύψουμε πίσω από το δάχτυλό μας τη σχέση μας με το ΣΥΡΙΖΑ; Μα δεν την κρύψαμε ποτέ. Απλά, η αυτονομία μίας πρωτοβουλίας ενός χώρου, που δεν ορίζεται από γραμμική σχέση αντιστοίχισης με το πολιτικό της υποκείμενο, φαντάζει ίσως λίγο σύνθετο, “μη καθαρό” και δύσκολο στη σύλληψή του φαινόμενο. Δε διακατεχόμαστε από μία λογική και πρακτική διεκδίκησης χώρων, προσπαθειών κλπ., αλλά αποδοχής των όρων και των πλαισίων λειτουργίας τους. Ακριβώς επειδή τα αξιολογούμε ως λαϊκή κατάκτηση με χειραφετητικά, ανατρεπτικά και οραματικά χαρακτηριστικά για ένα ριζικό μετασχηματισμό της σχέσης κεφάλαιο, και του υλικού και αξιακού του κόσμου.
Η «αλληλεγγύη για όλους» θεωρεί ότι σε καιρούς που η κοινωνική καταστροφή αγγίζει τα επίπεδα της ανθρωπιστικής κρίσης, που δοκιμάζονται οι αντοχές μιας ολόκληρης κοινωνίας, το ζήτημα της αυτο-οργάνωσης αποτελεί υπόθεση για την ίδια την επιβίωσή της και όχι ζήτημα ενός πολιτικο-ιδεολογικού χώρου. Κάτι τέτοιο θα ήταν τραγική πολυτέλεια. Πρόκειται για μία μάχη επιβίωσης και προετοιμασίας ενός κινήματος ανατροπής και βαθύτερων κοινωνικών μετασχηματισμών. Για ένα πλατύ, πολύμορφο και με αντιφατικά πολλές φορές χαρακτηριστικά κίνημα λαϊκής αυτοοργάνωσης και αλληλεγγύης, που δεν μπορεί να χωρέσει, εξαργυρωθεί ή ενταχθεί σε καθαρότητες, επιμέρους πολιτικές «καταγραφές» και «κανονικότητες», θεσμικού ή αντιθεσμικού τύπου».
Θα ήταν αφέλεια (τουλάχιστον) να νομίζει κάποιος ότι ο αγώνας ενάντια σε ένα σύστημα εκμετάλλευσης και καταπίεσης, ενάντια στη φτώχεια, τους αποκλεισμούς, την κοινωνική διάλυση και βαρβαρότητα, ενάντια στη λεηλασία του φυσικού και κοινωνικού πλούτου, ο αγώνας για την ισότητα, την ελευθερία, την αξιοπρέπεια, μπορεί να εξανεμιστεί σε κάθε είδους πολιτικο-ιδεολογικές κεφαλαιοποιήσεις.
Η επιχειρούμενη ερμηνεία της προσπάθειάς μας με τεχνητούς διαχωρισμούς, με «ταμπέλες» και με χρήση ερμηνευτικών εργαλείων που δεν αναγνωρίζουν δυναμικές, δείχνει την αδυναμία κατανόησης της κοινωνικής κίνησης ως αυθόρμητη διαδικασία αλλά και πρόθεση κατηγοριοποίησης των αυτοοργανωμένων εγχειρημάτων. Η προσπάθεια προσδιορισμού εγχειρημάτων ως π.χ. του ΣΥΡΙΖΑ, σημαίνει αυτομάτως ότι όλες οι δομές οφείλουν να προσδιορίσουν σε ποιο χώρο ανήκουν. Αλλά για εμάς το ζήτημα δεν είναι η τοποθέτηση «ταμπέλας» αλλά ο τρόπος που οργανώνονται οι δομές, πώς αποφασίζουν, σε ποιους/ες απευθύνονται κτλ.
Η «αλληλεγγύη για όλους» είναι μία προσπάθεια που με μια αποκεντροποιητική αντίληψη θέλει με έμπρακτο τρόπο να προσφέρει εργαλεία που να διευκολύνουν την κάλυψη υπαρκτών αναγκών των αυτο-οργανωμένων δομών κοινωνικής αλληλεγγύης και την ανάπτυξη τους. Στα πλαίσια αυτά είναι εκτός της λογικής της η λειτουργία της σαν συντονιστικό των δομών κοινωνικής αλληλεγγύης, πόσο μάλλον η εκπροσώπηση τους. Θεωρεί αυτονόητη την αυτοτέλεια στον τρόπο λειτουργίας και λήψης των αποφάσεων κάθε συλλογικότητας, ακόμα και αυτών που της έχει ζητηθεί να στηρίξει οικονομικά. Κριτήριο μας είναι να είμαστε ωφέλιμοι σε αυτή τη μάχη, προβάλλοντας με επιμονή το τρίπτυχο «αλληλεγγύη - αντίσταση – αυτοργάνωση για την συνολική ανατροπή».
Αν κάποιοι νομίζουν ότι η ανατροπή που μιλάμε αφορά απλά ψήφους και εναλλαγές στην εξουσία, θα προσπαθήσουμε να τους πείσουμε, όπως πάντα, με τις πράξεις μας. Την ίδια στιγμή τους θεωρούμε συμμάχους στον αγώνα για την οργάνωση χειραφετητικών αντι-θεσμών των «από κάτω» ενάντια στους χειραγωγικούς θεσμούς της εξουσίας. Αναγνωρίζουμε όμως επίσης, πως η εισβολή του λαού και στο κεντρικό πολιτικό επίπεδο είναι αναγκαίος όρος για την αλλαγή των συσχετισμών δύναμης ενάντια στο κράτος έκτακτης ανάγκης των μνημονίων – Τρόικας – κυβερνήσεων, χωρίς όμως να είναι ικανός από μόνος του για τον μετασχηματισμό της κοινωνίας.
Μερικές απαραίτητες τελευταίες διευκρινίσεις. Η πρώτη αφορά τη συμπερίληψη στην ιστοσελίδαwww.solidarity4all.gr όλων των αυτοοργανωμένων δομών αλληλεγγύης και συνεταιριστικών εγχειρημάτων. Η ιστοσελίδα λειτουργεί σαν μία πλατφόρμα πληροφόρησης, που πρώτο και κύριο στόχο έχει την ενημέρωση και διευκόλυνση της πρόσβασης κάθε μίας και καθένα που είτε έχει ανάγκη, είτε θέλει να δραστηριοποιηθεί. Το δικαίωμα της ανοιχτής και άμεσης πληροφόρησης είναι αδιαπραγμάτευτο για εμάς. Η πλατφόρμα μας λειτουργεί με οριζόντια οργάνωση και λογική, εξασφαλίζοντας την πρόσβαση και ενημέρωση του χώρου κάθε δομής από την ίδια τη δομή. Εμείς δεν γράφουμε κάτι για κάποιον άλλον, παρά αναρτούμε ανακοινώσεις που μας στέλνονται ή παραπέμπουμε στα λινκ (συνδέσεις) των μέσων κάθε δομής. Το πρόβλημα στην ουσία δεν είναι η σελίδα αλλά το ότι για κάποιους αυτό μπορεί να μεταφράζεται σε “στοίχιση” με τον, ή “καπηλεία” του, ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό εξαρτάται από το πώς αντιλαμβάνεται κανείς την “αλληλεγγύη για όλους” και τι αναγωγές κάνει. Αλλά ήδη μιλήσαμε για αυτό. Εξάλλου υπάρχουν 4 – 5 αντίστοιχες πλατφόρμες δικτύωσης, μια και η διακίνηση πληροφορίας στο διαδίκτυο δεν έχει σύνορα, και οι πρακτικές των creative commons (αν μιλάμε για ανοιχτά συστήματα) δεν απαιτούν άδειες, παρά μόνο πιστότητα αναφορών.
Το δεύτερο σημείο αφορά την οικονομική πλευρά του ίδιου προβλήματος. Όσον αφορά τις εισφορές των βουλευτών πρόκειται για εισφορές από το μισθό τους, ακριβώς επειδή είναι παχυλός και προκλητικά υψηλός, και δεν αποτελούν λεφτά κρατικής επιχορήγησης. Δεν ξέρουμε τι το μεμπτό υπάρχει σε αυτή τους την απόφαση. Το βασικό ερώτημα είναι τι κάνει η “αλληλεγγύη για όλους” με αυτά τα χρήματα. Η “αλληλεγγύη για όλους” ενισχύει οικονομικά μόνο τις δομές που ζητάνε τη βοήθειά της. Ακόμα και τότε, τα αιτήματα των δομών επιχειρείται, όπως και γίνεται για τα περισσότερα, να καλύπτονται μέσα από προσφορές σε είδος και αχρήματους τρόπους. Τα τρόφιμα, φάρμακα, λάδι, και κάθε προϊόν που “διαμεσολαβείται" από την “αλληλεγγύη για όλους” ή μέσω της ιστοσελίδας της, δεν αποτελούν αγορές δικές της (ή του ΣΥΡΙΖΑ), αλλά προσφορές έμπρακτης αλληλοβοήθειας μεταξύ συλλογικοτήτων ή/και αλληλέγγυων. Η εγχρήματη ενίσχυση αποτελεί μόνο την τελευταία αναγκαστική λύση για εμάς και όντως μέχρι στιγμής ωχριά απέναντι στο μέγεθος της αλληλοβοήθειας σε είδος που έχει συντελεστεί. Η ενεργοποίηση των ίδιων των απλών ανθρώπων και των δομών, ώστε να εξασφαλίζουν την οικονομική τους αυτοδυναμία τους στηριγμένες στους δικούς τους πόρους, είναι η βασική αρχή της αντίληψής μας περί αυτενέργειας και αυτοοργάνωσης, και όχι η στήριξη στο χρήμα.
Παράλληλα συντελείται μία μεγάλη προσπάθεια από κράτος, κυβέρνηση και διεθνείς οργανισμούς, για την παγιοποίηση των συνθηκών φτώχειας μέσα από ευρωπαϊκά προγράμματα, ΕΣΠΑ, ενίσχυση της “βιομηχανίας της φιλανθρωπίας”. Την ίδια στιγμή επιχειρείται από μνημονιακούς τοπικούς άρχοντες, βουλευτές κλπ. το χτύπημα των αυτοοργανωμένων δομών αλληλεγγύης, μέσω της επιβολής ενός θεσμικού πλαισίου λειτουργίας τους, με στόχο τη συμμόρφωσή τους ή την “εγκληματικοποίηση” και καταστολή τους. Οι δυνάμεις του συστήματος, από ΕΕ και Τρόικα μέχρι μνημονιακές κυβερνήσεις και Χρυσή Αυγή επιτίθενται με διαφορετικούς, αλλά αλληλοσυμπληρωματικούς τρόπους. Και ενώ από την απέναντι πλευρά έχει δημιουργηθεί ένα αραγές μέτωπο απέναντι σε κάθε προσπάθεια του κόσμου να αντισταθεί, να αυτοοργανωθεί, να ανατρέψει, την ώρα που τα στέκια αλληλεγγύης και αντίστασης έχουν γίνει στόχος, την ώρα που η Χρυσή Αυγή λειτουργώντας σαν πολιορκητικός κριός της μνημονιακής κυβέρνησης χτυπάει με κάθε μέσο κάθε συλλογική προσπάθεια, την ίδια στιγμή επιχειρείται στο εσωτερικό του κινήματος να ορθωθούν πλαστά ερωτήματα και αποπροσανατολιστικές πολώσεις στις οποίες εμείς δε θέλουμε να πάρουμε μέρος.
Σε αυτά τα πλαίσια η υπεράσπιση των δομών και δράσεων αλληλεγγύης, η ακόμα παραπέρα ανάπτυξή τους και ρίζωμά τους στην κοινωνία, όπως και η διεθνοποίηση του απελευθερωτικού κοινωνικού αυτοδιαχειριστικού παραδείγματος που γεννάνε, ορίζουν τη δράση μας και ξέρουμε ότι αυτόν τον αγώνα θα τον δώσουμε, αναγκαστικά, όλες και όλοι μαζί.
“αλληλεγγύη για όλους”
Τρίτη 21/05/2013
Το παραπάνω κείμενο αποτελεί τη θέση της Αλληλεηγγύης για Όλους σχετικά με τα κείμενα που έχουν δημοσιευτεί παρακάτω:
πηγη: solidarity4all.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε, για το σχόλιό σας!
Για οποιοδήποτε θέμα, επικοινωνήστε
με το mail του OPENwind NETwork
(openwind13@gmail.com)