Το κρύο ως πολιτική θεομηνία

Στη μνημονιακή Ελλάδα το να κάνει κρύο τον Δεκέμβρη αποτελεί είδηση
Παλιότερα, λίγα χρόνια πριν δηλαδή, το να κάνει κρύο τον Δεκέμβρη αποτελούσε κομμάτι της κανονικότητας του κόσμου μας. 

Για την ακρίβεια, το κρύο του Δεκέμβρη, ειδικά αν συνοδευόταν από χιόνι, ήταν καλοδεχούμενο, μιας και έκανε τα Χριστούγεννα πιο… Χριστούγεννα. Γιορτές με ηλιοφάνεια είναι για την Αυστραλία, όχι για την Ευρώπη.

Στη μνημονιακή Ελλάδα όμως το να κάνει κρύο τον Δεκέμβρη αποτελεί είδηση. Για την ακρίβεια, συνιστά μια πραγματική κοινωνική απειλή. Κι αυτό, γιατί στη μνημονιακή Ελλάδα οι άστεγοι έχουν φτάσει αισίως τις σαράντα χιλιάδες, χιλιάδες νοικοκυριά δεν έχουν ηλεκτρικό, και το να έχεις κεντρική θέρμανση θεωρείται πλέον τεκμήριο  ευμάρειας. Το σύνηθες δεκεμβριάτικο μετατρέπεται πλέον σε θεομηνία. Θεομηνία όχι γιατί έχουμε να κάνουμε με κάποιο «ακραίο» καιρικό φαινόμενο, αλλά γιατί η παρόξυνση της φτώχειας σε συνδυασμό με τη διάλυση της κρατικής πρόνοιας, αφήνει τελείως ανυπεράσπιστες τις πιο ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.

Πολιτική θεομηνία λοιπόν, που προκαλεί φόβο γιατί απειλεί ανθρώπινες ζωές. Πολιτική θεομηνία που καταστρέφει την καθημερινότητα των ανθρώπων γιατί την μετατρέπει σε δοκιμασία. Πολιτική θεομηνία που δεν θα σταματήσει αν αλλάξει ο καιρός, γιατί δεν είναι το κρύο που σκοτώνει, αλλά η φτώχεια.

left.gr