Ανάκαμψη για ποιον;

του Δήμου Χλωπτσιούδη

δημοσιεύτηκε στο tvxs.gr

Ανάκαμψη προβλέπει η Τράπεζα της Ελλάδος για το 2014 και ταμειακό πρωτογενές πλεόνασμα. 

Αξίζει, ωστόσο, να προσθέσουμε εδώ την ειρωνεία της Frankfurter Allgemeine Zeitung για εικονικό πλεόνασμα και δημιουργική λογιστική (επικρίνοντας βεβαίως την κυβέρνηση γιατί καθυστέρησε σε μεταρρυθμίσεις). Καλό είναι να σημειώσουμε ότι στις προβλέψεις αυτές προφητεύονται (χωρίς πραγματικά στοιχεία, απ’ όσο μπορούμε να κρίνουμε) και υψηλές αλλοδαπές επενδύσεις στη χώρα και μερική αύξηση των εξαγωγών.

Βέβαια ο Πρόεδρος της ΤτΕ φοβάται τη ρευστότητα του πολιτικού σκηνικού και κρούει το κώδωνα του κινδύνου, τονίζοντας όμως την ανάγκη για συνέχιση των περικοπών στο Δημόσιο με καταργήσεις και συγχωνεύσεις δημοσίων οργανισμών και επιχειρήσεων, καλύτερο έλεγχο των δαπανών του και των ασφαλιστικών ταμείων με στόχο τη διασφάλιση της βιωσιμότητας του ασφαλιστικού συστήματος.

Όλες αυτές οι προβλέψεις έρχονται τη στιγμή που οι μεσοαστικές επιχειρήσεις διέρχονται το Ρουβικώνα και προσπαθούν να αντισταθούν στις φοροεπιδρομές, την πολιτική λεηλασίας της περιουσίας τους και την περιορισμένη καταναλωτική κίνηση, η Τράπεζα της Ελλάδος βλέπει ανάκαμψη 0,5% και ταμειακό υπόλοιπο 4 δις. Γίνονται ευοίωνες προβλέψεις με τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις να φυτοζωούν και να κινδυνεύουν με λουκέτο -ακόμα και οι λιγοστές που μετά βίας επιβιώνουν. Και τούτα ενώ ένας στους πέντε Έλληνες αδυνατεί να αγοράσει βασικά είδη διατροφής και την ώρα που η αγορά με δυσκολία κινείται.

Για ποιον, λοιπόν, προβλέπεται ανάκαμψη; Με τι θυσίες αποταμίευση; Γνωρίζουμε ότι η ανάκαμψη δε βγαίνει μαθηματικά για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, ούτε περιμένουμε να ανακάμψουν οι μισθοί των δημοσίων και ιδιωτικών υπαλλήλων. Άρα πώς θα έρθει ανάκαμψη; Ποιος θα επωφεληθεί από την πολυπόθητη ανάπτυξη;

Μα φυσικά οι τράπεζες που ολοκλήρωσαν την ανακεφαλαιοποίηση και απορρόφησαν ό,τι ανεξάρτητο υπήρχε στον τραπεζικό τομέα (συνεταιριστικές τράπεζες, ταμιευτήριο). Στην ουσία η ανάκαμψη προβλέπεται για τους λίγους μετόχους των τεσσάρων-πέντε τραπεζικών οργανισμών που ελέγχουν πια τον εθνικό χρηματοπιστωτικό τομέα. Ανάκαμψη, εξάλλου, μπορεί να έρθει και με τις πωλήσεις ακινήτων μετά την άρση πλειστηριασμών. Οι αγοραπωλησίες ουσιαστικά -μετά την ανακεφαλαίωση των τραπεζών από το (τρισκατάρατο) δημόσιο- θα αποτελούν πια καθαρό κέρδος. Βέβαια αποσιωπάται εντέχνως πως έτσι κινδυνεύουν χιλιάδες κόκκινα δάνεια (δανειοληπτών κατοικίας, αγροτών, επιχειρήσεων) και μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις.

Καλό είναι να μην προσπεράσουμε και την προβλεπόμενη ανάκαμψη για τους καναλάρχες -και τους έγκριτους δημοσιογράφους που θυσιάζονται στο βωμό της παραπληροφόρησης και της διαπλοκής- και τους εκπροσώπους της παρασιτικής εθνικής αστικής τάξης που -μέσα σε συνθήκες ύφεσης- συνεχίζουν να παίρνουν αμφιβόλου αναγκαιότητας έργα από το δημόσιο με δυσθεώρητες αμοιβές.

Ανάκαμψη κι ανάπτυξη για λίγους, λοιπόν, με κόστος ανθρώπινες ζωές, με πολίτες να ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας, χωρίς ηλεκτρισμό, χωρίς φάρμακα, χωρίς σχολεία και με παιδιά που εγκαταλείπουν πρόωρα το σχολείο, με την Υγεία υπό διάλυση. Εκτός αν θεωρήσουμε ανάκαμψη την αύξηση των κοινωνικών παντοπωλείων, φροντιστηρίων και ιατρείων. Ανάκαμψη όμως και των απολύσεων, ανάκαμψη των υπερκερδών των ελίτ που κερδίζουν μέσα από τη συρρίκνωση των αμυντικών βιομηχανιών.

Οι γιορτές πλησιάζουν κι ακόμα μία χρονιά οι γονείς θα πρέπει να πουν ψέματα για τα λιγοστά δώρα του Άη Βασίλη. Θα πρέπει να περιμένουν από γέροντες συγγενείς να δώσουν από το υστέρημά τους (εφόσον είναι υγιείς, λόγω της δυσανάλογης με τη σύνταξή τους ακρίβειας των φαρμάκων).

Ακόμα μία χρονιά οι απλήρωτοι υπάλληλοι και οι άνεργοι, οι πτωχευμένοι μεσοαστοί και οι νέοι καλούνται να απολαύσουν το δώρο της ελπίδας που τους ποτίζει με αφιόνι ο κ. Προβόπουλος. Να ελπίζουν σε ανάκαμψη και ανάπτυξη.

Λέξεις τόσο θολές όσο το περιτύλιγμα που δεν αφήνει να δούμε το κουτί. Ανάκαμψη και ανάπτυξη που όμως δεν είναι για αυτούς. Αντίθετα για αυτούς -κατά το ιρλανδικό παράδειγμα μετά την "απελευθέρωση"- πρέπει να συνεχιστούν οι ίδιες θυσίες, ακόμα κι αν δεν υπάρχει αποτέλεσμα, ακόμα κι αν δεν είναι δυνατόν να βγουν οι αριθμοί που ευαγγελίζονται.