Να καταργηθεί ΤΩΡΑ, ο ΕΝΦΙΑ!

Η προαναγγελθείσα "βελτίωση" του ΕΝΦΙΑ κατέληξε σε φιάσκο. Σε επιβεβαίωση του κοινωνικά άδικου και εξοντωτικού φόρου. Είναι ένα απτό δείγμα της κυβερνητικής ρητορικής για τις "φοροαπαλλαγές" που... έρχονται!

Με τον ΕΝΦΙΑ μονιμοποιείται (και μάλιστα επαυξημένος) ένας έκτακτος φόρος που είχε μπει για δύο χρόνια -το περιβόητο "χαράτσι". Και μόνον αυτή η εξέλιξη φανερώνει τη δικαιολογημένη κρίση εμπιστοσύνης των πολιτών προς το κράτος.

Η κυβέρνηση διατυπώνει επιχειρήματα και η πραγματικότητα τα καταρρίπτει. Υποστηρίζει ότι η εκτίναξη των δημοσίων εσόδων είναι δυνατή, παρότι συρρικνώνεται το ΑΕΠ και εξανεμίζεται η φοροδοτική ικανότητα των πολιτών. Δεν κάνει τίποτα για τη σύλληψη της προκλητικής φοροδιαφυγής των πλουσίων και των καταθετών των διαφόρων "λιστών Λαγκάρντ". Φορολογεί το συνεχώς μειούμενο εισόδημα και τη συνεχώς απαξιούμενη ακίνητη περιουσία της μεγάλης πλειονότητας του πληθυσμού.

Κάθε μήνα προστίθενται νέα δισ. ανείσπρακτων χρεών προς το Δημόσιο. Ο ιδιωτικός δανεισμός, που αφορά και τα στεγαστικά δάνεια, οδηγείται ολοένα και περισσότερο στο κόκκινο. Πολλά σπίτια είναι ξενοίκιαστα και δεν αποφέρουν προσόδους, ενώ το εισόδημα έχει κάνει βουτιά κατά 30% την εποχή της κρίσης και η ανεργία προκαλεί πολλαπλές πιέσεις σε κάθε νοικοκυριό. Η θεωρία ότι με τον ΕΝΦΙΑ φορολογείται πλούτος που υπάρχει είναι υποκριτική και φανταστική.

Η επιδρομική φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας, σε συνθήκες γενικότερης οικονομικής δυσπραγίας, προκαλεί πρόσθετη κοινωνική αδικία και πόνο. Γι' αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και άλλα κόμματα, καθώς και μεγάλες κοινωνικές οργανώσεις ζητούν να καταργηθεί ο ΕΝΦΙΑ και να υπάρξει δίκαιη φορολογική μεταρρύθμιση. Δεν πρόκειται για αντιπολιτευτική στάση, αλλά για θέση που ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

Γενικότερα, η υπερφορολόγηση σε συνθήκες ύφεσης δεν οδηγεί στην αύξηση των δημοσίων εσόδων. Μέσα στο ασφυκτικό πλαίσιο της λιτότητας και της ύφεσης δεν υπάρχει διέξοδος. Γι' αυτό η αντιστροφή της δυσπραγίας προϋποθέτει γενναίο κούρεμα του δημόσιου χρέους και ρήτρα ανάπτυξης για την αποπληρωμή του, ώστε με τα χρήματα που θα εξοικονομηθούν να χρηματοδοτηθεί η στοιχειώδης λειτουργία του κράτους πρόνοιας καθώς και το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, για να ξεκινήσει η σταδιακή ανάπτυξη. Κάτι τέτοιο, όμως, προϋποθέτει πολιτική αλλαγή στην Ελλάδα και αναζήτηση συμμαχιών σε ευρωπαϊκό επίπεδο, όπου μόλις προχθές δύο Γάλλοι υπουργοί, τους οποίους ο Ολάντ "παραίτησε", ζήτησαν να τελειώνει η "γερμανική λιτότητα".

αυγή