Ενώ η θεωρία των δύο άκρων δε βρίσκει ευήκοα ώτα ακόμη και στο εσωτερικό της ΝΔ, το ακροδεξιό επιτελείο Σαμαρά συνεχίζει τις σκοτεινές μεθοδεύσεις προκειμένου να πλήξει την Αριστερά και τα κοινωνικά κινήματα.
Καθώς η συγκυβέρνηση συνεχίζει την πολιτική ακραίας λιτότητας και αναμένεται να μείνει πιστή στην απαρέγκλιτη εφαρμογή των μνημονιακών δεσμεύσεων, ο πρωθυπουργός καταφεύγει στην ένταση και την ακραία πόλωση, επιχειρώντας να διχάσει τον ελληνικό λαό και μάλιστα με πρακτικές και ιδεοληψίες μετεμφυλιακής κοπής: συμψηφίζοντας τα εγκλήματα των νεοναζί με τη δράση της αριστεράς και των κοινωνικών κινημάτων
(διαβάστε χαρακτηριστικά το πρόσφατο δημοσίευμα του left.gr). Σε μια συνολική ανάλυση του ΣΥΡΙΖΑ για την επικοινωνιακή τακτική του Μαξίμου, γίνεται λόγος για «ακροδεξιό βόρβορο» που εκπονεί χυδαία σχέδια με σκοπό «να συσκοτίσει την απανθρωπιά της κυβερνητικής μνημονιακής πολιτικής». Σύμφωνα με την αξιωματική αντιπολίτευση, ο Α. Σαμαράς βρίσκεται υπό το κράτος πανικού καθώς «συνειδητοποιεί ότι πλησιάζει το πολιτικό του τέλος» και, ως εκ τούτου, «ο ίδιος και η δράκα των ακροδεξιών του φίλων καθίστανται επικίνδυνοι για τη Δημοκρατία».
«Δράκα ακροδεξιών» καταστρώνει την άθλια τακτική του Μαξίμου
Η πρόσφατη εμπρηστική ομιλία του κ. Σαμαρά απέδειξε ότι ο ίδιος είναι ο πραγματικός αρχιτέκτονας της χυδαίας, ανιστόρητης και επικίνδυνης για την Δημοκρατία θεωρίας των δύο άκρων. Μια εκδοχή της αθλιότητας αυτής παρουσίασε ο στενός του συνεργάτης κ. Λαζαρίδης την ημέρα της δολοφονίας του Φύσσα από τους νεοναζί, ενώ την διαδίδει συστηματικά ο κ.Φαήλος Κρανιδιώτης. Καθώς όμως η αθλιότητα αυτή δεν βρίσκει απήχηση ούτε καν μέσα στη ΝΔ (τελευταίο παράδειγμα η κατηγορηματική δήλωση του Δ. Αβραμόπουλου), ο Α. Σαμαράς και η δράκα των ακροδεξιών φίλων του τη διακινούν με βρώμικο τρόπο.
Πράγματι, η αθλιότητα των δύο άκρων απορρίπτεται όχι μόνο από την πλειοψηφία των πολιτών αλλά και από πολλά στελέχη της ΝΔ (Παυλόπουλος, Αντώναρος, Σπηλιωτόπουλος, κ.α). Έτσι, ο κ. Σαμαράς επιλέγει την πρακτική των υπονοούμενων, των υπαινιγμών, των διαρροών λάσπης και των παρακρατικών μεθοδεύσεων. Αυτός όμως είναι ο τρόπος να διακινούνται οι πολιτικές χυδαιότητες. Όπως υπενθυμίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, «παλαιότερα δεν δίστασαν να χρησιμοποιήσουν ακόμα και μονταζιέρα παραγωγής χαλκευμένων βίντεο - δηλώσεων του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Βαγγέλη Διαμαντόπουλου»!
Τους χυδαίους επικοινωνιακούς χειρισμούς των υπογείων της Ρηγίλλης συνεπικουρούν και κάποια ΜΜΕ της παλαιάς και νέας διαπλοκής, με δημοσιογράφους να αναπαράγουν τις υποτιθέμενες αμφιβολίες για το κατά πόσο ο ΣΥΡΙΖΑ και τα στελέχη του δείχνουν ανοχή στη βία, ενώ γνωρίζουν πολύ καλά τις συναφείς, ρητές και κατηγορηματικές ανακοινώσεις του γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ και του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα.
Αποκορύφωμα επικοινωνιακής χυδαιότητας αποτελεί το υποτιθέμενο ρεπορτάζ του κυριακάτικου Πρώτου Θέματος, της εφημερίδας που παρουσίαζε την Χρυσή Αυγή ως αβλαβές κατοικίδιο, όπου εκτοξεύεται νέα λάσπη ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ με κατηγορίες ακόμη και για εθνική προδοσία. Όπως αναφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ, «είναι προφανές ότι στον ακροδεξιό βόρβορο η γελοιότητα δεν γνωρίζει όρια».
Συκοφαντίες και επινοήσεις της γαλάζιας μονταζιέρας
Δεν υπάρχει τίποτε ούτε για τις Σκουριές, ούτε για την Μαρφίν (που την θυμήθηκαν για να παίξουν άθλια πολιτικά παιχνίδια, τριάμισι χρόνια μετά, και ενώ έχει πάρει το δρόμο της δικαιοσύνης) ούτε και για οτιδήποτε άλλο. Γνωρίζουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ καταδίκασε αυτά και άλλα φαινόμενα βίας κατηγορηματικά και απερίφραστα. Διότι η Αριστερά έχει σταθερό ιδεολογικό μέτωπο ενάντια σε βίαιες μηδενιστικές πρακτικές καθώς αυτές αφενός δεν συνάδουν προς τις αξίες και την κοσμοθεωρία της και αφετέρου υπονομεύουν το μαζικό λαϊκό κίνημα και τους κοινωνικούς αγώνες για δημοκρατική ανατροπή.
Όσον αφορά τη Μαρφίν, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ζητήσει από την πρώτη στιγμή να βρεθούν οι υπεύθυνοι και να αποδοθούν οι ευθύνες. Επιπλέον, σήμερα διατυπώνουμε εύλογες απορίες γιατί αυτό δεν έχει συμβεί ακόμη ενώ έχουν περάσει τριάμισι χρόνια και ενώ έχει σχηματιστεί δικογραφία ήδη από τον περασμένο Μάιο. «Μήπως για να διευκολυνθεί η επικοινωνιακή χυδαιότητα των υπογείων της Ρηγίλλης;» αναρωτιέται η αξιωματική αντιπολίτευση.
Η ανιστόρητη θεωρία των δύο άκρων
Ο ΣΥΡΙΖΑ επισημάνει ότι η άθλια θεωρία των δύο άκρων εξυπηρετεί τις εξής μικροπολιτικές σκοπιμότητες:
(α) Επιχειρεί να διασκεδάσει τις πολιτικές ευθύνες των κκ Σαμαρά και Δένδια για την ιδιοτελή πολιτική ανοχή απέναντι στην εγκληματική δράση των νεοναζί και τη διάβρωση της Ελληνικής Αστυνομίας. Ανοχή την οποία παραδέχτηκε ο ίδιος ο πρωθυπουργός στην εμπρηστική ομιλία του στην Πολιτική Επιτροπή της ΝΔ. Ανοχή που κάποιοι φίλοι του (όπως ο Μπαλτάκος) δεν δίστασαν να την φαντασιωθούν ακόμη και ως μετεκλογική συνεργασία. Ο δε αρμόδιος υπουργός Δημόσιας Τάξης είναι πολλαπλά έκθετος. Διότι, στη Βουλή, στις 40 και πλέον συναφείς ερωτήσεις της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ ο ίδιος ο Ν. Δένδιας, παρόλο που γνώριζε, καθησύχαζε. Και διότι μπροστά στον διεθνή διασυρμό της Ελλάδας από εφημερίδες όπως ο Guardian ο ίδιος, αντί να πράξει τα δέοντα, απειλούσε με μηνύσεις (που βεβαίως ποτέ δεν έκανε). Ο ίδιος υπουργός απέφυγε να δώσει απαντήσεις για τους κρυβόμενους πίσω από τα ΜΑΤ χρυσαυγίτες του Κερατσινίου.
(β) Επιχειρεί να συσκοτίσει την απανθρωπιά της κυβερνητικής μνημονιακής πολιτικής. Διότι αν πιστέψουμε ότι ο κ. Σαμαράς «καταδικάζει την βία απʼ όπου κι αν προέρχεται», τότε η μνημονιακή πολιτική της κυβέρνησής του δεν συνιστά βία. Όμως τι είναι η ανεργία και η εισοδηματική εξαθλίωση, τι είναι το να μην μπορείς να ταΐσεις τα παιδία σου ή/και να τα στείλεις σχολείο, τι είναι ο κίνδυνος να σου πάρουν το σπίτι ή να μπεις φυλακή λόγω υπερχρέωσης, τι είναι ο αποκλεισμός εκατομμυρίων πολιτών από την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τι είναι οι αυτοκτονίες;
(γ) Επιχειρεί να κατασυκοφαντήσει τους μαζικούς κοινωνικούς αγώνες. Αυτή είναι μια από τις βαθύτερες στοχεύσεις της αθλιότητας των δύο άκρων και της κατασυκοφάντησης του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην εμπρηστική ομιλία του ο κ. Σαμαράς δεν δίστασε να πει ότι όποιος αντιτάσσεται στην απελπισία που προκαλεί η μνημονιακή πολιτική της κυβέρνησης του (δηλαδή πρώτα και κύρια τα ίδια τα θύματα της πολιτικής αυτής) ενισχύει τον εξτρεμισμό. Εντωμεταξύ στέλνονται σωρηδόν στη δικαιοσύνη όσοι αντιστέκονται, εργαζόμενοι, διαδηλωτές, συνδικαλιστές ακόμη και μαθητές σχολείων.
(δ) Επιχειρεί να προστατέψει τον Σαμαρά από το πολιτικό κόστος της κυβερνητικής πολιτικής. Διότι οι μνημονιακοί γνωρίζουν πολύ καλά πόσο βαθειά είναι η κοινωνική και οικονομική καταστροφή που προκαλεί η πολιτική τους, πόσο γιαλατζί είναι το υποτιθέμενο success story. Γνωρίζουν ότι ο ελληνικός λαός δεν πρόκειται να ανεχτεί τη νέα εισοδηματική αφαίμαξη που σχεδιάζουν με περικοπές και χαράτσια, δεν πρόκειται να ανεχτεί να του πάρουν το σπίτι, δεν θα ανεχτεί δεύτερον χειμώνα να ξεπαγιάζουν τα παιδιά του, δεν θα ανεχτεί την εν εξελίξει διάλυση της δημόσιας υγείας και παιδείας, τις μαζικές απολύσεις, τη διάλυση της αμυντικής βιομηχανίας, την ιδιωτικοποίηση του νερού. Δεν θα ανεχτεί ένα τρίτο πρόγραμμα «στήριξης» που θα τον βυθίζει βαθύτερα στην απελπισία. Δεδομένης της κοινωνικής και οικονομικής καταστροφής που προκαλεί η κυβερνητική, μνημονιακή πολιτική, ο πρωθυπουργός γνωρίζει ότι σε συνθήκες δημοκρατικής σταθερότητας η κυβέρνηση του θα καταρρεύσει, όπως οι προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις. Έτσι, ο ίδιος καταφεύγει στην ένταση και την ακραία πόλωση, επιχειρώντας να διχάσει τον ελληνικό λαό και μάλιστα με πρακτικές και ιδεοληψίες μετεμφυλιακής κοπής: συμψηφίζοντας τα εγκλήματα των νεοναζί με τη δράση της αριστεράς και των κοινωνικών κινημάτων. Ίσως να μην περίμενε κανείς κάτι διαφορετικό από έναν πολιτικό που, σύμφωνα με δημοσιεύματα, τη δεκαετία του 80, κόντρα στις επιλογές του ιδρυτή της ΝΔ, πρωτοστατούσε ως νεαρός βουλευτής σε γιορτές μίσους στον Μελιγαλά. Πόσο μάλλον σήμερα όταν ο ίδιος βρίσκεται υπό το κράτος πανικού καθώς συνειδητοποιεί ότι πλησιάζει το πολιτικό του τέλος. Σε κάθε περίπτωση, όμως, ο πανικόβλητος Σαμαράς αποδεικνύεται επικίνδυνος και για τη Δημοκρατία.
Η αξιωματική αντιπολίτευση, στην ανάλυσή της, υπενθυμίζει ότι «από την πρώτη στιγμή, ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε λόγο για προσπάθειες αποσταθεροποίησης και κάλεσε τους πολίτες σε δημοκρατική εγρήγορση». Και στην κρίσιμη συγκυρία που διανύουμε, «ο ΣΥΡΙΖΑ επαναλαμβάνει το κάλεσμα στον ελληνικό λαό να ενωθεί στους αντιφασιστικούς-αντιμνημονιακούς αγώνες με στόχο τη δημοκρατική ανατροπή που θα ανακόψει τον κατήφορο της χώρας, ανοίγοντας δρόμους προοδευτικής ανασυγκρότησης, κοινωνικής δικαιοσύνης, δημοκρατίας, ατομικής και συλλογικής αξιοπρέπειας».
«Σταθερότητα» κατά Κεδίκογλου η μνημονιακή καταστροφή - «υπονομευτής της σταθερότητας» ο ΣΥΡΙΖΑ
Ο Σ. Κεδίκλογλου, επανέλαβε τις συκοφαντίες κατά της Αριστεράς επιχειρώντας να απαντήσει στην αναλυτική τεκμηρίωση του ΣΥΡΙΖΑ για την επικοινωνιακή τακτική των «υπογείων του Μαξίμου». Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δήλωσε ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να πείσει ότι είναι κόμμα δημοκρατική ευθύνης όταν επαγγέλλεται κάθε τόσο την εξέγερση υπονομεύοντας τη σταθερότητα που με κόπο και θυσίες έχτισαν οι Έλληνες». «Δεν μπορεί να πείσει όταν καταστροφολογεί καθημερινά, χωρίς να βρίσκει τίποτα σωστό σε ό,τι γίνεται. Δεν μπορεί να πείσει γιατί αδυνατεί να απομακρύνει τους ακραίους που έχει στους κόλπους του. Γι' αυτό και το παρατεταμένο αδιάκοπο παραλήρημα...» σχολίασε ο Σ. Κεδίκογλου, χωρίς να απαντήσει επί της ουσίας στις κατηγορίες του ΣΥΡΙΖΑ προς το ακροδεξιό επιτελείο του Μαξίμου.
left.gr
Ενώ η θεωρία των δύο άκρων δε βρίσκει ευήκοα ώτα ακόμη και στο εσωτερικό της ΝΔ, το ακροδεξιό επιτελείο Σαμαρά συνεχίζει τις σκοτεινές μεθοδεύσεις προκειμένου να πλήξει την Αριστερά και τα κοινωνικά κινήματα.
Καθώς η συγκυβέρνηση συνεχίζει την πολιτική ακραίας λιτότητας και αναμένεται να μείνει πιστή στην απαρέγκλιτη εφαρμογή των μνημονιακών δεσμεύσεων, ο πρωθυπουργός καταφεύγει στην ένταση και την ακραία πόλωση, επιχειρώντας να διχάσει τον ελληνικό λαό και μάλιστα με πρακτικές και ιδεοληψίες μετεμφυλιακής κοπής: συμψηφίζοντας τα εγκλήματα των νεοναζί με τη δράση της αριστεράς και των κοινωνικών κινημάτων
(διαβάστε χαρακτηριστικά το πρόσφατο δημοσίευμα του left.gr). Σε μια συνολική ανάλυση του ΣΥΡΙΖΑ για την επικοινωνιακή τακτική του Μαξίμου, γίνεται λόγος για «ακροδεξιό βόρβορο» που εκπονεί χυδαία σχέδια με σκοπό «να συσκοτίσει την απανθρωπιά της κυβερνητικής μνημονιακής πολιτικής». Σύμφωνα με την αξιωματική αντιπολίτευση, ο Α. Σαμαράς βρίσκεται υπό το κράτος πανικού καθώς «συνειδητοποιεί ότι πλησιάζει το πολιτικό του τέλος» και, ως εκ τούτου, «ο ίδιος και η δράκα των ακροδεξιών του φίλων καθίστανται επικίνδυνοι για τη Δημοκρατία».
«Δράκα ακροδεξιών» καταστρώνει την άθλια τακτική του Μαξίμου
Η πρόσφατη εμπρηστική ομιλία του κ. Σαμαρά απέδειξε ότι ο ίδιος είναι ο πραγματικός αρχιτέκτονας της χυδαίας, ανιστόρητης και επικίνδυνης για την Δημοκρατία θεωρίας των δύο άκρων. Μια εκδοχή της αθλιότητας αυτής παρουσίασε ο στενός του συνεργάτης κ. Λαζαρίδης την ημέρα της δολοφονίας του Φύσσα από τους νεοναζί, ενώ την διαδίδει συστηματικά ο κ.Φαήλος Κρανιδιώτης. Καθώς όμως η αθλιότητα αυτή δεν βρίσκει απήχηση ούτε καν μέσα στη ΝΔ (τελευταίο παράδειγμα η κατηγορηματική δήλωση του Δ. Αβραμόπουλου), ο Α. Σαμαράς και η δράκα των ακροδεξιών φίλων του τη διακινούν με βρώμικο τρόπο.
Πράγματι, η αθλιότητα των δύο άκρων απορρίπτεται όχι μόνο από την πλειοψηφία των πολιτών αλλά και από πολλά στελέχη της ΝΔ (Παυλόπουλος, Αντώναρος, Σπηλιωτόπουλος, κ.α). Έτσι, ο κ. Σαμαράς επιλέγει την πρακτική των υπονοούμενων, των υπαινιγμών, των διαρροών λάσπης και των παρακρατικών μεθοδεύσεων. Αυτός όμως είναι ο τρόπος να διακινούνται οι πολιτικές χυδαιότητες. Όπως υπενθυμίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, «παλαιότερα δεν δίστασαν να χρησιμοποιήσουν ακόμα και μονταζιέρα παραγωγής χαλκευμένων βίντεο - δηλώσεων του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Βαγγέλη Διαμαντόπουλου»!
Τους χυδαίους επικοινωνιακούς χειρισμούς των υπογείων της Ρηγίλλης συνεπικουρούν και κάποια ΜΜΕ της παλαιάς και νέας διαπλοκής, με δημοσιογράφους να αναπαράγουν τις υποτιθέμενες αμφιβολίες για το κατά πόσο ο ΣΥΡΙΖΑ και τα στελέχη του δείχνουν ανοχή στη βία, ενώ γνωρίζουν πολύ καλά τις συναφείς, ρητές και κατηγορηματικές ανακοινώσεις του γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ και του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα.
Αποκορύφωμα επικοινωνιακής χυδαιότητας αποτελεί το υποτιθέμενο ρεπορτάζ του κυριακάτικου Πρώτου Θέματος, της εφημερίδας που παρουσίαζε την Χρυσή Αυγή ως αβλαβές κατοικίδιο, όπου εκτοξεύεται νέα λάσπη ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ με κατηγορίες ακόμη και για εθνική προδοσία. Όπως αναφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ, «είναι προφανές ότι στον ακροδεξιό βόρβορο η γελοιότητα δεν γνωρίζει όρια».
Συκοφαντίες και επινοήσεις της γαλάζιας μονταζιέρας
Δεν υπάρχει τίποτε ούτε για τις Σκουριές, ούτε για την Μαρφίν (που την θυμήθηκαν για να παίξουν άθλια πολιτικά παιχνίδια, τριάμισι χρόνια μετά, και ενώ έχει πάρει το δρόμο της δικαιοσύνης) ούτε και για οτιδήποτε άλλο. Γνωρίζουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ καταδίκασε αυτά και άλλα φαινόμενα βίας κατηγορηματικά και απερίφραστα. Διότι η Αριστερά έχει σταθερό ιδεολογικό μέτωπο ενάντια σε βίαιες μηδενιστικές πρακτικές καθώς αυτές αφενός δεν συνάδουν προς τις αξίες και την κοσμοθεωρία της και αφετέρου υπονομεύουν το μαζικό λαϊκό κίνημα και τους κοινωνικούς αγώνες για δημοκρατική ανατροπή.
Όσον αφορά τη Μαρφίν, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ζητήσει από την πρώτη στιγμή να βρεθούν οι υπεύθυνοι και να αποδοθούν οι ευθύνες. Επιπλέον, σήμερα διατυπώνουμε εύλογες απορίες γιατί αυτό δεν έχει συμβεί ακόμη ενώ έχουν περάσει τριάμισι χρόνια και ενώ έχει σχηματιστεί δικογραφία ήδη από τον περασμένο Μάιο. «Μήπως για να διευκολυνθεί η επικοινωνιακή χυδαιότητα των υπογείων της Ρηγίλλης;» αναρωτιέται η αξιωματική αντιπολίτευση.
Η ανιστόρητη θεωρία των δύο άκρων
Ο ΣΥΡΙΖΑ επισημάνει ότι η άθλια θεωρία των δύο άκρων εξυπηρετεί τις εξής μικροπολιτικές σκοπιμότητες:
(α) Επιχειρεί να διασκεδάσει τις πολιτικές ευθύνες των κκ Σαμαρά και Δένδια για την ιδιοτελή πολιτική ανοχή απέναντι στην εγκληματική δράση των νεοναζί και τη διάβρωση της Ελληνικής Αστυνομίας. Ανοχή την οποία παραδέχτηκε ο ίδιος ο πρωθυπουργός στην εμπρηστική ομιλία του στην Πολιτική Επιτροπή της ΝΔ. Ανοχή που κάποιοι φίλοι του (όπως ο Μπαλτάκος) δεν δίστασαν να την φαντασιωθούν ακόμη και ως μετεκλογική συνεργασία. Ο δε αρμόδιος υπουργός Δημόσιας Τάξης είναι πολλαπλά έκθετος. Διότι, στη Βουλή, στις 40 και πλέον συναφείς ερωτήσεις της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ ο ίδιος ο Ν. Δένδιας, παρόλο που γνώριζε, καθησύχαζε. Και διότι μπροστά στον διεθνή διασυρμό της Ελλάδας από εφημερίδες όπως ο Guardian ο ίδιος, αντί να πράξει τα δέοντα, απειλούσε με μηνύσεις (που βεβαίως ποτέ δεν έκανε). Ο ίδιος υπουργός απέφυγε να δώσει απαντήσεις για τους κρυβόμενους πίσω από τα ΜΑΤ χρυσαυγίτες του Κερατσινίου.
(β) Επιχειρεί να συσκοτίσει την απανθρωπιά της κυβερνητικής μνημονιακής πολιτικής. Διότι αν πιστέψουμε ότι ο κ. Σαμαράς «καταδικάζει την βία απʼ όπου κι αν προέρχεται», τότε η μνημονιακή πολιτική της κυβέρνησής του δεν συνιστά βία. Όμως τι είναι η ανεργία και η εισοδηματική εξαθλίωση, τι είναι το να μην μπορείς να ταΐσεις τα παιδία σου ή/και να τα στείλεις σχολείο, τι είναι ο κίνδυνος να σου πάρουν το σπίτι ή να μπεις φυλακή λόγω υπερχρέωσης, τι είναι ο αποκλεισμός εκατομμυρίων πολιτών από την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τι είναι οι αυτοκτονίες;
(γ) Επιχειρεί να κατασυκοφαντήσει τους μαζικούς κοινωνικούς αγώνες. Αυτή είναι μια από τις βαθύτερες στοχεύσεις της αθλιότητας των δύο άκρων και της κατασυκοφάντησης του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην εμπρηστική ομιλία του ο κ. Σαμαράς δεν δίστασε να πει ότι όποιος αντιτάσσεται στην απελπισία που προκαλεί η μνημονιακή πολιτική της κυβέρνησης του (δηλαδή πρώτα και κύρια τα ίδια τα θύματα της πολιτικής αυτής) ενισχύει τον εξτρεμισμό. Εντωμεταξύ στέλνονται σωρηδόν στη δικαιοσύνη όσοι αντιστέκονται, εργαζόμενοι, διαδηλωτές, συνδικαλιστές ακόμη και μαθητές σχολείων.
(δ) Επιχειρεί να προστατέψει τον Σαμαρά από το πολιτικό κόστος της κυβερνητικής πολιτικής. Διότι οι μνημονιακοί γνωρίζουν πολύ καλά πόσο βαθειά είναι η κοινωνική και οικονομική καταστροφή που προκαλεί η πολιτική τους, πόσο γιαλατζί είναι το υποτιθέμενο success story. Γνωρίζουν ότι ο ελληνικός λαός δεν πρόκειται να ανεχτεί τη νέα εισοδηματική αφαίμαξη που σχεδιάζουν με περικοπές και χαράτσια, δεν πρόκειται να ανεχτεί να του πάρουν το σπίτι, δεν θα ανεχτεί δεύτερον χειμώνα να ξεπαγιάζουν τα παιδιά του, δεν θα ανεχτεί την εν εξελίξει διάλυση της δημόσιας υγείας και παιδείας, τις μαζικές απολύσεις, τη διάλυση της αμυντικής βιομηχανίας, την ιδιωτικοποίηση του νερού. Δεν θα ανεχτεί ένα τρίτο πρόγραμμα «στήριξης» που θα τον βυθίζει βαθύτερα στην απελπισία. Δεδομένης της κοινωνικής και οικονομικής καταστροφής που προκαλεί η κυβερνητική, μνημονιακή πολιτική, ο πρωθυπουργός γνωρίζει ότι σε συνθήκες δημοκρατικής σταθερότητας η κυβέρνηση του θα καταρρεύσει, όπως οι προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις. Έτσι, ο ίδιος καταφεύγει στην ένταση και την ακραία πόλωση, επιχειρώντας να διχάσει τον ελληνικό λαό και μάλιστα με πρακτικές και ιδεοληψίες μετεμφυλιακής κοπής: συμψηφίζοντας τα εγκλήματα των νεοναζί με τη δράση της αριστεράς και των κοινωνικών κινημάτων. Ίσως να μην περίμενε κανείς κάτι διαφορετικό από έναν πολιτικό που, σύμφωνα με δημοσιεύματα, τη δεκαετία του 80, κόντρα στις επιλογές του ιδρυτή της ΝΔ, πρωτοστατούσε ως νεαρός βουλευτής σε γιορτές μίσους στον Μελιγαλά. Πόσο μάλλον σήμερα όταν ο ίδιος βρίσκεται υπό το κράτος πανικού καθώς συνειδητοποιεί ότι πλησιάζει το πολιτικό του τέλος. Σε κάθε περίπτωση, όμως, ο πανικόβλητος Σαμαράς αποδεικνύεται επικίνδυνος και για τη Δημοκρατία.
Η αξιωματική αντιπολίτευση, στην ανάλυσή της, υπενθυμίζει ότι «από την πρώτη στιγμή, ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε λόγο για προσπάθειες αποσταθεροποίησης και κάλεσε τους πολίτες σε δημοκρατική εγρήγορση». Και στην κρίσιμη συγκυρία που διανύουμε, «ο ΣΥΡΙΖΑ επαναλαμβάνει το κάλεσμα στον ελληνικό λαό να ενωθεί στους αντιφασιστικούς-αντιμνημονιακούς αγώνες με στόχο τη δημοκρατική ανατροπή που θα ανακόψει τον κατήφορο της χώρας, ανοίγοντας δρόμους προοδευτικής ανασυγκρότησης, κοινωνικής δικαιοσύνης, δημοκρατίας, ατομικής και συλλογικής αξιοπρέπειας».
«Σταθερότητα» κατά Κεδίκογλου η μνημονιακή καταστροφή - «υπονομευτής της σταθερότητας» ο ΣΥΡΙΖΑ
Ο Σ. Κεδίκλογλου, επανέλαβε τις συκοφαντίες κατά της Αριστεράς επιχειρώντας να απαντήσει στην αναλυτική τεκμηρίωση του ΣΥΡΙΖΑ για την επικοινωνιακή τακτική των «υπογείων του Μαξίμου». Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δήλωσε ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να πείσει ότι είναι κόμμα δημοκρατική ευθύνης όταν επαγγέλλεται κάθε τόσο την εξέγερση υπονομεύοντας τη σταθερότητα που με κόπο και θυσίες έχτισαν οι Έλληνες». «Δεν μπορεί να πείσει όταν καταστροφολογεί καθημερινά, χωρίς να βρίσκει τίποτα σωστό σε ό,τι γίνεται. Δεν μπορεί να πείσει γιατί αδυνατεί να απομακρύνει τους ακραίους που έχει στους κόλπους του. Γι' αυτό και το παρατεταμένο αδιάκοπο παραλήρημα...» σχολίασε ο Σ. Κεδίκογλου, χωρίς να απαντήσει επί της ουσίας στις κατηγορίες του ΣΥΡΙΖΑ προς το ακροδεξιό επιτελείο του Μαξίμου.
(διαβάστε χαρακτηριστικά το πρόσφατο δημοσίευμα του left.gr). Σε μια συνολική ανάλυση του ΣΥΡΙΖΑ για την επικοινωνιακή τακτική του Μαξίμου, γίνεται λόγος για «ακροδεξιό βόρβορο» που εκπονεί χυδαία σχέδια με σκοπό «να συσκοτίσει την απανθρωπιά της κυβερνητικής μνημονιακής πολιτικής». Σύμφωνα με την αξιωματική αντιπολίτευση, ο Α. Σαμαράς βρίσκεται υπό το κράτος πανικού καθώς «συνειδητοποιεί ότι πλησιάζει το πολιτικό του τέλος» και, ως εκ τούτου, «ο ίδιος και η δράκα των ακροδεξιών του φίλων καθίστανται επικίνδυνοι για τη Δημοκρατία».
«Δράκα ακροδεξιών» καταστρώνει την άθλια τακτική του Μαξίμου
Η πρόσφατη εμπρηστική ομιλία του κ. Σαμαρά απέδειξε ότι ο ίδιος είναι ο πραγματικός αρχιτέκτονας της χυδαίας, ανιστόρητης και επικίνδυνης για την Δημοκρατία θεωρίας των δύο άκρων. Μια εκδοχή της αθλιότητας αυτής παρουσίασε ο στενός του συνεργάτης κ. Λαζαρίδης την ημέρα της δολοφονίας του Φύσσα από τους νεοναζί, ενώ την διαδίδει συστηματικά ο κ.Φαήλος Κρανιδιώτης. Καθώς όμως η αθλιότητα αυτή δεν βρίσκει απήχηση ούτε καν μέσα στη ΝΔ (τελευταίο παράδειγμα η κατηγορηματική δήλωση του Δ. Αβραμόπουλου), ο Α. Σαμαράς και η δράκα των ακροδεξιών φίλων του τη διακινούν με βρώμικο τρόπο.
Πράγματι, η αθλιότητα των δύο άκρων απορρίπτεται όχι μόνο από την πλειοψηφία των πολιτών αλλά και από πολλά στελέχη της ΝΔ (Παυλόπουλος, Αντώναρος, Σπηλιωτόπουλος, κ.α). Έτσι, ο κ. Σαμαράς επιλέγει την πρακτική των υπονοούμενων, των υπαινιγμών, των διαρροών λάσπης και των παρακρατικών μεθοδεύσεων. Αυτός όμως είναι ο τρόπος να διακινούνται οι πολιτικές χυδαιότητες. Όπως υπενθυμίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, «παλαιότερα δεν δίστασαν να χρησιμοποιήσουν ακόμα και μονταζιέρα παραγωγής χαλκευμένων βίντεο - δηλώσεων του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Βαγγέλη Διαμαντόπουλου»!
Τους χυδαίους επικοινωνιακούς χειρισμούς των υπογείων της Ρηγίλλης συνεπικουρούν και κάποια ΜΜΕ της παλαιάς και νέας διαπλοκής, με δημοσιογράφους να αναπαράγουν τις υποτιθέμενες αμφιβολίες για το κατά πόσο ο ΣΥΡΙΖΑ και τα στελέχη του δείχνουν ανοχή στη βία, ενώ γνωρίζουν πολύ καλά τις συναφείς, ρητές και κατηγορηματικές ανακοινώσεις του γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ και του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα.
Αποκορύφωμα επικοινωνιακής χυδαιότητας αποτελεί το υποτιθέμενο ρεπορτάζ του κυριακάτικου Πρώτου Θέματος, της εφημερίδας που παρουσίαζε την Χρυσή Αυγή ως αβλαβές κατοικίδιο, όπου εκτοξεύεται νέα λάσπη ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ με κατηγορίες ακόμη και για εθνική προδοσία. Όπως αναφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ, «είναι προφανές ότι στον ακροδεξιό βόρβορο η γελοιότητα δεν γνωρίζει όρια».
Συκοφαντίες και επινοήσεις της γαλάζιας μονταζιέρας
Δεν υπάρχει τίποτε ούτε για τις Σκουριές, ούτε για την Μαρφίν (που την θυμήθηκαν για να παίξουν άθλια πολιτικά παιχνίδια, τριάμισι χρόνια μετά, και ενώ έχει πάρει το δρόμο της δικαιοσύνης) ούτε και για οτιδήποτε άλλο. Γνωρίζουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ καταδίκασε αυτά και άλλα φαινόμενα βίας κατηγορηματικά και απερίφραστα. Διότι η Αριστερά έχει σταθερό ιδεολογικό μέτωπο ενάντια σε βίαιες μηδενιστικές πρακτικές καθώς αυτές αφενός δεν συνάδουν προς τις αξίες και την κοσμοθεωρία της και αφετέρου υπονομεύουν το μαζικό λαϊκό κίνημα και τους κοινωνικούς αγώνες για δημοκρατική ανατροπή.
Όσον αφορά τη Μαρφίν, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ζητήσει από την πρώτη στιγμή να βρεθούν οι υπεύθυνοι και να αποδοθούν οι ευθύνες. Επιπλέον, σήμερα διατυπώνουμε εύλογες απορίες γιατί αυτό δεν έχει συμβεί ακόμη ενώ έχουν περάσει τριάμισι χρόνια και ενώ έχει σχηματιστεί δικογραφία ήδη από τον περασμένο Μάιο. «Μήπως για να διευκολυνθεί η επικοινωνιακή χυδαιότητα των υπογείων της Ρηγίλλης;» αναρωτιέται η αξιωματική αντιπολίτευση.
Η ανιστόρητη θεωρία των δύο άκρων
Ο ΣΥΡΙΖΑ επισημάνει ότι η άθλια θεωρία των δύο άκρων εξυπηρετεί τις εξής μικροπολιτικές σκοπιμότητες:
(α) Επιχειρεί να διασκεδάσει τις πολιτικές ευθύνες των κκ Σαμαρά και Δένδια για την ιδιοτελή πολιτική ανοχή απέναντι στην εγκληματική δράση των νεοναζί και τη διάβρωση της Ελληνικής Αστυνομίας. Ανοχή την οποία παραδέχτηκε ο ίδιος ο πρωθυπουργός στην εμπρηστική ομιλία του στην Πολιτική Επιτροπή της ΝΔ. Ανοχή που κάποιοι φίλοι του (όπως ο Μπαλτάκος) δεν δίστασαν να την φαντασιωθούν ακόμη και ως μετεκλογική συνεργασία. Ο δε αρμόδιος υπουργός Δημόσιας Τάξης είναι πολλαπλά έκθετος. Διότι, στη Βουλή, στις 40 και πλέον συναφείς ερωτήσεις της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ ο ίδιος ο Ν. Δένδιας, παρόλο που γνώριζε, καθησύχαζε. Και διότι μπροστά στον διεθνή διασυρμό της Ελλάδας από εφημερίδες όπως ο Guardian ο ίδιος, αντί να πράξει τα δέοντα, απειλούσε με μηνύσεις (που βεβαίως ποτέ δεν έκανε). Ο ίδιος υπουργός απέφυγε να δώσει απαντήσεις για τους κρυβόμενους πίσω από τα ΜΑΤ χρυσαυγίτες του Κερατσινίου.
(β) Επιχειρεί να συσκοτίσει την απανθρωπιά της κυβερνητικής μνημονιακής πολιτικής. Διότι αν πιστέψουμε ότι ο κ. Σαμαράς «καταδικάζει την βία απʼ όπου κι αν προέρχεται», τότε η μνημονιακή πολιτική της κυβέρνησής του δεν συνιστά βία. Όμως τι είναι η ανεργία και η εισοδηματική εξαθλίωση, τι είναι το να μην μπορείς να ταΐσεις τα παιδία σου ή/και να τα στείλεις σχολείο, τι είναι ο κίνδυνος να σου πάρουν το σπίτι ή να μπεις φυλακή λόγω υπερχρέωσης, τι είναι ο αποκλεισμός εκατομμυρίων πολιτών από την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τι είναι οι αυτοκτονίες;
(γ) Επιχειρεί να κατασυκοφαντήσει τους μαζικούς κοινωνικούς αγώνες. Αυτή είναι μια από τις βαθύτερες στοχεύσεις της αθλιότητας των δύο άκρων και της κατασυκοφάντησης του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην εμπρηστική ομιλία του ο κ. Σαμαράς δεν δίστασε να πει ότι όποιος αντιτάσσεται στην απελπισία που προκαλεί η μνημονιακή πολιτική της κυβέρνησης του (δηλαδή πρώτα και κύρια τα ίδια τα θύματα της πολιτικής αυτής) ενισχύει τον εξτρεμισμό. Εντωμεταξύ στέλνονται σωρηδόν στη δικαιοσύνη όσοι αντιστέκονται, εργαζόμενοι, διαδηλωτές, συνδικαλιστές ακόμη και μαθητές σχολείων.
(δ) Επιχειρεί να προστατέψει τον Σαμαρά από το πολιτικό κόστος της κυβερνητικής πολιτικής. Διότι οι μνημονιακοί γνωρίζουν πολύ καλά πόσο βαθειά είναι η κοινωνική και οικονομική καταστροφή που προκαλεί η πολιτική τους, πόσο γιαλατζί είναι το υποτιθέμενο success story. Γνωρίζουν ότι ο ελληνικός λαός δεν πρόκειται να ανεχτεί τη νέα εισοδηματική αφαίμαξη που σχεδιάζουν με περικοπές και χαράτσια, δεν πρόκειται να ανεχτεί να του πάρουν το σπίτι, δεν θα ανεχτεί δεύτερον χειμώνα να ξεπαγιάζουν τα παιδιά του, δεν θα ανεχτεί την εν εξελίξει διάλυση της δημόσιας υγείας και παιδείας, τις μαζικές απολύσεις, τη διάλυση της αμυντικής βιομηχανίας, την ιδιωτικοποίηση του νερού. Δεν θα ανεχτεί ένα τρίτο πρόγραμμα «στήριξης» που θα τον βυθίζει βαθύτερα στην απελπισία. Δεδομένης της κοινωνικής και οικονομικής καταστροφής που προκαλεί η κυβερνητική, μνημονιακή πολιτική, ο πρωθυπουργός γνωρίζει ότι σε συνθήκες δημοκρατικής σταθερότητας η κυβέρνηση του θα καταρρεύσει, όπως οι προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις. Έτσι, ο ίδιος καταφεύγει στην ένταση και την ακραία πόλωση, επιχειρώντας να διχάσει τον ελληνικό λαό και μάλιστα με πρακτικές και ιδεοληψίες μετεμφυλιακής κοπής: συμψηφίζοντας τα εγκλήματα των νεοναζί με τη δράση της αριστεράς και των κοινωνικών κινημάτων. Ίσως να μην περίμενε κανείς κάτι διαφορετικό από έναν πολιτικό που, σύμφωνα με δημοσιεύματα, τη δεκαετία του 80, κόντρα στις επιλογές του ιδρυτή της ΝΔ, πρωτοστατούσε ως νεαρός βουλευτής σε γιορτές μίσους στον Μελιγαλά. Πόσο μάλλον σήμερα όταν ο ίδιος βρίσκεται υπό το κράτος πανικού καθώς συνειδητοποιεί ότι πλησιάζει το πολιτικό του τέλος. Σε κάθε περίπτωση, όμως, ο πανικόβλητος Σαμαράς αποδεικνύεται επικίνδυνος και για τη Δημοκρατία.
Η αξιωματική αντιπολίτευση, στην ανάλυσή της, υπενθυμίζει ότι «από την πρώτη στιγμή, ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε λόγο για προσπάθειες αποσταθεροποίησης και κάλεσε τους πολίτες σε δημοκρατική εγρήγορση». Και στην κρίσιμη συγκυρία που διανύουμε, «ο ΣΥΡΙΖΑ επαναλαμβάνει το κάλεσμα στον ελληνικό λαό να ενωθεί στους αντιφασιστικούς-αντιμνημονιακούς αγώνες με στόχο τη δημοκρατική ανατροπή που θα ανακόψει τον κατήφορο της χώρας, ανοίγοντας δρόμους προοδευτικής ανασυγκρότησης, κοινωνικής δικαιοσύνης, δημοκρατίας, ατομικής και συλλογικής αξιοπρέπειας».
«Σταθερότητα» κατά Κεδίκογλου η μνημονιακή καταστροφή - «υπονομευτής της σταθερότητας» ο ΣΥΡΙΖΑ
Ο Σ. Κεδίκλογλου, επανέλαβε τις συκοφαντίες κατά της Αριστεράς επιχειρώντας να απαντήσει στην αναλυτική τεκμηρίωση του ΣΥΡΙΖΑ για την επικοινωνιακή τακτική των «υπογείων του Μαξίμου». Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δήλωσε ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να πείσει ότι είναι κόμμα δημοκρατική ευθύνης όταν επαγγέλλεται κάθε τόσο την εξέγερση υπονομεύοντας τη σταθερότητα που με κόπο και θυσίες έχτισαν οι Έλληνες». «Δεν μπορεί να πείσει όταν καταστροφολογεί καθημερινά, χωρίς να βρίσκει τίποτα σωστό σε ό,τι γίνεται. Δεν μπορεί να πείσει γιατί αδυνατεί να απομακρύνει τους ακραίους που έχει στους κόλπους του. Γι' αυτό και το παρατεταμένο αδιάκοπο παραλήρημα...» σχολίασε ο Σ. Κεδίκογλου, χωρίς να απαντήσει επί της ουσίας στις κατηγορίες του ΣΥΡΙΖΑ προς το ακροδεξιό επιτελείο του Μαξίμου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε, για το σχόλιό σας!
Για οποιοδήποτε θέμα, επικοινωνήστε
με το mail του OPENwind NETwork
(openwind13@gmail.com)