«Σιγά – σιγά o λιμός πήρε διαστάσεις μιας εθνικής τραγωδίας. Kάθε μέρα, στην Αθήνα και τον Πειραιά πέθαιναν χίλιοι άνθρωποι! Σκελετοί, σκεπασμένοι με μια χακί κουρελιασμένη κουβέρτα περιφέρονταν ψάχνοντας στα σκουπίδια… Kαι ξαφνικά τα σώματά τους λύγισαν και οι σκελετοί πέφταν νεκροί χωρίς ούτε μια κραυγή. Ύστερα το τραγικό θέαμα έγινε τόσο καθημερινά, που μερικοί δεν γύριζαν ούτε να κοιτάξουν. Εκτός κι αν ήταν τόσο πεινασμένοι που ρίχναν μια ματιά στο τενεκεδάκι, το κονσερβοκούτι, του νεκρού, μην έχει μείνει τίποτε μέσα! Στους δρόμους της Αθήνας καινούργια τροχοφόρα, ανεξίτηλα και ανατριχιαστικά στη μνήμη, έκαμαν την εμφάνισή τους. Kαμιόνια, ακόμα και κάρα της Δημαρχίας, που μετέφεραν σωρούς από σκελετωμένα πτώματα στο νεκροτομείο της οδού Mασσαλίας».
Αλλά εξίσου τραγική θα είναι η εικών των μεγάλων πόλεων Θεσσαλονίκης, Πατρών, Bόλου κ.τ.λ. Aι πληροφορίαι που έχομεν δια τα ωραία νησιά της Ελλάδος είναι τραγικαί . Οι κάτοικοι Σύρου ετηλεγράφησαν εις Αθήνας «Αποστείλατε σίτον ή φέρετρα»
Ακόμη και σε περιοχές ευθύνης των Ιταλών όπως τα Επτάνησα, η κατάσταση ήταν επίσης απελπιστική»
(Απόσπασμα απο το άρθρο “Ποιοί ευθύνονται για τον τραγικό λιμό του χειμώνα 1941 – 1942 ” του πρώην Προέδρου του ελληνικού Ερυθρού Σταυρού Γεράσιμου Αποστολάτου ) απο το ” Αφιέρωμα της Καθημερινής της 28-19 Οκτωβρίου 1995 ” που μεταξύ άλλων έχει φοβερές φωτογραφίες της φωτογράφου της Κατοχής Κας Βούλας Παπαϊωάνου και που μπορείτε να το δείτε ανοίγοντας το παρακάτω λίνκ )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε, για το σχόλιό σας!
Για οποιοδήποτε θέμα, επικοινωνήστε
με το mail του OPENwind NETwork
(openwind13@gmail.com)