Του Δημήτρη Ψαρρά
Κόλπα για παραπλάνηση των δημοσιογράφων χρησιμοποιούν οι ναζιστές, όπως αποκαλύπτει ο ίδιος ο ιδρυτής της «4ης Αυγούστου» Κ. Πλεύρης.
Τώρα που τα στόματα πρώην και νυν χρυσαυγιτών έχουν αρχίζει να ανοίγουν, καλό είναι να διδαχτούμε εμείς οι δημοσιογράφοι αλλά και όσοι ερευνούν την υπόθεση για λογαριασμό της Δικαιοσύνης από την τακτική παραπλάνησης που έχουν διδαχτεί οι ναζιστές εδώ και χρόνια από τους πρώτους δασκάλους τους.
Τις μεθόδους αυτές περιγράφει σε αυτοβιογραφικό του βιβλίο που εκδόθηκε το 2009 ο Κώστας Πλεύρης, ο ιδρυτής του «Κόμματος 4ης Αυγούστου», στο οποίο έκανε τα πρώτα του εθνικοσοσιαλιστικά βήματα και ο Νικόλαος Μιχαλολιάκος, την περίοδο της δικτατορίας... Με τη σειρά του ο Πλεύρης είχε μαθητεύσει δίπλα στον Κωνσταντίνο Μανιαδάκη, υπουργό Ασφαλείας της δικτατορίας Μεταξά και διαβόητο για την εφευρετικότητά του σε ζητήματα παραπλάνησης και μαύρης προπαγάνδας.
Μία από τις μεθόδους αυτές ήταν να διασπείρουν ψεύτικες ειδήσεις σε δημοσιογράφους, προκειμένου να παραπλανήσουν αυτοί με τα δημοσιεύματά τους τις διωκτικές αρχές και εκείνες να ασκήσουν διώξεις σε λάθος ανθρώπους και να προκληθεί σύγχυση. Ο Πλεύρης περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο έδρασε τον Δεκέμβριο του 1976, μετά το λιντσάρισμα και τον τραυματισμό δημοσιογράφων που προκάλεσαν οι συγκεντρωμένοι ακροδεξιοί στην κηδεία του βασανιστή της χούντας Μάλλιου.
«Σπεύδω στο τμήμα, όπου ο Διοικητής, παλαιός μαθητής μου στη Σχολή Αστυνομίας, με παίρνει ιδιαιτέρως και μου λέγει, ότι διετάχθη η σύλληψίς μου, δι' αυτό να φύγω αμέσως, όπως και έπραξα. [...] Τότε μου ήλθε η έμπνευσις να παγιδεύσω τους δημοσιογράφους, βασιζόμενος διά μίαν ακόμη φοράν στην βλακεία και στον φανατισμόν των. Το σχέδιό μου ήτο απλούν. Εγνώριζα ότι κάποιος νεαρός εκρατείτο στην φυλακήν Κασσαβετείας Βόλου. Αυτός ο νεαρός μού ήτο ιδιαιτέρως συμπαθής, διότι του έδιδον στο παρελθόν πολλά χρήματα, διά να με κατηγορήσει και ηρνήθη. Διά λόγους δεοντολογίας, δεν αναφέρω το όνομά του. Ο Ν.Λ. λοιπόν ευρίσκεται στην φυλακήν. Αρχίζουν λοιπόν οι δικοί μου τα τηλεφωνήματα στους δημοσιογράφους, διά την πληροφόρησίν των. Οι βλάκες, οι απαίδευτοι».
Παρακάτω ο Πλεύρης παραθέτει τα δημοσιεύματα που προκάλεσαν οι δικοί του πληροφοριοδότες στις εφημερίδες και με βάση τα οποία κινήθηκε η Δικαιοσύνη. «Εκδίδεται εν τάχει παραπεμπτικόν βούλευμα διά τον Ν.Λ. κι άλλους, ενώ εγώ καλούμαι από τον ανακριτήν εις ανάκρισιν λόγω παρελεύσεως του αυτοφώρου. Ο ανακριτής μού ανεκοίνωσε ότι οι δημοσιογράφοι κατέθεσαν ότι μαζί με τον Λ. ευθυνόμεθα, διά τα έκτροπα και ότι εσχεδίασα τους ξυλοδαρμούς, τους οποίους εξετέλεσε ο Λ. Ο ανακριτής δεν επερίμενε την απάντησίν μου. Τον έβλεπα ότι ήτο εχθρικώς διακείμενος κι ότι απεκλείετο να μη με προεφυλάκιζε, διά να ικανοποιήσει και το “δημόσιον αίσθημα”, τους πολιτικάντηδες και τους δημοσιογράφους, οι οποίοι επεζήτουν να με συντρίψουν».
Τότε ο Πλεύρης, σύμφωνα με τα δικά του λόγια, αποκάλυψε ότι είναι αδύνατον να συνεργάστηκε με τον Ν.Λ. στα επεισόδια διότι εκείνος «κρατείται από εξαμήνου εις φυλακάς ανηλίκων Κασσαβετείας Βόλου».
Σύμφωνα με την ίδια εξιστόρηση του Πλεύρη ο ανακριτής ένιωσε έκπληξη: «Αμέσως τηλεφωνεί στην φυλακή. Ομιλεί με τον διευθυντήν, ο οποίος τον βεβαιώνει ότι πράγματι ο Ν.Λ. κρατείται στην φυλακήν. Ο ανακριτής εξαντλεί τα πάντα. Μήπως εδραπέτευσε; Οχι. Μήπως επήρε άδεια; Οχι. Κλείνει το τηλέφωνο, τακτοποιεί τα έγγραφα των καταθέσεων και σχολιάζει μονολογών: “Γιατί μού είπαν τόσα ψεύδη; Και τι θα γίνει τώρα που εκδώσαμε παραπεμπτικό βούλευμα κατά του Ν.Λ. και το εκοινοποιήσαμε στους κατηγορουμένους!”».
Τελικά το βούλευμα διορθώθηκε «με την υπογράμμιση δύο λέξεων, του ονοματεπωνύμου δηλαδή του Ν.Λ. και την αναγραφή στο περιθώριο “διαγράφονται δύο λέξεις” και σφράγισμα. Πρωτάκουστον. Να αναφέρονται γεγονότα τα οποία αποδίδονται στον Ν.Λ. και μετά να διαγράφουν το όνομα και το επώνυμον! Δηλαδή το Δικαστικόν Συμβούλιον εξετίμησε ψευδή γεγονότα ως αληθή, διότι παρεσύρθη από τους δημοσιογράφους, οι οποίοι πάλιν δεν εδιώχθησαν, λόγω δημοκρατικής αλληλεγγύης».
Με τον τρόπο αυτό ο Πλεύρης απέφυγε τη δική του δίωξη: «Με το σχέδιο να παραπλανήσω τους δημοσιογράφους, οι οποίοι ανελέγκτως εδημοσίευσαν κάθε τι εναντίον μου, επέτυχα αφενός μεν να αποφύγω δικαστικάς ταλαιπωρίας, αφετέρου δε να τους γελοιοποιήσω». Και το συμπέρασμά του: «Εν τέλει με πολλά τέτοια τεχνάσματα είχαμε αχρηστεύσει την αξιοπιστίαν των δημοσιογράφων, που εξυπηρετούν το κατεστημένο».
Αφήνοντας ασχολίαστη τη μεθοδολογία παραπλάνησης της Δικαιοσύνης από έναν κατά τα άλλα «έγκριτο δικηγόρο», επισημαίνουμε τον τρόπο δράσης των στελεχών της Ακροδεξιάς και τα κόλπα που χρησιμοποιούν για τα μέσα ενημέρωσης, κάθε φορά που αντιμετωπίζουν κατηγορίες εις βάρος τους.
Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών
left.gr
Τώρα που τα στόματα πρώην και νυν χρυσαυγιτών έχουν αρχίζει να ανοίγουν, καλό είναι να διδαχτούμε εμείς οι δημοσιογράφοι αλλά και όσοι ερευνούν την υπόθεση για λογαριασμό της Δικαιοσύνης από την τακτική παραπλάνησης που έχουν διδαχτεί οι ναζιστές εδώ και χρόνια από τους πρώτους δασκάλους τους.
Τις μεθόδους αυτές περιγράφει σε αυτοβιογραφικό του βιβλίο που εκδόθηκε το 2009 ο Κώστας Πλεύρης, ο ιδρυτής του «Κόμματος 4ης Αυγούστου», στο οποίο έκανε τα πρώτα του εθνικοσοσιαλιστικά βήματα και ο Νικόλαος Μιχαλολιάκος, την περίοδο της δικτατορίας... Με τη σειρά του ο Πλεύρης είχε μαθητεύσει δίπλα στον Κωνσταντίνο Μανιαδάκη, υπουργό Ασφαλείας της δικτατορίας Μεταξά και διαβόητο για την εφευρετικότητά του σε ζητήματα παραπλάνησης και μαύρης προπαγάνδας.
Μία από τις μεθόδους αυτές ήταν να διασπείρουν ψεύτικες ειδήσεις σε δημοσιογράφους, προκειμένου να παραπλανήσουν αυτοί με τα δημοσιεύματά τους τις διωκτικές αρχές και εκείνες να ασκήσουν διώξεις σε λάθος ανθρώπους και να προκληθεί σύγχυση. Ο Πλεύρης περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο έδρασε τον Δεκέμβριο του 1976, μετά το λιντσάρισμα και τον τραυματισμό δημοσιογράφων που προκάλεσαν οι συγκεντρωμένοι ακροδεξιοί στην κηδεία του βασανιστή της χούντας Μάλλιου.
«Σπεύδω στο τμήμα, όπου ο Διοικητής, παλαιός μαθητής μου στη Σχολή Αστυνομίας, με παίρνει ιδιαιτέρως και μου λέγει, ότι διετάχθη η σύλληψίς μου, δι' αυτό να φύγω αμέσως, όπως και έπραξα. [...] Τότε μου ήλθε η έμπνευσις να παγιδεύσω τους δημοσιογράφους, βασιζόμενος διά μίαν ακόμη φοράν στην βλακεία και στον φανατισμόν των. Το σχέδιό μου ήτο απλούν. Εγνώριζα ότι κάποιος νεαρός εκρατείτο στην φυλακήν Κασσαβετείας Βόλου. Αυτός ο νεαρός μού ήτο ιδιαιτέρως συμπαθής, διότι του έδιδον στο παρελθόν πολλά χρήματα, διά να με κατηγορήσει και ηρνήθη. Διά λόγους δεοντολογίας, δεν αναφέρω το όνομά του. Ο Ν.Λ. λοιπόν ευρίσκεται στην φυλακήν. Αρχίζουν λοιπόν οι δικοί μου τα τηλεφωνήματα στους δημοσιογράφους, διά την πληροφόρησίν των. Οι βλάκες, οι απαίδευτοι».
Παρακάτω ο Πλεύρης παραθέτει τα δημοσιεύματα που προκάλεσαν οι δικοί του πληροφοριοδότες στις εφημερίδες και με βάση τα οποία κινήθηκε η Δικαιοσύνη. «Εκδίδεται εν τάχει παραπεμπτικόν βούλευμα διά τον Ν.Λ. κι άλλους, ενώ εγώ καλούμαι από τον ανακριτήν εις ανάκρισιν λόγω παρελεύσεως του αυτοφώρου. Ο ανακριτής μού ανεκοίνωσε ότι οι δημοσιογράφοι κατέθεσαν ότι μαζί με τον Λ. ευθυνόμεθα, διά τα έκτροπα και ότι εσχεδίασα τους ξυλοδαρμούς, τους οποίους εξετέλεσε ο Λ. Ο ανακριτής δεν επερίμενε την απάντησίν μου. Τον έβλεπα ότι ήτο εχθρικώς διακείμενος κι ότι απεκλείετο να μη με προεφυλάκιζε, διά να ικανοποιήσει και το “δημόσιον αίσθημα”, τους πολιτικάντηδες και τους δημοσιογράφους, οι οποίοι επεζήτουν να με συντρίψουν».
Τότε ο Πλεύρης, σύμφωνα με τα δικά του λόγια, αποκάλυψε ότι είναι αδύνατον να συνεργάστηκε με τον Ν.Λ. στα επεισόδια διότι εκείνος «κρατείται από εξαμήνου εις φυλακάς ανηλίκων Κασσαβετείας Βόλου».
Σύμφωνα με την ίδια εξιστόρηση του Πλεύρη ο ανακριτής ένιωσε έκπληξη: «Αμέσως τηλεφωνεί στην φυλακή. Ομιλεί με τον διευθυντήν, ο οποίος τον βεβαιώνει ότι πράγματι ο Ν.Λ. κρατείται στην φυλακήν. Ο ανακριτής εξαντλεί τα πάντα. Μήπως εδραπέτευσε; Οχι. Μήπως επήρε άδεια; Οχι. Κλείνει το τηλέφωνο, τακτοποιεί τα έγγραφα των καταθέσεων και σχολιάζει μονολογών: “Γιατί μού είπαν τόσα ψεύδη; Και τι θα γίνει τώρα που εκδώσαμε παραπεμπτικό βούλευμα κατά του Ν.Λ. και το εκοινοποιήσαμε στους κατηγορουμένους!”».
Τελικά το βούλευμα διορθώθηκε «με την υπογράμμιση δύο λέξεων, του ονοματεπωνύμου δηλαδή του Ν.Λ. και την αναγραφή στο περιθώριο “διαγράφονται δύο λέξεις” και σφράγισμα. Πρωτάκουστον. Να αναφέρονται γεγονότα τα οποία αποδίδονται στον Ν.Λ. και μετά να διαγράφουν το όνομα και το επώνυμον! Δηλαδή το Δικαστικόν Συμβούλιον εξετίμησε ψευδή γεγονότα ως αληθή, διότι παρεσύρθη από τους δημοσιογράφους, οι οποίοι πάλιν δεν εδιώχθησαν, λόγω δημοκρατικής αλληλεγγύης».
Με τον τρόπο αυτό ο Πλεύρης απέφυγε τη δική του δίωξη: «Με το σχέδιο να παραπλανήσω τους δημοσιογράφους, οι οποίοι ανελέγκτως εδημοσίευσαν κάθε τι εναντίον μου, επέτυχα αφενός μεν να αποφύγω δικαστικάς ταλαιπωρίας, αφετέρου δε να τους γελοιοποιήσω». Και το συμπέρασμά του: «Εν τέλει με πολλά τέτοια τεχνάσματα είχαμε αχρηστεύσει την αξιοπιστίαν των δημοσιογράφων, που εξυπηρετούν το κατεστημένο».
Αφήνοντας ασχολίαστη τη μεθοδολογία παραπλάνησης της Δικαιοσύνης από έναν κατά τα άλλα «έγκριτο δικηγόρο», επισημαίνουμε τον τρόπο δράσης των στελεχών της Ακροδεξιάς και τα κόλπα που χρησιμοποιούν για τα μέσα ενημέρωσης, κάθε φορά που αντιμετωπίζουν κατηγορίες εις βάρος τους.
Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών
left.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε, για το σχόλιό σας!
Για οποιοδήποτε θέμα, επικοινωνήστε
με το mail του OPENwind NETwork
(openwind13@gmail.com)