Το πρωί ξύπνησα με την αίσθηση ανθρώπινης παρουσίας πίσω από την εξώπορτά μου. Ήταν τόσο έντονη, που σηκώθηκα άρον - άρον, έστρωσα με το χέρι τα μαλλιά μου και έτρεξα να δω ποιος είναι.
"Είναι κανείς;" ρώτησα. Καμιά απόκριση
Ξεκλειδώνω, ανοίγω και αντικρίζω έκπληκτη τον Μάκη και τον Γιώργο, δυο αστέγους της περιοχής μας, που κάπου - κάπου κι όπως μπορώ, τους βοηθώ λίγο.
Ο Μάκης πρώην υδραυλικός, καλός τεχνίτης, ήξερε το σπίτι μου από παλιά, όταν ήταν ένας σαν όλους εμάς τους στεγασμένους κάτω από ένα κεραμίδι ακόμα. Τους έψαχνα χθες, αλλά ήταν άφαντοι. Πήγα ακόμη και σ' ένα εγκαταλειμμένο μαγαζί, που έμαθα πως κοιμούνται τα βράδια, τίποτα!
Τελευταία το έχουν ρίξει στο ποτό για τα καλά.
Προσπάθησα να κρύψω την έκπληξή μου και τους καλημέρισα χαμογελαστά,. Τους κάλεσα επίμονα να περάσουν μέσα. Αρνήθηκαν κατηγορηματικά. Βρέθηκα σε τέλεια αμηχανία.
Το θέαμα ήταν εντελώς σουρεαλιστικό. Εγώ με τη ρόμπα, ξεχτένιστη, με την τσίμπλα στο μάτι κι αυτοί απεριποίητοι, αξύριστοι, όρθιοι μπροστά μου αμίλητοι.
"Βρε παιδιά, ελάτε μέσα για το καλό! Να μου κάνετε και ποδαρικό"
"Όχι, όχι ποδαρικό εμείς, είναι γρουσουζιά"
"Τι λέτε! Είστε καλοί άνθρωποι, άρα ότι πρέπει για ποδαρικό"
"Όχι, για άλλο ήρθαμε"
"Θα μπείτε τώρα μέσα, ή θα αρχίσω να θυμώνω;"
" Όχι"
"Μην επιμένεις"
"Να σας φέρω τότε λίγα γλυκά, για το καλό, μέρα που είναι"
"Αυτό ναι"
Έβαλα σ΄ένα τάπερ ότι γλυκά μπορούσα και δίνοντας το στον Γιώργο του πέρασα με τρόπο κι ένα δεκάρικο. Μακάρι να είχα περισσότερα. Τα πήρε.
"Θα έρθετε τουλάχιστον το μεσημέρι για φαγητό;"
"Ευχαριστούμε, θα φάμε στο σισίτιο του Άη Δημήτρη, με τους φίλους μας"
"Μάλιστα. Μάκη, έπαθε τίποτα το χέρι σου και το κρατάς πίσω από την πλάτη;"
Τότε, σαν να του έδωσα το σύνθημα, φέρνει το χέρι μπροστά και μου προσφέρει ένα μπουκάλι κλειστό, Μοσχοφίλερο.
"Είπαμε μέρα που είναι, να σου κάνουμε κι εμείς ένα δώρο. Μας το δώσανε τα κορίτσια από τον Γαλαξία"
Είδα κι έπαθα να μη με πιάσουν τα κλάματα. Το πήρα πήγα να τους αγκαλιάσω, ενώ έλεγα ένα σωρό ασυναρτησίες για να τους ευχαριστήσω, μα αυτοί τραβήχτηκαν αστραπιαία, πέταξαν ένα καλή χρονιά και έφυγαν τρέχοντας από τις σκάλες.
Θα πάει καλά η χρονιά μου τελικά, είμαι σίγουρη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε, για το σχόλιό σας!
Για οποιοδήποτε θέμα, επικοινωνήστε
με το mail του OPENwind NETwork
(openwind13@gmail.com)