Τον Κώστα Φιλίνη αποχαιρέτησαν σήμερα οι αριστεροί και ευρύτερα δημοκρατικοί πολίτες της Αθήνας, συναγωνιστές του, μα και νέοι άνθρωποι, δίπλα στους οποίους πάντα ήταν η εμβληματική αυτή φυσιογνωμία της ανανεωτικής Αριστεράς.
Και στα χρόνια της νομιμότητας, δεν έλειψε ούτε στιγμή από την πρώτη γραμμή των μεγάλων κοινωνικών αγώνων. Η προσωπική του διαδρομή είναι ταυτόχρονα η ιστορία του κομμουνιστικού και αριστερού κινήματος. Εντάχθηκε από νέο παιδί στην ΟΚΝΕ και στα χρόνια της κατοχής ήταν ιδρυτικό στέλεχος της ηρωικής ΕΠΟΝ. Από μαχητής της μεγάλης Εθνικής Αντίστασης, βρέθηκε στις παράνομες οργανώσεις του ΚΚΕ στην Αθήνα στα πέτρινα εμφυλιακά και μετεμφυλιακά χρόνια. Καταδικάστηκε σε δύο φορές ισόβια. Μια καταδίκη που για τον ίδιο, αλλά και ολόκληρη αυτή τη γενιά είναι τιμή και παράσημο. Με την αποφυλάκισή του ρίχτηκε αμέσως στην νόμιμη πολιτική δράση. Δούλεψε στην ΕΔΑ και στην ΑΥΓΗ. Αλλά για πολύ λίγο, αφού με την επιβολή της δικτατορίας, βγήκε ξανά στην παρανομία. Δούλεψε για την συγκρότηση του Πανελλήνιου Αντιδικτατορικού Μετώπου. Και μετά ξανά φυλακή, και ξανά παρανομία. Το 1968 τάχθηκε με τις δυνάμεις της κομμουνιστικής ανανέωσης.
Υπήρξε κορυφαίο ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ Εσωτερικού, και το 1989 στήριξε το μεγάλο βήμα για την ενότητα της Αριστεράς, που ήταν η ίδρυση του Συνασπισμού. Από τότε παρέμεινε μέχρι το τέλος, ενεργό μέλος του Συνασπισμού και κατόπιν του ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν χωράνε σε ένα βιογραφικό και σε μία ομιλία όλα αυτά στα οποία, ο Κώστας Φιλίνης, άφησε το αποτύπωμά του. Είναι πολλά αυτά που οι περισσότεροι από τις νεότερες γενιές δεν γνωρίζουν, γιατί η σεμνότητα του Κώστα Φιλίνη δεν επέτρεπε να γίνουν γνωστά.
Για εμάς τους νεώτερους, ο Κώστας Φιλίνης ήταν μια υποδειγματική παρουσία. Πολιτικά συγκροτημένος, και πάντα συνεπής με τις ιδέες και της αξίες της Αριστεράς, ήταν ταυτόχρονα ένας άνθρωπος με ευρύτατη καλλιέργεια, και αγάπη για την γνώση. Ίσως ένα από τα πιο κοφτερά μυαλά που είχαμε την τύχη να συναντήσουμε. Ο Κώστας Φιλίνης ήταν ο ηγέτης που με πραότητα και σοφία λειτουργούσε και συμπεριφερόταν όπως το κάθε απλό μέλος του κόμματος. Ο πρωτεργάτης της αντίληψης «δημοκρατία παντού». Από τους πρώτους στήριξε τους αγώνες της ειρήνης και του αφοπλισμού μέσα από το μεγάλο αντιπολεμικό κίνημα. Από το 1985 στην ευρωβουλή, έδωσε μάχες για την Ευρώπη των εργαζομένων ενάντια στην Ευρώπη των μονοπωλίων. Στις δημοτικές εκλογές του 86, από τους πρώτους που μίλησε για άμεση δημοκρατία και ανέδειξε τα μεγάλα περιβαλλοντικά θέματα και τα κινήματα πόλης. Εισήγαγε στο ελληνικό κοινό μια ολόκληρη επιστήμη, την θεωρία των παιγνίων και την εφαρμογή της στην πολιτική στρατηγική. Το βιβλίο του που και σήμερα ακόμα θεωρείται κλασικό στην ελληνική βιβλιογραφία, το έγραψε πριν 40 χρόνια μέσα στην φυλακή. Μέσα από το αγαπημένο του παιχνίδι, το σκάκι, μας έμαθε την αξία της θυσίας, τη σημασία της στρατηγικής. Πως ένα απλό πιόνι, ένας απλός στρατιώτης μπορεί να γίνει ο καταλυτικός παράγοντας για την μεγάλη ανατροπή. Στοχαστής, θεωρητικός και ολοκληρωμένος οργανικός διανοούμενος, μετέφρασε Γκράμσι, Πουλαντζά, Μάρξ. Και δεν δίστασε να βαδίσει ακόμα και σε πιο δύσκολα θεωρητικά μονοπάτια. Υπήρξε συνιδρυτής των Αρχείων Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας.
Όμως, εκείνο για το οποίο θα τον θυμόμαστε πάντα, ήταν η φυσική του ευγένεια, η προσήνεια και η καλοσύνη που πάντα τον χαρακτήριζαν. Τρέφαμε γι αυτόν βαθειά συντροφική αγάπη και απεριόριστο σεβασμό. Και το κύρος του ήταν ευρύτερο από τα πολιτικά όρια του πολιτικού του χώρου. Γιατί ο Κώστας Φιλίνης ήταν από τους ανθρώπους εκείνους που ενσάρκωναν το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς. Τον θυμόμαστε πάντα παρόντα στα κρίσιμα αλλά και τα καθημερινά. Να βάζει πλάτη για να μείνει ζωντανό το όραμα. Για να μείνει όρθιο το κόμμα, σε πείσμα των καιρών και με κόντρα τον καιρό.
Φεύγει σε μια στιγμή που η Αριστερά, είναι πάλι εδώ, κάθε μέρα πιο μάχιμη, κάθε μέρα πιο δυνατή, για να υπερασπιστεί την κοινωνία. Για να δώσει τη μάχη της μεγάλης πολιτικής και κοινωνικής ανατροπής. Η σκέψη του θα μας συνοδεύει, και θα μας θυμίζει πάντα ότι για να κερδίζει τον σεβασμό και την υποστήριξη της κοινωνίας, η Αριστερά οφείλει να είναι αυστηρή και απαιτητική με τον εαυτό της. Συνεπής στις αρχές και τις αξίες της. Πρωτοπόρα στους κοινωνικούς αγώνες. Και πάντα έτοιμη να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των καιρών.
Ας μου επιτραπεί μια ελάχιστη προσωπική κατάθεση. Νοιώθω την μεγαλύτερη τιμή που ήμουν στην ίδια οργάνωση με τον Κώστα Φιλίνη, στην τοπική οργάνωση των Αμπελοκήπων. Και που για χρόνια σε κάθε συνεδρίαση είχα και εγώ και πολλοί άλλοι σύντροφοι, την τιμή να έχουμε ανάμεσά μας, ισότιμα πάντα, μια προσωπικότητα που ακτινοβολούσε ήθος και ανιδιοτέλεια. Ένα τολμηρό ανοιχτό μυαλό, που στήριζε με πάθος κάθε τολμηρό βήμα, κάθε πρωτοποριακό εγχείρημα. Τον σύντροφο, που ήταν πάντα δίπλα στις νεώτερες γενιές, έτοιμος να προσφέρει την στήριξη, την βοήθεια και την αγάπη του. Στήριξη, αγάπη και ενθάρρυνση, που είχα και εγώ τη τύχη να δεχτώ απλόχερα από το Κώστα Φιλίνη στα πρώτα μου βήματα.
Αγαπημένε μας σύντροφε Κώστα. Θα λείψεις σε όλους μας, όπως θα λείψεις και στα δύο πιο κοντινά και αγαπημένα σου πρόσωπα, την Ζωή και την Άννα. Στην σκέψη μας θα είσαι πάντα ζωντανός, όσο θα είναι ζωντανές οι ιδέες και οι αξίες της αριστεράς. Και θα είσαι πάντα ανάμεσά μας, κάθε φορά που αυτές οι ιδέες, αυτές οι αξίες θα κερδίζουν μία ακόμα νίκη για την κοινωνία, τη δημοκρατία, την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Καλό σου ταξίδι αγαπημένε μας σύντροφε Κώστα Φιλίνη.
Η πολιτική κηδεία του διακεκριμένου όσο και αγαπητού πολιτικού και διανοούμενου τελέστηκε στο Α' Νεκροταφείο, ενώ επικηδείους εκφώνησαν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, ο Στέλιος Ζαμάνος από τη γενιά των αντιστασιακών και ο διευθυντής της "Αυγής" Νίκος Φίλης.
Ο εκλιπών γεννήθηκε πριν 93 χρόνια στην Αθήνα και όντας φοιτητής του Μετσόβιου, οργανώνεται στην ΟΚΝΕ το 1941, ενώ παίρνει μέρος και στην ίδρυση της ΕΠΟΝ. Μετά εντάσσεται στον παράνομο μηχανισμό του ΚΚΕ, ώς τον Μάιο του 1955, οπότε και συνελήφθη. Παρέμεινε στη φυλακή ώς το 1966, ενώ από τον επόμενο χρόνο, με την κήρυξη της δικτατορίας, περνά και πάλι στην παρανομία. Συλλαμβάνεται τον Οκτώβριο του 1967 και καταδικάζεται, για δεύτερη φορά, σε ισόβια. Αποφυλακίζεται το 1973 και βγαίνει ξανά στην παρανομία, μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Συνολικά 16,5 χρόνια στη φυλακή και 7,5 χρόνια σε συνθήκες σκληρής παρανομίας. Μέσα από τις φυλακές της Αίγινας, το 1968, πρωτοστατεί στην ίδρυση του ΚΚΕ Εσωτερικού, της ΕΑΡ, του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο επικήδειος του Αλ. Τσίπρα
Είμαστε σήμερα εδώ όλες οι γενιές της Αριστεράς για να αποχαιρετήσουμε τον σύντροφο Κώστα Φιλίνη. Είμαστε εδώ για να αποτίσουμε φόρο τιμής στην μεγάλη και γεμάτη προσφορά διαδρομή του. Μία διαδρομή που είναι ταυτόχρονα η ιστορία του κομμουνιστικού κινήματος, της αριστεράς και των μεγάλων δημοκρατικών αγώνων.
Ο Κώστας Φιλίνης ανήκει σε μια ηρωική γενιά. Μια γενιά σφυρηλατημένη στους αγώνες της εθνικής αντίστασης. Μια γενιά που σε καιρούς εξαιρετικά σκληρούς και δύσκολους, αφιέρωσε ολοκληρωτικά τον εαυτό της στην υπόθεση της εθνικής απελευθέρωσης, της δημοκρατίας, και της κοινωνικής δικαιοσύνης για τον τόπο μας.
Από τις εννέα δεκαετίες που διήρκεσε η ζωή του, οι επτά ήταν ολοκληρωτικά και αταλάντευτα αφοσιωμένες σε αυτόν τον αγώνα. Για χάρη του αγώνα αυτού πέρασε 17 ολόκληρα χρόνια από τη ζωή του στην φυλακή, και άλλα 7 χρόνια στην σκληρή παρανομία.
Ο Κώστας Φιλίνης ανήκει σε μια ηρωική γενιά. Μια γενιά σφυρηλατημένη στους αγώνες της εθνικής αντίστασης. Μια γενιά που σε καιρούς εξαιρετικά σκληρούς και δύσκολους, αφιέρωσε ολοκληρωτικά τον εαυτό της στην υπόθεση της εθνικής απελευθέρωσης, της δημοκρατίας, και της κοινωνικής δικαιοσύνης για τον τόπο μας.
Από τις εννέα δεκαετίες που διήρκεσε η ζωή του, οι επτά ήταν ολοκληρωτικά και αταλάντευτα αφοσιωμένες σε αυτόν τον αγώνα. Για χάρη του αγώνα αυτού πέρασε 17 ολόκληρα χρόνια από τη ζωή του στην φυλακή, και άλλα 7 χρόνια στην σκληρή παρανομία.
Και στα χρόνια της νομιμότητας, δεν έλειψε ούτε στιγμή από την πρώτη γραμμή των μεγάλων κοινωνικών αγώνων. Η προσωπική του διαδρομή είναι ταυτόχρονα η ιστορία του κομμουνιστικού και αριστερού κινήματος. Εντάχθηκε από νέο παιδί στην ΟΚΝΕ και στα χρόνια της κατοχής ήταν ιδρυτικό στέλεχος της ηρωικής ΕΠΟΝ. Από μαχητής της μεγάλης Εθνικής Αντίστασης, βρέθηκε στις παράνομες οργανώσεις του ΚΚΕ στην Αθήνα στα πέτρινα εμφυλιακά και μετεμφυλιακά χρόνια. Καταδικάστηκε σε δύο φορές ισόβια. Μια καταδίκη που για τον ίδιο, αλλά και ολόκληρη αυτή τη γενιά είναι τιμή και παράσημο. Με την αποφυλάκισή του ρίχτηκε αμέσως στην νόμιμη πολιτική δράση. Δούλεψε στην ΕΔΑ και στην ΑΥΓΗ. Αλλά για πολύ λίγο, αφού με την επιβολή της δικτατορίας, βγήκε ξανά στην παρανομία. Δούλεψε για την συγκρότηση του Πανελλήνιου Αντιδικτατορικού Μετώπου. Και μετά ξανά φυλακή, και ξανά παρανομία. Το 1968 τάχθηκε με τις δυνάμεις της κομμουνιστικής ανανέωσης.
Υπήρξε κορυφαίο ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ Εσωτερικού, και το 1989 στήριξε το μεγάλο βήμα για την ενότητα της Αριστεράς, που ήταν η ίδρυση του Συνασπισμού. Από τότε παρέμεινε μέχρι το τέλος, ενεργό μέλος του Συνασπισμού και κατόπιν του ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν χωράνε σε ένα βιογραφικό και σε μία ομιλία όλα αυτά στα οποία, ο Κώστας Φιλίνης, άφησε το αποτύπωμά του. Είναι πολλά αυτά που οι περισσότεροι από τις νεότερες γενιές δεν γνωρίζουν, γιατί η σεμνότητα του Κώστα Φιλίνη δεν επέτρεπε να γίνουν γνωστά.
Για εμάς τους νεώτερους, ο Κώστας Φιλίνης ήταν μια υποδειγματική παρουσία. Πολιτικά συγκροτημένος, και πάντα συνεπής με τις ιδέες και της αξίες της Αριστεράς, ήταν ταυτόχρονα ένας άνθρωπος με ευρύτατη καλλιέργεια, και αγάπη για την γνώση. Ίσως ένα από τα πιο κοφτερά μυαλά που είχαμε την τύχη να συναντήσουμε. Ο Κώστας Φιλίνης ήταν ο ηγέτης που με πραότητα και σοφία λειτουργούσε και συμπεριφερόταν όπως το κάθε απλό μέλος του κόμματος. Ο πρωτεργάτης της αντίληψης «δημοκρατία παντού». Από τους πρώτους στήριξε τους αγώνες της ειρήνης και του αφοπλισμού μέσα από το μεγάλο αντιπολεμικό κίνημα. Από το 1985 στην ευρωβουλή, έδωσε μάχες για την Ευρώπη των εργαζομένων ενάντια στην Ευρώπη των μονοπωλίων. Στις δημοτικές εκλογές του 86, από τους πρώτους που μίλησε για άμεση δημοκρατία και ανέδειξε τα μεγάλα περιβαλλοντικά θέματα και τα κινήματα πόλης. Εισήγαγε στο ελληνικό κοινό μια ολόκληρη επιστήμη, την θεωρία των παιγνίων και την εφαρμογή της στην πολιτική στρατηγική. Το βιβλίο του που και σήμερα ακόμα θεωρείται κλασικό στην ελληνική βιβλιογραφία, το έγραψε πριν 40 χρόνια μέσα στην φυλακή. Μέσα από το αγαπημένο του παιχνίδι, το σκάκι, μας έμαθε την αξία της θυσίας, τη σημασία της στρατηγικής. Πως ένα απλό πιόνι, ένας απλός στρατιώτης μπορεί να γίνει ο καταλυτικός παράγοντας για την μεγάλη ανατροπή. Στοχαστής, θεωρητικός και ολοκληρωμένος οργανικός διανοούμενος, μετέφρασε Γκράμσι, Πουλαντζά, Μάρξ. Και δεν δίστασε να βαδίσει ακόμα και σε πιο δύσκολα θεωρητικά μονοπάτια. Υπήρξε συνιδρυτής των Αρχείων Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας.
Όμως, εκείνο για το οποίο θα τον θυμόμαστε πάντα, ήταν η φυσική του ευγένεια, η προσήνεια και η καλοσύνη που πάντα τον χαρακτήριζαν. Τρέφαμε γι αυτόν βαθειά συντροφική αγάπη και απεριόριστο σεβασμό. Και το κύρος του ήταν ευρύτερο από τα πολιτικά όρια του πολιτικού του χώρου. Γιατί ο Κώστας Φιλίνης ήταν από τους ανθρώπους εκείνους που ενσάρκωναν το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς. Τον θυμόμαστε πάντα παρόντα στα κρίσιμα αλλά και τα καθημερινά. Να βάζει πλάτη για να μείνει ζωντανό το όραμα. Για να μείνει όρθιο το κόμμα, σε πείσμα των καιρών και με κόντρα τον καιρό.
Φεύγει σε μια στιγμή που η Αριστερά, είναι πάλι εδώ, κάθε μέρα πιο μάχιμη, κάθε μέρα πιο δυνατή, για να υπερασπιστεί την κοινωνία. Για να δώσει τη μάχη της μεγάλης πολιτικής και κοινωνικής ανατροπής. Η σκέψη του θα μας συνοδεύει, και θα μας θυμίζει πάντα ότι για να κερδίζει τον σεβασμό και την υποστήριξη της κοινωνίας, η Αριστερά οφείλει να είναι αυστηρή και απαιτητική με τον εαυτό της. Συνεπής στις αρχές και τις αξίες της. Πρωτοπόρα στους κοινωνικούς αγώνες. Και πάντα έτοιμη να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των καιρών.
Ας μου επιτραπεί μια ελάχιστη προσωπική κατάθεση. Νοιώθω την μεγαλύτερη τιμή που ήμουν στην ίδια οργάνωση με τον Κώστα Φιλίνη, στην τοπική οργάνωση των Αμπελοκήπων. Και που για χρόνια σε κάθε συνεδρίαση είχα και εγώ και πολλοί άλλοι σύντροφοι, την τιμή να έχουμε ανάμεσά μας, ισότιμα πάντα, μια προσωπικότητα που ακτινοβολούσε ήθος και ανιδιοτέλεια. Ένα τολμηρό ανοιχτό μυαλό, που στήριζε με πάθος κάθε τολμηρό βήμα, κάθε πρωτοποριακό εγχείρημα. Τον σύντροφο, που ήταν πάντα δίπλα στις νεώτερες γενιές, έτοιμος να προσφέρει την στήριξη, την βοήθεια και την αγάπη του. Στήριξη, αγάπη και ενθάρρυνση, που είχα και εγώ τη τύχη να δεχτώ απλόχερα από το Κώστα Φιλίνη στα πρώτα μου βήματα.
Αγαπημένε μας σύντροφε Κώστα. Θα λείψεις σε όλους μας, όπως θα λείψεις και στα δύο πιο κοντινά και αγαπημένα σου πρόσωπα, την Ζωή και την Άννα. Στην σκέψη μας θα είσαι πάντα ζωντανός, όσο θα είναι ζωντανές οι ιδέες και οι αξίες της αριστεράς. Και θα είσαι πάντα ανάμεσά μας, κάθε φορά που αυτές οι ιδέες, αυτές οι αξίες θα κερδίζουν μία ακόμα νίκη για την κοινωνία, τη δημοκρατία, την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Καλό σου ταξίδι αγαπημένε μας σύντροφε Κώστα Φιλίνη.
Ο επικήδειος του Νίκου Φίλη
Ο επικήδειος του Στέλιου Ζαμάνου
left.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε, για το σχόλιό σας!
Για οποιοδήποτε θέμα, επικοινωνήστε
με το mail του OPENwind NETwork
(openwind13@gmail.com)