Έργα και ημέρες του Λαυρέντη Λαυρεντιάδη: Η περίπτωση της Alapis (ρεπορτάζ-βίντεο)

Το χρονικό μιας εταιρείας που παρουσιαζόταν σαν «πρότυπο» και αυτή τη στιγμή, 150 από τους 330 εργαζόμενους της (μετά τις «οικειοθελείς» απολύσεις) βρίσκονται σε επίσχεση εργασίας από τον Νοέμβριο.

Στο ρεπορτάζ του Άγγελου Καλοδούκα, κατά τη χθεσινή επίσκεψη των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ, Δ. Στρατούλη, Ειρ. Αγαθοπούλου και Ανδρέα Ξανθού που συνομίλησαν με τους εργαζόμενους, παρακολουθήστε όλη την πορεία απαξίωσης της εταιρείας - σε βάρος φυσικά του κόσμου που δούλευε στην εταιρεία. Μιλά η Αναστασία Δέδε, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στην Alapis.

Το χρονικό

Η αρχή

Μια μικρή εταιρία συμφερόντων Λαυρεντιάδη, η οποία υπήρχε από το 2003 και εξελίχθηκε σε μια από τις μεγαλύτερες φαρμακευτικές εταιρείες στα βαλκάνια που προέκυψε από τις εξαγορές άλλων μεγάλων επιχειρήσεων του “χώρου”  οι οποίες  ξεκίνησαν το 2007 και ολοκληρώθηκαν το 2009.
Το 2009 η Alapis, στο απόγειό της, απασχολούσε περισσότερους από 3.500 εργαzομένους και ήταν πρώτη στη κατάταξη τζίρου, ο οποίος έφτανε τα 480 εκατ. ευρώ  και καθαρά κέρδη 82 εκ. ευρώ.  Μέσα σε αυτά τα δυο χρόνια (2007-2009) πραγματοποιήθηκαν δυο αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου συνολικού ύψους  1,3 δις ευρώ  ενώ το ύψος της δανειοδότησης από τις τράπεζες έφτασε 1,2 δις ευρώ (μεταξύ αυτών και η τράπεζα του, Proton Bank)



Από τη χθεσινή επίσκεψη των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ και τις συνομιλίες τους με τους εργαζόμενους της Alapis

Η συνέχεια
Ενώ το 2010 φάνηκαν τα πρώτα σημάδια απαξίωσης έφτασε το πρώτο τρίμηνο του  2011 να παρουσιάζει ζημιές 22,2 εκ. στα καθαρά αποτελέσματα.
Στα σχέδια εξυγίανσης της εταιρείας τον Ιούλιο του 2012, περιλαμβανόταν και η “οικειοθελής”    απόλυση ενός μεγάλου μέρος εργαζομένων παίρνοντας τις αποζημιώσεις τους σε μεγαλύτερο διάστημα από το προβλεπόμενο και υπογράφοντας ιδιωτικά συμφωνητικά, που ανέφεραν ότι δεν έχουν απαιτήσεις. Όμως η εξόφληση των αποζημιώσεων δεν έχει ολοκληρωθεί μέχρι και σήμερα.

Η εταιρεία συνέχισε τις απολύσεις μέσα στα “νόμιμα” πλαίσια του 5%.

ΣΗΜΕΡΑ

Έχουν απαξιωθεί σχεδόν όλες οι δραστηριότητες και εγκαταστάσεις οι οποίες περιλαμβάνουν : υπερσύγχρονες και σε πολλές περιπτώσεις  μοναδικές παραγωγικές μονάδες, αποθήκες και φαρμακαποθήκες  εξοπλισμένες  με υπερσύγχρονα  ρομποτικά συστήματα , εργαστήρια ...και άλλα πολλά

Έχουν απομείνει 293 εργαζόμενοι εκ των οποίων η πλειοψηφία βρίσκεται σε επίσχεση εργασίας  καθώς η εταιρεία έχει κηρύξει στάση πληρωμών από το Νοέμβριο εκτός δυο εξαιρέσεων , μιας μονάδας παραγωγής 40 εργαζομένων η οποία παρασκευάζει ένα φάρμακο μιας “τρίτης” εταιρίας και μερικών διοικητικών υπαλλήλων (λογιστήριο, τμήμα προσωπικού, διοικητικά στελέχη)

Η εταιρεία ως διοίκηση είναι άφαντη. Έχει ορίσει έναν υπερήλικα (88χρονο) κάτοικο Χαλκιδικής ως διευθύνων σύμβουλο ο οποίος δεν έχει εμφανιστεί ποτέ (ούτε δια αλληλογραφίας)  και οργανωτικά κάτω από αυτόν , το χάος.

Εμφανίζονται  διορισμένοι από τη διοίκηση “υπάλληλοι-φαντάσματα” χωρίς καμία ορισμένη αρμοδιότητα και παρουσιάζονται ως  αυτοί οι οποίοι θα ασκούν διοίκηση, θα παίρνουν αποφάσεις και θα διαχειρίζονται την περιουσία της εταιρείας
Μέχρι πρότινος αναμέναμε την απόφαση του δικαστηρίου  στην αίτηση της εταιρίας για υπαγωγή της στο άρθρο 106 (ειδική εκκαθάριση σε λειτουργία).
Η απόφαση εκδόθηκε την Τρίτη 16/04 και απέρριπτε  το σχετικό αίτημα και στις δυο του μορφές (μια μορφή με βάση το σχέδιο της Alapis και μια των μεγάλων πιστωτών (τράπεζες ) οι οποίες είχαν δηλώσει θετικές στην υπαγωγή  της εταιρίας στο άρθρο αλλά με σχέδιο που προέβλεπε διαφορετικό εκκαθαριστή από αυτόν που όριζε η Alapis). Η αιτία της μη υπαγωγής  της εταιρίας στο άρθρο 106  με βάση την απόφαση  του δικαστηρίου οφείλεται  στο γεγονός ότι πουθενά μέσα στο σχέδιο που κατατέθηκε  από την εταιρεία δεν φαινόταν η βιωσιμότητα της κατά τη διάρκεια της εκκαθάρισης


Το τελευταίο καιρό έχει ξεκινήσει ένα ντόμινο κατασχέσεων από πιστωτές , προμηθευτές αλλά και πρώην εργαζομένους στους οποίους η εταιρεία οφείλει ακόμα.

Το πρόβλημα έγκειται σε δυο σημεία . Το πρώτο είναι ότι η διοίκηση δε δείχνει καμία διάθεση για αίτηση  ανακοπής κατασχέσεων και δεύτερο , ότι τα κατασχεθέντα είναι πολλαπλάσιας αξίας  από τη τιμή που αποτιμούνται.

Ο μέγιστος κίνδυνος των παραπάνω  είναι να αφαιρεθούν στοιχεία τα οποία παύουν οριστικά και αμετάκλητα την οποία λειτουργική δραστηριότητα έχει ή θα μπορούσε να έχει  η εταιρία .


left.gr