Προϋπολογισμός αδιεξόδου, «σταθεροποίηση» στον πάτο του βαρελιού

Η κυβερνητική «αισιοδοξία» δεν μπορεί να κρύψει την αλήθεια: η ανεργία καλπάζει, η φτώχεια βαθαίνει, η μνημονιακή συνταγή αποτυγχάνει ξανά και ξανά. Το προσχέδιο του προϋπολογισμού για το 2014 αποδεικνύει για μια ακόμη φορά πως η κυβέρνηση επιμένει σε αδιέξοδη κατεύθυνση αδιαφορώντας για την καταστροφή της οικονομίας που οδηγεί εκατομμύρια ανθρώπους σε απόγνωση

Εμμονή σε μια αδιέξοδη πολιτική, κλειστά μάτια ακόμα και στα στοιχεία της Eurostat που καταγράφουν τη δραματική αύξηση της φτώχειας (31% το 2011!), αδιαφορία για τη συνεχόμενη αύξηση της ανεργίας που το ΙΝΕ-ΓΣΕΕ υπολογίζει πως θα αγγίξει το 34% το 2016, και ένα προσχέδιο προϋπολογισμού που, στην καλύτερη περίπτωση, προβλέπει σταθεροποίηση «στον πάτο του βαρελιού» για πολλά χρόνια.

Η έλλειψη ρευστότητας από τις τράπεζες, παρά τη «διάσωσή» τους με δημόσια κεφάλαια, η αναιμική αύξηση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, οι προβλέψεις για περισσότερα έσοδα που αφήνουν παράθυρο για νέα εισπρακτικά μέτρα και η μείωση των δαπανών για συντάξεις, επιδόματα και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τη στιγμή που η κοινωνία τα έχει ανάγκη περισσότερο από ποτέ, δεν μπορούν να καλυφτούν πίσω τις αισιόδοξες παράτες της κυβέρνησης, που δεν κάνει τίποτα άλλο παρά να προσπαθεί να κερδίσει λίγο χρόνο ακόμη.

 
Ευκλείδης Τσακαλώτος: Σταθεροποίηση στον πάτο του βαρελιού

Σε δήλωσή του σχετικά με το Προσχέδιο του Προϋπολογισμού για το 2014, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, βουλευτής Β’ Αθήνας και υπεύθυνος ΕΕΚΕ Οικονομικών του ΣΥΡΙΖΑ, τονίζει:

Η παρουσίαση του Προσχεδίου του Προϋπολογισμού για το 2014 από το Υπουργείο Οικονομικών προσπαθεί να κάνει αυτό που όλοι αναμέναμε: να υποσχεθεί, για πολλοστή φορά, και σε μία κοινωνία που χειμάζεται, ακόμα ένα «φως στην άκρη του τούνελ» και να της δώσει ακόμη ένα «φιλικό χτύπημα στον ώμο». Στην πραγματικότητα, όμως, το Προσχέδιο αυτό δεν μπορεί να αποκρύψει τα αδιέξοδα της ασκούμενης μνημονιακής οικονομικής πολιτικής, καθώς και τα νέα βάρη που θα κληθεί να πληρώσει η κοινωνία και το 2014.


Πιο συγκεκριμένα:
Η κυβέρνηση ανακοινώνει το τέλος της εποχής των αρνητικών ρυθμών ανάπτυξης. Για το 2014 θα έχουμε μια αναιμική ανάπτυξη ύψους 0,6% - στην ουσία προβλέπει μία σταθεροποίηση στον πάτο του βαρελιού. Όλες οι ενδείξεις που έχουμε συνηγορούν ότι, με την ασκούμενη πολιτική, η οικονομία θα κρατηθεί σε αυτό το σημείο για πολλά χρόνια:

• Οι άνεργοι ήδη πλησιάζουν το 1,5 εκατομμύριο δημιουργώντας από μόνοι τους έναν αντικειμενικό περιορισμό για να σπάσει η ύφεση.
• Το ΠΔΕ παραμένει υποτονικό και σε πλήρη αναντιστοιχία με το βάθος της ύφεσης – μια αύξηση των 350 εκ. για το 2014 (ακόμα και αν υποθέσουμε ότι θα πιαστεί αυτός ο στόχος) δεν μπορεί να θεωρηθεί δημόσια παρέμβαση για την αναδιάρθρωση της οικονομίας.
• Η έλλειψη ρευστότητας στην πραγματική οικονομία, παρά την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με δημόσια κεφάλαια, σε συνδυασμό με τα δυσβάσταχτα επίπεδα υπερχρέωσης νοικοκυριών και επιχειρήσεων, δεν αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας.
• Η κυβέρνηση κοκορεύεται ότι παρουσιάζει το μεγαλύτερο κυκλικά διορθωμένο πρωτογενές πλεόνασμα στην Ευρωζώνη τη στιγμή που η οικονομία έχει ηδη χάσει το ¼ του παραγόμενου προϊόντος.
  
  

Τούτων δοθέντων, η κυβέρνηση, όπως και την περσινή χρονιά, αναγκάζεται να περιμένει το «ιππικό», χωρίς να κάνει κάτι για να έρθει. Οι ιδιωτικές επενδύσεις δεν έρχονται αφού η μη βιώσιμότητα του χρέους διώχνει τους επενδυτές παρά την εσωτερική υποτίμηση, ενώ η κατακρήμνιση της εγχώριας ζήτησης έχει κάνει τα λουκέτα καθημερινό φαινόμενο. Οι εξαγωγές μόνο οριακά μπορούν να βοηθήσουν, τη στιγμή που οι επιχειρήσεις έχουν να αντιμετωπίσουν την έλλειψη ρευστότητας από τις τράπεζες και την μη επιστροφή φόρων, και μάλιστα σε ένα περιβάλλον στασιμότητας στην παγκόσμια οικονομία και ανατιμημένου ευρώ.


Παράλληλα:

• Η μείωση των πρωτογενών δαπανών βασίζεται κυρίως στην μείωση των δαπανών για συντάξεις, επιδόματα και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, δηλαδή στην περαιτέρω υποβάθμιση του κοινωνικού κράτους, σε μία περίοδο που η κοινωνία το έχει περισσότερο ανάγκη από ποτέ.

• Η αύξηση των φορολογικών εσόδων για το 2014 αφήνει ανοιχτό το παράθυρο για νέα εισπρακτικά μέτρα, ενώ η εκτίμηση από την πλευρά της τρόϊκας για «τρύπα» ύψους 2,5 δις στα ασφαλιστικά ταμεία προετοιμάζει το έδαφος για νέες μειώσεις συντάξεων και εφάπαξ.
• Το δημόσιο χρέος παραμένει σε δυσθεώρατα ύψη ως αποτέλεσμα της συνεχιζόμενης πολιτικής, κάτι για το οποίο είχαμε προειδοποιήσει επανειλημμένα.
  
  

Αυτός είναι ο τέταρτος Προϋπολογισμός που ετοιμάζεται στην μνημονιακή εποχή και από ό,τι φαίνεται κανείς στην κυβέρνηση και στην τρόικα δεν έχει αντιληφθεί ότι αυτή η πολιτική έχει διαλύσει την ελληνική οικονομία και έχει οδηγήσει εκατομμύρια ανθρώπους στην απόγνωση. Κρυπτόμενοι πίσω από αισιόδοξες προβλέψεις για πολλοστή φορά προσπαθούν να κερδίσουν λίγο χρόνο ακόμα. Όλο και περισσότεροι αντιλαμβάνονται ότι η αυτή η κυβέρνηση είναι επικίνδυνη.

Δείτε/διαβάστε επίσης:
Π. Σκουρλέτης: Πλεόνασμα κοινωνικού νεκροταφείου επιβάλλει η κυβέρνηση (βίντεο)





_____________________________

Δήλωση του Γιάννη Μηλιού σχετικά με τη χθεσινή συνέντευξη του υπουργού Οικονομικών και το προσχέδιο του προϋπολογισμού

 

Ολόκληρη η δήλωση Με το Προσχέδιο Κρατικού Προϋπολογισμού η κυβέρνηση εμμένει στην ίδια πολιτική που βυθίζει τη μεγάλη πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας στην ανασφάλεια και την ανέχεια, υπηρετώντας τα συμφέροντα μιας μικρής ολιγαρχίας του πλούτου.  Το Προσχέδιο προβλέπει για το 2014 αύξηση εσόδων από την άμεση φορολογία κατά 2,1 δις ευρώ, η οποία για μια ακόμα φορά θα αφήσει στο απυρόβλητο τους έχοντες και κατέχοντες και θα επιβαρύνει και πάλι τους μισθωτούς, τους συνταξιούχους, τους ελεύθερους επαγγελματίες, με κατάργηση φοροαπαλλαγών, φορολόγηση της μικρής και μεσαίας ακίνητης περιουσίας κλπ. Προβλέπει επίσης μείωση μισθών και συντάξεων κατά 133 εκ., μείωση των δαπανών για Κοινωνική Ασφάλιση και Περίθαλψη κατά 2,66 δισ. (-16,72% από το 2013), μείωση Λειτουργικών και Άλλων Δαπανών κατά 1,19 δισ. (-18,03% από το 2013), μέτρα που σημαίνουν υποβάθμιση του ελληνικού κοινωνικού κράτους σε τριτοκοσμικά επίπεδα. 

 

Τα μέτρα αυτά θα βυθίσουν το 2014 την ελληνική οικονομία για έβδομη συνεχή χρονιά στην ύφεση, παρά τις περί του αντιθέτου προβλέψεις του Προσχεδίου Προϋπολογισμού και τις αλλεπάλληλες παραπλανητικές δηλώσεις του κ. Στουρνάρα, ότι το 2014 θα είναι έτος ανάκαμψης. Χαρακτηριστικές είναι στο σημείο αυτό οι εκτιμήσεις, μεταξύ άλλων, όλων των γερμανικών οικονομικών ινστιτούτων για την εξέλιξη της ελληνικής οικονομίας κατά το 2014, τις οποίες αναδημοσίευσε ο ελληνικός οικονομικός τύπος: • Το Ινστιτούτο για τη γερμανική Οικονομία (Institut der deutschen Wirtschaft, Κολωνία) προβλέπει ύφεση 1,5%.

 

• Το Κέντρο Ευρωπαϊκών Σπουδών (CESifo Group, Μόναχο) προβλέπει ύφεση 1,2%.• Το Ινστιτούτο για την Παγκόσμια Οικονομία (Institut für Weltwirtschaft, Κίελο) προβλέπει ύφεση 1%. 

 

• Το Ινστιτούτο για την Μακροοικονομία και την Έρευνα της Οικονομικής Συγκυρίας (Institut für Makroökonomie und Konjukturforscung) προβλέπει ύφεση 0,2%. Όμως ο κ. Στουρνάρας δεν παραπλανά τον ελληνικό λαό μόνο αναφορικά με τις προοπτικές της ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας, αλλά και αναφορικά με τη βιωσιμότητα του ελληνικού δημόσιου χρέους. Ταυτιζόμενος με τα συμφέροντα των τραπεζιτών και την πολιτική της κας Μέρκελ, προαναγγέλλει σχέδιο για επιμήκυνση των δανείων της τρόικας στα 30 και 50 έτη, χωρίς κούρεμα, με εξασφάλιση υποτίθεται της χρηματοδότησης του χρέους, ανεξάρτητα από το υπέρογκο και μη διαχειρίσιμο ύψος του (176%! του ΑΕΠ). 

 

Όμως ο κ. Στουρνάρας παραλείπει επιμελώς να αναφερθεί στο ύψος των επιτοκίων. Μια έξοδος της Ελλάδας στις αγορές με επιτόκια πάνω του 5% δημιουργεί μη ελέγξιμη δυναμική στο χρέος. Πέραν τούτου, ένα πολύ μεγάλο τμήμα του χρέους υπόκειται σε κυμαινόμενα επιτόκια (τα διακρατικά δάνεια από τα κράτη μέλη της ΕΕ, τα δάνεια από τον EFSF και τα δάνεια από το ΔΝΤ). Αυτά τα επιτόκια καθορίζονται από τις αγορές χρήματος και από τις νομισματικές πολιτικές των κύριων κεντρικών τραπεζών (FED κυρίως και ECB δευτερευόντως).

 

 

Το γεγονός ότι για λόγους διαχείρισης των συνεπειών  της παγκόσμιας κρίσης του 2008 τα επιτόκια των κεντρικών τραπεζών παραμένουν σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα, που οδηγεί και στα τρέχοντα χαμηλά επιτόκια για το τμήμα του δημόσιου χρέους που έχει κυμαινόμενο επιτόκιο, δεν σημαίνει ότι και την επόμενη δεκαετία θα παραμείνουν στα ίδια χαμηλά επίπεδα.  

 

Γίνεται λοιπόν φανερό ότι ο κ. Στουρνάρας και η κυβέρνησή του επιδιώκουν πολύ απλά τη μονιμοποίηση των μνημονίων (και η διατήρηση ενός μη βιώσιμου δημόσιου χρέους είναι όρος γι’ αυτό) και όχι το τέλος των μνημονίων. Μόνη λύση για τον ελληνικό λαό είναι η ανατροπή της κυβέρνησης και η συγκρότηση μιας κυβέρνησης της Αριστεράς που θα βάλει τέρμα στις ανάλγητες και καταστροφικές νεοφιλελεύθερες πολιτικές και τα Μνημόνια.

left.gr