Αλ. Τσίπρας: "Για την Ελλάδα οι ευρωεκλογές είναι μάχη ζωής και θανάτου"

"Στις 25 ψηφίζουμε, στις 26 φεύγουνε" τόνισε ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, μιλώντας χθές,σε πλατιά σύσκεψη οργανώσεων και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ Αττικής, που πραγματοποιήθηκε στο Αμφιθέατρο του Μουσείου Μπενάκη, για την προετοιμασία για τις τρεις εκλογικές μάχες

 Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ απηύθυνε κάλεσμα συσπείρωσης και αγώνα, τονίζοντας τόσο το νόημα της εκλογικής μάχης στην Ευρώπη, υπό το φως της ευρείας αποδοχής που συναντά η υποψηφιότητα του για την προεδρία της Κομισιόν, 

όσο και την ανάγκη να καταστεί ο ΣΥΡΙΖΑ άξονας για την οργάνωση του λαού σε τοπικό επίπεδο. 

Ολόκληρη η ομιλία

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Μπροστά μας βρίσκεται μια κρίσιμη εκλογική μάχη. Μια μάχη που από την έκβασή της θα εξαρτηθούν πάρα πολλά για την Ευρώπη και  ακόμα περισσότερα για την Ελλάδα.

Επιτρέψτε μου να πω εξαρχής ότι πάντα οι ευρωεκλογές είχαν τη σημασία τους, αλλά ποτέ τόσο κρίσιμη και καθοριστική σημασία για το μέλλον της Ευρώπης.  Ή αν θέλετε για το αν θα υπάρξει μέλλον της Ευρώπης. Μέλλον για τους εργαζόμενους και τους λαούς της φυσικά κι όχι για τους τραπεζίτες, τα κρυφά και φανερά ιερατεία του χρήματος, τη γραφειοκρατία των Βρυξελλών,  και εις βάρος των εργαζομένων και των λαών.

Η Ευρώπη καλείται σήμερα να πει όχι στη γερμανική ηγεμονία και στην επιβολή  της απάνθρωπης λιτότητας. Γιατί η σημερινή πολιτική δεν είναι μόνο άδικη, αλλά και αναποτελεσματική. Διασπά την Ευρώπη. Ευνοεί τον εθνικισμό και τον απομονωτισμό, τρέφει τον ευρωσκεπτικισμό, ανοίγει δρόμους για την ακροδεξιά και το φασισμό. Στρέφει το βορά ενάντια στο νότο, τους πλούσιους ενάντια στους φτωχούς, τους ισχυρούς ενάντια στους αδύνατους, τους "πειθαρχημένους" ενάντια στους "απείθαρχους".

Οι λαοί καλούνται να πουν ένα αποφασιστικό όχι σ' αυτή την πολιτική. Γιατί αυτή η πολιτική δεν συμφέρει σε κανένα λαό, σε καμιά χώρα, όσα κι αν λέγονται για το αντίθετο. Συμφέρει μόνο σε συγκεκριμένες ελίτ του χρήματος που τείνουν να επιβάλουν στην Ευρώπη ένα καθεστώς αυταρχικού νεοφιλελευθερισμού, ένα νέο ευρωπαϊκό αυτοματισμό, που καταργεί κατακτήσεις δεκαετιών. 

Ο ευρωπαϊκός νότος καλείται να πει όχι στην έκπτωσή του σε τεράστιο γκέτο φτηνής εργατικής δύναμης, σε ζώνη απελευθέρωσης της πιο άγριας εκμετάλλευσης ανθρώπων και πόρων.  Οι ευρωπαϊκοί λαοί καλούνται να πουν όχι στην Ευρώπη της Μέρκελ, του Σουλτς, του Γιούνγκερ που διεξάγουν το ανθρωποβόρο πείραμά τους εδώ σε μας για να το εξάγουν εν συνεχεία παντού.

Μπροστά σε αυτή τη κρίσιμη εκλογική μάχη, λοιπόν, τίθενται σε όλους τους λαούς της Ευρώπης κρίσιμα διλλήματα. Όσοι ζητούν τη ψήφο στις 25 Μάη και στις 28 χώρες, ιδιαίτερα όσοι καταθέτουν υποψηφιότητα για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αλλά και όλες οι πολιτικές ηγεσίες, δε μπορεί να αποφύγουν να τοποθετηθούν στα κρίσιμα διλλήματα.

Δίλλημα πρώτο.

Τι έγινε με την Ελλάδα; Πέτυχε ή απέτυχε το Μνημόνιο; Είναι η Ελλάδα success story ή είναι τραγωδία που δεν πρέπει να επαναληφθεί πουθενά αλλού στην Ευρώπη;

Όποιος πιστεύει ότι είναι success story μπορεί να ψηφίσει τον εκλεκτό του κ. Σαμαρά. Όποιος πιστεύει ότι είναι τραγωδία και ότι κάτι πρέπει να κάνουμε για αυτό, δεν έχει παρά να ψηφίσει, έστω και για πρώτη φορά αριστερά.

Δίλλημα δεύτερο.

Δικαιούται η Ελλάδα μιας διαφορετικής αντιμετώπισης από αυτήν της απάνθρωπης λιτότητας; Δικαιούται μια λύση για το χρέος αντίστοιχη με αυτήν που δόθηκε για τη Γερμανία το 1953; Ναι ή όχι;

Δίλλημα Τρίτο.

Πρέπει η κάλπη της 25ης Μάη να δικαιώσει την κ. Μέρκελ; Ή πρέπει να στείλει μήνυμα δυσαρέσκειας και απόρριψης στη πολιτική της; Όποιος θεωρεί ότι πρέπει να δικαιωθεί η κ. Μέρκελ, μπορεί να ψηφίσει το αδελφό της κόμμα, την ΝΔ, και τον εκλεκτό της υποψήφιο, τον κ. Γιούνκερ. Έναν άνθρωπο που φέρει την κεντρική ευθύνη για όσα έχει τραβήξει ο λαός μας τα χρόνια των μνημονίων.

Δίλλημα Τέταρτο.

Δικαιούται η Ελλάδα να διεκδικήσει το κατοχικό δάνειο; Ναι ή όχι;

Και εδώ χρειάζονται καθαρές κουβέντες. Και από τον κ. Σούλτς που στηρίζεται από τον κ. Βενιζέλο, και από τον κ. Γιούνκερ που στηρίζεται από τη Μέρκελ και το Σαμαρά.

Σας υπόσχομαι προσωπικά ότι δεν θα την αποφύγουν την απάντηση. Όσο κι αν αποφεύγουν το διάλογο.

Αν για την Ευρώπη όμως είναι κρίσιμες, για την Ελλάδα οι ευρωεκλογές είναι μάχη ζωής και θανάτου. Και το λέω αυτό μετά λόγου γνώσεως κι όχι για λόγους κάποιας εκλογικής σκοπιμότητας.

Το λέω αυτό γιατί συντρόφισσες και σύντροφοι, η χώρα έχει φτάσει πια στο τελευταίο σκαλοπάτι στου κακού τη σκάλα. Όχι μόνο από την άποψη της οικονομίας, της κοινωνικής συνοχής, του ηθικού των ανθρώπων της. Αλλά και από την άποψη της ηθικής που επιχειρείται να επιβληθεί σε ολόκληρη την κοινωνία.

Γιατί αυτή τη στιγμή ζούμε μια κατάσταση στην οποία η ανηθικότητα βαφτίζεται ρεαλισμός, η κοινωνική αδικία μονόδρομος, η καταστροφή εκατομμυρίων ανθρώπων μεταρρύθμιση, η κατάργηση δικαιωμάτων και ελευθεριών πρόοδος. Ζούμε μια κοινωνική τραγωδία που την επιβάλλει, τη στηρίζει, τη δικαιολογεί μια πολιτική κωμωδία. Η πολιτική μετατρέπεται σε τέχνη της εξαπάτησης. Και όσο βαθύτερα στην πραγματική απόγνωση βυθίζονται οι άνθρωποι, τόσο ψηλότερα στην τεχνητή αισιοδοξία, βλέπουμε να υψώνονται οι αριθμοί. Αυτό προφανώς δεν μπορεί να συνεχιστεί.

Στις επερχόμενες εκλογές ο ελληνικός λαός καλείται να πει το μεγάλο ναι ή το μεγάλο όχι.

• Θα εξακολουθήσουν εκατομμύρια άνθρωποι να βαδίζουν στο σκότος της ανεργίας, της ανέχειας, και της απόγνωσης;  
• Θα συνεχιστεί η υποταγή στα κοράκια του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου και στα γεράκια του νεοφιλελευθερισμού που αντιμετωπίζουν την Ελλάδα ως λεία;  
• Θα εξακολουθήσει να ασχημονεί πάνω στο πληγωμένο σώμα της πατρίδας μας, μια κυβέρνηση που όχι μόνο δεν έχει το σθένος να αντισταθεί στην εθνική υποδούλωση, αλλά και ανακηρύσσει τα μνημόνια σε  μνημεία εθνικής απελευθέρωσης;  

Ναι ή όχι;

Η ίδια η πραγματικότητα θέτει τα εκλογικά διλήμματα. Και η ίδια η πραγματικότητα προδιαγράφει τα δραματικά χαρακτηριστικά τους. Δεν μιλάμε πια με όρους συσχετισμών εκλογικών ή κομματικών. Μιλάμε και δεν μπορούμε παρά να μιλάμε με όρους εθνικής σωτηρίας.

Είναι και πρέπει να είναι φανερό σε όλους ότι έχουν να επιλέξουν ανάμεσα σε δυο πολιτικές, σε δυο μπλοκ πολιτικών δυνάμεων.

Το ένα  έχει κυβερνήσει επί δεκαετίες τη χώρα με μέσα και μεθόδους που πια είναι γνωστά στους πάντες και απεχθή στο λαό. Είναι υπεύθυνο για αυτό που ζούμε όλοι σήμερα. Και επιμένει στις πολιτικές, στις μεθόδους, στα μέσα, που μας έφεραν ως εδώ.

Και το άλλο, με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, βρίσκεται στον αντίποδα της φθοράς, της σήψης, της υποταγής και της γερασμένης πολιτικής κωμωδίας. Εμείς έχουμε υπάρξει και μεγαλώσει μέσα στη μάχη εναντίον της πολιτικής που οδήγησε στη σημερινή ελληνική τραγωδία. Δεν έχουμε καθαρά μόνο τα χέρια μας. Έχουμε και πολύ καθαρή άποψη για το τι πρέπει να αλλάξει, προς όφελος τίνος να αλλάξει και με ποιες μεθόδους θα αλλάξει.

Είμαστε η δύναμη που προσβλέπει στο αύριο, επαγγέλλεται το αύριο, προετοιμάζεται για το αύριο, προετοιμάζει το αύριο. Κι αν θέλετε -χωρίς καμία διάθεση έπαρσης- εμείς είμαστε το αύριο. Απέναντι σε ένα χτες που γίνεται ολοένα και πιο... χτες. Που θέλει να γυρίσει τη χώρα σε ένα μεσαίωνα εργασιακό, κοινωνικό, πολιτικό, ηθικό.

Μ' αυτό το χτες βρισκόμαστε σε ανειρήνευτη αντίθεση. Αυτό το χτες καλείται να καταδικάσει, να απομονώσει, να ακυρώσει πολιτικά ο ελληνικός λαός στις ερχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις. Να βάλει τη σφραγίδα του στο διαβατήριο του αύριο.

Και επιτρέψτε μου στο σημείο αυτό να πω κάτι που πιστεύω βαθιά. Το αύριο είναι ήδη εδώ. Σ' αυτή την αίθουσα. Σε κάθε χώρο δουλειάς που οι άνθρωποι δίνουν τη μάχη της ελπίδας και δεν αφήνονται στην παράλυση της απόγνωσης. Σε κάθε γειτονιά, σε κάθε πρωτοβουλία αλληλεγγύης, σε κάθε κοινωνικό ιατρείο, σε κάθε πράξη αντίστασης, σε κάθε πρωτοβουλία μάχης, σε κάθε φωνή που διεκδικεί και απαιτεί. Γιατί, όπως λέει κι ο ποιητής, το μέλλον δεν θα ρθεί από μονάχο του έτσι νέτο σκέτο. Το κρατούν στα χέρια τους οι άνθρωποι που πιστεύουν και μάχονται. Το κρατάει ο πολίτης που ασκεί τα δικαιώματά του και διεκδικεί το εφικτό που η εξουσία χαρακτηρίζει ανέφικτο. Το σφίγγουν οι γυναίκες, οι νέοι, οι άντρες στα χέρια τους με το  ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Εμείς δεν ερχόμαστε από τα σαλόνια όπου συγκεντρώνονται υπογραφές για νέα «κοκτέιλ», «νέους μπάρμαν» και «νέους σερβιτόρους» της παλιάς πολιτικής. Δεν μας γέννησε η τηλεοπτική δημοκρατία και δεν μας κανάκεψαν οι μεγιστάνες της διαπλοκής και του πλούτου. Δεν είμαστε σπορά της τύχης, ούτε υβρίδια του σάπιου συστήματος.

Ερχόμαστε από μακριά και έχουμε όχι μόνο τη θέληση, αλλά και την εμπειρία της αναμέτρησης στα πεδία των τίμιων μαχών. Γι' αυτό δεν έχουμε την αυταπάτη ότι ο δρόμος του λαού προς τη χειραφέτηση, θα είναι ομαλός και ανθόσπαρτος. Οι δυνάμεις του χτες θα κάνουν ότι μπορούν για να αποφύγουν το σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας.

Το χτες, εξάλλου, πάντα αυτό κάνει. Μερικές φορές μάλιστα προτιμά να ανατινάξει τις γέφυρες με τους ανθρώπους, μόνο και μόνο για να μην περάσει το αύριο.

Από σήμερα, λοιπόν, και μέχρι τις εκλογές θα δούμε και θα ακούσουμε πολλές κρότου λάμψης να σκάνε στο επίπεδο της κυβερνητικής και μνημονιακής προπαγάνδας. Θα τους δούμε να ταΐζουν από τη μια μεριά το μπαμπούλα του φόβου, της χρεοκοπίας, της δραχμής, το φόβο του αύριο που εμείς καλούμε το λαό να διεκδικήσει. Και να φουσκώνουν, να τρομπάρουν, την... Μπάρμπι  του success story από την άλλη.   

Μα, μπορεί να πει κάποιος, η επιχείρηση success story τελείωσε και μάλιστα με ελεεινό τρόπο πριν από λίγο καιρό. Τη σάρωσε η τραγική αριθμητική της πραγματικότητας. Τη μετέτρεψε σε ανέκδοτο η ίδια η εμπειρία του λαού που ζει μια τραγωδία και υφίσταται μια πολιτική κωμωδία.

Θα κάνει λάθος όποιος σκεφτεί έτσι. Αφού η πολιτική τους δεν έχει ψυχή. Αφού τα μνημόνιά τους είναι άψυχα. Τότε είναι απολύτως φυσικό, το ψέμα τους να είναι εφτάψυχο. Δεν έχουν άλλη επιλογή, άλλο επιχείρημα, άλλο καταφύγιο, άλλο πρόγραμμα, εκτός από το ψέμα. 

Γι' αυτό και τώρα, μέσα στα κοινωνικά συντρίμμια, λίγο πριν τις εκλογές, ετοιμάζουν άλλη μια πράξη της ίδιας κωμωδίας. Η Μπάρμπι ξανάρχεται. Το success story νούμερο δύο σκαρώνεται. Με καινούργιο φουστανάκι, καινούργια κόμμωση, καινούργια αριθμητική της κωμωδίας. Αλλά τον ίδιο βέβαια πάντα στόχο: την εξαπάτηση.

Την ώρα που σκιαμαχούν για το μέγεθος του δημοσιονομικού κενού που θα φέρει νέα μέτρα μετά τις εκλογές. Την ώρα που εμφανίζονται να καυγαδίζουν για το πόσα ακόμη θα χρειαστούν οι τράπεζες, που σημαίνει νέο μνημόνιο μετά τις εκλογές. Η κυβέρνηση ετοιμάζεται να ντύσει τη νέα Μπάρμπι της, σε προεκλογική συμφωνία με την κυρία Μέρκελ.

Ναι συντρόφισσες και σύντροφοι,

Όλα δείχνουν ότι μπροστά στον "κίνδυνο" του ΣΥΡΙΖΑ και στην απειλή που η αριστερά εκπροσωπεί για την Ευρώπη της κυρίας Μέρκελ, η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου έχει πάρει το πράσινο φως του Βερολίνου για ένα ακόμα παιγνίδι εις βάρος του ελληνικού λαού.

Το success story νούμερο δύο, με γερμανική σκηνοθεσία, αγοραίους πρωταγωνιστές και τους γνωστούς κομπάρσους - την ελληνική κυβέρνηση- στήνεται στο εξής σενάριο: Η Eurostat στις 22 Απριλίου θα ανακοινώσει ότι υπάρχει ένα κάποιο πλεόνασμα. Αυτό έχει ήδη συμφωνηθεί και θα είναι η πρώτη φορά στην ιστορία που θα υπάρξει πλεόνασμα σε μία χώρα κατόπιν πολιτικής συμφωνίας.

Έτσι θα αρχίσουν προεκλογικά, τηρώντας τις καλύτερες παραδόσεις του φθαρμένου και διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος που εκπροσωπούν, να υπόσχονται ότι θα μοιράσουν κάποια ψίχουλα στους ιθαγενείς. Σε μια ανήθικη και ξεδιάντροπη επιχείρηση εξαπάτησης συνειδήσεων.

Ταυτόχρονα, θα επιχειρήσουν, έχουν ξεκινήσει ήδη τις προετοιμασίες, στις αρχές Μαΐου, μία "στημένη" έξοδο στις αγορές. Ένα μικρό ποσό με επιτόκιο λίγο κάτω από το 5%, ίσα-ίσα για να μπορούν να οργανώσουν ένα προεκλογικό "θρίαμβο" για το λαό που θεωρούν όχλο.  Έχουν ήδη βρει και τον πρόθυμο οίκο, που θα ντύσει τη Μπάρμπι τους. Κατά σύμπτωση βέβαια είναι ένας οίκος που κατέχει ελληνικά ομόλογα και όλο αυτό το παιγνίδι θα του αποφέρει εύκολα και μεγάλα κέρδη. Και τα παιχνίδια αυτά θα μεταφερθούν μετά στο χρηματιστήριο και στα spreads.

Όλα αυτά, βέβαια, εντελώς τυχαία, λίγες μέρες πριν τις εκλογές. Και θα λένε στον κόσμο. «Είδατε που σας τα λέγαμε. Τελειώνει το μνημόνιο. Μπορεί να μην έχετε νοσοκομεία, έχετε όμως έξοδο στις αγορές». «Είδατε που σας τα λέγαμε. Τελειώνει το μνημόνιο. Μπορεί να μην έχετε φάρμακα, έχετε όμως χαμηλά spread». «Τελειώνει το μνημόνιο, μπορεί να μην έχετε συντάξεις, μόνο 360 ευρώ, αλλά χαίρεται και πανηγυρίζει η Μέρκελ».

Μπορεί να μην έχετε μισθούς, μόνο των 400 ευρώ, αλλά συμφωνεί και μας επιβραβεύει ο Γιούνκερ». Μπορεί να έχετε ανεργία 30%, αλλά δεν ενοχλείται ο Σούλτς». «Μπορεί να απελευθερώθηκαν οι απολύσεις, αλλά αυτό δε πειράζει το κ. Σαμαρά, είναι χαρούμενος γιατί ανεβαίνει το χρηματιστήριο».

Και μια που είπαμε για ομαδικές απολύσεις επιτρέψτε μου και μια επισήμανση. Η κυβέρνηση, όχι μόνο δεν αντιστέκεται, όχι μόνο δεν διαπραγματεύεται αλλά διευκολύνει και υποδεικνύει διεξόδους στην τρόικα. Και κυρίως διευκολύνει επιχειρήσεις όπως αυτή της χαλυβουργίας να κάνουν ομαδικές απολύσεις. Ζούμε μια τρέλα.

Με ενάμιση εκατομμύριο άνεργους και τρία εκατομμύρια ανασφάλιστους, η κυβέρνηση θεσμοθετεί την απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων για να διευκολύνει την πτωχευμένη τραπεζοκρατία και μια μειοψηφία εργοδοτών.

Τους υποσχόμαστε, όμως, ότι στην πορεία προς την κάλπη θα αποκαλυφθεί ο ρόλος τους. Θα μάθει ο κόσμος ποιοι είναι αυτοί που φορούν κουκούλες και κρύβονται πίσω από την τρόικα. Τους το υποσχόμαστε αυτό. Να μην έχουν καμία αμφιβολία.

Αυτό, λοιπόν, είναι το προεκλογικό παιχνιδάκι που ετοιμάζεται να στήσει, με τη βοήθεια της κ. Μέρκελ, ο κ. Σαμαράς. Σου λέει αφού τους κορόιδεψα μια με την επαναδιαπραγμάτευση και με τα Ζάππεια και με τα περίφημα 8 σημεία που δήθεν θα διαπραγματευόταν με τη τρόικα, γιατί να μη τους κοροϊδέψω και δεύτερη.

Θα τους πως βγαίνουμε από το μνημόνιο.

Θα με πιστέψουν.

Θα περάσω το κάβο των εκλογών.

Και μετά θα τους φορέσω κι ένα τρίτο μνημόνιο να έχουν να με θυμούνται.

Η  πολιτική ανηθικότητα και συνάμα η πολιτική κωμωδία, ως απάντηση στην κοινωνική τραγωδία.

Και αναρωτιέμαι: Είναι δυνατό να πιστεύουν ότι θα βρεθούν άνθρωποι στην Ελλάδα να τους πιστέψουν παραμονές εκλογών; Είναι τόσο αποσπασμένοι από την πραγματικότητα της ίδιας τους της πατρίδας, ώστε να ελπίζουν ότι μ' αυτή την αριθμητική της Μπάρμπι και με το καινούργιο κοσκινάκι του success story, θα κοροϊδέψουν τον ελληνικό λαό;

Προφανώς είναι απελπισμένοι. Προφανώς καταλαβαίνουν ότι η πολιτική και η προπαγάνδα τους δεν έχει πια αναπνοή, δεν έχει ζωή, δεν έχει  ψυχή. Προφανώς συνειδητοποιούν ότι τελειώνουν. Γι' αυτό καταφεύγουν στο γνωστό ψέμα.

Ένα ψέμα που συγκρούεται μετωπικά όχι με τις θέσεις και την κριτική του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά με την εμπειρία της καθημερινής ζωής του πολίτη, του εργαζόμενου, του νέου.

Ένα ψέμα που συγκρούεται με τη σκληρή αλήθεια της ανεργίας, της διάλυσης των εργασιακών σχέσεων, της παράλυσης ολόκληρων τομέων της οικονομίας και της ίδιας της κοινωνικής συνοχής. Ένα ψέμα που συγκρούεται με την αλήθεια που όχι απλώς αντιλαμβάνεται, όχι απλώς καταλαβαίνει, αλλά ζει ο απλός άνθρωπος καθημερινά.

Στο ψέμα τους συντρόφισσες και σύντροφοι πρέπει και μπορούμε και θα το κάνουμε να αντιπαραθέσουμε την αλήθεια μας, όχι μόνο για όσα αυτή τη στιγμή συμβαίνον και ετοιμάζονται. Αυτά, εξάλλου, λίγο-πολύ όλοι τα ζουν και τα καταλαβαίνουν. Αλλά για όσα εμείς δεσμευόμαστε, υποσχόμαστε, αγωνιζόμαστε και θα αγωνιστούμε ως  το τέλος να αλλάξουν προς όφελος του λαού και της χώρας.

Συντρόφισσες και σύντροφοι

Ας γίνει σαφές σε όλους, τόσο εδώ, όσο και στην Ευρώπη, ότι εμείς είμαστε έτοιμοι να κυβερνήσουμε και να αλλάξουμε μαζί με τους Έλληνες, την Ελλάδα.  

Είμαστε έτοιμοι να καταργήσουμε τα μνημόνια και να εφαρμόσουμε ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης και ανάπτυξης. Είμαστε έτοιμοι να αποκαταστήσουμε τα εργασιακά δικαιώματα, τον κατώτερο μισθό, τις κατώτερες συντάξεις, τις ελευθερίες και τις δημοκρατικές κατακτήσεις. Είμαστε έτοιμοι για βαθιές τομές στην υγεία και στην παιδεία. Είμαστε έτοιμοι να βάλουμε την κοινωνική αλληλεγγύη στη θέση της κερδοσκοπικής αγριότητας. Είμαστε έτοιμοι να εφαρμόσουμε παντού, σε όλους τους τομείς και σε όλα τα επίπεδα, μια πολιτική που έχει στο επίκεντρό της τον εργαζόμενο και όχι τα κέρδη , τον άνθρωπο και όχι τους εκμεταλλευτές του. Είμαστε έτοιμοι να αποδείξουμε ότι η αφοσίωση στα λαϊκά συμφέροντα, η εμμονή στα ανθρώπινα και δημοκρατικά δικαιώματα, η ανιδιοτέλεια και ο ριζοσπαστισμός της αριστεράς, μπορούν να γίνουν η κινητήρια δύναμη που θα ξεκολλήσει την Ελλάδα από το τέλμα και θα την οδηγήσει προς τα μπρος.

Από την άποψη αυτή οι επερχόμενες εκλογές δεν θα είναι μόνο μια πράξη τέλους για ένα καθεστώς που μας οδήγησε στη σημερινή τραγωδία. Θα είναι μια πράξη μάχης, ελπίδας, αισιοδοξίας. Θα είναι μια νέα αρχή.

Και δεν είναι πια σε θέση να σταματήσουν την απελευθερωτική πορεία του λαού ούτε τα success story τους, ούτε οι μπαμπούλες, ούτε οι Μπάρμπι, ούτε το παρακράτος της μονταζιέρας, ούτε οι κομματικοί κλώνοι, ούτε τα πολιτικά σχήματα του σωλήνα. Ούτε φυσικά οι αλχημείες που με τόση επιμονή στηρίζουν τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς και την κυβερνητική προπαγάνδα. Και μοιράζουν ποσοστά -σάμπως τα πληρώνουν; Τζάμπα είναι- σε τεχνητούς νεφρούς, τεχνητά μέλη, τεχνητές καρδιές του πολιτικού συστήματος που πασχίζει να κρατηθεί στη ζωή.

Αυτές οι εκλογές μπορούν να τα σαρώσουν σαν τραπουλόχαρτα όλα αυτά. Μπορούν να είναι το σημείο στροφής για την Ελλάδα. Αλλά και το σημείο στροφής για την Ευρώπη.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Η μάχη μας είναι και μάχη της Ευρώπης. Ξέρετε την απήχηση του ΣΥΡΙΖΑ σε όλη την ευρωπαϊκή επικράτεια. Καταλαβαίνετε ότι το αποτέλεσμα της μάχης στην Ελλάδα θα έχει καταλυτική επίδραση στην Ευρώπη.Έχετε ίσως πληροφορηθεί ότι οι δυνάμεις και οι προσωπικότητες που στηρίζουν την υποψηφιότητα μου για την προεδρία της Κομισιόν είναι ευρύτερες από το ΣΥΡΙΖΑ.

Οφείλουμε κι εμείς, αυτή τη μάχη να τη δώσουμε με ανοιχτή ματιά. Να αντιμετωπίσουμε με ψυχραιμία, ήρεμη δύναμη και βεβαιότητα νίκης τις προκλήσεις, τα ψέματα, τις συκοφαντίες, τις μονταζιέρες και τον καταιγισμό λάσπης που προετοιμάζουν οι τρομαγμένοι αντίπαλοί μας.

Να γίνουμε σε κάθε χώρο, σε κάθε πεδίο αντιπαράθεσης, το συνεκτικό στοιχείο που συσπειρώνει χωρίς αποκλεισμούς και απαιτήσεις υποταγής, στη μάχη για μια άλλη Ελλάδα και μια άλλη Ευρώπη.  

Να απαντήσουμε με τη δική μας μαχητική ενότητα στην προπαγάνδα του αντιπάλου που δυσφημίζει συστηματικά το ΣΥΡΙΖΑ ως χώρο καυγάδων.  Να αποδείξουμε μέσα στη δύσκολη αυτή μάχη ότι είμαστε κόμμα των μελών και όχι κόμμα των αφελών.

Να πάρουμε κάθε πρωτοβουλία, ώστε το ψηφοδέλτιό μας να εκφράζει εκείνους που υποφέρουν από την κρίση, αλλά κι εκείνους που είναι πρόθυμοι να προσφέρουν τη γνώση,  την επιρροή, το κύρος τους, για την υπόθεση της ανατροπής και της αλλαγής.

Να παρουσιάσουμε στον ελληνικό λαό, με την εκλογική μας καμπάνια και με όσους  θα σηκώσουν το βάρος του υποψηφίου ένα πρόπλασμα, μια ισχυρή ένδειξη, για το πώς καταλαβαίνουμε όχι μόνο την πολιτική αλλά και την εξουσία.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Θα μας λένε ότι το μνημόνιο τελείωσε. Θα τους λέμε την αλήθεια που ούτε και οι ίδιοι δε μπορούνε να κρύψουν.Ότι ετοιμάζουν νέο μνημόνιο μαζί με το αναπόφευκτο κούρεμα του χρέους, που όλοι πια ξέρουν ότι δεν είναι βιώσιμο.Και ο μόνος τρόπος να τελειώσει το μνημόνιο και να μην ξανάρθει μετά τις εκλογές, είναι η μεγάλη η συντριπτική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Αυτοί κατέστρεψαν την Ελλάδα με τις επιλογές τους. Είναι οι παραγωγοί της τραγωδίας, οι προαγωγοί των μνημονίων και μέρος του προβλήματος.

Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι σύμμαχοί του είναι η λύση, είναι η ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. Ανοίγουμε λοιπόν από σήμερα το βηματισμό μας. Στηριζόμαστε στην πείρα,  στο πρόγραμμα, στους ανθρώπους της αριστεράς. Στηριζόμαστε στην πείρα του λαού μας και στη διάθεσή του να μην αποδεχτεί τη μοίρα που του έχουν επιβάλλει αλλά να την αλλάξει. Και θα την αλλάξει όταν από την κάλπη αναδυθεί πανίσχυρη η θέλησή του για αλλαγή. Για μια νέα αρχή χωρίς τους φθαρμένους πολιτικούς και τις φθαρμένες πολιτικές του παρελθόντος.

Με τον ΣΥΡΙΖΑ πρώτο και ισχυρό, με το λαό ενωμένο κι αποφασισμένο.

Στις 25 ψηφίζουμε, στις 26 φεύγουνε.

Ψηφίζουμε και φεύγουνε.

Ψηφίζουμε και ερχόμαστε να γυρίσουμε σελίδα.

Για την Ελλάδα, για το λαό μας, για τους εργαζόμενους, με την αριστερά.

Καλό αγώνα σε όλους. 

*Φωτογραφίες της Εύης Φυλακτού

left.gr