Γερμανία: «Ο Καρλ Μαρξ έρχεται»

Σε ομιλία της η Ανγκελα Μέρκελ στράφηκε και κατά των Πρασίνων, που επί 25 χρόνια υπερασπίζονταν τη «δημοκρατία και την ελευθερία» και τώρα θέλουν να συνεταιριστούν με το Αριστερό Κόμμα και να το βοηθήσουν να «εγκαταστήσουν τον Καρλ Μαρξ στην πρωθυπουργία του κρατιδίου».

Στη φωτογραφία ο υποψήφιος του Αριστερού Κόμματος στη Θουριγγία, Μπόντο Ράμελο

Περίπου ένα τέταρτο του αιώνα μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, οι αυριανές εκλογές στο ανατολικό κρατίδιο της Θουριγγίας μπορεί να δείξει εάν η Γερμανία είναι έτοιμη για τον πρώτο πρωθυπουργό κρατιδίου, υποψήφιο του Αριστερού Κόμματος.

Με τον Μπόντο Ράμελο στο τιμόνι, οι αριστεροί ευελπιστούν να δώσουν τέλος στην 24χρονη κυριαρχία των Χριστιανοδημοκρατών στο κρατίδιο. Παρότι το Αριστερό Κόμμα έπεται από έξι έως 10 μονάδες των Χριστιανοδημοκρατών, μαζί με τους Σοσιαλδημοκράτες και τους Πράσινους (που συγκεντρώνουν περίπου 16% και 6% αντίστοιχα) μπορούν να σχηματίσουν κυβέρνηση.

Η κατάρρευση των Φιλελευθέρων και η αντίστοιχη άνοδος των ευρωσκεπτικιστών του κόμματος Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD), που φαίνεται να συγκεντρώνουν περίπου 8%, στερούν από την καγκελάριο πιθανούς συμμάχους.

Σε ομιλία της η Ανγκελα Μέρκελ εξαπέλυσε σφοδρή επίθεση εναντίον των εταίρων της στην κυβέρνηση, κατηγορώντας τους Σοσιαλδημοκράτες ότι είναι έτοιμοι να «προδώσουν την τεράστια εθνική, υπερήφανη ιστορία τους».

Και στη συνέχεια στράφηκε κατά των Πρασίνων, που επί 25 χρόνια υπερασπίζονταν τη «δημοκρατία και την ελευθερία» και τώρα θέλουν να συνεταιριστούν με το Αριστερό Κόμμα και να το βοηθήσουν να «εγκαταστήσουν τον Καρλ Μαρξ στην πρωθυπουργία του κρατιδίου».

Ωστόσο, παρότι το κόμμα προέρχεται από την παλιά κομμουνιστική φρουρά, ο υποψήφιός του, Μπόντο Ράμελο, δεν σηματοδοτεί την επιστροφή στις παλιές εποχές. Ο 58χρονος προτεστάντης, γεννημένος στο κρατίδιο της Κάτω Σαξονίας στη δυτική Γερμανία, πήγε στα ανατολικά μετά την επανένωση ως στέλεχος του Συνδικάτου HBV που εκπροσωπούσε εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους στο εμπόριο, στη λιανική και στον τραπεζικό και ασφαλιστικό τομέα.

Σύμφωνα με τους Χριστιανοδημοκράτες, ο Ράμελο επιδιώκει να οδηγήσει το κρατίδιο πίσω στο κομμουνιστικό παρελθόν του, καθώς το κόμμα τους μεταξύ άλλων πρεσβεύει μείωση εισοδημάτων για τους εκατομμυριούχους, βασικό μισθό για όλους, έξοδο της χώρας από το ΝΑΤΟ και αλλαγή στην κατεύθυνση της γερμανικής εξωτερικής πολιτικής.

Ο Ράμελο θέλησε να καθησυχάσει τους ψηφοφόρους υιοθετώντας προεκλογικά το σλόγκαν: «Δεν πρέπει να αλλάξουν όλα, αλλά μπορούν να γίνουν καλύτερα». Και η άνοδός του δείχνει ότι η ανησυχία για την κληρονομιά της κομμουνιστικής περιόδου έχει ξεθωριάσει με τα χρόνια και το Αριστερό Κόμμα, παρότι παραμένει δυνατό και καλά οργανωμένο στα ανατολικά, έχει εξελιχθεί σε μια σύγχρονη πολιτική δύναμη σε εθνικό επίπεδο.

Έτσι η επίκληση της επιστροφής του «Καρλ Μαρξ» δεν δείχνει να επηρεάζει την προσωπική δυναμική του Ράμελο σε αυτό το κρατίδιο των 2,3 εκατ. κατοίκων, με τα χαμηλότερα ποσοστά ανεργίας στα ανατολικά της χώρας.

Σε κάθε περίπτωση, η πιθανή εκλογή του στην πρωθυπουργία της Θουριγγίας εξαρτάται από το εάν οι Σοσιαλδημοκράτες θα αποφασίσουν να συνεχίσουν τη «συνεργασία» με τους Χριστιανοδημοκράτες ή θα στραφούν σε μια συνεργασία με το Αριστερό κόμμα ως οι μικρότεροι «εταίροι», σενάριο που για πρώτη φορά έρχεται με σοβαρότητα στο προσκήνιο, παρότι οι Σοσιαλδημοκράτες συνεργάζονται ήδη με τους αριστερούς σε τρία άλλα ανατολικά κρατίδια, αλλά ως οι «βασικοί» εταίροι.

Η γενική γραμματέας του SPD επιμένει ότι μια ενδεχόμενη συνεργασία στη Θουριγγία δεν θα είναι «τεστ» για το μέλλον σε εθνικό επίπεδο. Στις δύο από τις τρεις τελευταίες εθνικές εκλογικές αναμετρήσεις η κεντροαριστερά και η αριστερά είχαν την πλειοψηφία στη Βουλή, αλλά ήταν η Ανγκελα Μέρκελ και οι Χριστιανοδημοκράτες στο τιμόνι της χώρας, σε μια «άβολη» κυβερνητική συνεργασία με τους Σοσιαλδημοκράτες.

Και τις δυο αυτές φορές οι Σοσιαλδημοκράτες αρνήθηκαν τη συνεργασία με το Αριστερό Κόμμα, αν και δεν έχουν υποσχεθεί να κάνουν το ίδιο και στο μέλλον. Πολλοί αμφιβάλλουν για το εάν οι αυριανές εκλογές στη Θουριγγία μπορούν να ανοίξουν νέους δρόμους, δεδομένης της έχθρας που χωρίζει τα δύο κόμματα, όταν με την ίδρυση του Αριστερού Κόμματος το 2005 αρκετοί Σοσιαλδημοκράτες αποσκίρτησαν προς τα αριστερά, διαφωνώντας με τις μεταρρυθμίσεις του τότε καγκελάριου Γκέρχαρντ Σρέντερ.

Στο κρατίδιο του Βραδεμβούργου, η κατάσταση είναι πιο καθαρή: οι δημοσκοπήσεις δίνουν σαφές προβάδισμα στους Σοσιαλδημοκράτες, που ήδη συγκυβερνούν με το Αριστερό Κόμμα. Τρίτο Κόμμα είναι οι Χριστιανοδημοκράτες, ενώ και εκεί οι Φιλελεύθεροι δεν φαίνεται ότι θα καταφέρουν να συγκεντρώσουν το όριο του 5%, σε αντίθεση με τους ευρωσκεπτικιστές του AfD, που όλα δείχνουν ότι θα κερδίσουν έδρες και στο Βραδεμβούργο για πρώτη φορά.

Ελλη Πάνου

πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών