Με τον αυτόματο πιλότο στο γκρεμό

του Δήμου Χλωπτσιούδη
δημοσιεύτηκε στο tvxs.gr

Στη δυσκολότερη θέση βρίσκεται ο Σαμαράς από τότε που κάθισε στον πρωθυπουργικό θώκο. Ο πανικός φαίνεται να έχει καταλάβει όλο το κυβερνητικό επιτελείο. Οι συγκρούσεις υπουργών που αδυνατούν να καθορίσουν μία πολιτική γραμμή πλεύσης (γάλα, φάρμακο), οι δημοσκοπήσεις που πιέζουν όλο και περισσότερο το κυβερνητικό επιτελείο οδηγώντας το σε ακραία ρατσιστικές (Φαρμακονήσι, πιστοποιητικά θρησκευτικών φρονημάτων),



 η κατακραυγή και οι αρνητικές εκδηλώσεις πολιτών κατά υπουργών μαζί με τις πιέσεις από το εξωτερικό σε όλα τα επίπεδα αποκαλύπτουν τον ραγισμένο πάγο στον οποίο προσπαθεί να περπατήσει η ξυπόλητη Κυβέρνηση.

Οι βουλευτές με τους Υπουργούς έχουν σταματήσει να προσπαθούν να δικαιολογήσουν την πολιτική τους. Σαν έτοιμοι από καιρό προσπαθούν να τελειώσουν όσο γίνεται γρηγορότερα τα τελευταία μέτρα πριν τις εκλογές ελπίζοντας να μείνουν στα πράγματα λίγο καιρό ακόμα. Οι συνεχείς αποκαλύψεις έχουν αποδιώξει και την παραμικρή ικμάδα πολιτικής επιβίωσης.

Οι δανειστές και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι μάλλον αδιαφορούν για αυτά τα προβλήματα. Σκοπός τους είναι να εξασφαλίσουν ότι θα πάρουν τα χρήματά τους, ακόμα κι αν το χρέος είναι απεχθές ή παράνομο (μίζες, παρεμβάσεις Ευρωπαίων πολιτικών) και να διαμορφώσουν εκείνο το οικονομικό και επιχειρηματικό πεδίο που επιθυμούν . Όχι μόνο αδιαφορούν για την ανθρωπιστική κρίση στην Ελλάδα, αλλά ακόμα και για το πολιτικό μέλλον των δύο άλλοτε κραταιών κομμάτων που κατέληξαν πια να είναι περιθωριακά.

Με χαρακτηριστική αναλγησία πιέζουν εκ νέου την ελληνική κοινωνία, την ώρα που τα νοικοκυριά έχασαν χρόνο με το χρόνο δεκάδες ποσοστιαίες μονάδες αγοραστικής δύναμης και υπερφορολογούνται με ρυθμούς εξοντωτικούς (ας μην παραβλέπουμε πως το βιοτικό επίπεδο το 2008 έφτανε στο 90% του μέσου όρου της ΕΕ, σήμερα αγγίζει το 70%, δεδομένης και της πτώσης του επιπέδου ζωής στον ευρωνότο, και αυτά χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η αποπληθωριστική μείωση της αγοραστικής δύναμης). Με το 80% του πληθυσμού να περικόπτει βασικά είδη διατροφής (σε σημείο υποσιτισμού και αδυναμία κάλυψης καθημερινών αναγκών του 50% και ένα άλλο ποσοστό της τάξεως του 31% να είναι αντιμέτωπο με την ακραία  φτώχεια), η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο. Και το παζλ της ανθρωπιστικής κρίσης συμπληρώνεται με το 83% του πληθυσμού να κάνει περικοπές στη θέρμανση εν μέσω χειμώνα, ενώ περίπου ο περισσότερους από το μισό πληθυσμό έχει μη εξυπηρετούμενα χρέη -προς τις τράπεζες που αναγεννήθηκαν με την αφαίμαξή του- και ληξιπρόθεσμες οφειλές σε εφορίες, καταλήγοντας όμηρος του ελληνικού δημοσίου και αδυνατώντας να αντιμετωπίσει έστω και ατονικά την κατάσταση.

Ωστόσο, οι αγορές δεν αναγνωρίζουν προβλήματα στις κοινωνίες. Ενδιαφέρονται μόνο για το οικονομικό τοπίο και τα κέρδη τους. Η ποιότητα ζωής, το βιοτικό επίπεδο, η υγεία με την κοινωνική πρόνοια και η εκπαίδευση με τον πολιτισμό είναι απλά νούμερα παράπλευρων απωλειών σε καιρό πολέμου κατά των κινημάτων και της μεσοαστικής οικονομίας και πολιτικής δυναμικής που αναπτύσσονταν. Είναι, άλλωστε, και οι τομείς στους οποίους  θέλουν να κυριαρχήσουν οι ελίτ.

Τα νέα μέτρα που επιθυμούν οι ομόλογοι του Στουρνάρα, αποδεικνύουν την αδιαφορία για την πολιτική επιβίωση της Κυβέρνησης. Θεωρούν ότι το μέλλον έχει ήδη καθοριστεί και πλέον αγωνιούν να περάσουν όσα μέτρα γίνεται περισσότερο ελπίζοντας έτσι να ελέγξουν και την επόμενη κυβέρνηση.

Η Κυβέρνηση προσπαθεί να σχεδιάσει το πολιτικό της μέλλον πάνω σε μια ακροδεξιά ατζέντα (επίκληση έθνους και θρησκείας, ρατσισμός, αυταρχισμός, τρομοκράτηση των πολιτών και περιθωριοποίησή τους). Μόνο που το μέλλον αυτό καθορίζεται πια όχι από τις ορέξεις των πολιτικών τους εταίρων στο Λαϊκό και το Σοσιαλιστικό Ευρωπαϊκό Κόμμα, παρά τις μεμονωμένες φωνές ορισμένων Ευρωπαίων πολιτικών που θέλουν να δώσουν χείρα βοηθείας στην κυβέρνηση. Και είναι πράγματι αστείο την ώρα που τα δύο μεγάλα κόμματα διαλύουν τους πολιτικούς τους φίλους στον ευρωνότο, η Ευρωπαϊκή Αριστερά να συσπειρώνεται γύρω από το Νότο.

Αν και ο Κεδίκογλου διατείνεται πως πρόκειται για κόμματα περιθωριακά, μάλλον προσπαθεί να καλύψει τη σύγχυση του Μαξίμου που φλερτάρει πια με την εκλογική δύναμη των κινηματικών δυνάμεων που περιγελά. Άλλωστε, το Μέγαρο Μαξίμου αδυνατεί να αντιμετωπίσει την πανευρωπαϊκή προβολή των ελληνικών αριστερών προτάσεων για την επίλυση του χρέους και της ευρωμεσογειακής κρίσης. Σαν υπάκουο σκυλάκι προσπαθεί να φοβίσει τους πολίτες ενόψει εκλογών προστατεύοντας το Μεγάλο Αφεντικό κι ας γνωρίζει ότι τελικά θα μείνει νηστικό.