Η μνημονιακή θηλιά δεν λύνεται, κόβεται!

Από το Βερολίνο ο Σαμαράς γύρισε μόνο με επιβεβαίωση των δεσμεύσεών του έναντι της Μέρκελ. Χωρίς σχέδιο, άγεται και φέρεται ανάμεσα στο φάσμα της δεινής εκλογικής ήττας του και τις απαιτήσεις των πιστωτών, οι οποίοι μάλιστα επικαλούνται την υποχρέωσή του να τιμήσει τη δική του υπογραφή.

Η κυβέρνηση προσπαθεί να κλείσει εκκρεμότητες, όπως προχθές με τον αναβαλλόμενο φόρο των τραπεζών. 

Το ίδιο είχε συμβεί και με την πρόσφατη πρόσθετη χρηματοδότηση των οδικών έργων.
Πρόκειται για εναγώνια προσπάθεια να διατηρήσει ερείσματα εξουσίας -της γνωστής διαπλοκής. Η κινδυνολογία, όμως, που εξαπέλυσαν ο Σαμαράς και ο Γεωργιάδης για τις τραπεζικές καταθέσεις θα μπορούσε να εξελιχθεί σε ασύμμετρη απειλή.
Αν ο πρωθυπουργός διέθετε στοιχειώδη κοινωνική αξιοπιστία, η κινδυνολογία του θα απελευθέρωνε δυναμικές πολιτικής αποσταθεροποίησης.

Ο Σαμαράς είναι αντιμέτωπος με το δίλημμα των πρόωρων εκλογών. Ο ίδιος θα ήθελε να ρίξει τη ζαριά της προεδρικής εκλογής. Γι' αυτό σχεδιάζει την περίφημη "λύση για το χρέος". Σχεδιάζει, ωστόσο, επί χάρτου. Προχθές η τρόικα επανέφερε τις 1.000 (!) εκκρεμότητες ως προϋπόθεση για την επόμενη δανειακή δόση. Πόσο μάλλον για να αρχίσει η συζήτηση περί χρέους.
Η Μέρκελ έχει αναβάλει αυτή τη συζήτηση τρεις φορές, με πρόσχημα είτε τις γερμανικές είτε τις ευρωπαϊκές εκλογές. Τώρα, σιωπηρά, διεμήνυσε ότι η διαφαινόμενη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ συνιστά νέο παράγοντα. Στον κυβερνητικό χώρο αναπτύσσονται τακτικές ελεγχόμενης αντιπαράθεσης με την τρόικα και "ηρωικής" εξόδου.

Όλες οι δημοσκοπήσεις μετά τις ευρωεκλογές καταγράφουν διευρυμένο προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ, που πιστοποιεί δυναμική αυτοδυναμίας. Η εξέλιξη αυτή δεν αποτελεί κάποια δημοσκοπική στιγμή ούτε συνιστά γραμμική αποτύπωση των ευρωεκλογών.
Οι ευρωεκλογές αποδεικνύονται το σημείο καμπής και έπονται πυκνές κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις. Πρόκειται για νέο ποιοτικό άλμα, που στηρίζεται σε δύο παράγοντες: Αφενός στην καταβύθιση της κυβερνητικής αξιοπιστίας, ιδιαίτερα λόγω ΕΝΦΙΑ. Αφετέρου στην ενίσχυση του πολιτικού κύρους του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλ. Τσίπρα, όπως αυτή καταγράφεται με τις εξαγγελίες στη ΔΕΘ για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, καθώς και με τη διεθνή αναγνώριση της ριζοσπαστικής Αριστεράς.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κερδίζει απλώς επειδή χάνει η Ν.Δ. Ο ΣΥΡΙΖΑ μετατρέπεται σε ρεύμα προγραμματικών θέσεων και λαϊκής ελπίδας, σε θετική επιλογή για τη δημοκρατική αναγέννηση και την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.
Η δημοσκοπική εικόνα στηρίζεται σε συμπαγή κοινωνική μετακίνηση. Η διάλυση των μεσαίων και η περιθωριοποίηση των λαϊκών τάξεων ενισχύουν τις αναζητήσεις για νέες πολιτικές εκπροσωπήσεις, με τον ΣΥΡΙΖΑ ως πρώτο αποδέκτη.
Όσα κόλπα κι αν επινοήσουν οι Σαμαροβενιζέλοι, οι εξελίξεις έχουν πάρει οριστική κατεύθυνση.
Η μνημονιακή θηλιά του μεταπολιτευτικού δικομματισμού δεν λύνεται, κόβεται!

ΠΗΓΗ:αυγή, Alexis Tsipras