IT'S NOT THE GREEKS-Πορείες:ΒΕΡΟΛΙΝΟ-14,ΦΡΑΚΦΟΥΡΤΗ-18

Σε συγκέντρωση έξω από το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών και πορεία μέχρι την Πύλη του Βραδεμβούργου, καλούν το Die Linke, το Podemos, ο ΣΥΡΙΖΑ και δεκάδες γερμανικές οργανώσεις, καθώς και ομογενών, για σήμερα Σάββατο στις 16.00 (ώρα Ελλάδος) στο Βερολίνο.
-------------------------------------------
«Επειδή η μεγάλη ανατροπή που αρχικά πραγματοποιήθηκε μέσω την Ελληνικών εκλογών, μπορεί να είναι μόνο μία πανευρωπαική ανατροπή, είναι δυνατό να ολοκληρωθεί στους δρόμους και τις πλατείες όλης της Ευρώπης - Οι κινητοποιήσεις του Blockupy στην Φρανκφούρτη στις 18 Μαρτίου θα είναι μία πρώτη απάντηση με αυτό τον τρόπο. Καλούμε όλους και όλες να συμμετέχουν»

ΒΕΡΟΛΙΝΟ -14/03/15

Μετά την πορεία, η οποία προετοιμάζεται σε κλίμα αισιοδοξίας, θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση με ελληνικά τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη, που θα ερμηνεύσει η Ελίνα Σκαρπαθιώτη.

Το κάλεσμα της Ελληνικής Κοινότητας: 

H ψήφιση του Μνημονίου το Μάη του 2010 διανοίγει μια νέα σπείρα στην σύγχρονη ελληνική ιστορία. Μέσα στη δίνη της νέας κατάστασης στροβιλίζεται το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού λαού, τόσο εντός της Ελλάδας όσο και στο εξωτερικό. Ως κοινότητα μεταναστών έχουμε κατά τη διάρκεια των μνημονιακών χρόνων δεχθεί χιλιάδες νεο-μετανάστες που αναγκάστηκαν να φύγουν από την Έλλάδα για να επιβιώσουν. 

Η τομή αυτή όμως εκτός από φτώχεια και εξαθλίωση γεννά και νέες δυνατότητες. Όσον αφορά εμάς γνωρίζουμε ότι για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της μετανάστευσης δεν αρκούν ημίμετρα κατά της λιτότητας. Για μας το τι είναι ρεαλιστικό κρίνεται με βάση τις ανάγκες μας. Εξ αυτού του λόγου οργανωνόμαστε έχοντας άμεση συνείδηση των αναγκών μας και αγωνιζόμαστε για:

1. Όχι στους εκβιασμούς της ΕΕ ,της ΕΚΤ και του ΔΝΤ. 

2. Άμεση κατάργηση των Μνημονίων και των εφαρμοστικών τους νόμων, που γέννησαν την μετανάστευση - Οχι σε νέα Μνημόνια

3. Μη αναγνώριση και διαγραφή του δημοσίου χρέους, το οποίο έχουμε ήδη πληρώσει μια και δυο φορές- Το χρέος να πληρώσουν οι έλληνες και ξένοι τραπεζίτες που όλα αυτά τα χρόνια κερδοσκοπούν στις πλάτες των λαών

Μετά τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου το ελληνικό ζήτημα επανέρχεται στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή. Παράλληλα στην Γερμανία πολλαπλασιάζονται οι δράσεις αλληλεγγύης προς τον ελληνικό λαό στις οποίες η ΕΚΒ θα συμμετάσχει και θα επιχειρήσει να θέσει το παραπάνω πολιτικό πλαίσιο ούτως ώστε αυτές να είναι στο μέτρο του δυνατού πολιτικά αποτελεσματικές. Η νίκη μας απέναντι στις αντιλαϊκές πολιτικές των τελευταίων χρόνων των ελληνικών κυβερνήσεων και της ΕΕ θα είναι νίκη όλων των λαών της Ευρώπης.

Απευθυνόμαστε στον έλληνα μετανάστη, που ζει και εργάζεται στο Βερολίνο και του λέμε ότι δεν αρκεί η αγανάκτηση... και η ελπίδα πρέπει να έχει πάντα προσανατολισμό και το μέσο για να υλοποιηθεί είμαστε εμείς οι ίδιοι. 

Απευθυνόμαστε στον Γερμανό εργαζόμενο, και του λέμε ότι ο ελληνικός λαός τα τελευταία 5 χρόνια έχει υποστεί πρωτοφανή φτωχοποίηση ,ενώ τα «πακέτα σωτηρίας» πήγαν στα ταμεία των τραπεζών. 

Ως ΕΚΒ καλούμε όλο τον λαό στην συγκέντρωση αλληλεγγύης που διοργανώνουν γερμανικές οργανώσεις το Σάββατο, 14 Μαρτίου, ώρα 15:00 στο Bundesfinanzministerium, Wilhelmstrasse 97.

Το κάλεσμα των Podemos Berlin

Η Ελλάδα δεν είναι μόνη της !!

Στις 14 Μαρτίου στις 15:00 έξω από το Υπουργείο Οικονομικών, Wilhelmstrasse 97, άνθρωποι όλων των εθνικοτήτων διαδηλώνουν για την αντιδημοκρατική πολιτική της αναγκαστικής λιτότητας στην ΕΕ.

Πάνω από το 90% των "δανείων διάσωσης» της τρόικα (ΕΕ, ΕΚΤ και ΔΝΤ) έχουν πάει για να σωθούν οι μεγάλες τράπεζες και τα hedge funds - όχι οι Έλληνες. Οι περικοπές δαπανών, μισθών και συντάξεων έχουν μόνο βαθύνει την κρίση. Αυτό με τη σειρά του απειλεί να βυθίσει την Ευρώπη σε μια επικίνδυνη ύφεση.

Ο υπουργός Οικονομικών Σόιμπλε ψεύδεται όταν λέει ότι η Ελλάδα είναι ήδη καλύτερα. Τίποτα δεν έχει βελτιωθεί. Μεταξύ 2007 και 2014 η ελληνική οικονομία συρρικνώθηκε κατά 25%. Το δημόσιο χρέος αυξήθηκε από € 240 δισεκατομμύρια (107% του ΑΕΠ) σε 318 δισεκατομμύρια ευρώ (175%). Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο συνδικαλιστικά σωματεία και οικονομολόγοι διεθνώς απαιτούν ρήξη με την πολιτική της αναγκαστικής λιτότητας και τον εκβιασμό.

Επίσης κινητοποιούμαστε στη Φρανκφούρτη στις 18 Μαρτίου για να λάβουμε μέρος στις διαδηλώσεις του Blockupy ενάντια στη σημερινή ΕΕ, που στηρίζει τις πολυεθνικές εταιρείες, τις τράπεζες και τους επενδυτές, ενώ επιτίθεται στο κράτος πρόνοιας και αυξάνει την φτώχεια!

Όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλη την Ευρώπη!

ΦΡΑΚΦΟΥΡΤΗ-18/03/15

Κάλεσμα του Blockupy: Στην Ελλάδα με αγάπη

Η μετάφραση (οι υπογραμμίσεις του left.gr):

Μετάφραση: Στέλιος Φωτεινόπουλος

Η ώρα του Κυρίου, έρχεται σαν κλέφτης στην μέση της νύχτας, γράφει ο Απόστολος Παύλος στην επιστολή του προς τους Θεσσαλονικείς, την κοινότητα στην οποία τώρα υπάρχει η σύγχρονη ελληνική πόλη της Θεσσαλονίκης. Μία απίστευτη σύμπτωση μιας και σήμερα ξανά ερχόμαστε αντιμέτωποι με μία νέα εποχή, μία εποχή που ξέσπασε μάλλον ξαφνικά έχοντας τις ρίζες της στην Ελλάδα. Οι προκλήσεις αυτής της νέας εποχής, δεν εξαρτώνται απλά από την δυνατότητα κάποιας κυβέρνησης να ικανοποιήσει τις προσδοκίες των ψηφοφόρων, επειδή οι μεγάλες αλλαγές που πλησιάζουν και που εγκαινιάστηκαν από τις Ελληνικές Εκλογές, δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν από μία κυβέρνηση και σίγουρα όχι από μία κυβέρνηση που είναι μόνη της.

Ποια είναι η μεγάλη αυτή αλλαγή που πραγματοποιήθηκε από τους Έλληνες ψηφοφόρους και την Κυβέρνησή τους; Ποιο είναι το περιεχόμενο αυτής της αναταραχής που οι λεγόμενοι «θεσμοί» προσπαθούν να αναιρέσουν; Ως πρώτο βήμα, επιβάλλεται να απαγορευτεί σε αυτούς τους θεσμούς να μας μετατρέψουν όλους σε οφειλέτες. Οι Έλληνες ψηφοφόροι και η Κυβέρνησή τους δηλώνουν συνοπτικά: Είμαστε αθώοι. Θα επιστραφεί η ευθύνη των χρεών προς τους πραγματικούς οφειλέτες: τους ίδιους τους θεσμούς, τις χρηματοοικονομικές αγορές, τις κυβερνήσεις τους, τις διεφθαρμένες ελίτ -οπουδήποτε και οποιοιδήποτε και αν είναι- και η λογική που τους συνδέει. Το ελληνικό μήνυμα είναι ξεκάθαρο: Δεν πληρώνουμε το χρέος σας.

Το δεύτερο βήμα αυτής της μεγάλης αλλαγής είναι να μετατρέψει το πρόβλημα του χρέους από ένα Ελληνικό πρόβλημα (ή Ισπανικό ή Πορτογαλικό κλπ), σε ένα Ευρωπαϊκό πρόβλημα. Αν θέλαμε να το διατυπώσουμε λίγο πιο θετικά: Απορρίπτοντας την ευθύνη αυτού του μεγάλου χρέους, οι Έλληνες ψηφοφόροι και η Κυβέρνησή τους απαιτούν με την σειρά τους μία Δημοκρατική Ευρώπη.  Ζητούν μία Ευρώπη που θα παρέχει σε όσους ζουν στην επικράτειά της, ελεύθερη και ισότιμη πρόσβαση για τα δικαιώματά τους και συνεπώς στον κοινωνικό πλούτο. Σε αντίθεση με αυτό, ο στόχος των «θεσμών» και των πελατών τους είναι να υποτάξουν όλη την Ευρώπη σε ένα χρέος που δεν μπορεί να αποπληρωθεί ποτέ.

Αυτή η υποταγή αναφέρεται συχνά ως λιτότητα και σχετίζεται με μία φετιχοποιημένη «μαύρη» οικονομική πολιτική. Ο κανόνας της λιτότητας επιθυμεί να μας κάνει να πιστέψουμε ότι όλοι μας – και μαζί και η ίδια η δημοκρατία- είμαστε χρεωμένοι στην οικονομία. Η πολιτική δήλωση που συνοδεύει το παραπάνω, είναι ότι η Ευρώπη θα συνεχίσει να είναι υποταγμένη στην Γερμανία. Ως εκ τούτου το βασικό τρίτο βήμα της ανατροπής είναι η αντικατάσταση της οικονομίας με την πολιτική δράση και την δημοκρατία.

Η ζωή μας δεν μπορεί να υπολογιστεί με μία καλοφτιαγμένη φόρμουλα και μία εύχρηστη αριθμομηχανή. Το να είσαι αλληλέγγυος με τους Έλληνες και την Κυβέρνησή τους δεν σημαίνει τίποτα λιγότερο από το να είσαι αλληλέγγυος με μία Ευρώπη η οποία από τώρα και στο εξής  υποβάλλεται σε μία διαδικασία εκδημοκρατισμού. Ωστόσο, μία τέτοια διαδικασία δεν μπορεί απλά να είναι μία κυβερνητική πράξη από μόνη της καταδεικνύοντας έτσι την πρόκληση που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε. Οι Ελληνικές εκλογές απεικονίζουν μία συμπύκνωση της πολυετούς αντίστασης εκατομμυρίων ανθρώπων στους δρόμους και τις πλατείες των πόλεών τους, στην Θεσσαλονίκη και αλλού. Η υπεράσπιση αυτής της Κυβέρνησης και η υπεράσπιση της ίδιας της δημοκρατίας θα πρέπει να προχωρήσουν προς την ίδια κατεύθυνση.

Επειδή η μεγάλη ανατροπή που αρχικά πραγματοποιήθηκε μέσω των Ελληνικών εκλογών, μπορεί να είναι μόνο μία πανευρωπαϊκή ανατροπή, είναι δυνατό να ολοκληρωθεί στους δρόμους και τις πλατείες όλης της Ευρώπης.

Οι κινητοποιήσεις του Blockupy στην Φρανκφούρτη στις 18 Μαρτίου θα είναι μία πρώτη απάντηση με αυτό τον τρόπο. Καλούμε όλους και όλες να συμμετέχουν. Όχι μόνο η ώρα του Κυρίου άλλα και των ανθρώπων, είναι που πλησιάζει σαν κλέφτης μέσα στην νύχτα.

"Δεν είναι οι Έλληνες, είναι ο Καπιταλισμός ηλίθιε": αφίσα-κάλεσμα για το Blockupy

Πρώτες υπογραφές:

Sonja Buckel (Πολιτική επιστήμονας και Δικηγόρος, Kassel), Rita Casale (Φιλόσοφος, Wuppertal), Dietmar Dath (συγγραφέας, Frankfurt), Fabian Kessl (εκπαιδευτικός και κοινωνικός επιστήμονας, Essen), Regina Kreide (πολιτικός επιστήμονας, Gießen), Stephan Lessenich (Κοινωνιολόγος, München), Kathrin Röggla (συγγραφέας, Berlin), Margit Rodrian-Pfennig (πολιτικός επιστήμονας, Frankfurt), Hartmut Rosa (κοινωνιολόγος, Jena), Thomas Seibert (φιλόσοφος, Frankfurt/M), Margarita Tsomou (συνεκδότης του περιοδικού Missy Magazin, Berlin), Joseph Vogl (φιλόλογος, Berlin)

Με ιδιαίτερο χαιρετισμό:

Raúl Sánchez Cedillo (μεταφραστής, Madrid), Costas Douzinas (καθηγητής νομικής, London), Michael Hardt (ακαδημαικός/διανοούμενος, Durham), Montserrat Galcerán Huguet (φιλόσοφος, Madrid), Naomi Klein (συγγραφέας και δημοσιογράφος, Toronto), Sandro Mezzadra (πολιτικός επιστήμονας, Bologna), Toni Negri (πολιτικός επιστήμονας, Paris)

Και άλλες υπογραφές:

Dario Azzellini (πολιτικός επιστήμοναςr, Linz), Bernd Belina (γεωγράφος Frankfurt/M.), Matthias Blöser (πολιτικός επιστήμονας, Frankfurt/M), Katja Diefenbach (πολιτισμικές σπουδές, Berlin), Irene Dölling (κοινωνιολόγος, Berlin), Michael Hartmann (κοινωνιολόγος, Darmstadt), Micha Hinz (κοινωνικός επιστήμονας, Frankfurt/M), Pascal Jurt (κοινωνιολόγος, Berlin/Wien), Isabell Lorey (πολιτικός επιστήμονας, Berlin), Morus Markard (ψυχολόγος, Berlin), Ingo Matuschek (κοινωνιολόγος, Berlin), Wolfgang Neef (κοινωνιολόγος, Berlin), Ludwig A. Pongratz (φιλόσοφος της εκπαίδευσης, Darmstadt), David Salomon (πολιτικός επιστήμονας, Siegen), Eric Sons (κοινωνιολόγος της Τζαζ, Hamburg), Robert Stadlober (ηθοποιός, Berlin), Rainer Rilling (κοινωνιολόγος, Marburg), Klaus Weber, (κοινωνική ψυχολόγος, München), Markus Wissen (κοινωνικός επιστήμονας, Berlin), Raul Zelik (συγγραφέας, Berlin)

left.gr