Χρειαζόμαστε ένα νέο «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης», που, οφείλει να απαντά στο τώρα. Δηλαδή στους όρους και τις προϋποθέσεις διεξόδου από την κρίση και την επιτροπεία.
Με την ανάληψη της διακυβέρνησης το 2015 άνοιξε ένας μεγάλος κύκλος για τον ΣΥΡΙΖΑ και ευρύτερα την Αριστερά.
Αυτό ίσχυε ήδη πριν από την υποχώρηση του Ιουλίου του 2015. Βέβαια οι οδυνηρές αποφάσεις που ακολούθησαν όξυναν τα διλήμματα οδηγώντας και στη διάσπαση. Το διαζύγιο από την πραγματικότητα που επιλέχθηκε από ορισμένους σχετίζεται με μια Αριστερά που θέλει να παραμείνει στον «κόσμο της», τον ιδεολογικό κόσμο που χτίστηκε με υλικά παλαιότερων εποχών.
Παρά το γεγονός ότι το νέο Μνημόνιο από τη φύση του σημαίνει δεξιότερες επιλογές από την αρχική στόχευση, η «προσγείωση» της διακυβέρνησης δεν σήμαινε υιοθέτηση ενός πραγματισμού, επιστροφή στον ρεαλισμό, δεξιά στροφή. Σήμαινε ότι έπρεπε να δώσουμε πραγματικές απαντήσεις σε πραγματικά προβλήματα, μια φρέσκια ματιά χωρίς αγκυλώσεις σε ένα ραγδαία μεταβαλλόμενο και πολύ πιεστικό περιβάλλον, εσωτερικά και διεθνώς. Άλλωστε ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ξεχωρίσει από την ευρωπαϊκή Αριστερά προς τα αριστερά (όχι προς τα δεξιά) γιατί είχε και έχει μια φρέσκια και δυναμική ματιά στα ευρωπαϊκά πράγματα.
Εδώ ανακύπτει ένα μεγάλο πρόβλημα. Το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης αποτελεί παρελθόν. Είμαστε υποχρεωμένοι να κινηθούμε για ένα διάστημα εντός επιτροπείας και να εξέλθουμε απ’ αυτήν όσο το δυνατόν συντομότερα. Χρειαζόμαστε ένα νέο «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης», που, όπως και το πρωτότυπο, οφείλει να απαντά στο τώρα. Δηλαδή στους όρους και τις προϋποθέσεις διεξόδου από την κρίση και την επιτροπεία.
Οι Θέσεις για το επικείμενο συνέδριο δεν καταπιάστηκαν όσο έπρεπε με αυτή την ανάγκη. Περισσότερο στέκονται σε γενικά σωστές αρχές για το πώς θα έπρεπε να πάνε τα πράγματα μετά το Μνημόνιο και λιγότερο με την κατεπείγουσα ανάγκη να τεθούν ερωτήματα και να δοθούν απαντήσεις στο τώρα. Το συνέδριο πρέπει να συμβάλει σε αυτό το επίπεδο αν θέλουμε μια κυβέρνηση με περισσότερη στρατηγική και συντονισμό και ένα κόμμα που πρέπει να ξανακερδίσει την κοινωνία μετά την υποχώρηση και τα οδυνηρά μέτρα που επιβάλλονται.
Με τις δυο διαδοχικές νίκες του ΣΥΡΙΖΑ άνοιξε μια μεγάλη ευκαιρία για τη χώρα, ευκαιρία για μεγάλες αλλαγές στην κοινωνία, την οικονομία, το κράτος, προς όφελος της κοινωνίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα βγει νικηφόρος από τη στενωπό και την ανηφόρα όπου βαδίζει σήμερα ο ελληνικός λαός, θα βγάλει το συντομότερο τη χώρα από την επιτροπεία, όσο πιο γρήγορα και πιο στοχευμένα προχωρήσει σε αυτές τις αλλαγές, ακόμη και εντός του ασφυκτικού πλαισίου της συμφωνίας του Ιουλίου 2015.
Ο ρόλος του κόμματος σε αυτή την πορεία είναι κομβικός. Θα αφήσει οριστικά πίσω του το μούδιασμα από αυτή τη συμφωνία και την απολογητική για το πόσο πολύ απέχουν οι υφιστάμενες πολιτικές από το προεκλογικό πρόγραμμα του 2014; Θα μπει μπροστά στα φλέγοντα καθήκοντα του σήμερα;
Έχουμε ανάγκη από ένα κόμμα με αυτονομία από την κυβέρνηση, που θα παράγει άποψη και πολιτική ανεξάρτητα από την κυβέρνηση για τις διεθνείς εξελίξεις, για την Ευρώπη, για τις αναγκαίες αλλαγές στην οικονομία, στο κράτος, στην κοινωνία, στον πολιτισμό. Που θα μπορεί γι' αυτό να «διορθώνει» με την κριτική του τα κακώς κείμενα μιας κυβέρνησης που υποστηρίζει ανεπιφύλακτα γιατί είναι η μόνη που μπορεί να δώσει διέξοδο για την ελληνική κοινωνία. Που θα μπορέσει να κατακτήσει θέσεις μέσα στα κοινωνικά κινήματα, στον συνδικαλιστικό χώρο, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, στη νεολαία, στη διανόηση, αίροντας ένα μοναδικό διεθνώς έλλειμμα για κυβέρνηση της Αριστεράς.
Ο μόνος τρόπος να γίνει αυτό περνά μέσα από ένα κόμμα περισσότερο ενιαίο στις στοχεύσεις και τη λειτουργία του, κόμμα ανοιχτό στην κοινωνία για να απαντά στις δικές της ανάγκες, προβληματισμούς και διεργασίες, κόμμα που θα είναι γειωμένο στην κοινωνία και όχι στο 4%.
* Ο Γιώργος Τσίπρας είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ και γ.γ. του υπουργείου Εξωτερικών
left.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε, για το σχόλιό σας!
Για οποιοδήποτε θέμα, επικοινωνήστε
με το mail του OPENwind NETwork
(openwind13@gmail.com)