Τετράμηνη Παράταση,για ολοκλήρωση της Νέας Συμφωνίας,με τους Δανειστές(Αφιέρωμα)

ΜΕΤΑ ΑΠΟ 1 ΜΗΝΑ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΩΝ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ

Τρεις συνεδριάσεις του Eurogroup, μια άτυπη Σύνοδος Κορυφής και αμέτρητες συναντήσεις στο παρασκήνιο περιείχε η πρώτη φάση των εκ του σύνεγγυς διαπραγματεύσεων της νέας ελληνικής κυβέρνησης στις Βρυξέλλες. Ο πρώτος κύκλος «έκλεισε» με ένα κείμενο γραμμένο με τρόπο, που να δίνει την δυνατότητα σε κάθε πλευρά να αισθάνεται ικανοποιημένη.

Ωστόσο, όσοι και όσες βρέθηκαν στις Βρυξέλλες αυτές τις ημέρες και άκουσαν την «παραφιλολογία« της διαπραγμάτευσης, το όργιο φημών και «τελεσιγράφων» που διαρρέονταν από την γερμανική πλευρά, δεν μπορούν παρά να αναγνωρίσουν σε αδρές γραμμές τρεις βασικές επιτυχίες της ελληνικής αντιπροσωπείας.

Η πρώτη αφορά στο ότι δεν υπάρχει η απαίτηση για εφαρμογή των μέτρων λιτότητας που «κληροδότησε» το «email Χαρδούβελη», γεγονός τόσο σημαντικό που εκνεύρισε την ισπανική και την πορτογαλική αντιπροσωπεία. Η δεύτερη συνίσταται στο ότι το πρωτογενές πλεόνασμα, αυτή η «θηλιά» λιτότητας στο λαιμό των πολιτών, θα μειωθεί. Η τρίτη επικαλύπτει ουσιαστικά ολόκληρο το υπόλοιπο κοινό ανακοινωθέν: Όλα τίθενται σε διαπραγμάτευση με τους ευρωπαϊκούς και δανειοδοτικούς θεσμούς. 

Στις δέκα μέρες που κράτησαν οι διαπραγματεύσεις, τις οποίες παρακολούθησε στενά η «Εφ.Συν.», το ερώτημα που διαρκώς επανερχόταν ως απορία, αλλά και έμμεση απειλή, ήταν αν η Ελλάδα θα μείνει στο ευρώ. Επ' αυτού του ερωτήματος στήθηκε και ενορχηστρώθηκε μια πιεστική επικοινωνιακή στρατηγική, η οποία μπορεί να μην ήταν ευθέως αντιληπτή στην Ελλάδα, αλλά λειτουργούσε τρομοκρατικά σε όλο το περιβάλλον γύρω από την ουσία της διαπραγμάτευσης. Πρόκειται για μια «εκστρατεία» που πιθανότατα θα επιστρέψει στο τέλος του επόμενου τετραμήνου και ενορχηστρώθηκε (με μαεστρία ομολογουμένως) από κύκλους του Βερολίνου και οι απολήξεις της έφταναν (δυστυχώς) και στους εκπροσώπους των ελληνικών μέσων ενημέρωσης.

Με άλλα λόγια το δεκαήμερο των διαπραγματεύσεων διεξαγόταν ένας παράλληλος «πόλεμος φθοράς» έξω από τις κλειστές πόρτες των αιθουσών του Justus Lipsius. Ένα καλοκουρδισμένο μιντιακό σύστημα που πήγαζε απευθείας από το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών διέρρεε απίστευτες πληροφορίες, εν τέλει όλες ανακριβείς, και οι οποίες διοχετεύονταν στα ΜΜΕ αστραπιαία σχηματίζοντας έναν ασφυκτικό κλοιό.

Όσοι πάντως «φιλοευρωπαίοι» παρακολούθησαν από τις Βρυξέλλες την πορεία των διαπραγματεύσεων, μάλλον θα απογοητεύτηκαν σφόδρα από το πώς τελικά λειτουργεί ο υπερεθνικός θεσμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα «παχιά» λόγια περί «αλληλεγγύης» και «ισοτιμίας» των κρατών - μελών διαψεύδονται από τον έκδηλο εκνευρισμό των κορυφαίων παραγόντων της Ε.Ε. όποτε ακούγονταν τα γερμανικά τελεσίγραφα.

Στις Βρυξέλλες δεν είδαμε σε καμία περίπτωση την «Ευρωπαϊκή Γερμανία», αλλά το πιο σκληρό πρόσωπο της «Γερμανικής Ευρώπης». Μια ένωση ηγεσιών κρατών, στην οποία το πρώτο και τον τελευταίο λόγο έχει ο πιο ισχυρός. Μια τεχνοκρατική δομή τόσο άκαμπτη, που κάθε μικρή νίκη μετατρέπεται αντικειμενικά σε μεγάλη. Ένας θεσμός υπερστελεχωμένος και δαιδαλώδης, που τελικά μόνο οι πολιτικές πιέσεις και οι γενναίες πολιτικές αποφάσεις μπορούν να τον στρέψουν σε άλλα μονοπάτια.

Η πιο χαρακτηριστική εικόνα διαδραματίστηκε πάντως το βράδυ των σκληρών και αμφίβολων διαπραγματεύσεων, όταν οι Έλληνες δημοσιογράφοι ανοίξαμε στους υπολογιστές μας τις φωτογραφίες από τις συγκεντρώσεις σε όλη την Ευρώπη και την Ελλάδα και ιδιαίτερα από την Πλατεία Συντάγματος. Ήταν η στιγμή που όλοι, Έλληνες και ξένοι, καταλάβαιναν ότι κάτι «κινείται» στην γωνιά της ευρωπαϊκής ηπείρου. Και έδωσε δύναμη σε όσους πάλευαν μέσα και έξω από τις άχρωμες αίθουσες συνεδριάσεων.

* Η «Εφ.Συν.» δεν μπορεί παρά να ευχαριστήσει τους νέους Έλληνες που βρίσκονται στις Βρυξέλλες, αφού μετανάστευσαν εκεί για δουλειά. Προσέφεραν την πιο σημαντική βοήθεια αυτές τις δέκα ημέρες. Ευχαριστούμε ιδιαίτερα την Ιωάννα, την Έφη και τον Άρη.

Νίκος Σβέρκος

efsyn.gr

Ολόκληρο το κείμενο της απόφασης του Eurogroup

«Το Eurogroup επαναλαμβάνει την εκτίμησή του για τις αξιοσημείωτες προσπάθειες προσαρμογής, που κατέβαλε η Ελλάδα και ο ελληνικός λαός τα τελευταία χρόνια. Τις τελευταίες εβδομάδες επιδοθήκαμε, μαζί με τους θεσμούς, σ’ έναν εντατικό και εποικοδομητικό διάλογο με τις νέες ελληνικές αρχές και σήμερα βρήκαμε κοινό έδαφος. 

Το Eurogroup σημειώνει, στο πλαίσιο του υφιστάμενου προγράμματος, το αίτημα των ελληνικών αρχών για παράταση της Κύριας Σύμβασης Χρηματοπιστωτικής Διευκόλυνσης (MFFA), που συνοδεύεται από μια σειρά δεσμεύσεων.

Στόχος της παράτασης είναι η επιτυχημένη ολοκλήρωση της επιθεώρησης, στη βάση των προϋποθέσεων της τρέχουσας διευθέτησης, κάνοντας την καλύτερη δυνατή χρήση της δεδομένης ευελιξίας (flexibility), που θα μελετηθεί από κοινού από τις ελληνικές αρχές και τους θεσμούς.

Αυτή η παράταση θα γεφυρώσει, εξάλλου, τον χρόνο των συζητήσεων για μια πιθανή επικείμενη διευθέτηση, μεταξύ του Eurogroup, των θεσμών και της Ελλάδας.

Οι ελληνικές αρχές θα παρουσιάσουν μια πρώτη λίστα μεταρρυθμίσεων, βασισμένων στη σημερινή διευθέτηση, μέχρι το τέλος της Δευτέρας 23 Φεβρουαρίου. Οι θεσμοί θα παράσχουν μια πρώτη άποψη αν αυτή είναι επαρκώς αποτελεσματική ως ένα θεμιτό σημείο εκκίνησης για μια επιτυχημένη ολοκλήρωση της αξιολόγησης. Η λίστα θα εξειδικευτεί και στη συνέχεια θα συμφωνηθεί από τους θεσμούς μέχρι τα τέλη Απριλίου. 

Μόνο η έγκριση της ολοκλήρωσης της αξιολόγησης της παρατεινόμενης διευθέτησης από τους θεσμούς θα επιτρέψει οιαδήποτε καταβολή της εναπομείνασας δόσης του τρέχοντος προγράμματος του EFSF και τη μεταφορά των κερδών του 2014 από το SMP. Αμφότερα είναι συνάρτηση της έγκρισης από το Eurogroup. 

Με δεδομένη την αποτίμηση των θεσμών, το Eurogroup συμφωνεί ότι οι πόροι, που μέχρι σήμερα ήταν διαθέσιμοι στο πρόγραμμα-μαξιλάρι του ΗFSF, θα πρέπει να διατηρηθούν στην κατοχή του EFSF, ελεύθεροι από δικαιώματα τρίτων μερών για τη διάρκεια της παράτασης της Κύριας Σύμβασης Χρηματοπιστωτικής Διευκόλυνσης. Οι πόροι εξακολουθούν να είναι διαθέσιμοι για τη διάρκεια της παράτασης της MFFA και μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο για τα κόστη ανακεφαλαιοποίησης και αναδιάρθρωσης. Θα αποδεσμευτούν μόνο μετά από αίτημα από τον Ενιαίο Μηχανισμό Εποπτείας της ΕΚΤ. 
Υπό αυτό το πρίσμα, καλωσορίζουμε τη δέσμευση των ελληνικών αρχών να συνεργαστούν σε στενή συμφωνία με τους ευρωπαϊκούς και διεθνείς θεσμούς καθώς και τους εταίρους. Σε αυτό το πλαίσιο, υπενθυμίζουμε την ανεξαρτησία της ΕΚΤ. Συμφωνήσαμε, επίσης, ότι το ΔΝΤ θα συνεχίσει να παίζει τον ρόλο του. 

Οι ελληνικές αρχές έχουν εκφράσει την ισχυρή δέσμευσή τους για μία ευρύτερη και βαθύτερη δομική μεταρρυθμιστική διαδικασία με βελτιούμενες προοπτικές ανάπτυξης και απασχόλησης, διασφαλίζοντας σταθερότητα και εξυγίανση του δημοσιονομικού τομέα, αλλά και ενίσχυση της κοινωνικής δικαιοσύνης. Οι αρχές δεσμεύονται να εφαρμόσουν τις επί μακρόν εκκρεμείς μεταρρυθμίσεις για την αντιμετώπιση της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής, καθώς και τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας του δημόσιου τομέα. Στο σημείο αυτό οι ελληνικές αρχές αναλαμβάνουν να κάνουν τη βέλτιστη δυνατή χρήση της συνεχιζόμενης πρόβλεψης για τεχνική βοήθεια.

Οι ελληνικές αρχές επαναλαμβάνουν την αναπόδραστη δέσμευσή τους να τιμήσουν τις οικονομικές τους υποχρεώσεις προς όλους τους πιστωτές πλήρως και εγκαίρως. 

Οι ελληνικές αρχές έχουν, επίσης, δεσμευτεί ότι θα διασφαλίσουν τα κατάλληλα πρωτογενή δημοσιονομικά πλεονάσματα ή τα χρηματοδοτικά ποσά που απαιτούνται για να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα του χρέους, όπως αυτή απορρέει από τη συμφωνία του Eurogroup τον Νοέμβριο του 2012. Οι θεσμοί, για τον στόχο του πρωτογενούς πλεονάσματος το 2015, θα λάβουν υπ’ όψιν τις οικονομικές συνθήκες του 2015. 

Με δεδομένες αυτές τις δεσμεύσεις, χαιρετίζουμε ότι σε μια σειρά τομέων οι ελληνικές πολιτικές προτεραιότητες μπορούν να συνδράμουν την ενίσχυση και καλύτερη εφαρμογή της τρέχουσας διευθέτησης. Οι ελληνικές αρχές δεσμεύονται να αποφύγουν οποιαδήποτε ανάκληση μέτρων ή μονομερείς αλλαγές πολιτικών και δομικών μεταρρυθμίσεων, που θα μπορούσαν να επηρεάσουν αρνητικά τους δημοσιονομικούς στόχους ή τη δημοσιονομική σταθερότητα, όπως αποτιμάται από τους θεσμούς. 

Στη βάση του αιτήματος των δεσμεύσεων των ελληνικών αρχών, των συμβουλών των θεσμών και της σημερινής συμφωνίας, θα εγκαινιάσουμε τις εθνικές διαδικασίες, με στόχο την επίτευξη τελικής συμφωνίας για την παράταση της σημερινής Κύριας Σύμβασης Χρηματοπιστωτικής Διευκόλυνσης κατά τέσσερις μήνες από το Δ.Σ. του EFSF. Καλούμε επίσης τους θεσμούς και τις ελληνικές αρχές να ξαναρχίσουν αμέσως το έργο που θα τους επιτρέψει να ολοκληρώσουν με επιτυχία την αξιολόγηση. 

Παραμένουμε αφοσιωμένοι στην παροχή επαρκούς υποστήριξης προς την Ελλάδα μέχρις ότου ανακτήσει πλήρη πρόσβαση στις αγορές».

______________________________

Eurogroup statement on Greece

"The Eurogroup reiterates its appreciation for the remarkable adjustment efforts undertaken by Greece and the Greek people over the last years. During the last few weeks, we have, together with the institutions, engaged in an intensive and constructive dialogue with the new Greek authorities and reached common ground today.

The Eurogroup notes, in the framework of the existing arrangement, the request from the Greek authorities for an extension of the Master Financial Assistance Facility Agreement (MFFA), which is underpinned by a set of commitments. The purpose of the extension is the successful completion of the review on the basis of the conditions in the current arrangement, making best use of the given flexibility which will be considered jointly with the Greek authorities and the institutions. This extension would also bridge the time for discussions on a possible follow-up arrangement between the Eurogroup, the institutions and Greece.
The Greek authorities will present a first list of reform measures, based on the current arrangement, by the end of Monday February 23. The institutions will provide a first view whether this is sufficiently comprehensive to be a valid starting point for a successful conclusion of the review. This list will be further specified and then agreed with the institutions by the end of April. 
Only approval of the conclusion of the review of the extended arrangement by the institutions in turn will allow for any disbursement of the outstanding tranche of the current EFSF programme and the transfer of the 2014 SMP profits. Both are again subject to approval by the Eurogroup.
In view of the assessment of the institutions the Eurogroup agrees that the funds, so far available in the HFSF buffer, should be held by the EFSF, free of third party rights for the duration of the MFFA extension. The funds continue to be available for the duration of the MFFA extension and can only be used for bank recapitalisation and resolution costs. They will only be released on request by the ECB/SSM.
In this light, we welcome the commitment by the Greek authorities to work in close agreement with European and international institutions and partners. Against this background we recall the independence of the European Central Bank. We also agreed that the IMF would continue to play its role.
The Greek authorities have expressed their strong commitment to a broader and deeper structural reform process aimed at durably improving growth and employment prospects, ensuring stability and resilience of the financial sector and enhancing social fairness. The authorities commit to implementing long overdue reforms to tackle corruption and tax evasion, and improving the efficiency of the public sector. In this context, the Greek authorities undertake to make best use of the continued provision of technical assistance.
The Greek authorities reiterate their unequivocal commitment to honour their financial obligations to all their creditors fully and timely.
The Greek authorities have also committed to ensure the appropriate primary fiscal surpluses or financing proceeds required to guarantee debt sustainability in line with the November 2012 Eurogroup statement. The institutions will, for the 2015 primary surplus target, take the economic circumstances in 2015 into account.
In light of these commitments, we welcome that in a number of areas the Greek policy priorities can contribute to a strengthening and better implementation of the current arrangement. The Greek authorities commit to refrain from any rollback of measures and unilateral changes to the policies and structural reforms that would negatively impact fiscal targets, economic recovery or financial stability, as assessed by the institutions.
On the basis of the request, the commitments by the Greek authorities, the advice of the institutions, and today's agreement, we will launch the national procedures with a view to reaching a final decision on the extension of the current EFSF Master Financial Assistance Facility Agreement for up to four months by the EFSF Board of Directors. We also invite the institutions and the Greek authorities to resume immediately the work that would allow the successful conclusion of the review.
We remain committed to provide adequate support to Greece until it has regained full market access as long as it honours its commitments within the agreed framework."

left.gr

Δέκα σημεία για τη συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου

1. Με το Eurogroup της 20ής Φεβρουαρίου ολοκληρώθηκε ο πρώτος (σύντομος) γύρος μιας διαπραγμάτευσης, η συνολική διάρκεια της οποίας θα εξαρτηθεί σε σημαντικό βαθμό από τους μήνες που ακολουθούν.

2. Για να μπορέσουμε να εκτιμήσουμε τι κέρδισε και τι έχασε, αλλά και τι δεν κέρδισε και τι δεν έχασε η ελληνική κυβέρνηση, πρέπει να λάβουμε υπόψιν τρία πράγματα: τοπεριβάλλον και τις συνθήκες μέσα στις οποίες έγινε η διαπραγμάτευση, τους στόχουςπου προσπάθησε να πετύχει η κάθε πλευρά, τις εναλλακτικές επιλογές.

3. Μία παρένθεση. Πόσοι διαπραγματεύονταν σ’ αυτό το τραπέζι; Απάντηση: Πάρα πολλοί. Η έκβαση, αλλά και τα ενδιάμεσα στάδια, της συγκεκριμένης διαδικασίας ενείχε σοβαρά διακυβεύματα όχι μόνο για την Ελλάδα και τη Γερμανία, αλλά για όλες τις υπόλοιπες 17 χώρες που συμμετείχαν. Ακόμα όμως και αυτή η προσέγγιση (που περιορίζει το διακύβευμα στο επίπεδο του «εθνικού συμφέροντος») είναι παραπλανητική. Στην πραγματικότητα, ο Υπ. Οικ. κάθε μίας από τις εκλεγμένες κυβερνήσεις των χωρών της ευρωζώνης διαπραγματευόταν την πολιτική (αλλά και την υπόσταση) της κυβέρνησής του. Όπως την πολιτική (και την υπόστασή τους) διαπραγματευόταν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μέσω του Γιούνκερ, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, μέσω του Ντράγκι, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, μέσω της Λαγκάρντ.

4. Η ακραία επιθετικότητα του Σόιμπλε ήταν ενδεικτική της πίεσης που δεχόταν η γερμανική κυβέρνηση προκειμένου να διασφαλίσει την πρωτοκαθεδρία της αντίληψης της για την κρίση, και τη συνέχιση της πολιτικής της λιτότητας. Ήταν επίσης ενδεικτική της προσπάθειάς της να διατηρήσει σημαντικούς παίκτες προσδεδεμένους στο σχέδιό της. Γι’ αυτό τον λόγο, η στάση της Γαλλίας και της Ιταλίας είχαν ιδιαίτερη σημασία. Οι ρωγμές που θα μπορούσε να πετύχει η ελληνική κυβέρνηση προέρχονταν κατά κύριο λόγο από εκεί, και όχι –σε αυτή τη φάση- από τις χώρες του Νότου (Ισπανία, Πορτογαλία, Ιρλανδία), οι οποίες ήταν απολύτως συντεταγμένες με την γερμανική γραμμή, υπό τον φόβο της ανόδου της Αριστεράς. Υπό μία έννοια, το παιχνίδι που έπαιξαν οι χώρες αυτές ήταν ακόμα πιο επικίνδυνο. Η επιλογή τους να ταυτιστούν με τη γερμανική στρατηγική της λιτότητας είναι φανερά ενάντια στο συμφέρον των λαών τους, και αυτό σημαίνει ότι όσο η Ελλάδα θα πετυχαίνει ακόμα και μικρές νίκες, τόσο η πίεση γι’ αυτές θα μεγαλώνει.

5. Τούτων δοθέντων, στόχος της Γερμανίας ήταν να υπογράψει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ό,τι ακριβώς θα υπέγραφε η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ: Άμεση εφαρμογή όλων των προαπαιτούμενων για την ολοκλήρωση της 5ης αξιολόγησης του ελληνικού προγράμματος (οικονομική υποταγή) και αποδοχή της λογικής ότι ο μόνος δρόμος εξόδου από την κρίση είναι αυτός που υποδεικνύει η Γερμανία, και με τον οποίο συντάσσονται, στον ένα ή τον άλλο βαθμό, οι περισσότερες συντηρητικές και σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις της Ευρώπης (πολιτική υποταγή).

6. Αυτό δεν συνέβη, για δύο λόγους: ο ένας είναι ότι οι κόκκινες γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν μπλόφα. Η κυβέρνηση ήταν και είναι δεσμευμένη να υπηρετήσει την εντολή που πήρε στις εκλογές και άρα να λογοδοτήσει στον κόσμο που την στηρίζει. Ο δεύτερος είναι ότι οι πολιτικές και οικονομικές ελίτ της Ευρώπης φοβήθηκαν τη δυναμική της ρήξης. Με άλλα λόγια, είναι ένα πράγμα να πιστεύει κανείς ότι ένα Grexit είναι μάλλον διαχειρίσιμο, και ένα άλλο πράγμα να είναι βέβαιος γι’ αυτό. Η εμπειρία της Lehman Brothers κάτι άφησε σε σχέση μ’ αυτή τη λεπτή γραμμή.

7. Υπ’ αυτή την έννοια και υπό αυτές τις συνθήκες ξεκινά από αύριο ο δεύτερος γύρος της διαπραγμάτευσης που θα διαρκέσει όσο προβλέπει η «συμφωνία- γέφυρα»: τέσσερις μήνες. Μέσα σ’ αυτό το διάστημα θα κριθούν πολλά πράγματα -συμπεριλαμβανομένου του σε ποιανού την πλευρά παίζει ο χρόνος- και θα μπορέσουμε να βγάλουμε σημαντικά συμπεράσματα όχι μόνο για τη στρατηγική της συγκεκριμένης διαπραγμάτευσης, αλλά και για μεγαλύτερα και πιο διαχρονικά στρατηγικά ζητήματα της Αριστεράς. Ας είμαστε, γι’ αυτό, ψύχραιμοι και προσεκτικοί με τους αφορισμούς. Δεν έχουμε αυτή τη στιγμή την απαραίτητη χρονική, πολιτική και συναισθηματική απόσταση για να αποφανθούμε οριστικά.

8. Το διάστημα αυτό θα είναι μια μάχη με τον χρόνο, αλλά κυρίως μια μάχη με τον εαυτό μας. Είναι αναμενόμενη μια διαρκής σύγκρουση επί της ερμηνείας της απόφασης (το επιχείρημα του Κρούγκμαν στο άρθρο του «Delphic Demarche»[1]) και για τον λόγο αυτό, πρέπει να εκμεταλλευτούμε όλα το περιθώρια ελαστικότητας που μας δίνει η συμφωνία, έχοντας στο μυαλό μας ότι το ίδιο ακριβώς θα κάνει και η άλλη πλευρά.

9. Το συμπέρασμα του Ηλία Ιωακείμογλου είναι πολύ εύστοχο: «Η σύγκρουση παραμένει εκκρεμής και από την ανακωχή θα βγει ευνοημένος όποιος προετοιμάσει καλύτερα τις συνθήκες μέσα στις οποίες θα διεξαχθεί η επόμενη διαπραγμάτευση».

10. Αυτό πρέπει να είναι το άγχος όλων μας αυτό το διάστημα – της κυβέρνησης, του ΣΥΡΙΖΑ, των κοινωνικών υποκειμένων που θέλουν να συμμετέχουν σε μια πραγματική αλλαγή: να προετοιμάσουμε τις συνθήκες μέσα στις οποίες θα διεξαχθεί η επόμενη διαπραγμάτευση. Αυτό συνεπάγεται πολλά πράγματα. Συνεπάγεται κατ’ αρχήν ότι η επιλογή της ρήξης θα παραμείνει ισχυρή και ότι οι τακτικοί ελιγμοί δεν θα ισοδυναμούν με ενσωμάτωση. Συνεπάγεται ότι οι δεσμεύσεις μας θα παραμείνουν οδηγός και ότι η χρονική ιεράρχησή τους θα είναι πραγματική ιεράρχηση και όχι εγκατάλειψη. Συνεπάγεται ότι οι πολιτικές διαδικασίες του κόμματος έχουν ιδιαίτερη σημασία προκειμένου να συζητιούνται και να γίνονται κατανοητά όλα αυτά τα ζητήματα, αλλά και να ελέγχεται η εξέλιξη των πραγμάτων. Για να λειτουργήσει υπέρ μας ο χρόνος πρέπει να επενδύσουμε στην ειλικρινή, συντονισμένη και επί της ουσίας συνεργασία μεταξύ μας, στην κατανόηση των προβλημάτων που έχουμε να λύσουμε και στον αυστηρό προσανατολισμό στα συμφέροντα των πολλών. Αυτό θα κρίνει εν πολλοίς αν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί και πρέπει να συνεχίσει να υπάρχει μετά τον Ιούνιο.

Έλενα Παπαδοπούλου

πηγή: rednotebook

Η λίστα μεταρρυθμίσεων προς τους εταίρους

Στη λίστα της κυβέρνησης, όπως αναφέρουν πηγές του Μεγάρου Μαξίμου, περιλαμβάνονται:

1. Ολόκληρος ο πρώτος πυλώνας της Θεσσαλονίκης που αφορά το πρόγραμμα για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης.
2. Μεγάλο μέρος του δεύτερου πυλώνα που αφορά την άρση της καταστολής της πραγματικής οικονομίας με άμεση προτεραιότητα στη ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων οφειλών, των κόκκινων δανείων καθώς και το σταμάτημα πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας.
3. Στη λίστα υπάρχουν όλες οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις της ελληνικής κυβέρνησης του τέταρτου πυλώνα της Θεσσαλονίκης, όπως:
   1. Δίκαιο φορολογικό σύστημα
   2. Καταπολέμηση της φοροδιαφυγής
   3. Καταπολέμηση της διαπλοκής και της διαφθοράς
   4. Πάταξη λαθρεμπορίου (ιδιαίτερα σε καύσιμα και καπνό).
   5. Ανασυγκρότηση του δημόσιου τομέα –μείωση της γραφειοκρατίας

 

Η λίστα των μεταρρυθμίσεων θα σταλεί αύριο το πρωί στους ΥΠΟΙΚ του Eurogroup, ενώ το απόγευμα θα υπάρξει τηλεδιάσκεψη. Αύριο Τρίτη θα υπάρξει συνεδρίαση του Κυβερνητικού Συμβουλίου στις 11:00. Επίσης αύριο θα συγκληθεί η Πολιτική Γραμματεία και η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ. Μέσα στο ερχόμενο Σαββατοκύριακο θα γίνει προσπάθεια να υπάρξει σύγκληση και της Κεντρικής Επιτροπής.

left.gr

Δημοσκόπηση Public Issue για την «Αυγή»: Το 80% εγκρίνει τους χειρισμούς της κυβέρνησης 

Το 64% θεωρεί σωστή την κατεύθυνση της χώρας, σύμφωνα με πανελλαδική δημοσκόπηση της Public Issue για την «Αυγή της Κυριακής», που διεξήχθη από τις 12 έως τις 17 Φεβρουαρίου - Στο 87%, αυξημένη κατά 42 ποσοστιαίες μονάδες, η δημοτικότητα του Αλέξη Τσίπρα 

- Το 81% θεωρεί θετική την εικόνα της νέας κυβέρνησης

- Στο 73% η καταλληλότητα Τσίπρα για την πρωθυπουργία

- Στο 75% οι θετικές γνώμες για τον Γιάνη Βαρουφάκη

- Στο 86% το αίσθημα εθνικής υπερηφάνειας

- Καλύτερες μέρες για την οικονομία εκτιμούν τώρα οι πολίτες

- Στο 24% η δημοτικότητα Σαμαρά, μόλις στο 12% η καταλληλότητά του για την πρωθυπουργία

- Μόλις στο 16% οι θετικές γνώμες για τη Ν.Δ., στο 74% οι αρνητικές

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΕΡΕΥΝΑΣ: ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΠΑΚΟΣ

Ιστορικών διαστάσεων πολιτική μεταβολή δείχνουν τα στοιχεία της πανελλαδικής δημοσκόπησης της Public Issue για την "Αυγή", που διεξήχθη στο διάστημα 12-17 Φεβρουαρίου. Η θετική εικόνα της κυβέρνησης και η στήριξη των πολιτών στους χειρισμούς της στη διαπραγμάτευση με τους εταίρους είναι σχεδόν καθολική ξεπερνώντας το 80%, ενώ το ίδιο συμβαίνει και το αίσθημα εθνικής υπερηφάνειας, που νιώθουν οι πολίτες κατά τις πρώτες ημέρες της νέας διακυβέρνησης. Μετά το πρώτο δείγμα γραφής του πρωθυπουργού, η δημοτικότητα του Αλέξη Τσίπρα και η καταλληλότητά του για την πρωθυπουργία έχουν εκτοξευθεί φτάνοντας στο 87% και στο 73% αντίστοιχα.

Η θετική εντύπωση για την κυβέρνηση φτάνει στο 81% ενώ για την αντιπολίτευση το αντίστοιχο ποσοστό είναι μόλις 16%. Οι αρνητικές γνώμες για την κυβέρνηση είναι μόλις στο 11% ενώ για την αντιπολίτευση εκτοξεύονται στο 74%! Συντριπτικά ποσοστά συγκεντρώνει η έγκριση στους χειρισμούς της κυβέρνησης στη διαπραγμάτευση που φτάνει στο 80% έναντι 13% που διαφωνούν.

Σημαντική αλλαγή δείχνουν και τα ευρήματα για το αίσθημα εθνικής υπερηφάνειας, που εκτοξεύεται στο 86%, ενώ μόλις το 13% δεν αισθάνονται υπερήφανοι.

Η δημοτικότητα του Αλέξη Τσίπρα έχει αυξηθεί κατά 42 ποσοστιαίες μονάδες και φτάνει στο 87%, ενώ στην καταλληλότητα για την πρωθυπουργία η ανατροπή είναι επίσης μεγάλη καθώς το ποσοστό φτάνει στο 73% και είναι αυξημένο κατά 41 μονάδες. Αντιθέτως η δημοτικότητα του Αντώνη Σαμαρά έχει υποχωρήσει στο 24% και είναι μειωμένη κατά 19 μονάδες, ενώ και η καταλληλότητά του για την πρωθυπουργία υποχωρεί στο 12% από το 45% που ήταν προεκλογικά. Αξίζει στο σημείο αυτό να επισημανθεί ότι οι αρνητικές γνώμες για τον αρχηγό της Ν.Δ. φτάνουν στο 74% στοιχείο που δείχνει ότι η αμφισβήτηση του Αντώνη Σαμαρά παίρνει εκρηκτικές διαστάσεις μετά τις εκλογές.

Ανεβασμένη είναι η δημοτικότητα του Πάνου Καμμένου στο 57% από το 25%, ενώ του Σταύρου Θεοδωράκη παραμένει σταθερή στο 42%. Ανεβασμένη είναι η δημοτικότητα του Δημήτρη Κουτσούμπα στο 39% από 31%. Αντίθετα μεγάλη πτώση παρουσιάζει η δημοτικότητα του Ευάγγελου Βενιζέλου: στο 17% από το 28%.

Πολύ υψηλή είναι και η δημοτικότητα του Γιάνη Βαρουφάκη, που φτάνει το 75% με 24% αρνητικές γνώμες. Η δημοτικότητα του Έλληνα υπουργού Οικονομικών δεν μπορεί καν να συγκριθεί με την αντίστοιχη του Ευάγγελου Βενιζέλου, του Γιάννη Στουρνάρα και του Γκίκα Χαρδούβελη, τους οποίους δεν εμπιστεύονταν οι πολίτες, ενώ θετικό ισοζύγιο είχε μόνο ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου την πρώτη περίοδο ανάληψης των καθηκόντων του.

Μεγάλη ανατροπή δείχνει και η εικόνα που έχουν οι πολίτες για την κατεύθυνση της χώρας. Το 64% τη θεωρεί σωστή, ενώ το 20% λάθος. Πριν από τις εκλογές μόλις το 21% τη θεωρούσε σωστή και το 71% λάθος. Η εικόνα έχει αντιστραφεί.

Αντιστροφή δείχνει και η εικόνα με τις προσδοκίες των πολιτών για την κατάσταση της οικονομίας μετά τις εκλογές. Το 49% έχει την άποψη ότι τα πράγματα θα πάνε καλύτερα έναντι μόνο 17% που είχε θετικές προσδοκίες την περίοδο πριν από τις εκλογές. Ενδεικτικό των θετικών προσδοκιών που έχουν πλέον οι πολίτες για την πορεία της οικονομίας με τη νέα κυβέρνηση είναι ότι τώρα μόλις το 15% θεωρεί πως τα πράγματα θα πάνε χειρότερα, ενώ με την προηγούμενη κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου το ποσοστό αυτό έφτανε στο 39%.

Αντιστοίχως θετικές είναι και οι προσδοκίες για την προσωπική οικονομική κατάσταση. Με την προηγούμενη κυβέρνηση σχεδόν ένας στους τέσσερις φοβόταν ότι θα χειροτερέψει η οικονομική του κατάσταση ενώ τώρα το ποσοστό φτάνει μόλις στο 13%.

Οι μεγάλες προσδοκίες των πολιτών φαίνονται και από την αξιολόγηση της νέας κυβέρνησης υπό τον Αλέξη Τσίπρα ως καλύτερης για τη χώρα σε ποσοστό 69% έναντι μόλις 10% της κυβέρνησης της Ν.Δ., που καταποντίζεται από το προεκλογικό 29% πράγμα που ασφαλώς δείχνει το οξύτατο πρόβλημα πολιτικής αξιοπιστίας της Ν.Δ. υπό τον Σαμαρά. Αντίθετα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έπαιρνε προεκλογικά ποσοστό 30%, δηλαδή έχει άνοδο 39 μονάδων!

Η στάση των πολιτών για το Μνημόνιο παραμένει πολύ αρνητική βαίνοντας μάλιστα αυξανόμενη. Προεκλογικά το 67% ήταν κατά ενώ μετεκλογικά η απόρριψη του Μνημονίου έχει φτάσει στο 83%. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι μόλις το 6% των πολιτών τάσσεται υπέρ της εφαρμογής του Μνημονίου για την αποπληρωμή του χρέους ενώ το 79% ζητεί από την κυβέρνηση να διαπραγματευθεί με τους δανειστές για να πληρώσει μικρότερο μέρος του. Να προχωρήσει σε στάση πληρωμών ζητεί το 11% των ερωτώμενων. Καθολική είναι και η απόρριψη της τρόικας από τους πολίτες σε ποσοστό 90%, έναντι μόλις 8%, που έχουν θετική γνώμη.

Ενθαρρυντικά είναι τα ευρήματα της έρευνας και για την διεθνή ισχύ της χώρας. Το 43% εκτιμά ότι με τη νέα κυβέρνηση η χώρα γίνεται πιο ισχυρή και μόνο το 19% πιο αδύναμη. Εντελώς διαφορετική ήταν η εικόνα με την κυβέρνηση Σαμαρά. Το 39% θεωρούσε ότι η χώρα γινόταν πιο αδύνατη και μόνο το 18% πιο ισχυρή. Και σε αυτό το θέμα η εικόνα έχει αντιστραφεί προς το καλύτερο.

Ενθαρρυντικό είναι και το στοιχείο που δείχνει ότι το 88% των πολιτών ενδιαφέρεται πια για την πολιτική. Το στοιχείο αυτό μαζί με τα άλλα ποιοτικά στοιχεία, που δείχνουν μεγάλη αποδοχή για τη νέα κυβέρνηση και το αίσθημα υπερηφάνειας, μπορούν να συμβάλουν τα μέγιστα, μαζί με το έργο της νέας κυβέρνησης, στην υπέρβαση της κρίσης πολιτικής εκπροσώπησης και στην ανανέωση της εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα, που οφείλει να αλλάξει για να εκφράσει τους πόθους και τις ελπίδες των πολιτών.

Θετική γνώμη για ευρώ, Ομπάμα και Πούτιν

Πολύ αρνητική για Γερμανία, Μέρκελ και Σόιμπλε

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα ευρήματα της έρευνας για το ευρώ, την Ευρωπαϊκή Ένωση, τους συμμάχους της χώρας και την αξιολόγηση των ξένων πολιτικών ηγετών.

Η γνώμη των πολιτών για το ευρώ παραμένει θετική σε ποσοστό 76% έναντι 20% που έχουν αρνητική στάση. Απίθανη θεωρεί το 75% την ενδεχόμενη αποχώρηση της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, ενώ το 73% θα ψήφισε υπέρ του ευρώ σε περίπτωση δημοψηφίσματος έναντι 20% που θα ψήφιζε κατά. Το ενδεχόμενο επιστροφής στη δραχμή βλέπει θετικά το 18% ενώ το 63% εκτιμά ότι τα πράγματα θα ήταν χειρότερα.

Ιδιαίτερα αρνητική στην ελληνική κοινή γνώμη είναι η εικόνα της Γερμανίας. Το 78% έχει αρνητική γνώμη ενώ το 20% θετική. Αρνητική είναι και η εικόνα της Μέρκελ σε ποσοστό 82% και του Σόιμπλε σε ποσοστό 81%. Υπάρχουν όμως 16% που έχουν θετική γνώμη για τη Γερμανίδα καγκελάριο και 15% που επίσης βλέπουν θετικά τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών. Ως κύριο σύμμαχο της χώρας οι πολίτες θεωρούν την Ε.Ε. σε ποσοστό 43%, τη Ρωσία σε ποσοστό 13%, τις ΗΠΑ 4%, την Κίνα 3%, ενώ 37% κανέναν ή δεν εκφράζουν γνώμη.

Η γνώμη για την Ε.Ε. είναι θετική στο 61%, με ισχυρή όμως και την αρνητική άποψη στο 36%. Θετική γνώμη έχουν οι πολίτες για τις ΗΠΑ (61%), τη Ρωσία (68%) και τη Γαλλία (61%) ενώ ακόμη πιο θετική είναι η γνώμη για τον Ομπάμα (72%) και τον Πούτιν (70%).

πηγή: Αυγή

Τώρα είναι η ώρα να βάλουμε τα δυνατά μας με αυτοπεποίθηση, πείσμα και αλληλεγγύη 

Με αυτοπεποίθηση, πείσμα και αλληλεγγύη δίνουμε από την πρώτη στιγμή σκληρές μάχες με τον λαό στο πλάι μας. Ξεπερνώντας απειλές και εκβιασμούς βαδίζουμε με σεβασμό στην εντολή που πήραμε στις 25 Γενάρη. Δοκιμάσαμε για πρώτη φορά τα όρια της πραγματικής διαπραγμάτευσης, χτίσαμε συμμαχίες και μείναμε όρθιοι.

Κερδίσαμε χρόνο, αποσυνδέσαμε τη δανειακή σύμβαση από το μνημόνιο, αμφισβητήσαμε τα εξωπραγματικά πρωτογενή πλεονάσματα, βάλαμε τέλος στην επιτήρηση των τεχνικών κλιμακίων και έχουμε 4 μήνες για να προχωρήσουμε μια σειρά από νόμους και μεταρρυθμίσεις του προγράμματός μας, μέχρι την επόμενη ακόμα πιο σημαντική φάση της διαπραγμάτευσης για το χρέος.

Ήταν στ' αλήθεια ένας δύσκολος συμβιβασμός την Παρασκευή, που μας επέτρεπε όμως να μείνουμε ζωντανοί. Έβαζε τέλος στην ταπείνωση, τέλος στα μέτρα Χαρδούβελη, τις μειώσεις μισθών και συντάξεων και τις αυξήσεις φόρων και άφηνε ανοιχτό το πεδίο των διαπραγματεύσεων, δίνοντας κάποιο χρόνο στην κυβέρνηση για την πραγματική άσκηση πολιτικής προς όφελος των εργαζόμενων και των φτωχών, των πιο χτυπημένων από την κρίση και τη λιτότητα.

Με πολλή και σκληρή δουλειά, περήφανοι ότι δεν θα προδώσουμε την κοινωνία συνεχίζουμε, βήμα βήμα, σκαλί σκαλί. Ξέρουμε πως σ’ αυτή την πορεία θα κάνουμε και λάθη, σημασία όμως έχει να μη χάσουμε τον προσανατολισμό μας.

Σ' αυτό τον χρόνο όλοι και όλες είμαστε αναγκαίοι και χρήσιμοι. Σήμερα, χωρίς άλλες καθυστερήσεις, να ξαναπιάσουμε το νήμα της συλλογικότητας, να στηριχτούμε στο κόμμα μας κι εκεί να δώσουμε χώρο στην διαφορετική άποψη, την κριτική και τον έλεγχο. Να αφήσουμε πίσω τη γκρίνια, τη μεμψιμοιρία και τις ψευδοσυγκρούσεις, κλεισμένοι πίσω από τείχη ανώφελα. Τώρα είναι η ώρα της ενότητας στο κόμμα, η ώρα να διορθώσουμε άμεσα κι αποφασιστικά ελλείψεις του παρελθόντος, να υπερβούμε όλοι μαζί αδυναμίες που αναδείχτηκαν στις πρωτόγνωρες για μας συνθήκες και να σχεδιάσουμε το άνοιγμα με αυτοπεποίθηση στην κοινωνία. Από εκεί ξεκινώντας, να πρωταγωνιστήσουμε στα κινήματα, τους χώρους δουλειάς και τις γειτονιές απλώνοντας τη δημοκρατία και την αλληλεγγύη στην κοινωνία ως δρόμο και ως στόχο.

Σήμερα δεν είναι ώρα ατομικών διαφοροποιήσεων. Σήμερα που επιστρέφει η πολιτική στην κοινωνία με νέους όρους, δεν μπορεί να εμφανιστούμε ως μία απ’ τα ίδια. Είναι ώρα ευθύνης για όλους μας, ώρα για ένα νέο μεγάλο προσκλητήριο ενότητας σε όλες τις γενιές της αριστεράς και στα κινήματα αντίστασης και αλληλεγγύης, ένα ανοιχτό προσκλητήριο για να χτίσουμε μια κοινωνία στο ύψος των αξιών μας.

Για τον ελληνικό λαό και τους λαούς της Ευρώπης τώρα είναι η ώρα να βάλουμε τα δυνατά μας μέχρι «Ταραχή να πέσει στον Άδη, και το σανίδωμα να υποχωρήσει από την πίεση τη μεγάλη του ήλιου».

Τάσος Κορωνάκης

left.gr

Σοβιετική Ενωση 1985, ευρωζώνη 2015

Τηρουμένων των αναλογιών και με μπόλικη δόση αυθαιρεσίας, μπορούμε να ισχυριστούμε πως η σημερινή κατάσταση στην ευρωζώνη θυμίζει τη Σοβιετική Ενωση τη δεκαετία του 1980.

Το σοβιετικό καθεστώς παρουσίαζε σημάδια βαριάς κόπωσης, είχε χάσει προ πολλού την αίγλη του όχι μόνο στο εσωτερικό της χώρας, αλλά παντού στον κόσμο, και η ηγετική ομάδα του κόμματος βρέθηκε μπροστά σ’ ένα μεγάλο δίλημμα: Συνεχίζουμε να πορευόμαστε με τον ίδιο τρόπο και όσο αντέξουμε ή προσπαθούμε να αλλάξουμε προωθώντας κάποιες μεταρρυθμίσεις στην οικονομία και στο πολιτικό σύστημα που θα εξωραΐζουν την εικόνα της χώρας, θα βελτιώνουν κάπως τα πράγματα για τους πολίτες, θα δίνουν χώρο και σε άλλες δυνάμεις να εκφραστούν, αλλά δεν θα θίγουν τις βάσεις πάνω στις οποίες ακουμπά το σύστημα, δηλαδή τα πέδιλα του σπιτιού όπως είχε πει ο Χ. Φλωράκης σε μια ανάλογη, κρίσιμη για το κόμμα του, στιγμή;

Η σκληροπυρηνική πτέρυγα της σοβιετικής νομενκλατούρας υπό τον Λιγκατσόφ υποστήριζε ότι οποιαδήποτε χαλάρωση στην οικονομία και τους θεσμούς θα προκαλούσε παρενέργειες, θα απελευθέρωνε φυγόκεντρες τάσεις που δεν θα ήταν δυνατόν να ελεγχθούν και θα έθετε σε αμφισβήτηση τις σταθερές του οικοδομήματος. Αγωνίστηκε με φανατισμό να μη συμβεί αυτό. Εχασε στα όργανα του κόμματος και του κράτους.

Από την άλλη πλευρά, οι εκσυγχρονιστές υπό τον Γκορμπατσόφ πίστευαν ότι το σύστημα σηκώνει μεταρρυθμίσεις, ότι έχει την ικανότητα να απορροφήσει τους κραδασμούς και να ενσωματώσει τις ελεγχόμενες από τα πάνω τομές, με άλλα λόγια ότι μπορεί να καλλωπιστεί και να μεταμφιεστεί χωρίς όμως να κινδυνεύσει.

Κέρδισαν την εσωκομματική μάχη. Προσπάθησαν με ενέσεις δημοκρατίας (περεστρόικα) και διαδικασίες διαφάνειας (γκλάσνοστ) να πετύχουν τον στόχο τους. Σήμερα ξέρουμε ότι δίκιο είχε ο ηττημένος Λιγκατσόφ. Αυτό που φοβόταν συνέβη. Ο άνεμος αλλαγής που μπήκε από τη χαραμάδα γρήγορα απλώθηκε παντού και διέλυσε μέσα σε λίγα χρόνια κάθε αντίσταση. Ακόμη και ένα πραξικόπημα που εκδηλώθηκε με καθυστέρηση.

Το συμπέρασμα είναι ότι τα κλειστά συστήματα δεν είναι μεταρρυθμίσιμα. Είτε καταρρέουν υπό το βάρος των αποτυχιών τους είτε σαρώνονται από δυνάμεις που μπαίνουν δυναμικά στο προσκήνιο. Το ερώτημα «Ποια θα ήταν η εξέλιξη αν την περίοδο εκείνη κατίσχυαν στην ΕΣΣΔ οι συντηρητικοί;» δεν είναι δυνατόν να απαντηθεί. Ενδεχομένως να παρατεινόταν ο βίος του υπαρκτού «σοσιαλισμού», όχι όμως για πολύ ακόμη.

Στον ρόλο του Λιγκατσόφ είναι σήμερα ο Σόιμπλε. Ο, κατά Βαρουφάκη, διανοούμενος υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας (διάβαζε της ευρωζώνης), ξέρει πολύ καλά ότι το μοντέλο που υπηρετεί δεν μεταρρυθμίζεται.

Η διατηρείται ως έχει με μερικές ήσσονος σημασίας τροποποιήσεις που θα δίνουν την εντύπωση ότι είναι ευπροσάρμοστο, αλλά δεν θα απειλούν τη συνοχή του ή ανατρέπεται. Θεωρεί εχθρική κάθε πρόταση που δεν συνάδει με την κυρίαρχη γερμανική αντίληψη και κάνει τα πάντα προκειμένου να μην αμφισβητηθεί στον πυρήνα του, γιατί τότε θα κλονιστούν οι ισορροπίες και έτσι δεν θα υπάρχει κανένας λόγος να μείνει η χώρα του σε μια συλλογικότητα όπου οι συσχετισμοί θα είναι αρνητικοί γι’ αυτήν.

Η Γερμανία ευνοείται και οικονομικά και πολιτικά από τη διαιώνιση της παρούσας κατάστασης. Οι επιχειρήσεις της κερδίζουν από την κρίση γιατί δανείζονται με μικρότερα επιτόκια σε σχέση με τις ανταγωνιστικές επιχειρήσεις των άλλων κρατών της ευρωζώνης, τα πλεονάσματά της (για τα οποία δεν έχει τιμωρηθεί, όπως επιτάσσουν οι ιερές κατά τα άλλα συνθήκες και συμφωνίες) οφείλονται στα ελλείμματα των άλλων χωρών, συγκεντρώνει σχεδόν τζάμπα το χρήμα που κυκλοφορεί λόγω της ασφάλειας που προσφέρουν τα κρατικά ομόλογα της, μαζεύει φτηνό επιστημονικό προλεταριάτο από τις χειμαζόμενες χώρες του Νότου, πιέζοντας ασφυκτικά για ιδιωτικοποιήσεις ανοίγει τον δρόμο στις μεγάλες γερμανικές εταιρείες να αποσπάσουν φιλέτα των χρεωμένων κρατών σε εξευτελιστικές τιμές και ταυτοχρόνως κραδαίνοντας τις συμφωνίες για το έλλειμμα και το χρέος –αυτές που δεν πρέπει να επηρεάζονται από εκλογικά αποτελέσματα, όπως λένε Γιούνκερ και οι λοιποί θεματοφύλακες της ευρωπαϊκής ιδέας– εξαναγκάζει τις κυβερνήσεις να χορεύουν στον ρυθμό που τους χτυπάει διαφορετικά θα έρθει η χρεοκοπία.

Αν υπάρχει κάποια βάση στην αναλογία τότε μπορούμε να οδηγηθούμε στην εκτίμηση πως η ευρωζώνη θα έχει την τύχη της Σοβιετικής Ενωσης; Ισως.

Ωστόσο, το τι θα γίνει στη συνέχεια είναι αδύνατον να προβλεφθεί.

Οι εξεγέρσεις δεν διατάζονται. Προκύπτουν από κρίσεις και η έκβασή τους είναι αβέβαιη.

Τάσος Παππάς

efsyn.gr

Η Μαδρίτη στους δρόμους: "Όχι στο πολιτικό πραξικόπημα - Όχι στην Τρόικα" 

Ενημέρωση: Ενάντια στις πολιτικές λιτότητας της συντηρητικής κυβέρνησης του Μαριάνο Ραχόι διαδήλωσαν την Κυριακή χιλιάδες Ισπανοί στο κέντρο της Μαδρίτης. Συνθήματα και πανό «για την ελευθερία, τα δικαιώματα και τις δημόσιες υπηρεσίες» και ενάντια στο «πολιτικό και οικονομικό πραξικόπημα και την τρόικα» επικράτησαν στη συγκέντρωση, ενώ στα χέρια των συγκεντρωθέντων βρέθηκαν και πλακάτ για την Ελλάδα.

Τη συγκέντρωση στήριξαν το ισπανικό κόμμα Podemos του Πάμπλο Ιγκλέσιας, η Ενωμένη Αριστερά, η Αντικαπιταλιστική Αριστερά, το ΚΚ Ισπανίας και το περιβαλλοντικό «Έκουο». 

Φωτογραφίες: Reuters

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

«Όχι στο πολιτικό και οικονομικό πραξικόπημα - Όχι στη Τρόικα» που επιβάλλει τη λιτότητα διαμέσου του δικομματισμού, της κατάργησης των εργασιακών, πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, των ιδιωτικοποιήσεων και των περικοπών θα διαδηλώσουν σήμερα στη Μαδρίτη εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες απαιτώντας την απομάκρυνση του Ραχόι.

Αέρας Αθήνας και ελευθερίας θα αναπνεύσει σήμερα η μεγαλύτερη πόλη της Ιβηρικής. Η αντιμνημονιακή Ισπανία θα γεμίσει σήμερα τις πλατείες και τους δρόμους της Μαδρίτης, ξεκινώντας από το σταθμό της Ατότσα  για να περάσει από τη Πουέρτα ντελ Σολ και να καταλήξει στη λεωφόρο Χερόνιμος, καταγγέλλοντας την πολιτική του κυβερνητικού Λαϊκού και του Σοσιαλιστικού Κόμματος.

Οι διοργανωτές της νέας «Παλίρροιας» υποστηρίζουν ότι τα δύο κόμματα που κυβέρνησαν την Ισπανία από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα στήριξαν με τη νομοθεσία τους εκατοντάδες χιλιάδες κατασχέσεις και εξώσεις οδηγώντας στην αυτοκτονία εκατοντάδες πολίτες. Οι εργαζόμενοι στην Παιδεία θα ζητήσουν από τα συνδικάτα την προκήρυξη γενικής απεργίας του τομέα για τις 24 Μαρτίου. Οι εργαζόμενοι στη Coca Cola ανακοίνωσαν ότι θα διαμαρτυρηθούν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, μετά από πρόσκληση του Podemos. Οι εργαζόμενοι στον τομέα του Πολιτισμού κατήγγειλαν την αύξηση του ΦΠΑ στον τομέα στο 21%, καλώντας σε διαδήλωση στις 19 Απριλίου για να καταγγείλουν την τραγική κατάσταση του πολιτισμού στην Ισπανία. Η δημοκρατική Μαδρίτη θα απαιτήσει σήμερα την κατάργηση του νέου φασιστοειδούς νόμου εναντίον των συγκεντρώσεων και των διαδηλώσεων.

Στα κινήματα και τις συλλογικότητες που διοργανώνουν τη σημερινή κινητοποίηση συμπεριλαμβάνονται οι μεγάλες «Παλίρροιες», η «Πράσινη» της Παιδείας και η «Λευκή» της Υγείας,  το κίνημα εναντίον των κατασχέσεων και εξώσεων «Πλατφόρμα Πληγέντων από τις Υποθήκες» (ΡΑΗ), το κίνημα «Τραπέζι Υπεράσπισης της Δημόσιας Υγείας», η Ομοσπονδία Γειτόνων της Μαδρίτης», οι εργαζόμενοι της πολυεθνικής «Coca Cola του Αγώνα», το Πολιτικό Μέτωπο και η «Πλατφόρμα Υπεράσπισης του Πολιτισμού»

Στο πολιτικό επίπεδο τη πρωτοβουλία στηρίζει το Podemos, η Ενωμένη Αριστερά, το ΚΚ της Ισπανίας, το περιβαλλοντολογικό «Έκουο» και η Αντικαπιταλιστική Αριστερά.

Του Αργύρη Παναγόπουλου από την Αυγή