Εδώ κ ενάμισυ μήνα,εξυφαίνεται ένα διεθνές σχέδιο "αριστερής παρένθεσης".Και έχει πολλούς υποστηριχτές:Πολιτικούς, πράκτορες ,μμε,αστυνομία,συμβούλους.
Από τις παρακάτω δημοσιεύσεις βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα:
Το ΣΧΕΔΙΟ ήταν να μας πιέσουν τόσο, ώστε να οδηγηθούμε σε απαράδεκτες υποχωρήσεις υπό την απειλή της πιστωτικής ασφυξίας,είτε να μας σύρουν σε κάποιο κυβερνητικό σχήμα αμφίβολης ηθικής και πολιτικής νομιμοποίησης,είτε να μας ανατρέψουν ,και να τελειώνουν με όσα εμείς εκπροσωπούμε και τους φοβίζουν,είτε να μας ενσωματώσουν πλήρως στην πολιτική και τη λογική τους.
Τσίπρας στην Κ.Ε (28/02/15):
«Το σχέδιο, στο οποίο συνένοχος και εν πολλοίς εκτελεστικό όργανο είναι και ο πρώην πρωθυπουργός που την ώρα που η Ελλάδα διεκδικούσε με αγωνία, καλούσε το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα σε ψηφίσματα εναντίον της εθνικής προσπάθειας.Το σχέδιό τους, λοιπόν, ήταν και παραμένει να οδηγήσουν την κυβέρνησή μας σε φθορά, ανατροπή, ή άνευ όρων παράδοση, πριν το κυβερνητικό έργο αρχίσει να αποδίδει καρπούς.
Και πριν το ελληνικό παράδειγμα επιδράσει στους συσχετισμούς σε άλλες χώρες.
Και κυρίως πριν από τις εκλογές στην Ισπανία.
Δηλαδή: Να μας πιέσουν τόσο ώστε να οδηγηθούμε σε απαράδεκτες υποχωρήσεις υπό την απειλή της πιστωτικής ασφυξίας.
Να σπείρουν έτσι απογοήτευση και να μας αποκόψουν από τη λαϊκή βάση.
Να χρησιμοποιήσουν αν χρειαστεί και μπορέσουν ακόμα και την πιστωτική ασφυξία ως μέσο πρόκλησης λαϊκής δυσαρέσκειας.
Να σπείρουν έτσι απογοήτευση και να μας αποκόψουν από τη λαϊκή βάση.
Να χρησιμοποιήσουν αν χρειαστεί και μπορέσουν ακόμα και την πιστωτική ασφυξία ως μέσο πρόκλησης λαϊκής δυσαρέσκειας.
Με τελικό στόχο είτε να μας σύρουν σε κάποιο κυβερνητικό σχήμα αμφίβολης ηθικής και πολιτικής νομιμοποίησης, κατά το παράδειγμα της κυβέρνησης Παπαδήμου.Είτε να μας ανατρέψουν και να τελειώνουν με όσα εμείς εκπροσωπούμε και τους φοβίζουν. Είτε τέλος, όμως έγινε με τη ΝΔ του Σαμαρά, να μας ενσωματώσουν πλήρως στην πολιτική και τη λογική τους και να καταφέρουν έτσι στρατηγικό πλήγμα και στην Ελλάδα που αντιστέκεται, και στην Ευρώπη που λέει όχι στη λιτότητα>>.
7imeres.gr
Γιωτόπουλος κατά καταληψιών
Σφοδρή κριτική στους καταληψίες δημόσιων και κομματικών κτιρίων και στους φυλακισμένους απεργούς πείνας που ζητούν την κατάργηση των φυλακών τύπου Γ, ασκούν οι Αλέκος Γιωτόπουλος και Βασίλης Τζωρτζάτος με επιστολή τους, την οποία συνυπογράφουν όλοι οι κρατούμενοι της Ε2 πτέρυγας των φυλακών υψίστης ασφαλείας Δομοκού
Κάνουν λόγο για «θέατρο για την προβολή ορισμένων», καθώς και για «αυτοαποκαλούμενους "αναρχικούς"» και για «σταλινικό καπέλωμα και καθαρό νταβατζιλίκι».
Στην επιστολή, που δημοσιεύεται στην εφημερίδα Έθνος, οι καταδικασμένοι για την 17Ν δηλώνουν ότι κανείς δεν τους ρώτησε για αυτές τις ενέργειες, αν και οι ίδιοι είναι οι άμεσα ενδιαφερόμενοι.
Η κριτική επικεντρώνεται κυρίως στο επιχείρημα ότι οι κινητοποιήσεις αυτές ζημιώνουν την προσπάθεια κατάργησης του συγκεκριμένου νόμου από τη νέα κυβέρνηση και ότι θα είχαν νόημα αν είχαν πραγματοποιηθεί όταν ψηφιζόταν ο νόμος από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Στην επιστολή, που δημοσιεύεται στην εφημερίδα Έθνος, οι καταδικασμένοι για την 17Ν δηλώνουν ότι κανείς δεν τους ρώτησε για αυτές τις ενέργειες, αν και οι ίδιοι είναι οι άμεσα ενδιαφερόμενοι.
Η κριτική επικεντρώνεται κυρίως στο επιχείρημα ότι οι κινητοποιήσεις αυτές ζημιώνουν την προσπάθεια κατάργησης του συγκεκριμένου νόμου από τη νέα κυβέρνηση και ότι θα είχαν νόημα αν είχαν πραγματοποιηθεί όταν ψηφιζόταν ο νόμος από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
thepressproject.gr
Η Deutsche Bank περιγράφει βήμα-βήμα το σχέδιο ανατροπής της ελληνικής κυβέρνησης
Σφίγγουν τον κλοιό γύρω από την κυβέρνηση Τσίπρα. Ηδη η ανάλυση της Deutsche Bank βάζει στο τραπέζι το δημοψήφισμα ενώ ο Schaeuble σε συνέντευξη τύπου στο Βερολίνο δήλωσε ότι ο χρόνος για την Ελλάδα λιγοστεύει. Όπως είπε, η Ελλάδα επανειλημμένως έχει δηλώσει ότι δεν θέλει ένα τρίτο πρόγραμμα διάσωσης.
«Έχουμε την εντύπωση, και όποιος ασχολείται με το ζήτημα συμμερίζεται την εντύπωση ότι ο χρόνος εξαντλείται για την Ελλάδα. Προφανώς έχουν ορισμένα προβλήματα» δήλωσε ο Γερμανός ΥΠΟΙΚ.
Όπως υποστήριξε η συζήτηση για την Ελλάδα δεν θα πρέπει να επικεντρώνεται στο χρέος της χώρας αλλά στο πώς η οικονομία της θα μπορούσε να ανακτήσει την ανταγωνιστικότητά της.
Σύμφωνα με το Reuters ο Γερμανός ΥΠΟΙΚ, επισήμανε ότι «το ζήτημα δεν είναι μία αναδιάρθρωση χρέους αλλά το πώς η Ελλάδα μπορεί να μπει και πάλι στην πορεία για να γίνει ανταγωνιστική και ανακτήσει την πρόσβαση στις χρηματοπιστωτικές αγορές».
Την ανησυχία του εξέφρασε από τις Βρυξέλλες και ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, κατά τη διάρκεια ομιλίας του μαζί με τον Γάλλο Πρωθυπουργό Μανουέλ Βαλς.
Συγκεκριμένα ο Λουξεμβούργιος Πρόεδρος δήλωσε πως, «παραμένω ανήσυχος και δεν είμαι ικανοποιημένος από την πρόοδο που έχει σημειωθεί τις τελευταίες ημέρες. Θα ήθελα όλες οι εμπλεκόμενες πλευρές να ανασυνταχθούν».
Η έκκληση του Πρόεδρου Γιούνκερ για ανασύνταξη, έρχεται να προστεθεί μαζί με τις προειδοποιήσεις για «ναυάγιο» της αυριανής Συνόδου και ενδεχόμενη επιβολή κεφαλαιακών περιορισμών, όπως δήλωσε ο Πρόεδρος του Γιούρογκρουπ Γέρουν Ντάισελμπλουμ.
«Έχουμε την εντύπωση, και όποιος ασχολείται με το ζήτημα συμμερίζεται την εντύπωση ότι ο χρόνος εξαντλείται για την Ελλάδα. Προφανώς έχουν ορισμένα προβλήματα» δήλωσε ο Γερμανός ΥΠΟΙΚ.
Όπως υποστήριξε η συζήτηση για την Ελλάδα δεν θα πρέπει να επικεντρώνεται στο χρέος της χώρας αλλά στο πώς η οικονομία της θα μπορούσε να ανακτήσει την ανταγωνιστικότητά της.
Σύμφωνα με το Reuters ο Γερμανός ΥΠΟΙΚ, επισήμανε ότι «το ζήτημα δεν είναι μία αναδιάρθρωση χρέους αλλά το πώς η Ελλάδα μπορεί να μπει και πάλι στην πορεία για να γίνει ανταγωνιστική και ανακτήσει την πρόσβαση στις χρηματοπιστωτικές αγορές».
Την ανησυχία του εξέφρασε από τις Βρυξέλλες και ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, κατά τη διάρκεια ομιλίας του μαζί με τον Γάλλο Πρωθυπουργό Μανουέλ Βαλς.
Συγκεκριμένα ο Λουξεμβούργιος Πρόεδρος δήλωσε πως, «παραμένω ανήσυχος και δεν είμαι ικανοποιημένος από την πρόοδο που έχει σημειωθεί τις τελευταίες ημέρες. Θα ήθελα όλες οι εμπλεκόμενες πλευρές να ανασυνταχθούν».
Η έκκληση του Πρόεδρου Γιούνκερ για ανασύνταξη, έρχεται να προστεθεί μαζί με τις προειδοποιήσεις για «ναυάγιο» της αυριανής Συνόδου και ενδεχόμενη επιβολή κεφαλαιακών περιορισμών, όπως δήλωσε ο Πρόεδρος του Γιούρογκρουπ Γέρουν Ντάισελμπλουμ.
Η γερμανική τράπεζα αναμένει να δημιουργηθούν πολιτικές και οικονομικές πιέσεις στις επόμενες εβδομάδες, και υποστηρίζει ότι μπορεί να αποτελέσει πιθανή έκβαση ένα δημοψήφισμα για τις δεσμεύσεις της χώρας έναντι της ευρωζώνης, μεταξύ άλλων.
Το βασικό της σενάριο παραμένει ότι μπορεί να βρεθεί μια λύση τελικώς, αλλά τα ρίσκα για κατάρρευση των διαπραγματεύσεων παραμένουν πολύ υψηλά σημειώνει η ανάλυση της τράπεζας την οποία παρουσιάζει η Εφη Ευθυμίου στο Capital.gr.
Όπως επισημαίνει η Deutsche Bank, η συμφωνία του Eurogroup σηματοδότησε μόνο το πρώτο βήμα για την επίλυση της ελληνικής κρίσης. Και οι δύο πλευρές, συμφώνησαν να ξεκινήσουν τη διαπραγμάτευση με στόχο να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση του τρέχοντος προγράμματος, αλλά δεν εκταμιεύθηκε χρηματοδότηση και οι λεπτομέρειες της συμφωνίας αφέθηκαν για αργότερα. Λίγα έχουν επιτευχθεί έκτοτε. Οι λόγοι της έλλειψης προόδου είναι ασαφείς, αλλά ποικίλουν από τις διαφωνίες για την ακριβή μορφή και την τοποθεσία των διαπραγματεύσεων, την απουσία εμπειρίας της νέας διαπραγματευτικής ομάδας, και την ίδια την έκταση των θεμάτων που πρέπει να συζητηθούν.
Ωστόσο, επισημαίνει η Deutsche Bank, οι διαπραγματεύσεις επισήμως ξεκίνησαν την περασμένη Τετάρτη, και σύμφωνα με τον ελληνικό και διεθνή Τύπου, καταγράφεται μικρή πρόοδος μέχρι τώρα. Οι πιστωτές συγκεκριμένα, επικαλούνται την απουσία στοιχείων και την απουσία διαθεσιμότητας της κυβέρνησης, καθώς και μια ευρύτερη έλλειψη δέσμευσης από την ελληνική πλευρά να προχωρήσει στη βάση της συμφωνίας του Eurogroup.
Εκτός των διαπραγματεύσεων, η Deutsche Bank επισημαίνει την επιδείνωση των διπλωματικών σχέσεων μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας, με δημόσιες διαφωνίες σε θέματα από τις αποζημιώσεις μέχρι τη μετανάστευση. «Αυτές οι δημόσιες ανακοινώσεις, μπορεί να μην είχαν άμεσες επιδράσεις στις διαπραγματεύσεις, αλλά δεν βοήθησαν κιόλας στο να δημιουργηθεί μια ατμόσφαιρα προς την οικοδόμηση συναίνεσης μεταξύ ελληνικής και γερμανικής κοινής γνώμης».
Η δεύτερη εξέλιξη στην Ελλάδα ήταν η ραγδαία επιδείνωση της ταμειακής θέσης της κυβέρνησης, που επιδεινώθηκε από την αποπληρωμή των χρεών προς το ΔΝΤ καθώς και από την εξωτερική απροθυμία για μετακύλιση των εντόκων. Η ταμειακή θέση της κυβέρνησης παραμένει ασαφής, αναφέρει η Deutsche Bank, η οποία τονίζει πως σύμφωνα με τις προσδοκίες της, τα διαθέσιμα της κυβέρνησης θα εξαντληθούν τον Απρίλιο αλλά υπάρχει μεγάλο περιθώριο αβεβαιότητας.
Η επίλυση της ελληνικής κρίσης απαιτεί δύο βήματα, αναφέρει η γερμανική τράπεζα. Το πρώτο είναι η ολοκλήρωση της αξιολόγησης του τρέχοντος προγράμματος, που θα καθορίσει τις προϋποθέσεις που χρειάζεται να εκπληρωθούν προτού γίνουν οι εκταμιεύσεις. Το δεύτερο απαιτεί η συμφωνία να περάσει από την ελληνική Βουλή, επιτρέποντας την εκταμίευση της χρηματοδότησης.
Ένας τέτοιος συμβιβασμός, απαιτεί παραχωρήσεις και από τις δύο πλευρές, ωστόσο εγείρει σειρά εναλλακτικών εκβάσεων. Οι κύριοι δρόμοι προς μια πιθανή λύση είναι (εναλλακτική πρώτη): καμία συμφωνία και αναστολή χρηματοδότησης από την ΕΚΤ, (εναλλακτική δεύτερη) πλήρη συμφωνία που ακολουθείται από επικύρωση στη Βουλή, και (εναλλακτική τρίτη) απρόθυμη συμφωνία που ακολουθείται από δημοψήφισμα.
Η πρώτη περίπτωση, η οποία θα είναι και η χειρότερη έκβαση και για τις δύο πλευρές, προκύπτει ύστερα από κατάρρευση των διαπραγματεύσεων ή ανικανότητα ολοκλήρωσης των συνομιλιών προτού τελειώσει η χρηματοδότηση. Αυτό που θα το πυροδοτούσε, θα ήταν μια αποτυχία της ελληνικής κυβέρνησης να εξυπηρετήσει το χρέος της, οδηγώντας με τη σειρά της την ΕΚΤ να αναστείλει την επιλεξιμότητα της ελληνικής κυβέρνησης και την de facto αναστολή του συστήματος πληρωμών Target 2.
Δεδομένων των πολύ αρνητικών επιπτώσεων ενός τέτοιου αποτελέσματος στην εγχώρια οικονομία καθώς και στην ελληνική κοινή γνώμη, η Deutsche Bank θεωρεί ότι αυτό το αποτέλεσμα είναι άκρως ανεπιθύμητο για την ελληνική κυβέρνηση. Ωστόσο, θα πρέπει να εξεταστεί σε σχέση με την εναλλακτική λύση της νέας δημοσιονομικής σύσφιξης και μιας σφιχτής χρηματοδοτικής κατάστασης που αφήνει πολύ λίγο χρόνο για παράταση των διαπραγματεύσεων.
Η δεύτερη εναλλακτική, πλήρης συμφωνία και επικύρωση από τη Βουλή, θα ήταν η λιγότερο διασπαστική έκβαση από οικονομική και χρηματοδοτική άποψη, ωστόσο εγείρει δύο ερωτήματα. Πρώτον, εάν η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι πρόθυμη να υποστηρίξει άνευ όρων μια τέτοια συμφωνία μέσω της κοινοβουλευτικής διαδικασίας. Δεύτερον, εάν θα είναι αποδεκτή στους ΑΝΕΛ καθώς και στα πιο ριζοσπαστικά στοιχεία του ΣΥΡΙΖΑ.
Η πιο ηχηρή ομάδα εντός του ΣΥΡΙΖΑ, η Αριστερή Πλατφόρμα με τον Π. Λαφαζάνη, έχει ήδη εκφράσει δημοσίως τις ανησυχίες της για τη συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου. Με βάση αυτή την εναλλακτική, θα ήταν πιθανή μια απώλεια βουλευτών από την κυβέρνηση. Καθώς η κυβέρνηση έχει πλειοψηφία μόλις 11 βουλευτών, θα βρισκόταν σε κίνδυνο, ωστόσο η συμφωνία είναι πιθανό ότι θα ψηφιστεί από την ελληνική βουλή, δεδομένου ότι οι ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι έχουν δηλώσει ότι θα τη στηρίξουν.
Αλλά στην καλύτερη περίπτωση θα απαιτούσε το σχηματισμό νέας κυβέρνησης (με ή χωρίς τον τωρινό πρωθυπουργό) ή στην χειρότερη περίπτωση νέες εκλογές, με την αβεβαιότητα να είναι απίθανο να οδηγεί σε εκταμίευση κεφαλαίων από τους πιστωτές μέχρι να επιτευχθεί πολιτική σταθερότητα.
Στην τρίτη εναλλακτική, απρόθυμη συμφωνία και δημοψήφισμα, η απαίτηση για συμβιβασμό με την Ευρώπη σε συνδυασμό με την ανάγκη για απάντηση στην έντονη πολιτική πίεση, ίσως είναι ο δρόμος που οδηγεί σε ένα δημοψήφισμα. Η ανάγκη να αποφευχθούν capital controls θα οδηγούσε σε μια «απρόθυμη» συμφωνία με τους θεσμούς, με την ανοιχτή αναγνώριση ότι αυτό δεν πληροί τις εκλογικές υποσχέσεις της κυβέρνησης, αλλά είναι μάλλον το δεύτερο καλύτερο αποτέλεσμα.
Η κυβέρνηση θα πρέπει τότε να υποβάλει μια τέτοια συμφωνία σε δημοψήφισμα, μια έκβαση η οποία οδηγεί σε σειρά ζητημάτων. Πρώτον, εάν είναι δυνατή η διεξαγωγή ενός δημοψηφίσματος, δεδομένου ότι το ελληνικό σύνταγμα απαγορεύει τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για θέματα δημοσιονομικής πολιτικής. Δεύτερον, εάν η ελληνική κυβέρνηση θα υποστήριζε το δημοψήφισμα.
Ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών Γ. Βαρουφάκης, ανέφερε την προοπτική ενός δημοψηφίσματος σε συνέντευξή του την προηγούμενη εβδομάδα, με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να επιβεβαιώνει ότι θα αποτελούσε επιλογή εάν δεν επιτευχθεί συμφωνία με τους θεσμούς. Ωστόσο, είναι δύσκολο να προβλεφθεί τόσο η πολιτική αφήγηση όσο και τα ερωτήματα που θέτει ένα δημοψήφισμα το οποίο η κυβέρνηση δεν υποστηρίζει. Η πιο πιθανή έκβαση είναι αυτή μιας «απρόθυμης» κυβερνητικής υποστήριξης, με ένα δημοψήφισμα για μια συμφωνία (και εμμέσως για την ιδιότητα μέλους του ευρώ) και στη συνέχεια την προσέλκυση ευρείας στήριξης από όλα τα άλλα μετριοπαθή κόμματα.
Οι καναλάρχες συνωμοτούν κατά της κυβέρνησης στο Plaza
“ Σχεδιάζουν επιθέσεις κατά της κυβέρνησης ”
Στο ξενοδοχείο Plaza συναντήθηκαν, σύμφωνα με πληροφορίες, εκπρόσωποι των μεγάλων ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών της χώρας για να συντονίσουν την αντίδρασή τους στις πρωτοβουλίες της κυβέρνησης στο χώρο των ΜΜΕ.
Η συνάντηση εντάσσεται στη γενικότερη δραστηριοποίηση των αφεντικών των ΜΜΕ με σκοπό να υπερασπίσουν τα συμφέροντά τους απέναντι στην πρόθεση της κυβέρνησης Τσίπρα να εφαρμόσει τους υφιστάμενους νόμους απαιτώντας τα προβλεπόμενα τέλη και φόρους αλλά και να ελέγξει τα δάνεια των εταιρειών τους.
Άλλωστε νωρίτερα, δημοσιεύματα έκαναν λόγο για "συντονιστικό γραφείο" των καναλαρχών κατά της κυβέρνησης που θα το "τρέχουν" μεγαλοδημοσιογράφοι.
Οι πληροφορίες αυτές έρχονται μετά την εξαγγελία από το Γιάννη Βαρουφάκη για έλεγχο των δανείων των ΜΜΕ, την κατάθεση του νομοσχεδίοY για την ΕΡΤ, την ανακοίνωση του Νίκου Παππά ότι είναι απαιτητά 40 εκατ. εδώ και τώρα για τη χρήση των τηλεοπτικών συχνοτήτων καθώς και την πρόθεση της κυβέρνΗσης να προκηρύξει διαγωνισμό για την αδειοδότηση των σταθμών.
Τα μεγάλα συγκροτήματα επιδίδονται σε μπαράζ αστήριχτων δημοσιευμάτων κατά της κυβέρνησης, για να δημιουργήσουν κλίμα και να ασκήσουν πίεση.
ΠΗΓΗ: koutipandoras
periodista.gr
"Εξημερώνοντας" τον Τσίπρα
του Γιώργου Κυρίτση
Αυτό που προτείνεται από τους "F.T." είναι μια κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου χωρίς τον Αντ. Σαμαρά, παρ' ότι ο τελευταίος δηλώνει ανά τας Ευρώπας και αυτός (!) διαθεσιμότητα για συμμετοχή στην κυβέρνηση.
Αν ο Τσίπρας παραμείνει ΣΥΡΙΖΑ, η κυβέρνησή του δεν μπορεί να σταθεί ούτε να καταλήξει σε συμφωνία, "προειδοποιούν" οι "Financial Times", σε μια ασυνήθιστη ακόμη και για την εποχή των κανονιοφόρων προσπάθεια επιβολής σε μια χώρα διά της προβολής ισχύος. Παραπέμπει ευθέως στην περίοδο που τις ελληνικές κυβερνήσεις σχημάτιζε ο Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα. Είναι ένα δημοσίευμα τόσο προκλητικό, που καίει το ίδιο το σενάριο που περιγράφει.
Αν αποκλείσουμε το ενδεχόμενο οι "Ευρωπαίοι υπουργοί Οικονομικών" να θέλουν απλώς "οικεία πρόσωπα" στην ελληνική κυβέρνηση, όπως δήλωναν προεκλογικά, και αν αποκλείσουμε επίσης την περίπτωση να υπάρχουν προσωπικές αντιπάθειες τόσο ισχυρές που να αποτρέπουν την επίτευξη συμφωνίας, τότε αξίζει να αναρωτηθούμε γιατί οι "Ευρωπαίοι υπουργοί" επιθυμούν ο Αλέξης Τσίπρας να αντικαταστήσει τον μισό ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝ.ΕΛΛ. με το ΠΑΣΟΚ του Ευ. Βενιζέλου και τον Στ. Θεοδωράκη. Να θυμίσουμε ότι προ εβδομάδος οι ίδιοι κύκλοι "έδιωχναν από την κυβέρνηση τον Βαρουφάκη".
Η απάντηση προφανώς βρίσκεται σε αυτά που η σημερινή κυβέρνηση αρνείται και αυτά που προφανώς οι νέοι προτεινόμενοι εταίροι δέχονται, καθώς και αυτά που η κυβέρνηση επιδιώκει και οι εν αναμονή εταίροι αρνούνται. Σήμερα η διαπραγμάτευση έχει κολλήσει στο ασφαλιστικό, δηλαδή σε νέα μείωση των συντάξεων, στα εργασιακά, δηλαδή στις ομαδικές απολύσεις, αντί για την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων, και στις ιδιωτικοποιήσεις, τις οποίες η κυβέρνηση δεν καλοβλέπει, ενώ οι κ. Θεοδωράκης και Βενιζέλος θεωρούν λυδία λίθο για το ξεπέρασμα της κρίσης. Επίσης "οι δυνάμεις της υπευθυνότητας" που λιγουρεύονται συμμετοχή στην κυβέρνηση είναι αντίθετες στην προβολή του θέματος των γερμανικών οφειλών και βγάζουν φλύκταινες μπροστά στο ενδεχόμενο της οποιασδήποτε συνεργασίας με τη Ρωσία.
Αυτό δηλαδή που προτείνεται από τους "F.T." είναι μια κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου χωρίς τον Αντ. Σαμαρά, παρ' ότι ο τελευταίος δηλώνει ανά τας Ευρώπας και αυτός (!) διαθεσιμότητα για συμμετοχή στην κυβέρνηση. Σε δεύτερο επίπεδο, η "πρόταση" υποδεικνύει στον Αλ. Τσίπρα, όχι την απομάκρυνση υπουργών και τον ανασχηματισμό της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, αλλά την αποκοπή του από το μαζικό λαϊκό κίνημα με επικεφαλής τον ΣΥΡΙΖΑ που έδωσε το εκλογικό αποτέλεσμα της 25ης Ιανουαρίου. Την αποκοπή, δηλαδή, του ομφάλιου λώρου με τον λαό και τη διασύνδεση με το κατεστημένο.
Ανάλογα πολιτικά σχέδια "στροφής του ΣΥΡΙΖΑ στον ρεαλισμό", που σχηματοποιούνται εσχάτως ως "λιγότερο Βούτσης - περισσότερο Πανούσης" επιχειρώντας να πλήξουν τις σχέσεις, αλλά και τη συνοχή της κυβέρνησης, εξυφαίνουν τις τελευταίες ημέρες και άλλα, ντόπια πολιτικομιντιακά κέντρα. Είναι σαφές ότι ο κόμπος φτάνει σιγά - σιγά στο χτένι και οι διάφοροι καλοθελητές, αφού απέτυχαν να κάμψουν εξωτερικά τη χώρα, επιχειρούν να πλήξουν εσωτερικά την κυβέρνηση. Αυτά φυσικά είναι σημάδια πανικού εκ μέρους τους.
αυγή
Συνωστισμός συμπτώσεων
Συντάκτης:
Τις θεωρίες συνωμοσίας δεν τις έχω σε καμία υπόληψη. Συχνά διασκεδάζω -όταν δεν είναι επικίνδυνοι- με τους διακινητές. Ωστόσο πολλές συμπτώσεις έχουν μαζευτεί.
● Οι δανειστές στριμώχνουν την κυβέρνηση στα σκοινιά απαιτώντας την εφαρμογή του mail Χαρδούβελη.
● Ο Ντράγκι συντηρεί στη ζωή τις τράπεζες (αυτό δα έλειπε, να ξεχάσει από πού προέρχεται), αλλά απειλεί με οικονομική ασφυξία.
● Τα μεγάλα ξένα μέσα ενημέρωσης χλευάζουν την ελληνική λίστα, χαρακτηρίζοντάς την έκθεση ιδεών.
● Τα μέσα της διαπλοκής ξανακάνουν κωλοτούμπα (επιστρέφουν στη φυσική θέση τους) και εξαπολύουν επιθέσεις: από τη μια καταγγέλλουν την κυβέρνηση ότι πάει να ρίξει τη χώρα στα βράχια και από την άλλη τη λοιδορούν γιατί ετοιμάζεται να υπογράψει νέο μνημόνιο. Στην πρώτη περίπτωση θα είναι μια εγκληματική κυβέρνηση, στη δεύτερη μια παντελώς αναξιόπιστη κυβέρνηση.
● Επιδραστικοί δημοσιολόγοι, αλλά και κρατικοί παράγοντες που έλκουν την εξουσία τους από ευρωπαϊκά κέντρα, προειδοποιούν τον Τσίπρα να μη διανοηθεί τη ρήξη γιατί δεν έχει λάβει τέτοια εντολή από τους πολίτες, ξεχνώντας βεβαίως ότι δεν έχει εντολή ούτε για εγκατάλειψη των δεσμεύσεών του.
● Ενας οίκος... ανοχής αποφασίζει εκτάκτως (η έκθεσή του ήταν προγραμματισμένη να εκδοθεί αργότερα) να υποβαθμίσει την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας.
● Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης λειτουργεί σαν ντουντούκα του Σόιμπλε και προσπαθεί να συνεννοηθεί με τον πρώην ομοτράπεζό του, Β. Βενιζέλο, για να χαράξουν κοινή αντιπολιτευτική γραμμή.
● Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ καθυστερεί την αποχώρησή του από την ηγεσία, ελπίζοντας να πάρει σάρκα και οστά το σενάριο της αριστερής παρένθεσης για να κληθεί να σώσει ξανά την πατρίδα.
● Δύο εκλεκτοί του κ. Σαμαρά, ο Μ. Βορίδης και ο Μ. Βαρβιτσιώτης, ρίχνουν την ιδέα του μεγάλου συνασπισμού (κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - Ν.Δ. με πρωθυπουργό κοινής αποδοχής).
● Ο αρχηγός του «σκληρού Κέντρου» (βλέπε Ποτάμι) οραματίζεται μια νέα κυβέρνηση ευρωπαϊκής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας χωρίς τους ΑΝ.ΕΛΛ. και τους νεοκομμουνιστές του ΣΥΡΙΖΑ, αυτό ακριβώς που επιδιώκουν από την πρώτη στιγμή οι πολιτικές και οικονομικές ελίτ της Ευρώπης.
Και δεν είναι μόνον αυτά: Να θυμίσουμε ότι στο πρόσφατο παρελθόν είχαμε ανατροπή κυβερνήσεων, χωρίς εκλογές, και εδώ και αλλού, επειδή, κατά την αντίληψη των οργανωτών της εκτροπής, δεν μπορούσαν να συγχρονιστούν με τη δεσπόζουσα στην Ευρώπη πολιτική.
Ανάγωγα
Νέα επιτυχία των Γάλλων σοσιαλιστών. Τρίτοι και καταϊδρωμένοι. Οι επιτελείς όμως του κόμματος έβγαλαν τα σωστά συμπεράσματα. Αυτό που κατάλαβαν είναι ότι οι Γάλλοι δεν επιθυμούν πιο αριστερή πολιτική, αλλά πιο αποτελεσματική πολιτική. Και ως γνωστόν αποτελεσματικοί είναι οι νεοφιλελεύθεροι. Το έχουν αποδείξει τόσα χρόνια με τις επιδόσεις τους στο ξεχαρβάλωμα των κατακτήσεων των εργαζομένων. Ετσι μπράβο, σύντροφοι, και εις ανώτερα. Συνεχίστε τον ωραίο αγώνα σας. Ακόμη δεν έχετε πιάσει πάτο.
Το εξελισσόμενο πραξικόπημα: make the economy scream
του Στέλιου Κούλογλου
Η χθεσινή ωμή παρέμβαση της Κομισιόν εναντίον των νομοσχεδίων για τις 100 δόσεις και την ανθρωπιστική βοήθεια, εγκαινίασε μια νέα φάση στο εξελισσόμενο, σιωπηλό πραξικόπημα εναντίον της ελληνικής κυβέρνησης. Στην πρώτη φάση, αμέσως μετά τις εκλογές, επιχειρήθηκε κυρίως, μέσω οικονομικών πιέσεων, η αποδόμηση της νέας κυβέρνησης στα μάτια των Ελλήνων ψηφοφόρων. Είναι αυτό που τόνιζε στις χωρίς προηγούμενο δηλώσεις του ο Β. Σόιμπλε μετά την συμφωνία εκεχειρία της 20ης Φλεβάρη, όταν αναρωτιόταν δημοσίως πως θα δικαιολογήσουν οι Ελληνες υπουργοί την συμφωνία στην κοινή γνώμη. Με τους πολίτες στην Ελλάδα να συνεχίζουν να υποστηρίζουν παρ' όλα αυτά την κυβέρνηση, η δεύτερη φάση προβλέπει την πλήρη παράλυση της ελληνικής οικονομίας, με την ελπίδα ότι η μεσαία τάξη θα στραφεί εναντίον της κυβέρνησης που με την σειρά της θα αναγκαστεί σε ταπεινωτικές, πολιτικά ανυπόφορες υποχωρήσεις.
Πιο επικίνδυνες και από τις παρεμβάσεις της Κομισσιόν, αυτό το τελευταίο στόχο εξυπηρετούσαν οι χθεσινές δηλώσεις Ντάισελμπλουμ, για ενδεχόμενο εφαρμογής «μοντέλου Κύπρου» στην Ελλάδα. Παρ ότι οι συνθήκες ανάμεσα στις δύο χώρες είναι τελείως διαφορετικές, η επίκληση της κρίσης στην Κύπρο παραπέμπει ευθέως σε τραπεζικό πανικό. Είναι πλέον φανερό ότι οι δανειστές δεν ενδιαφέρονται να πάει καλά η οικονομία για να πάρουν τα χρήματα τους πίσω. Εχει ήδη τονιστεί από αυτήν την στήλη ότι, όπως και στην περίπτωση της Χιλής επί κυβέρνησης Αλλιέντε,το διακύβευμα δεν είναι οικονομικό αλλά πολιτικό: αν ο Σαλβαντόρ Αλλιέντε τα κατάφερνε στις αρχές της δεκαετίας του '70, η Λατινική Αμερική θα τραβούσε τον δρόμο της ανάπτυξης και της απεξάρτησης από την αμερικανική κηδεμονία. Αν το ΣΥΡΙΖΑ τα καταφέρει σήμερα, η ηγεμονία του Βερολίνου και η πολιτική λιτότητας που έχει επιβάλλει στην Ευρώπη θα τεθούν υπό αμφισβήτηση.
Ξέρουμε σήμερα από τα επίσημα ντοκουμέντα, ότι αμέσως μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον Αλλιέντε, ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Ρίτσαρντ Νίξον διέταξε την CIA και τις άλλες αμερικανικές υπηρεσίες: «Make the economy scream». Κάντε την Χιλιανή οικονομία να φωνάξει, να αναστενάξει. Είχα μιλήσει παλιότερα για αυτή την ταραγμένη, αλλά εξαιρετικά ενδιαφέρουσα περίοδο με την γνωστή οικονομολόγο Στέφανι Γκρίφιθ Τζόουνς. Η κυρία Τζόουνς, που συνυπέγραψε πρόσφατα ένα κείμενο υποστήριξης στην κυβέρνηση Τσίπρα, είχε διατελέσει επικεφαλής της Τράπεζας της Χιλής την περίοδο 70-73, τότε που μια σειρά νεαροί προοδευτικοί και αριστεροί Αμερικανοί είχαν προστρέξει για να βοηθήσουν την κυβέρνηση Αλλιέντε. «Υπήρχε αυτό που ονομάζαμε αόρατο εμπάργκο, λόγω της πολιτικής Νίξον», περιγράφει η κυρία Γκρίφιθ Τζόουνς μια κατάσταση που θυμίζει όσα ζούμε σήμερα. «Πίεζε η κυβέρνηση της Ουάσιγκτον τις αμερικανικές τράπεζες να σταματήσουν τις πιστώσεις προς την Χιλή και αυτό δυσκόλευε πολύ τα πράγματα... έτσι δημιουργήθηκε μια ατμόσφαιρα η οποία έστρεψε την μεσαία τάξη εναντίον της κυβέρνησης».
Σύμφωνα με την κυρία Γκρίφιθ Τζόουνς, «ένα από τα βασικά λάθη που κάναμε είναι ότι δεν υπολογίσαμε ότι μια αριστερή κυβέρνηση θα είχε να αντιμετωπίσει μεγαλύτερες αντιδράσεις και πιέσεις από την διεθνή οικονομία. Γι αυτό θα πρέπει να είσαι περισσότερο συγκρατημένος στις κινήσεις σου, ώστε να ελαττώσεις τις πιέσεις και να αποφύγεις τις ανοιχτές κρίσεις». Χωρίς σοβαρές διεθνείς συμμαχίες , η κυβέρνηση Αλλιέντε έπρεπε να προσπαθήσει να κερδίσει χρόνο, αποφεύγοντας την μετωπική αντιπαράθεση με έναν αντίπαλο που βρισκόταν σε απόλυτη θέση ισχύος. Τηρουμένων όλων των αναλογιών, η σημερινή κατάσταση παρουσιάζει ομοιότητες: η κυβέρνηση χρειάζεται χρόνο ώστε να αλλάξουν με τις εκλογές στο 2015 οι συσχετισμοί των δυνάμεων στην Ευρώπη και το ζητούμενο αυτήν την στιγμή είναι να μην προκληθούν κρίσεις και αποσταθεροποιηθεί περισσότερο η οικονομία. Όσο κάτι τέτοιο περνάει από το χέρι της.
Όλα αυτά δεν σημαίνουν φυσικά ότι η κυβέρνηση θα έπρεπε χθες να υποχωρήσει, αποσύροντας τα νομοσχέδια για την ανθρωπιστική κρίση ή τις 100 δόσεις, επειδή πρόκειται, δήθεν, για μονομερείς ενέργειες. Το πρώτο θα την άφηνε έκθετη απέναντι στους ψηφοφόρους της, το δεύτερο θα έφερνε λιγότερα έσοδα στα ταμεία της. Σημαίνει όμως ότι θα πρέπει να διαμορφώσει μια πολιτική που δεν θα στηρίζεται μόνο στο αναμφισβήτητο πολιτικό ταλέντο και τις μεγάλες ικανότητες ελιγμών του Α. Τσίπρα. Μια σαφή, συνετή και θαρραλέα στρατηγική που να αποφεύγει τις ανοιχτές κρίσεις και τις μετωπικές συγκρούσεις, με στόχο μια συμβιβαστική, αλλά όχι ατιμωτική συμφωνία τον Ιούνιο. Μια συμφωνία όχι της τελευταίας στιγμής, γιατί τότε οι ζωτικές ανάγκες σε ρευστό για τα ομόλογα πολλών δις ευρώ που λήγουν τον Ιούλιο, θα περιορίσουν ακόμη περισσότερο την διαπραγματευτική της ικανότητα.
tvxs
ΕΥΠ, αντιεξουσιαστές, προβοκάτσιες και «θεωρίες συνωμοσίας»
Παρόλο που το H&R δεν συμμερίζεται τις «θεωρίες συνωμοσίας», και ειδικά όταν αφορούν τη δράση του αντιεξουσιαστικού χώρου, άμεση απάντηση θα πρέπει να δώσει η κυβέρνηση στα όσα αναφέρονται σε άρθρο-ανάλυση για την ΕΥΠ, το οποίο κάνει το γύρο του Διαδικτύου, μετά την κατάληψη της Νομικής, τα γνωστά επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας και, εν τέλει την κατάληψη του ραδιοσταθμού «105,5 στο Κόκκινο» από τους αντιεξουσιαστές, οι οποίοι διεκδικούν μεταξύ άλλων την απελευθέρωση του Σάββα Ξηρού, την κατάργηση των φυλακών υψίστης ασφαλείας και την απόσυρση του «τρομονόμου».
Το εν λόγω άρθρο αναρτήθηκε πριν 10 περίπου μέρες στο δημοσιογραφικό μπλογκanapodos.com και αποκτά ενδιαφέρον καθώς, όπως φαίνεται, αν και ανώνυμο, έχει γραφεί από άτομο που αν μη τι άλλο φαίνεται να διαθέτει «εκ των έσω» πληροφόρηση των συμβαινόντων μέσα στην «Υπηρεσία».
«Γνωρίζει άραγε ο Κος υπουργός, ότι πάρα πολλές πια δεκάδες “ “συνάδελφοι» της Ε ΥΠ, διαβιώνουν μονίμως στην καρδιά των Εξαρχείων, με την κατάλληλη αμφίεση και την πρέπουσα συμπεριφορά, ώστε να περνούν απαρατήρητοι;» σημειώνει και προσθέτει: « Εκεί άλλως τε είναι εγκατεστημένη και η ανεπίσημη έδρα τους (….εταιρία τάδε).Εκεί λογοδοτούν και από κει πληρώνονται. Απαγορεύεται αυστηρά η παρουσία τους στην Κατεχάκη και σε οποιαδήποτε σχετική υπηρεσία. Από τις υπηρεσίες και από συγκεκριμένα γραφεία, απλά εκπορεύονται οι εντολές για την δράση τους. Και η δράση τους, κάθε άλλο παρά περιορίζεται στην συλλογή και αξιολόγηση πληροφοριών. Είναι άριστα εκπαιδευμένοι και έμπειροι, ώστε να αναπτύσσουν μαχητική και πρωτοπόρα πρακτική δράση μέσα στο πιο «ατίθασο» και λιγότερο πολιτικοποιημένο και ανεξέλεγκτο κομμάτι του αντιεξουσιαστικού χώρου».
Τα γεγονότα τα οποία αναφέρονται προκαλούν εύλογα ερωτηματικά και, ως εκ τούτου, η κυβέρνηση θα πρέπει να δώσει μία άμεση και ξεκάθαρη απάντηση.
Το άρθρο-ανάλυση για την ΕΥΠ έχει ως εξής:
Το σημείωμα που ακολουθεί,δεν φιλοδοξεί να είναι τίποτα παραπάνω, από ενα πρώτο καμπανάκι κινδύνου για την νέα κυβέρνηση,από αφορμή τις πρώτες της ενέργειες και τοποθετήσεις στην ΕΥΠ και γενικότερα στο υπουργείο ΠΡΟ-ΠΟ.
Την Πέμπτη 26/2, 250-300 μαινόμενοι "αντιεξουσιαστές",επί 3-4 ωρες,έσπαγαν,έκαιγαν ανενόχλητοι, από το σύνταγμα εως τα εξάρχεια. Ανάμεσα τους,σταθερή παρουσία και αξία,αλλά και μαχητικότατη πρωτοπορεία, 30-40 άνθρωποι της ασφάλειας, από αυτούς που μόνιμα κατοικοεδρεύουν στα Εξάρχεια, πάντα με την κατάλληλη αμφίεση και συμπεριφορά.
"Θα γ....σουμε κι'εσάς και τον ΣΥΡΙΖΑ", ούρλιαζαν οι μαινόμενοι ΜΑΤατζήδες προς τους αντιεξουσιαστές της κατάληψης του ΒΟΞ, μετά τον εμπρησμό του περιπολικού,απο τους γνωστούς "ατίθασους" ανεγκέφαλους και οχι μόνον, στις 7 Φεβρουαρίου.
Υπουργός ΠΡΟ-ΠΟ, ο έντιμος, δημοκρατικός,αλλά και αφελέστατος και μακρυά νυχτωμένος Κος Πανούσης.
Ρουμπάτης, Δενέκος και Λιούκας το νέο ηγετικό τρίο στην ΕΥΠ, ' 'παιδιά από τζάκι'' που λένε και οι τρεις, κυρίως ο πρώτος.
Και για να κλείσει ο κύκλος κάποιων καίριων τοποθετήσεων, απο ένα σύγχρονο ' μαγικό ραβδί'στους κόλπους της κυβέρνησης, γραμματέας του κυβερνητικού συμβουλίου, ο μεγαλοδικηγόρος Σαγιάς.
Ταυτόχρονα σχεδόν με τον πρωθυπουργό,την ώρα που στα πλαίσια των προγραμματικών εξαγγελιών ανακοίνωνε την αλλαγή της ονομασίας της ΕΥΠ και την ' 'αλλαγή'' του χαρακτήρα της, οι λαλίστατοι συνδικαλιστές της κατεχάκη, άνοιγαν σαμπάνιες και πανηγύριζαν την νίκη που πέτυχαν, με πραγματικά εύστοχες παρεμβάσεις, όλο το τελευταίο διάστημα πριν από τις εκλογές.
Και οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι, πέτυχαν τίποτα λιγότερο, από το να είναι οι' 'σωστοί άνθρωποι", στίς "κατάλληλες θέσεις" και κυρίως να διασφαλίζεται ο "σωστός χαρακτήρας" της υπηρεσίας και να παραμένει σταθερός ο προσανατολισμός της "προς τα μέσα",εκεί που υπάρχει ο πραγματικός αντίπαλος και όχι "προς τα έξω",που λέει ο πρωθυπουργός,για την υπεράσπιση καί διασφάλιση τάχα της εθνικής μας ανεξαρτησίας. Αυτά τα προβλήματα,έχουν λυθεί από δεκαετίες τώρα.
Υπάρχουν "αδελφές υπηρεσίες", CIA,MOSSAD,ENTELLIGENCE SERVICE κα.,που την ξέρουν καλά αυτήν την δουλιά. Μια χαρά φροντίζουν την εθνική μας ανεξαρτησία,εξασφαλίζοντας την εξάρτηση της χώρας μας,από τις κυβερνήσεις τους. Και φροντίζουν κι'εμάς,παρέχοντας απλόχερα τις γνώσεις και την εμπειρία τους και μας κατευθύνουν σωστά, στην αντιμετώπιση των πάσης φύσεως "εσωτερικών εχθρών".
Όπως μαθαίνουμε δε,τους τελευταίους μήνες, εν όψει κυβερνητικής αλλαγής,έχουμε αθρόες αφίξεις δεκάδων Γερμανών "συνάδελφων", για να βάλουν κι'αυτοί ένα χεράκι στις ανάγκες της νέας πραγματικότητας. Τώρα μάλιστα που έχουμε πρωθυπουργό και υπουργούς με αριστερές ιδεοληψίες και σκέψεις,τα καθήκοντα μας αναβαθμίζονται,γίνονται πιο δύσκολα,απαιτούν πιο λεπτούς χειρισμούς.
Οι άνθρωποι αυτοί χρειάζονται βοήθεια,συμβουλές,πληροφορίες, ώστε να διασφαλίζεται η σταθερή και ομαλή πορεία της χώρας,μη και χαλάσουμε τα κέφια και την διάθεση των αγαπημένων συμμάχων μας, που τόσα κάνουν για να (μην) μας προστατεύουν από τους εξωτερικούς μας αντιπάλους.
Αυτά λοιπόν οι κομπορημονούντες συνδικαλιστές της ΕΥΠ. Και κάθε φορά που οι γνωρίζοντες τα διηγούνται στα συναδελφικά πηγαδάκια,τόσο περισσότερο τονίζεται η εξυπνάδα και η μαγκιά που επιστρατεύθηκαν από τους έμπειρους συναδέλφους,για να πειστούν οι συζητητές τους,στα υψηλά κλιμάκια του κόμματος νικητή των εκλογών,αρκετό καιρό πριν ακόμα γίνουν οι εκλογές.
Ποιοι είναι όμως αυτοί οι άνθρωποι,στα υψηλά κλιμάκια,που με τις αποφάσεις τους και τις λύσεις που επέβαλαν,εξασφάλισαν από την αρχή, την σαθρότητα του οικοδομήματος που λέγεται κυβερνητικό έργο; Δεν μιλάμε απλά για δυσκολίες και παρεμπόδιση,αλλα για πλήρως εξασφαλισμένη υπονόμευση,πριν καν αρχίσει αυτή η προσπάθεια.
Σύμφωνα λουτόν με τις επινίκειες διηγήσεις των συνδικαλιστών μας,αλλά και του αιώνιου Φωτη Παπαγεωργίου, που είναι έξω βέβαια,αλλά πανταχού παρών μέσα,διά των κλώνων του,οι άνθρωποι αυτοί είναι, ο εξής ένας: Παππάς Νίκος. Κατά την εκτίμηση αυτών που από καιρό τώρα, έχουν επαφή και συζητούν μαζί του, αξιολογώντας τον με τα δικά τους αυστηρά και έγκυρα κριτήρια,η σχέση του Κου Παππά με την γενική πολιτική είναι, ' 'αυτή που μπορεί να έχει ένα γαιδουράκι με τις υτποδρομίες και τα καθαρόαιμα''.
Εχει όμως άλλα πολύ σημαντικά προσόντα. Είναι από πολλά χρόνια στενός φίλος του πρωθυπουργού και άρα άνθρωπος της απόλυτης εμπιστοσύνης του,ώστε κάθε του υπόδειξη και πρόταση προς αυτόν για τοποθετήσεις προσώπων κλπ,να μετατρέπεται, χωρίς ιδιαίτερο ψάξιμο, σε "απόφαση του πρωθυπουργού".
Επί πλέον όπως λέγεται,πηγές πολιτικής έμπνευσης και τρόπου σκέψης γι'αυτόν,πέρα από τον πατέρα του,αποτελούν οι Κοι Φλαμπουράρης και Βούτσης που φιλοσοφία τους είναι, όσο περισσότερο ΑμερικανοΠΑΣΟΚ,στους μηχανισμούς ασφαλείας και πληροφοριών,τόσο πιο ήσυχοι είναι και οι μεγάλοι μας σύμμαχοι,αλλά και εμείς,που δεν μας αρέσουν τα πολλά ανοιχτά μέτωπα.
Ορθάνοιχτες πόρτες και θερμή υποδοχή βρήκε ο Κος Φώτης απο τον Ν.Παππά,όταν πρώτος άνοιξε τον χορό των επαφών, φιλοδοξώντας μάλιστα να τα πει, με τον ίδιο τον μελλοντικό πρωθυπουργό. Προφανώς το πολιτικό ένστικτο του ΑΤσίπρα λειτούργησε και απέτρεψε μια τέτοια συνάντηση. Η θερμή όμως εμπειρία των επαφών εργασίας με τον Κο Παππά, έδωσε το δικαίωμα στον υπεύθυνο ασφαλείας του Μελισσανίδη και της οικογένειας Λάτση καπετάν Φώτη, να κορδώνεται στο περιβάλλον του και να πλασάρεται ως ο πιθανότερος επόμενος διοικητής.
Τελικά όμως,επικράτησε η λύση Ρουμπάτη που εκφράζει πιο τρανταχτά,την σταθερή εμπιστοσύνη του Κου Παππά και των δύο μεντόρων του που προαναφέρθηκαν, στους αθάνατους μηχανισμούς του αμερικανοΠΑΣΟΚ. Αλλωστε,πως θα ήταν δυνατό να
προσανατολιστεί η ΕΥΠ στην υπεράσπιση της εθνικής μας ανεξαρτησίας,χωρίς να
διαθέτει και ισχυρό άρωμα από Κοσκωτά,ΔΟΛ,Γρυλλάκη και πάει λέγοντας
διαθέτει και ισχυρό άρωμα από Κοσκωτά,ΔΟΛ,Γρυλλάκη και πάει λέγοντας
Η έντονη πασοκολαγνεία του Κου Παππά, δεν έμεινε αναξιοποίητη ούτε από την παλιά τάξη των συνδικαλιστών της υπηρεσίας,που τα τελευταία χρόνια,είχαν σχετικά παραγκωνιστεί, από τους γαλάζιους συναδέλφους τους και με δυναμική παρέμβαση στην Κουμουνδούρου,στον δρόμο που διάπλατα είχαν ανοίξει, Φώτης καί Ρουμπάτης, πέτυχαν να ολοκληρώσουν,το ανοσιούργημα που διαπράχθηκε στην υπηρεσία,με "απόφαση του πρωθυπουργού" μεν,ερήμην του δε,αλλά με απόλυτη ευθύνη του Κου Ν. Παππά. Με τις τοποθετήσεις των Κων Δενέκου και Λιούκα στις θέσεις των δύο υποδιοικητών,ο κύκλος έκλεισε.
Ολοι γνωρίζουν ότι πρόκειται για δύο μέτριους αξιωματικούς,με ενα κοινό όμως και σημαντικό προσόν που βάρυνε στην κρίση του Κου Παππά.Προέλευση: ΠΑΣΟΚ, αυτό και μόνο έφτανε.
Μακάρι να τελειώναμε εδώ με τις πολύτιμες υπηρεσίες του Κου Παππά, αλλά φευ, έχουμε και συνέχεια.
Ο νέος πλέον διοικητής της υπηρεσίας Κος Ρουμπάτης,επαίρεται στο περιβάλλον του ότι, αφού γοήτευσε και έπεισε τον Κο Παππά ότι ο ίδιος ήταν ο πιο κατάλληλος για την συγκεκριμένη θεση,δεν δυσκολεύτηκε καθόλου να τον πείσει και για την νευραλγική θέση του γραμματέα του υπουργικού συμβουλίου,ότι δεν υπήρχε καταλληλότερος από τον φίλο του και μεγαλοδικηγόρο Σαγιά.
Στο τελευταίο τεύχος του περιοδίκού UNFOLLOW, υπάρχει ολόκληρο άρθρο-αφιέρωμα, που περιγράφει τα κατορθώματα του Κου Σαγιά τα τελευταία τριάντα χρόνια και δεν χρειάζεται να αναφερθούμε κι'εμείς. Υπάρχει μια λεπτομέρεια όμως,που δεν αναφέρεται στο περιοδικό,γιατί προφανώς ο αρθρογράφος την αγνοεί,έχει όμως την σημασία της. Ακόμα και οι Κοι Φλαμπουράρης και Βούτσης, που είναι τόσο ενδοτικοί και εκστασιάζονται σε ότι προέρχεται από το αμερικανοΠΑΣΟΚ,λόγω ηλικίας και εμπειριών, δεν πιστεύουμε σε καμμιά περίπτωση οτι θα ήταν αδιάφοροι, σε ότι έχει να κάνει με τα χρόνια της χούντας. Μακάρι να μπορούσαμε να πούμε το ίδιο και για τον Κο Παππά, αλλά αυτόν, όπως φαίνεται,πρωτίστως τον ενδιαφέρει "να γίνεται η δουλιά".Το πως και από ποιον, μάλλον τον αφήνει αδιάφορο και αμφιβάλουμε σοβαρά,αν μπορεί να αξιολογήσει και να καταλάβει την σημασία που αντικειμενικά έχει, η διαγωγή κάποιου στα χρόνια της χούντας. Αλλωστε αν μπορούσε να το καταλάβει,δεν θα ήταν απλά ένας ικανός τεχνοκράτη ς, θα ήταν μέχρι και πολιτικός.
Οι αρχές της δεκαετίας του '70 λουτόν,πριν το μεγάλο φούντωμα του αντιδικτατορικού φοιτητικού κινήματος,βρίσκουν τον Κο Σαγιά, τελοιόφοιτο στην Νομική σχολή και με πολλές αγκαλίτσες και φιλάκια με τους ποικίλους χουντικούς μηχανισμούς που ερχόταν σε επαφή.Οι Κοι Φλαμπουράρης και Βούτσης,εύκολα θα μπορούσαν να πληροφορηθούν,αν το θελήσουν,για τον "Μπαλτάκο"της νέας κυβέρνησης.
Συνεχιζεται το Β¨ μερος
ΥΓ.
Οι χαρατηρισμοι του προλογου δεν απηχουν τις αποψεις του σαιτ αλλα εκφραζουν την αποψη του συγγραφεα .
Β΄ΜΕΡΟΣ
Τα πράγματα δεν είναι καθόλου καλά και στους κάτω ορόφους, του δεκαεξαόροφου γίγαντα της Κατεχάκη κι'εμείς, που δεν είμαστε παρά ένα απλό και σεμνό ποντικάκι,με πατριωτικές και βαθιά δημοκρατικές πεποιθήσεις όμως,που βλέπουμε,ακούμε και μυρίζουμε πολλά πράγματα εδώ μέσα,δεν μπορούμε,παρά να ανησυχούμε.
Ο Κος καθηγητής που εγκαταστάθηκε στο υπουργείο,είναι ένας δημοκρατικός άνθρωπος με γνώσεις και βαθιά πίστη στους νόμους. Ολο το οικοδόμημα όμως που υπάρχει από κάτω του,έχει τους δικούς του άγραφους νόμους και είναι έτσι συγκροτημένο, δεκαετίες τώρα, ακριβώς για να αγνοεί και να παραβιάζει τους νόμους,πάντα βέβαια νομότυπα. Αυτό το τελευταίο,δεν πρόκειται ποτέ να το καταλάβει ο υπουργός,όσο καιρό και να μείνει στο υπουργείο, γι'αυτό και δεν θα κάνει τίποτα για να το αλλάξει. Πρακτικά,είναι εντελώς ανήμπορος και δεν πρόκειται ποτέ και σε καμιά περίπτωση, να καταφέρει να ελέγξε^τους βαθιά ριζωμένους παρακρατικούς μηχανισμούς, στον κορμό της αστυνομίας.
Γνωρίζει άραγε ο Κος υπουργός,ότι πάρα πολλές πια δεκάδες ' 'συνάδελφοι" της Ε ΥΠ, διαβιούν μονίμως στην καρδιά των Εξαρχείων, με την κατάλληλη αμφίεση και την πρέπουσα συμπεριφορά,ώστε να περνούν απαρατήρητοι; Εκεί άλλως τε είναι εγκατεστημένη και η ανεπίσημη έδρα τους(....εταιρία τάδε).Εκεί λογοδοτούν και από κει πληρώνονται,Απαγορεύεται αυστηρά η παρουσία τους στην κατεχάκη και σε οποιαδήποτε σχετική υπηρεσία. Απο τις υπηρεσίες και από συγκεκριμένα γραφεία,απλά εκπορεύονται οι εντολές για την δράση τους. Και η δράση τους, κάθε άλλο παρά περιορίζεται στην συλλογή και αξιολόγηση πληροφοριών. Είναι άριστα επαιδευμένοι και έμπειροι, ώστε να αναπτύσουν μαχητική και πρωτοπόρα πρακτική δράση μέσα στο πιο "ατίθασο" και λιγώτερο πολιτικοποιημένο και ανεξέλεγκτο κομμάτι του αντιεξουσιαστικού χώρου.
Τα πρόσφατα γεγονότα(εμπρησμός περυτολικού στα εξάρχεια,πορεία 250-300 εξεγερμένων
αντιεξουσιαστών στο κέντρο)και η έκταση που πήραν,κατά κάποιο τρόπο,ηταν
πρώτες προσπάθειες και δοκιμές προσαρμογής στις νέες συνθήκες.
Θα ακολουθήσουν πολλές τέτοιες ενέργειες,όρεξη να έχουμε να παρακολουθούμε
και να αξιολογούμε. Τα υπόλουτα, θα αναλαμβάνουν να τα κάνουν τα ΜΜΕ και κάθε
συντηρητική πολιτική φωνή,ώστε να εκλείψει από τα μυαλά της κυβέρνησης,
οποιαδήποτε "επικίνδυνη" σκέψη, για έλεγχο και περιορισμό της δράσης των
ΜΑΤ, ΥΜΕΤ, ΔΕΛΤΑ κλπ.
Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε οριστικά ότι, το πρόβλημα στην αστυνομία δεν είναι μόνο η διείσδυση της Χρυσής Αυγής,που σε ορισμένες υπηρεσίες ξεπερνάει το 50%.Το πρόβλημα είναι η γενικώτερη νοοτροπία και λογική που μετά από επίμονες προσπάθειες χρόνων,έχει ριζώσει στο 80-90% περίπου όλου του δυμαμικού του σώματος,ακόμα και στους εντελώς απολίτικους και αδιάφορους για πολιτικά κόμματα και ιδεολογίες συναδέλφους,που δεν είναι καθόλου λίγοι. Και η λογική αυτή,κυρίαρχη στο σώμα,επιβάλει το μίσος για "τον εχθρό λαό",για όλους αυτούς που βγαίνουν στους δρόμους και φωνάζουν, που είναι όμως πολλοί "κι'αν δεν τους φάμε εμείς,θα μας φάνε αυτοί ". Πάνω τους λουτόν αδιακρίτως κΓόποιον πάρει ο χάρος.
Ιδιαίτερα στα ΜΑΤ και στην ΔΕΛΤΑ, η λογική αυτή είναι κυρίαρχη κι Όποιος συνάδελφος,σπάνια,έχει την ελάχιστη ένσταση,αυτόματα γίνεται περίγελως και δαχτυλοδεικτούμενος από όλους,αξιωματικούς και μη.
Ο πρωθυπουργός της χώρας, με τους υπουργούς οικονομικών,εξωτερικών και άμυνας,από τις πρώτες μέρες αυτής της κυβέρνησης, με την στάση τους απέναντι στους Γερμανούς επικυρίαρχους,εκαναν τους Ελληνες και τις Ελληνίδες να νοιώθουν περήφανοι. Σήκωσαν ανάστημα,διαπραγματεύτηκαν και για πρώτη φορά,μια Ελληνική κυβέρνηση, είχε άποψη και την διατύπωσε. Οι Κοι Παππάς, Φλαμπουράρης και Βουτσης, κινήθηκαν σε εντελώς αντίθετη κατεύθυνση. Ανέλαβαν να τακτοποιήσουν πολιτικά και οργανωτικά, το τεράστιο και καθοριστικής σημασίας για την χώρα,έργο των αρμοδιοτήτων και δράσεων της κατεχάκη και χωρίς να σηκώσουν κανένα ανάστημα,χωρίς να προβάλουν την παραμικρή αντίσταση,παραδόθηκαν αμαχητί στους εγχώριους και ξένους επικυρίαρχους, που χρόνια τώρα και με κυβερνήσεις που έκαναν τα στραβά μάτια, εποπτεύουν και κατευθύνουν, εκ του ασφαλούς τα διαδραματιζόμενα στο δεκαεξαοροφο. Καθόλου δεν τους στενοχώρησαν και κανένα πρόβλημα δεν τους δημιούργησαν. Σκέφτηκαν και έπραξαν, πριν από αυτούς, γι'αυτούς και σίγουρα εξασφάλισαν την εμπιστοσύνη και τις ευχαριστίες τους,που εμείς δεν μπορούμε να ξέρουμε, σε τι μεταφράζεται αυτό.
Το σίγουρο είναι,ότι ο δρόμος που έχει να διαβεί ο Α. Τσίπρας και η κυβέρνηση του στον συγκεκριμένο τομέα,είναι πολύ καλά και αποτελεσματικά ναρκοθετημένος. Οι εκρήξεις(προβοκάτσιες), θα είναι πολλές και ηχηρές. Οσο πιο γρήγορα βγουν, σωστά συμπεράσματα από τον πρωθυπουργό,τόσο το καλύτερο για τον ίδιο,την κυβέρνηση και γενικώτερα για την πατρίδα μας.
Ενα ποντικάκι, από την κατεχάκη
ΠΗΓΕΣ:
HIT&RUN
ANAPODOS.COM
Η ΕΥΠ είχε... μπαρ στα Εξάρχεια
του Λαμπρόπουλου Βασίλη
Η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών προκειμένου να συλλέξει πληροφορίες για τη δράση αντιεξουσιαστών και να «παρεισφρήσει» στους χώρους των αναρχικών την περίοδο 2003-2008 είχε ανοίξει κατάστημα (λειτουργούσε ως καφετέρια και μπαρ) κοντά στην πλατεία Εξαρχείων το οποίο ήταν γεμάτο με συστήματα από «κοριούς» και μικροκάμερες! Η «ατυχία» όμως για τις ελληνικές μυστικές υπηρεσίες ήταν ότι αυτό το κατάστημα... έκλεισε λίγες εβδομάδες πριν από τα τέλη του 2008, όταν οι τότε επιτελείς της ΕΛ.ΑΣ. είχαν κρίνει ότι «ο χώρος των αντιεξουσιαστών είχε ηρεμήσει και δεν υπήρχε κανένας λόγος λειτουργίας του νυχτερινού κέντρου της ΕΥΠ στην πλατεία Εξαρχείων». Για να διαψευσθούν οικτρά όμως τους επόμενους μήνες με τα γεγονότα που ακολούθησαν τη δολοφονία του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου που προκάλεσε τη γιγάντωση του αντιεξουσιαστικού χώρου αλλά και την ενίσχυση πολλών οργανώσεων αντάρτικου πόλης.
Στον χώρο της διασκέδασης
Την τελευταία δεκαπενταετία λοιπόν η ΕΥΠ φέρεται να είχε αγοράσει, να είχε δημιουργήσει ή και παρεισφρήσει σε μια σειρά επιχειρήσεις όπως κολέγια, εταιρείες πληροφορικής κτλ. προκειμένου να αντλήσει στοιχεία για τη δράση κατασκόπων, επίδοξων τρομοκρατών κτλ. Είναι όμως η πρώτη φορά που αποκαλύπτεται ότι οι ελληνικές μυστικές υπηρεσίες είχαν «εισέλθει» και στον χώρο της διασκέδασης με τη δημιουργία ενός μπαρ στα Εξάρχεια! Εκείνη την περίοδο υπήρχε ζωτικό ενδιαφέρον των ελληνικών υπηρεσιών για τη συγκέντρωση πληροφοριών για τις ενέργειες αντιεξουσιαστών, κυρίως από στέκια στο κέντρο της Αθήνας, όπου η Αστυνομία ήταν αδύνατον να συλλέξει «κρίσιμες πληροφορίες».
Το κύριο πρόβλημα των αρχών Ασφαλείας ήταν ότι οι αστυνομικοί ή οι πράκτορες που προσπαθούσαν να κινηθούν στα πέριξ της πλατείας Εξαρχείων εντοπίζονταν και αναγνωρίζονταν αμέσως από άτομα του αντιεξουσιαστικού χώρου και ότι οι περιπολούντες συγκεκαλυμμένοι αστυνομικοί ή άλλοι που πήγαιναν σε συγκεκριμένα στέκια δεν μπορούσαν να αντλήσουν συγκροτημένα στοιχεία για τις διεργασίες στον χώρο αυτόν.
Ετσι λοιπόν αποφασίστηκε η λειτουργία μιας καφετέριας-μπαρ στα Εξάρχεια με δημιουργό και χρηματοδότη την... ΕΥΠ προκειμένου από ακροάσεις και αναλύσεις στιχομυθιών των θαμώνων να αντλούνται σημαντικές πληροφορίες για διεργασίες σε ομάδες του αντιεξουσιαστικού χώρου. Και όχι μόνο... Τότε είχαν διαρρεύσει πληροφορίες από στελέχη του υπουργείου Δημόσιας Τάξης και υπονοούμενα του τύπου «είμαστε σε καλό δρόμο και... μπήκαμε στα Εξάρχεια χρησιμοποιώντας την τελευταία λέξη της τεχνολογίας». Τώρα όμως αποκαλύπτεται ότι μιλούσαν για το φιλόδοξο σχέδιο με το «μπαρ παγιδευμένο με... κοριούς», για το «στέκι της ΕΥΠ» στα Εξάρχεια.
Ειδικές προβολές
Η λειτουργία του μπαρ ήταν κυρίως έργο της Ειδικής Επιχειρησιακής Ομάδας της Γ' Διεύθυνσης Αντικατασκοπίας της ΕΥΠ, που ιδρύθηκε το 1999 και χρηματοδοτείται από κοινοτικά κονδύλια που προορίζονταν για την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Αντιμετώπισης της Απάτης (OLAF) της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η ομάδα αυτή διέθετε μικροκάμερες, συστήματα ακρόασης χώρων, επεξεργαστές εικόνας και ειδικό λογισμικό ανάλυσης οπτικού υλικού για την ταυτοποίηση δραστών σε παράνομες ενέργειες. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, διέθετε στούντιο για το «μοντάζ» των βίντεο από τις κάμερες. Μάλιστα το υλικό από τις παρακολουθήσεις επιδεικνυόταν σε ειδικές προβολές στην ηγεσία του υπουργείου Δημόσιας Τάξης αλλά και σε άλλους αξιωματικούς της ΕΥΠ και της ΕΛ.ΑΣ. για να προχωρήσουν στις περαιτέρω ενέργειες.
Ετσι λοιπόν συνέβη και με το οπτικό υλικό από την καφετέρια στα Εξάρχεια που παραπέμπει στην... πρώτη βερσιόν της εκπομπής «Πλάκα κάνεις» με μαγνητοσκοπημένες συνδιαλέξεις θαμώνων σε καφέ της πρωτεύουσας. Η μουσική ήταν σχετικά χαμηλή για να διευκολύνονται οι ακροάσεις και οι απομαγνητοφωνήσεις και να καταφέρνουν οι διωκτικές υπηρεσίες να επιλέγουν τις συζητήσεις με «ενδιαφέρον».
Δημοσιεύτηκε στο HeliosPlus στις 27 Νοεμβρίου 2013
tovima.gr
ΕΥΠ και Εξάρχεια: Αποκάλυψη και ξήλωμα κρατικών μηχανισμών
Πηγή: Αντώνης Ζήβας – «Πριν»
Με απόφαση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, η κληρονόμος της χουντικής και δεξιάς ΚΥΠ, η γνωστή για το βρόμικο παρελθόν της, ΕΥΠ, άλλαξε όνομα και από Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών μετονομάστηκε σε Υπηρεσία Προστασίας Εθνικής Κυριαρχίας (ΥΠΕΚ). Επίσης, ο πρωθυπουργός εξήγγειλε την αλλαγή του «προσανατολισμού» της από τις «εσωτερικές υποθέσεις» σε ζητήματα «που άπτονται της εξωτερικής ασφάλειας και πολιτικής της χώρας». Ωστόσο, όλοι καταλαβαίνουν ότι μια αλλαγή ονόματος και μια εξαγγελία δεν αρκούν για να ξηλωθούν οι «ειδικοί μηχανισμοί» που αναπτύσσονται παράνομα εντός των νόμιμων κρατικών μηχανισμών με στόχο την παρακολούθηση και το προβοκάρισμα του μαζικού κινήματος, της Αριστερός, των αναρχικών, αλλά και κάθε επικίνδυνης για το καθεστώς, συνδικαλιστικής, κινηματικής και πολιτικής δράσης.
Είναι ίσως λίγο γνωστό, ότι όταν αναδιοργανώθηκε εκ βάθρων η αστυνομία του Λονδίνου και γενικά της βρετανικής αυτοκρατορίας, το 1929, η οποία μετονομάστηκε σε «Μητροπολιτική Αστυνομία» και απέκτησε ως έδρα την οδό Σκότλαντ Γιαρντ, ο εμπνευστής και ιδρυτής της, σερ Ρόμπερτ Πιλ, πέρα από τις άλλες καινοτομίες, εισήγαγε δυο νέες αρχές: Η πρώτη είναι ότι για την αποτελεσματική δράση ενάντια στο «έγκλημα» απαιτείται να αντιστοιχούν σε κάθε «φανερό αστυνομικό» τρεις «κρυφοί». Και η δεύτερη, ότι προκειμένου να εξαρθρώσεις ένα «μεγάλο έγκλημα» επιτρέπεται να οργανώσεις ένα «μικρό έγκλημα». Π.χ., προκειμένου να ανακαλύψεις έναν τόνο ηρωίνης διακινείς εκατό κιλά.
Ποιο είναι, όμως, για το κεφάλαιο και ειδικά σήμερα, το μεγαλύτερο «έγκλημα»; Αυτό δεν είναι άλλο από την ανεξάρτητη οργάνωση και δράση του εργατικού, λαϊκού και νεολαιίστικου κινήματος, ενάντια στα κέρδη, τις ληστρικές επενδύσεις, τους νόμους του κεφαλαίου και την εξουσία του. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η Μητροπολιτική Αστυνομία κατεξοχήν έδρασε ενάντια στις παράνομες τότε οργανώσεις του ανερχόμενου εργατικού κινήματος στην Αγγλία.
Από αυτή τη σκοπιά, για να αντιμετωπίσουν αυτό το «μέγιστο έγκλημα», οι αστυνομίες όλου του κόσμου δεν σταμάτησαν ποτέ να οργανώνουν «μικρότερα εγκλήματα» κατά του μαζικού κινήματος, της Αριστερός και των αναρχικών, δηλαδή παράνομες δράσεις των «κρυφών αστυνομικών», έτσι ώστε να προκαλούν τεχνητά τη «νόμιμη» επέμβαση την «φανερών αστυνομικών» για να μειώνουν ή να εκτρέπουν την ισχύ των εργατικών και λαϊκών συνδικαλιστικών και πολιτικών οργανώσεων. Είναι αυτό που ευρέως ονομάστηκε «προβοκάτσια». Έτσι, ακόμη και η δολοφονία αθώων ανθρώπων αποτελεί για αυτούς «μικρό έγκλημα» προκειμένου να αντιμετωπισθεί το «μέγιστο έγκλημα» της αποσταθεροποίησης μιας αστικής κυβέρνησης από το λαϊκό κίνημα.
Η ΕΥΠ, σταδιακά από τη δεκαετία του '90 και ειδικά στα χρόνια των μνημονίων, έστησε πολλαπλούς μηχανισμούς παρακολούθησης, συλλογής πληροφοριών και οργάνωσης προβοκάτσιας κατά το κινήματος. Είναι, πλέον, πασίγνωστη η πρακτική των ασφαλιτών που ντυμένοι με περιβολή διαδηλωτή προκαλούν επιθέσεις κατά των συναδέλφων τους αστυνομικών με στολή ή προβαίνουν σε πλιάτσικο σε μαγαζιά, για να δοθεί το πρόσχημα και να ακολουθήσει η βίαιη επίθεση των ειδικών δυνάμεων κατά των διαδηλωτών και μετέπειτα, η ειδική προπαγάνδιση από τα εντεταλμένα μέσα ενημέρωσης. Δεκάδες είναι οι δημόσιες καταγγελίες σε Ελλάδα, Γαλλία Βρετανία κ.α., που ποτέ δεν εξιχνιάστηκαν.
Μια από τις δράσεις αυτών των μηχανισμών στη χώρα μας στράφηκε ειδικά κατά του νεολαιίστικου και, πιο ειδικά, κατά του μαχόμενου και επικίνδυνου φοιτητικού κινήματος. Ως τόπος δράσης επιλέχθηκαν τα Εξάρχεια λόγω της γειτνίασης με το Πολυτεχνείο και της συγκέντρωσης μεγάλου αριθμού νέων στις γειτονιές τους. Η πολιτική στοχοποίηση του πανεπιστημιακού ασύλου από όλες τις δυνάμεις της αντίδρασης έστρεψε τη δράση αυτή στην οργάνωση ή στην εύνοια προς καταλήψεις έξω από το μαζικό κίνημα των φοιτητών, οι οποίες συκοφαντούσαν αυτή τη μορφή πάλης, το ίδιο το φοιτητικό κίνημα και, πάνω από όλα, το πανεπιστημιακό άσυλο.
Στην πορεία, το ειδικό τμήμα της Ασφάλειας που ασχολούνταν με αυτό τον τομέα, απέκτησε ξεχωριστή μορφή, αυτονομήθηκε και μετασχηματίσθηκε σε μια κλειστή ομάδα δεκάδων ασφαλιτών, οι οποίοι κατοικοεδρεύουν στα Εξάρχεια, δεν έχουν καμία άμεση σχέση με αστυνομικά τμήματα, με τη ΓΑΔΑ ή με την Κατεχάκη και δρουν ανάλογα με τις ειδικές επιδιώξεις των κρατικών μηχανισμών αλλά και τις ευρύτερες πολιτικές επιδιώξεις των κυρίαρχων κύκλων του κεφαλαίου ή των πρεσβειών μεγάλων δυνάμεων. Το τμήμα αυτό στοχοποιούσε και προβόκαρε ειδικά τη δράση των αναρχικών ομάδων, «φορτώνοντας» σε αυτούς τις παράνομες ενέργειες του, αξιοποιώντας κατάλληλα τις πολιτικές και οργανωτικές αδυναμίες του αναρχικού χώρου.
Η δράση αυτού του μηχανισμού των Εξαρχείων έγινε ακόμη πιο προκλητική και φανερή μόλις άλλαξε η κυβέρνηση, με στόχο να προβοκάρει ακόμη και αυτές τις ήπιες προθέσεις της για μείωση της αστυνομοκρατίας, συντηρώντας το κλίμα φόβου μέσω των εντεταλμένων μέσων ενημέρωσης. Δεν είναι τυχαίο ότι πολλές οργανώσεις των αναρχικών και αντεξουσιαστών κατήγγειλαν αυτή τη δράση.
Η παράδοση των «κλειδιών» αυτών των μηχανισμών σε ανθρώπους των ίδιων των μηχανισμών, δείχνουν ότι η νέα κυβέρνηση ενδεχομένως προσανατολίζεται μάλλον σε μια «διαπραγμάτευση» με αυτούς τους μηχανισμούς παρά σε μια καθολική ρήξη με αυτούς. Η αποκάλυψη και το ξήλωμα των μηχανισμών πρέπει να αποτελεί ειδικό αίτημα του εργατικού, λαϊκού, νεολαιίστικου και δημοκρατικού κινήματος.
Β.Κ: Η αίσθηση που έχουμε είναι ότι αυτό το κείμενο γράφτηκε με αφορμή τους βανδαλισμούς που έγιναν στην πρόσφατη κατάληψη της Νομικής.
http://tsak-giorgis.blogspot.grΜε απόφαση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, η κληρονόμος της χουντικής και δεξιάς ΚΥΠ, η γνωστή για το βρόμικο παρελθόν της, ΕΥΠ, άλλαξε όνομα και από Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών μετονομάστηκε σε Υπηρεσία Προστασίας Εθνικής Κυριαρχίας (ΥΠΕΚ). Επίσης, ο πρωθυπουργός εξήγγειλε την αλλαγή του «προσανατολισμού» της από τις «εσωτερικές υποθέσεις» σε ζητήματα «που άπτονται της εξωτερικής ασφάλειας και πολιτικής της χώρας». Ωστόσο, όλοι καταλαβαίνουν ότι μια αλλαγή ονόματος και μια εξαγγελία δεν αρκούν για να ξηλωθούν οι «ειδικοί μηχανισμοί» που αναπτύσσονται παράνομα εντός των νόμιμων κρατικών μηχανισμών με στόχο την παρακολούθηση και το προβοκάρισμα του μαζικού κινήματος, της Αριστερός, των αναρχικών, αλλά και κάθε επικίνδυνης για το καθεστώς, συνδικαλιστικής, κινηματικής και πολιτικής δράσης.
Είναι ίσως λίγο γνωστό, ότι όταν αναδιοργανώθηκε εκ βάθρων η αστυνομία του Λονδίνου και γενικά της βρετανικής αυτοκρατορίας, το 1929, η οποία μετονομάστηκε σε «Μητροπολιτική Αστυνομία» και απέκτησε ως έδρα την οδό Σκότλαντ Γιαρντ, ο εμπνευστής και ιδρυτής της, σερ Ρόμπερτ Πιλ, πέρα από τις άλλες καινοτομίες, εισήγαγε δυο νέες αρχές: Η πρώτη είναι ότι για την αποτελεσματική δράση ενάντια στο «έγκλημα» απαιτείται να αντιστοιχούν σε κάθε «φανερό αστυνομικό» τρεις «κρυφοί». Και η δεύτερη, ότι προκειμένου να εξαρθρώσεις ένα «μεγάλο έγκλημα» επιτρέπεται να οργανώσεις ένα «μικρό έγκλημα». Π.χ., προκειμένου να ανακαλύψεις έναν τόνο ηρωίνης διακινείς εκατό κιλά.
Ποιο είναι, όμως, για το κεφάλαιο και ειδικά σήμερα, το μεγαλύτερο «έγκλημα»; Αυτό δεν είναι άλλο από την ανεξάρτητη οργάνωση και δράση του εργατικού, λαϊκού και νεολαιίστικου κινήματος, ενάντια στα κέρδη, τις ληστρικές επενδύσεις, τους νόμους του κεφαλαίου και την εξουσία του. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η Μητροπολιτική Αστυνομία κατεξοχήν έδρασε ενάντια στις παράνομες τότε οργανώσεις του ανερχόμενου εργατικού κινήματος στην Αγγλία.
Από αυτή τη σκοπιά, για να αντιμετωπίσουν αυτό το «μέγιστο έγκλημα», οι αστυνομίες όλου του κόσμου δεν σταμάτησαν ποτέ να οργανώνουν «μικρότερα εγκλήματα» κατά του μαζικού κινήματος, της Αριστερός και των αναρχικών, δηλαδή παράνομες δράσεις των «κρυφών αστυνομικών», έτσι ώστε να προκαλούν τεχνητά τη «νόμιμη» επέμβαση την «φανερών αστυνομικών» για να μειώνουν ή να εκτρέπουν την ισχύ των εργατικών και λαϊκών συνδικαλιστικών και πολιτικών οργανώσεων. Είναι αυτό που ευρέως ονομάστηκε «προβοκάτσια». Έτσι, ακόμη και η δολοφονία αθώων ανθρώπων αποτελεί για αυτούς «μικρό έγκλημα» προκειμένου να αντιμετωπισθεί το «μέγιστο έγκλημα» της αποσταθεροποίησης μιας αστικής κυβέρνησης από το λαϊκό κίνημα.
Η ΕΥΠ, σταδιακά από τη δεκαετία του '90 και ειδικά στα χρόνια των μνημονίων, έστησε πολλαπλούς μηχανισμούς παρακολούθησης, συλλογής πληροφοριών και οργάνωσης προβοκάτσιας κατά το κινήματος. Είναι, πλέον, πασίγνωστη η πρακτική των ασφαλιτών που ντυμένοι με περιβολή διαδηλωτή προκαλούν επιθέσεις κατά των συναδέλφων τους αστυνομικών με στολή ή προβαίνουν σε πλιάτσικο σε μαγαζιά, για να δοθεί το πρόσχημα και να ακολουθήσει η βίαιη επίθεση των ειδικών δυνάμεων κατά των διαδηλωτών και μετέπειτα, η ειδική προπαγάνδιση από τα εντεταλμένα μέσα ενημέρωσης. Δεκάδες είναι οι δημόσιες καταγγελίες σε Ελλάδα, Γαλλία Βρετανία κ.α., που ποτέ δεν εξιχνιάστηκαν.
Μια από τις δράσεις αυτών των μηχανισμών στη χώρα μας στράφηκε ειδικά κατά του νεολαιίστικου και, πιο ειδικά, κατά του μαχόμενου και επικίνδυνου φοιτητικού κινήματος. Ως τόπος δράσης επιλέχθηκαν τα Εξάρχεια λόγω της γειτνίασης με το Πολυτεχνείο και της συγκέντρωσης μεγάλου αριθμού νέων στις γειτονιές τους. Η πολιτική στοχοποίηση του πανεπιστημιακού ασύλου από όλες τις δυνάμεις της αντίδρασης έστρεψε τη δράση αυτή στην οργάνωση ή στην εύνοια προς καταλήψεις έξω από το μαζικό κίνημα των φοιτητών, οι οποίες συκοφαντούσαν αυτή τη μορφή πάλης, το ίδιο το φοιτητικό κίνημα και, πάνω από όλα, το πανεπιστημιακό άσυλο.
Στην πορεία, το ειδικό τμήμα της Ασφάλειας που ασχολούνταν με αυτό τον τομέα, απέκτησε ξεχωριστή μορφή, αυτονομήθηκε και μετασχηματίσθηκε σε μια κλειστή ομάδα δεκάδων ασφαλιτών, οι οποίοι κατοικοεδρεύουν στα Εξάρχεια, δεν έχουν καμία άμεση σχέση με αστυνομικά τμήματα, με τη ΓΑΔΑ ή με την Κατεχάκη και δρουν ανάλογα με τις ειδικές επιδιώξεις των κρατικών μηχανισμών αλλά και τις ευρύτερες πολιτικές επιδιώξεις των κυρίαρχων κύκλων του κεφαλαίου ή των πρεσβειών μεγάλων δυνάμεων. Το τμήμα αυτό στοχοποιούσε και προβόκαρε ειδικά τη δράση των αναρχικών ομάδων, «φορτώνοντας» σε αυτούς τις παράνομες ενέργειες του, αξιοποιώντας κατάλληλα τις πολιτικές και οργανωτικές αδυναμίες του αναρχικού χώρου.
Η δράση αυτού του μηχανισμού των Εξαρχείων έγινε ακόμη πιο προκλητική και φανερή μόλις άλλαξε η κυβέρνηση, με στόχο να προβοκάρει ακόμη και αυτές τις ήπιες προθέσεις της για μείωση της αστυνομοκρατίας, συντηρώντας το κλίμα φόβου μέσω των εντεταλμένων μέσων ενημέρωσης. Δεν είναι τυχαίο ότι πολλές οργανώσεις των αναρχικών και αντεξουσιαστών κατήγγειλαν αυτή τη δράση.
Η παράδοση των «κλειδιών» αυτών των μηχανισμών σε ανθρώπους των ίδιων των μηχανισμών, δείχνουν ότι η νέα κυβέρνηση ενδεχομένως προσανατολίζεται μάλλον σε μια «διαπραγμάτευση» με αυτούς τους μηχανισμούς παρά σε μια καθολική ρήξη με αυτούς. Η αποκάλυψη και το ξήλωμα των μηχανισμών πρέπει να αποτελεί ειδικό αίτημα του εργατικού, λαϊκού, νεολαιίστικου και δημοκρατικού κινήματος.
Β.Κ: Η αίσθηση που έχουμε είναι ότι αυτό το κείμενο γράφτηκε με αφορμή τους βανδαλισμούς που έγιναν στην πρόσφατη κατάληψη της Νομικής.
oxafies.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε, για το σχόλιό σας!
Για οποιοδήποτε θέμα, επικοινωνήστε
με το mail του OPENwind NETwork
(openwind13@gmail.com)