Να θυσιαστεί και κάνας άλλος, λεβέντες μου;

της ΕΛΕΝΑΣ ΑΚΡΙΤΑ

Γαμώ την τρέλα μου με τις ‘θυσίες του ελληνικού λαού’ που μας κοπανάτε 5 χρόνια τώρα. Ποιες θυσίες, ρε σεις; Ποιες θυσίες που ούτε τον ορισμό της λέξης δεν ξέρετε; Ανοίξτε κάνα λεξικό, κλικάρετε κάναν Μπαμπινιώτη, ρωτήστε καμιά Ιφιγένεια μπας και ξεστραβωθείτε.
Η ‘θυσία’, πουλάκια μου αναλφάβητα, είναι οικειοθελής. Οι-κει-ο-θε-λής! Δηλαδή, θέλω – ΘΕΛΩ, λέμε – να προσφέρω κάτι: Κάτι που θα μου λείψει, κάτι που χρειάζομαι, κάτι που αγαπώ, κάτι που το πονάω.

Μαχαίρι, σιδερογροθιά κι Αντώνη Σαμαρά

των Τσέκερη Άγγελου - Κυρίτση Γιώργου

Οι "Κακοήθειες" της Αυγής της Κυριακής

Επιτέλους, θα μαζέψει κάποιος τις καθαρίστριες; Κάνουν ζημιά στον τουρισμό.

Δυσφημούν τις ομορφιές της Ελλάδας και τα γραφικά της ΜΑΤ.